De torens van de Mariakerk verschillen in hoogte, 81 meter en 69 meter. Volgens de legende werden twee broers aangenomen om toe te zien op de bouw. De oudere broer was zeker van zijn zaak en begon snel te bouwen. De jongere broer was voorzichtiger en legde zorgvuldig de funderingen. Aangezien de oudere broer snel in de hoogte bouwde, was hij gedwongen elke verdieping iets korter en smaller te maken dan de voorgaande om de toren stabiel te houden. De jongere broer wist dat zijn basis solide was en bouwde elke verdieping even breed en hoog. De oudere broer besefte dat de toren van zijn broer uiteindelijk beter zou worden dan zijn eigen toren. In een vlaag van jaloezie stak hij zijn broer met een mes neer en kreeg vervolgens zoveel berouw dat hij zich van zijn eigen toren gooide. Volgens de legende hingen de stedelingen het moordwapen aan een ketting bij de ingang van de Sukiennice ter nagedachtenis van de broers.
In werkelijkheid zijn de torens tot dezelfde hoogte gebouwd; 70 jaar later werden aan een toren verdiepingen toegevoegd. Er hangt een mes aan een ketting in de Sukiennice. Het symboliseert de snelle en scherpe rechtspraak in de Middeleeuwen voor alle kooplieden die eronder doorliepen.
Het eerste koffiehuis van Krakow opende in 1775 op de begane grond op de Rynek Glowny nummer 31. Tegen het einde van de 18de eeuw nam de koffiehandel een hoge vlucht en was een nieuwe Krakowse traditie geboren.
De behoefte om een café te bezoeken is voor Krakovieten veel meer dan alleen de consumtie van een kop warme drank. Het is een uiting van een manier van leven, vastbesloten zich niet te haasten. Ze kunnen zichzelf niet weigeren binnen te lopen voor een kop koffie om de laatste roddels te vernemen.
Het uitgestrekte Habsburgse Rijk, met zijn hoofdstad in Wenen en een territorium dat zich uitstrekte van Noord-Italie tot het Westen van de Oekraïne, was de perfecte verspreider van de verrukkelijke cafeïne.
Oostenrijkse, Zwitserse en Italiaanse immigranten arriveerden in Krakow om chique, kosmopolitische koffiehuizen te openen, waaronder het nog altijd bestaande Redolfi (gesticht in 1823) aan Rynek Glowny en dat nu een restaurant is.
De grote hoeveelheid studenten in Krakow doet zich te goed aan dubbele espressos in trendy koffiebars als Tribeca of oude cafés als Vis-a-Vis. Echte connaisseurs kunnen in zaken als Pozegnanie z Afryka hun favoriete koffiebonen kiezen, of het nu Keniase mokka of Columbiaanse maragogipe is.
Proef eens de Mala czarna i szarlotka (zwarte koffie mat appeltaart met ijs). Mijn favoriet !
Bij een van mijn talrijke zwerftochten door de straten van Krakow kom ik steeds vaker muzikanten tegen. Het lijken er meer dan vroeger. In een smal straatje met kasseien, de zon staat al laag, hoor ik gitaar klanken. Het is tegenlicht, de zon schijnt pal in mijn gelaat, maar ik zie nog de lange blonde haren die oplichten in het zonlicht. De gestalte, ik zie niet of het een vrouw of man is, zit met de rug tegen een gevel en speelt gitaar. Een potje met enkele geldstukken staat op de straatstenen. Als ik dichterbij kom zie ik pas dat het een jonge man is met lange blonde haren die gepassioneerd gitaar speelt. Ik heb even geluisterd en ben dan doorgegaan. Was het een student of misschien zelf een toerist die een centje wilt verdienen ? Het was wel een mooi beeld, jonge blonde God in tegenlicht.
Even verderop, op de hoek van een prachtig rustiek straatje, gele gevel, verf die afbladdert, zit een oude accordeonist te spelen. Hij zit op een laag vouwstoeltje en speelt op zijn eigen wijze even gepassioneerd als de jonge man. Niet altijd op de juiste toon maar dat geeft niet. Het is de sfeer die hier telt, de oude man in het lage zonlicht in een prachtig decor. Mensen die soms haastig voorbij wandelen, de man speelt ongestoord verder.
