De zesde keer in Krakow. Zes keer anders. Het begon nochthans slecht deze keer. Een paar weken voor mijn vertrek kreeg ik een SMS van de luchtvaartmaatschappij "Centralwings" waarbij ik geboekt had, dat mijn vlucht geannuleerd was. Ik kreeg de keuze ofwel een week vroeger vertrekken of mijn geld terug gestort. De eerste optie kon niet wegens mijn werk. Dus geld maar terug storten. Ik had nu wel geen vlucht meer in die week en mijn appartement was al geboekt. De lowcost vluchten van Centralwings vanuit Rijsel (Lille) werden geannuleerd wegens de hoge brandstofprijzen en zouden in de toekomst zelf volledig afgeschaft worden. Mijn vlucht zou mij 108,00 kosten, heen en terug, alle taxen inbegrepen. Ik had geen keuze en nam een lijnvlucht bij Brussels Airlines aan het driedubbele van de eerste prijs. Het begon slecht !
Ik heb terug ontwenningsverschijnselen nu ik in België ben na een weekje Krakow. Na een weliswaar kort verblijf in een toch grote stad met ongeveer 800.000 inwoners is het weer even wennen om in mijn klein provinciestadje te zijn. En ik mis het geroezemoes op de Rynek, de Grote Markt zeg maar. Het geroezemoes van al die verschillende talen van de toeristen. De terrasjes die omheen de Markt te vinden zijn en die altijd vol zitten tot een stuk in de nacht als het mooi weer is. Ach God, ik mis zelfs de trompetspeler die alle uren van de dag en de nacht naar de vier windstreken vanuit de toren van de Mariakerk zijn telkens weer zelfde deuntje blaast. Een traditie uit het ver verleden om de inwoners te verwittigen dat de Tartaren de stad aanvallen tot een pijl zijn keel doorboort midden in zijn trompetgeschal. De legende blijft bestaan. Ik mis zoveel nu ik terug in België ben. Krakow ik mis je !
Het is weeral lang, te lang geleden dat ik nog eens naar Krakow ben geweest. Krakow of Krakau in het nederlands. Krakow of Cracow in het engels. Het zal nu weeral twee jaar geleden zijn dat ik er nog eens was. Al is deze stad nooit ver weg in mijn gedachten. En alhoewel Krakow meer en meer in de belangstelling komt als interessante citytrip kan ik mijn familie, vrienden of collegas moeilijk overtuigen om eens naar deze prachtige stad te komen.
Misschien zou ik er vaker alleen naartoe moeten gaan maar dat ligt me niet zo goed. De sfeer van deze magische stad moet je kunnen delen met anderen. Tijdens de dag moet je dwalen langs al die cultuur en bezienswaardigheden om s avonds je te laten onderdompelen in de talrijke restaurants en pubs die er zijn.
Honderden duiven, of is dit overdreven en zijn het maar enkele tientallen, in ieder geval het zijn er heel veel in mijn ogen, zitten, waggelen, fladderen op het grote marktplein. Toeristen maken er graag fotos van terwijl ze de vogels trachten te laten wegvliegen. Opvliegende, wegvliegende duiven op de voorgrond maakt altijd een mooi plaatje van het oude historische plein met zijn prachtige gebouwen. Aan een houten kraampje kan men zelf duiveneten kopen, speciaal voor de toeristen natuurlijk, zodat die arrogante beesten dan zelf op je schouders en hoofd komen zitten om toch maar een graantje mee te pikken van het festijn. Weer goed voor een foto voor het familiealbum. s Avonds is het dan altijd uitkijken dat je niet uitglijdt op al die duivenuitwerpselen die onze gevleugelde vrienden hebben achtergelaten. En in alle nissen en spleten van de gevels en de daken zitten ze dan verscholen om te slapen. Een beeld dat je bijblijft als je de Rynek Glowny bezoekt