En zo dwaal ik verder in de Oude Stad waar ik me nooit verveel.
Logeren in Krakow is geen enkel probleem. Als je nu zoekt naar lowbudget verblijven of een viersterren hotel of een appartement, het is allemaal te verkrijgen.
Persoonlijk verkies ik een logement heel dicht, op wandelafstand, van de Grote Markt. Dit heeft ook zijn nadelen, kies liefst niet iets bij een heel drukke straat maar liever een verblijf in een rustige buurt. De onmiddellijke buurt van de grote Markt en de nabijgelegen straten zijn af te raden omdat de grote massa toeristen zich in die buurt natuurlijk begeven met alle neveneffecten zoals het lawaai van straatmuzikanten, paarden met koetsen, wandelende mensen, optredens,
Iedere keer dat ik Krakow bezoek heb ik ergens anders gelogeerd, van een driesterrenhotel tot in een studentenhome. Het comfort was natuurlijk navenant. Momenteel heb ik de vrijheid van een appartement ontdekt. Voor wie zich niet gebonden wilt door ontbijturen of zuurkijkende receptionisten omdat je heel laat of heel vroeg wilt naar buiten gaan is de keuze voor een appartement een te overwegen keuze. Als je nu met twee bent of met een groepje, er is altijd een appartement te vinden naar je budget. En als de eigenaar zelf Engels spreekt en je behulpzaam is bij al je vragen en wensen is dat een pluspunt.
Kom je met de wagen naar Krakow, kies dan zeker een verblijf met een bewaakte parking. Buitenlandse nummerplaten worden nogal geviseerd door personen met slechte bedoelingen. Is dit eigen aan Krakow of Polen ? Ik zou zeggen van niet, iedere grootstad waar veel toeristen komen kampen met hetzelfde probleem. Stel je bij die parking niet altijd een ondergrondse parking voor met cameras. In Krakow is een bewaakte parking meestal een plek zoals een grote binnenkoer of een privé-domein waar 24 u op 24 u een bewaker zit in een hokje. En meestal, ik zou durven zeggen altijd, spreekt hij enkel Pools zodat je soms met handen en voeten of met een handig vertaalboekje je uitleg moet doen. Zoals die keer dat onze wagen volledig besmeurd was door duiven die juist die boom uitkozen waaronder de wagen stond. En leg dan maar eens uit aan die bewaker dat we een emmer water, een borsteltje of spons zoeken. Maar met een beetje verbeelding kom je er wel. Ik heb nog nooit iemand zo weten lachen toen hij door had wat er aan de hand was ! En we hebben een ander plekje gekregen.
Hier werden vele honderdduizenden gevangen gehouden en meer dan 1,5 miljoen mensen vermoord. Het kamp bevindt zich in Birkenau, de Duitse naam voor het Pools dorpje Brzezinka, ongeveer drie kilometer van Auschwitz I en was 175 hectare groot. Het beeld van het gebouw met het spoor die naar de ingangspoort leidt is door iedereen gekend uit talrijke documentaires en films. Het spoor dat door de ingangspoort loopt is pas in 1944 tot in het kamp gelegd. De plek waar de meeste slachtoffers tot die tijd aankwamen ligt dicht tegen het verderop gelegen hoofdspoor. Vaak werd eerst een selectie gemaakt waarbij de zwakken, ouderen, zieken en kinderen van de arbeidsongeschikten gescheiden werden en naar de gaskamers doorgestuurd werden.
Birkenau is vrij toegankelijk en bezoekt men het best zelfstandig, zonder gids dus, omdat die meestal maar het eerste deel, de houten barakken, van het kamp aandoen. Boven de ingang bevindt zich een wachttoren waar men een goed overzicht heeft over het kamp. Rechts liggen de houten barakken, het oorspronkelijke quarantaine gedeelte. Verderop resten slechts de stenen schoorstenen van de mannenbarakken, de rest is vernietigd. In de houten, oorspronkelijk paardenstallen, barakken kan men de houten britsen zien en even verder de sanitaire voorzieningen. Links van de spoorweg liggen de vrouwenbarakken, met in sommigen nog de oorspronkelijke muurschilderingen en opschriften. Op het einde van de spoorweg kan men het herdenkingsmonument zien, de ruïnes van de gaskamers en de vijvers waar de asresten van de slachtoffers zijn verstrooid.
De meeste bezoekers aan Birkenau zijn meestal zo onder de indruk van het bezoek dat ze hier stoppen en terugkeren naar de ingang. Als u echter de moed nog heeft om verder te gaan kan u de weg, rechts van het monument, volgen en dan komt u terecht in het gerestaureerde gebouw waar vroeger desauna gevestigd was, nu een tentoonstellingsruimte. Hier werden de vrouwen die arbeidsgeschikt waren bij hun aankomst ontkleed, hun haren werden geschoren, hun kleren werden ontsmet en ze kregen een douche, met echt water ! Hier stonden ook de gebouwen die men Canada noemde waar alle bezittingen van de gevangenen werden verzameld.
Als u Birkenau wilt bezoeken moet u er wel een halve tot volledige dag van maken. Er zijn hier geen voorzieningen voor eetgelegenheid.
Wie Krakow als bestemming kiest moet zeker en vast de concentratiekampen Auschwitz-Birkenau bezoeken. Op amper 70 km verwijderd ligt het plaatsje Oswiecim die de Nazi's omvormden tot Auschwitz. Auschwitz is synoniem geworden voor de vernietigingskampen van de Nazi's in WO II. Auschwitz bestond uit drie hoofdkampen: Auschwitz I, het oorspronkelijke concentratiekamp. Hier werden ongeveer 70.000 mensen omgebracht, voornamelijk Poolse intellectuelen en Russische krijgsgevangenen. Auschwitz II of Birkenau, een vernietigingskamp waar meer dan 1,5 miljoen mensen werden vergast, voornamelijk Joden. Auschwitz III, een werkkamp.
Auschwitz I is nu een permanent museum en is vrij toegankelijk. Boven de ingang hangt nog steeds de cynische spreuk: "Arbeit mach frei". De gevangenen die dagelijks het kamp voor dwangarbeid verlieten, marcheerden op orkestmuziek door de poort. In september 1941 voerde de SS in gevangenenblok 11 een proef uit met het gas Zyklon B. Hierbij werden 850 Polen en Russen vergast. Ook werd een bunker tot gaskamer met crematorium omgebouwd. Deze gaskamer was van 1941 tot 1942 in gebruik. De eerste vrouwen kwamen in maart 1942 naar Auschwitz. Tussen april 1943 en mei 1944 voerde men sterialisatie-experimenten op Joodse vrouwen uit. Dr. Jozef Mengele (Engel des Doods) experimenteerde met tweelingen in hetzelfde gebouw.
Als u dit museum met een groep bezoekt kunt u een gids aanvragen. Anders kunt u aansluiten bij een bestaande groep.Het is echter goed mogelijk om Auschwitz, het museum, zonder gids te bezoeken. Bij de ingang is er infostand/shop waar u een degelijk informatief nederlandstalig gidsje kunt kopen, als ook een zeer gedetailleerd plannetje van Auschwitz en Birkenau. Verder kunt u hier fotoboeken, video's, dvd's tot zelfs posters verkrijgen. De opbrengst gaat volledig naar het museum. De toegang is dus gratis, enkel wanneer u de film wilt zien die het Rode Leger heeft opgenomen bij de bevrijding van het kamp, dient u te betalen. Het kan er wel vrij druk zijn, zelfs eind september, zodat u soms moet aanschuiven om overal binnen te geraken !
Iedereen die de film Schindlers List van Steven Spielberg heeft gezien, kent waarschijnlijk bepaalde straten en pleinen van Kazimierz. Spielberg heeft namelijk veel van deze buurten als locatie gebruikt voor zijn film. De destijds vervallen buurt van Kazimierz is sinds Schindlers List uit de vergetelheid hehaald.
Negen synagoges/gebedshuizen, twee Joodse begraafplaatsen, een Hebreeuws Gymnasium, een Joods zieken-en studentenhuis, het centrum voor Joodse Cultuur, een Joodse boekenwinkel en tal van restaurants en pubs vormen tezamen het huidige Kazimierz.
De Ulica Szeroka is het officieuze centrumpje van het kwartier. Een pittoresk pleintje van afgesleten straatstenen omgeven door vele statige, doch verf behoevende, oude panden. Aan de kop van Szeroka, naast de oude begraafplaats staat een onmiskenbaar middeleeuws gebouw waarin de boekenwinkel/touroperator Jardans Palace is gehuisvest. Jardan travelagency offers: Retracting Schindlers List, staat er. Een toer langs de locaties en andere bezienswaardigheden uit Spielbergs film.
De Slaskich-brug over de Wisla rivier verbindt Kazimierz met het voormalige Joodse getto Podgorze. Op uiterlijk 20 maart 1941 moesten Joden uit Krakow en omgeving zich in Podgorze hebben gevestigd. Een scéne die ook voorkomt in Schindlers List. Duizenden Joden wandelen in de filmover de brug richting getto, zij het de verkeerde kant op, richting Kazimierz, dat leverde een mooier shot op.
In de wijk Podgorze, waar het getto was gevestigd, bevindt zich nog steeds de oorspronkelijke gebouwen van het bedrijf van Oscar Schindler. Deze fabriek, althans de buitenkant en de binnentrappen, waren eveneens in de film te zien.
Voor Schindlers Listwas er niets meer in Kazimierz, nu opent hier iedereen restaurants en bars.
De naam van deze wijk is afkomstig van koning Kazimierz III Wielki, die de stad die hij hier in 1335 stichtte, zijn eigen naam gaf. Nog niet zo lang geleden was Kazimierz van Krakow gescheiden door het dorpje Stradom en de Stara Wisla, een arm van de Wisla. In de 19e eeuw werd dat stroompje drooggelegd om plaats te maken voor een brede straat die genoemd is naar Józef Dietl, burgemeester van Krakow van 1866-1874. De koning toonde zich zeer royaal toen hij Kazimierz stichtte. Hij schonk een groot stuk grond in de vork van de Wisla, omgaf het met een stadsmuur met zeven poorten, legde een groot marktplein aan en begon met de bouw van twee kerken, een stadhuis en een universiteit. In 1495 gebood koning Jan Olbracht dat alle joden naar Kazimierz moesten verhuizen. De stad werd verdeeld in twee delen: het christelijke en het joodse Kazimierz. De joden bouwden hun eigen synagogen, scholen, drukkerijen en begraafplaatsen en er groeide een grote joodse gemeenschap die geregeerd werd door eigen wetten en gebruiken. De geschiedenis van de joodse bevolking van dit stadsdeel eindigde tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen de bevolking op 3 maart 1941 door de nazi's werd overgebracht naar een getto in de wijk Podgórze. Het grootste deel van de bevolking kwam om in de kampen Auschwitz en Belzec.
De belangrijkste joodse tempel die bewaard is gebleven, is de Oude Synagoge op nummer 24 in de ulica Szeroka. Zij werd gebouwd in het midden van de 15e eeuw, waarna zij na een brand in 1557 door Matteo Gucci is herbouwd in renaissancestijl. In deze synagoge riep Kosciuszko de joodse bevolking op om mee te doen met de strijd voor de Poolse onafhankelijkheid. Na de oorlog werd het gehavende bouwwerk gerestaureerd om plaats te bieden aan het Joods Historisch Museum. Het tweede joodse godshuis, de Remasynagoge in de ulica Szeroka nummer 40, is nog steeds als zodanig in gebruik. In 1553 verbouwde Israël Isserles één van zijn huizen tot gebedshuis. De naam van deze kleine synagoge is afkomstig van de zoon van zijn stichter, rabbi Mozes Isserles, een bekend auteur en filosoof. De begraafplaats heeft een geschiedenis die teruggaat tot de 16e eeuw. Bij de restauratiewerkzaamheden na de Tweede Wereldoorlog werden hier onder de grond maar liefst 700 grafstenen blootgelegd. De stenen zijn schoongemaakt en op hun oorspronkelijke plaats teruggezet. Het gebouw hier tegenover is de voormalige mikveh. Niet ver hiervandaan bevindt zich bij de nieuwe synagoge in de ulica Miodowa nog een joodse begraafplaats. Zij is 200 jaar oud, met fraaie grafstenen en lanen met oude bomen.
Was Kazimierz vroeger een stad die aan Krakow grensde, thans is het een van de meest bezochte wijken en trekt toeristen aan met zijn eeuwenoude historische monumenten en bijzondere sfeer. Door de talrijke nieuwe restaurants en pubs wordt Kazimierz een nieuwe uitgangsbuurt voor de Krakovieten en toeristen.
Ieder jaar worden in juni en juli op Kazimierz het Festival van Joodse Cultuur gehouden. Het trekt erg veel liefhebbers en kunstenaars uit de hele wereld. In het labyrint van smalle straatjes van het Krakause Kazimierz kunnen ze zich verplaatsen in een andere, fascinerende cultuur, die hier vroeger heeft bestaan.
In 1364 stichtte koning Kazimierz III de eerste universiteit van Polen. Het Collegium Maius. Deze had toen drie faculteiten: een juridische, een medische en een filosofische en al snel werd een theologische daaraan toegevoegd. In 1405 werd hier de eerste Europese leerstoel voor wiskunde en astronomie gesticht. De roem van de universiteit reikte tot ver over de grenzen en trok studenten aan vanuit geheel Europa. Een van de bekendste studenten die hier studeerde was de astronoom Copernicus. Het gebouw van het Collegium Maius geldt als één van de mooiste voorbeelden van profane gotische architectuur en is een van de weinige overgebleven Middeleeuwse universiteitsgebouwen. De binnenplaats, omgeven door 15de eeuwse arcades is vrij toegankelijk. Voor de collegezalen en de rest van het interieur dient u een kaartje te kopen.
Als amateurfotograaf, die als een klein jongetje in een snoepwinkel zit, zo voel ik me als ik dwaal door de straatjes van Krakow. Ik val hier van de ene verrassing in de andere, zoveel fotogenieke plekjes zo dicht bij elkaar. Als je, zoals ik, afkomstig bent van een provinciestadje dan is Krakow werkelijk het fotoparadijs.
Het liefst loop ik rond zonder doel, het ene straatje in, het andere weer uit, me een beetje laten verdwalen, ik zie wel waar ik uiteindelijk terechtkom. Achter iedere gevel schuilt iets onverwachts, een binnenpleintje, een restaurant, een cafeetje Na een tijdje ronddwalen valt de gêne weg om gewoon binnen te stappen door de openstaande poort of gewoon de lange gang door te lopen en iets moois te ontdekken. Ik ga op ontdekkingsreis en neem fotos. Gelukkig heb ik nu een digitaal fototoestel want anders zou het me duur kosten met al die fotos die ik neem.
Normaal ben ik wel tamelijk verlegen en spreek niet zo gauw een vreemde aan maar eens mijn fototoestel bij mij en ik durf een ietsje meer. Zo fotografeer ik mensen die ik normaal zou voorbij lopen omdat ik ze niet durf aan te spreken. Je hebt hier fotogenieke mensen, heel mooie meisjes en dames, die steeds piekfijn uitgedost zijn. Het zijn fiere mensen die Krakovieten ! Maar in de groene stadsgordel kom ik het tegengestelde tegen. Verwaarloosde, vuile clochards die op de stadsbanken liggen te slapen of in de zomer gewoon in het gras. Zou ik ze fotograferen of niet ? s Avonds kom ik iemand tegen met bebloed hoofd en vuile training aan. Het is toch niet altijd rozengeur en maneschijn in Krakow, het is zoals iedere grootstad, er zijn ook schaduwkanten aan. Er zijn hier ook veel straatmuzikanten die een centje willen bijverdienen.
Krakow heeft ontelbare kerken en is, zoals geheel Polen, heel katholiek. Je komt hier dan ook veel paters en nonnetjes tegen, soms nog heel jong, in de nog klassieke kleren die man hier niet meer draagt. Lange bruine pijen, nonnenkappen. Het levert soms wel komische zaken op, zoals een jonge pater in bruine habijt met daaronder hippe modieuze nikes aan zijn voeten.
Of een jong nonnetje die voor een lingeriewinkel staat te kijken. Zou ze binnengaan ! Als je alert bent zijn hier talrijke dingen te fotograferen.
Laat je gewoon drijven en blijf kijken, als (amateur)fotograaf blijft Krakow het fotoparadijs.
Wat voor hen doodgewoon is blijft voor ons het fotograferen waard.
Bij het binnenrijden van de grootstad Krakow ben ik altijd onder de indruk van al dat verkeer, zeker tijdens de spitsuren, dat gewriemel van autos, bussen, trams doen mij altijd een beetje zenuwachtig worden. Gelukkig zit ik, als ik met het vliegtuig kom, in een taxi die mij van de luchthaven Balice, zon 14 km verwijderd van Krakow, naar de binnenstad brengt. Als je zelf rijdt heb je, zeker de eerste maal, een heel goede wegenkaart en kaartlezer nodig om hier je weg te vinden in het labyrint van straten. Maar mijn taxirijder baant zich moeiteloos een weg door al die opdringerige chauffeurs. Er wordt hier nogal agressief gereden in Krakow. Alleen zou ik het niet aandurven om hier mijn weg te zoeken, ik begrijp niets van al dat Pools op verkeerstekens.
Wanneer je voor de eerste maal Krakow bezoekt is het moeilijk je een weg te vinden in die wirwar van straatjes en pleinen. Het eerste en gemakkelijkste deel dat je waarschijnlijk te zien krijgt is de Rynek Glowny (de Grote Markt) omdat alle straten daar naar toe leiden. Of volg gewoon de mensenmassa.
Om een eerste indruk van de oude stad te krijgen wandel ik langs de Planty, een vier kilometer lange weg. Een groene gordel die rond het oud stadsgedeelte loopt. Waar deze groene gordel nu is stond vroeger de versterkte vestigingsmuur ter verdediging van de binnenstad. Het geeft je een indruk waar alles gelegen is. Je komt o.a. voorbij het universiteitsgebouw voor Moderne Kunsten. Het is een rustgevende wandeling. Af en toe zie je eveneens de donkere kant van een grootstad. Op sommige banken zie je zwervers zitten met een limonade of colafles in de hand gevuld met een of ander sterke alcoholische drank erin. Op het gras liggen ze te slapen. Maar als je ze negeert vallen ze je niet lastig, al zou ik me toch niet veilig voelen om s avonds in het donker hier te wandelen. Tijdens de dag echter lopen er hier veel mensen rond, jong en oud, joggers, studenten, toeristen.
Een verblijfplaats dicht bij het autovrij centrum is bijna een must vind ik, omdat je dan overal te voet de stad kunt verkennen. Enig nadeel is dat hoe dichter je verblijfplaats zich bij de Grote Markt bevindt, hoe duurder dat het wordt. Maar er zijn echt wel alternatieven om ergens relatief goedkoop te kunnen logeren. Een appartementje, een gastverblijf kan goedkoper zijn dan een hotel.
Vanop de Grote Markt (Rynek Glowny) ga je via de ulica Kanonicza naar de Wawel. De Kanononiczastraat is een van de mooiste straten van Krakow. De meeste huizen dateren uit de 14de en 15de eeuw, al zijn ze later wel gerenoveerd in Renaissance stijl. De Kanoniczastraat komt uit aan de voet van de Wawelheuvel. Hier kan men de kathedraal en het Koninklijk Paleis bezoeken. Vanop de Wawel heeft men een prachtig zicht op de Wistularivier. De Wawelkathedraal (Katedra Wavelska) is uit het begin van de 11de eeuw. Hier kan men de koninklijke graftombes bezoeken, alsook een beklimming doen naar de Sigismund toren, de toegang is via de sacristie. In de toren kan je de Sigismund klok, beter bekend als 'Zygmunt' bewonderen. De klok is twee meter hoog en heeft een diameter van 2,5 meter. Ze weegt elf ton en de klepel alleen weegt 350 kg. Acht sterke mannen zijn nodig om deze klok te luiden. Er is ook een romantisch verhaal verbonden aan deze klok. Men zegt dat wie ongemerkt de klepel kan aanraken binnen het jaar de liefde van zijn leven zal ontmoeten.
In het Koninklijk Paleis zijn er verschillende bezoeksmogelijkheden. Kies enkel voor de koninklijke appartementen, de rest is minder interessant voor de doorsnee bezoeker. Men kan er het oorspronkelijk meubilair zien, de knap bewaarde fresco's, de interessante collectie schilderijen en 's werelds grootste verzameling Vlaamse wandtapijten, daterend uit de machtige en bloeiende renaissanceperiode. Oorspronkelijk waren er 364, uiteindelijk zijn er 142 overgebleven. In de audiëntiezaal kan je dertig houten hoofen zien die je vanuit het plafond aanstaren. De binnenkoer van het Koninklijk Paleis wordt gesloten een half uur voor de sluiting van de heuvelpoorten.
Waarom steeds maar terugkeren naar diezelfde plaats in Polen ? Wat is daar voor speciaals aan ? Krakow, Cracow, Krakau, Cracovie andere schrijfwijzen voor steeds dezelfe stad. Maar wat voor een stad. Eens je eenmaal Krakow gezien heeft zal je haar nooit meer vergeten en misschien net als ik er nog eens willen naar terugkeren. Wat maakt Krakow specialer dan andere steden zoals bijvoorbeeld Praag, Venetië of dichter bij ons Brugge vraag je misschien af. Eerst en vooral moet ik zeggen dat je van steden en cultuur moet houden anders ga je er niet naar toe. En toch is Krakow een tikkeltje meer dan mooie gebouwen en monumenten. Het is een stad die leeft, een stad waar je nog de ziel van vroegere tijden kunt waarnemen, voelen. Maar het is ook de studentenstad die bruist. De belangrijkste bezienswaardigheden liggen allemaal op loopafstand van elkaar. Je hebt er ontelbare kroegen, cafeetjes, restaurants, terrasjes. Ach, het is zo moeilijk om Krakow te beschrijven, je moet het gewoon gezien hebben. Als je na de lange heenreis, zo'n 1400 km verwijderd van Belgie, eindelijk de Grote Markt komt opgewandeld kom je toch onder de indruk van de weids uitgestrekte ruimte, 200 meter op 200 meter groot, met in het midden de indrukwekkende lakenhal. Dit is werkelijk het hart van de oude stad, het ontmoetingspunt bij uitstek zeker bij de toeristen maar evenens bij studenten en oudere mensen. Van hieruit kan je al je wandelingen starten. Kun je het nog niet voorstellen ? Wel stel je die enorme ruimte voor met een prachtig geel gebouw in het midden omringd door mooie gevels, een kerkgebouw, terrasjes met grote paraplu's. Aan de ene kant honderden duiven die overal heen vliegen als je doorheen die wriemelende massa loopt, koetsen en paarden en een mysterieuze stilte omdat je hier het stadslawaai van auto's, bussen en trams niet hoort. Af en toe onderbroken door muziek van straatmuzikanten. En dan plots ieder uur een zacht trompetgeschal vanuit de hoogste toren die plots abrupt onderbroken wordt. Ik zou een opsomming kunnen geven van alle bezienswaardigheden, van niet te missen toeristische attracties maar in alle gidsen, boeken en op het internet vind je uitgebreid deze informatie. Nee, ik zal maar beter mijn reisindruken trachten weer te geven, een beetje subjectief misschien, de liefde voor deze stad is zeer groot !
De Mariakerk (Kosciol Mariacki) is een van de opvallendste gebouwen op de Grote Markt. Vanop de hoogste toren speelt al eeuwen lang een trompettist elk uur van de dag een deuntje (Hejnal Mariacki) van vijf tonen. Telkens weer houdt de muziek plots op, midden in een maat. Die traditie herinnert aan de inval van de tartaren in 1241. Naar verluidt werd een torenwachter toen in de keel getroffen door een pijl van de Tartaren, net op het ogenblik dat hij de hoorn blies om de bevolking van Krakow te waarschuwen voor de naderende vijand. De Mariakerk zelf is een wonderlijke mix van museum en oord van gebed, waar de biecht wordt gehoord in open biechtstoelen. Er zijn prachtige glasramen, een schitterende kansel en een indrukwekkend polychroom altaar, uit hout gesneden door Wit Stwosz in de jaren 1477-1489. Elke middag om tien voor twaalf worden de luiken plechtig geopend door een nonnetje. Voor het retabel te zien dient wel betaald te worden.
Een zeer interessante website, in het Engels, waar je zeer veel informatie kan vinden over Krakow is: www.krakow.pl
Krakow
