ben heel't weekend langs geweest en zie u dag na dag beter worden, en da maakt ne mens toch gelukkig zenne! Kga elke keer met een super goei gevoel door, en zeggen dat da een periode ook ni zo is geweest... constant bang zijn hoe je het zou gedaan hebben 's nachts, ni wetende hoe je op bepaalde dingen zou reageren, ...
'k weet zeker dat ik ni alleen voor mezelf spreek over die bange dagen, maar dat er vele mensen diezelfde mening ook wel delen, om ni te zeggen iedereen die je lief heeft!! en geloof me, er zijn heel wa mensen die je lief hebben, daar zijn we nu allemaal wel zeker van. Er gaat geen dag voorbij dat ik ni eens tegen iemand vol lof kan praten over die "sterke Steffie"! Goh meid, en de pijn, we voelen die natuurlijk niet, maar die zal zeker wel minderen hoor, beetje vertrouwen, beetje moed, beetje doorzetten, je bent al zo'n eind op goede weg... Het zal uiteraard ni altijd motiverend zijn, maar weet dat er een heel leger aan familie en vrienden achter je staan om je te steunen wanneer je het nodig hebt!
En de revalidatie... al een beetje vooruitkijken nu naar de momenten dat je terug "eerste pasjes" zal zetten... als jij valt, vallen we allemaal een stukje mee hoor. En blijf nu toch eens van die alcohol af hé... 3 flessen wijn, gaat da er ni een beetje over??? (mwoehaha) In elk geval, ik ben enorm blij dat ik je terug zie en hoor lachen!!
Vele lieve kusjes en tot donderdag!! xxxx
ps; ik ga je dan zelfs een geheimpje verklappen, een primeurtje.... meer kan ik nog niet verklappen, maar je gaat super blij zijn!! (hihi)
't was effe geleden dat ik nog langs ben geweest bij je.... het doet me enorm deugd te zien hoe je vooruit gaat! Aan je grapjes zal het zeker ni liggen hé, zotteke, maar die humor zal je ook al een heel eind opweg helpen...
je doet het super en zoals je vroeg, kom ik zéker morgen terug hoor. Ik ga echt een replica van mijn hand laten maken denk ik, dan kan ik da bij u laten hahaha. Je blijft ons in elk geval verbazen, doe zeker zo voort!!
En ik weet dat je pijn hebt, en spijtig genoeg kunnen we die niet (al is het maar voor even) overnemen van je. Logisch ook wel, die pijn, na alles wat je hebt meegemaakt, maar je hebt al meer dan eens bewezen dat je een vechter bent, dus vecht nog maar even verder en je komt er zeker!
Vandaag lag je op een kamer alleen. Dit is veel beter, je mag nu ook eten op de kamer. Het deed me goed om te zien dat je weer een stukje beter bent. Je hebt alweer veel praat en maakt veel grapjes. Je moet alleen nog wat beter en meer eten. Je lichaam heeft voedingsstoffen nodig om te herstellen. En er valt wel heel wat te herstellen.... Je was verdrietig omdat Cindy er niet meer is. Ik weet het, dit is een zware klap voor jou en het zal heel wat tijd en moed vergen om dat te verwerken. Wij waren u ook bijna kwijt, maar hadden meer geluk, je bent er nog. Doorgaan en volhouden! Tot de volgende keer. xxx
Peter
05-06-2009, 19:18 geschreven door Peter Pauwels
Hoi Stephanie,
Ik heb vernomen dat uw vriendin is omgekomen bij het ongeluk en wil u dan ook via deze weg veel sterkte toewensen !!! Je hebt de voorbije weken laten zien dat je een enorme vechtlust hebt, super, doe zo voort !! Konden we de pijn maar wegnemen, heb geduld, het komt allemaal goed !! Ik heb uw familie ontmoet en het zijn één voor één schatten van mensen ! Ik wens u en uw familie nog veel moed en sterkte toe. Ik kom u nog wel eens bezoeken zodat ik met mijn eigen ogen kan zien dat je nog vooruitgang hebt gemaakt. Dikke kus en knuffel van Taschke xxx
05-06-2009, 10:05 geschreven door Natascha Quinet
04-06-2009
Steffietje
liefste Steffie, het spijt me wat je vandaag te horen kreeg van je moeder , maar ja je vroeg er ook achter , hoe het met je vrienden was en dat je vrienin Cindy overleden is je hebt liggen huilen wat heel normaal is en je verontschuldigde je voor dat ongeval terwijl je geen enkel schuld had en je wist helemaal niets van wat er was gebeurt. Maar je moet je sterk houden zoals tot nu toe het geval was want je komt van ver , hèèl ver !! ik kom je nog wel eens bezoeken maar er zijn veel collega's die ook willen komen . dikke kusjes en knuffels ildiko
weet het, ben al effe nimeer op bezoek geweest en ben er echt boos voor op mezelf.... maar er is veel gebeurd de afgelopen weken, heb het vrij druk gehad, turbulente zaken moeten doorstaan, maar das allemaal voorbij. Ik vertel het je allemaal wel als ik je morgen kom bezoeken!!
Nu komt er nikske tussen zenne, morgen sta ik daar en ik weet dat je me gaat verrassen met je vooruitgang!!
Als men mij een week geleden in het Stuyvenberg ziekenhuis, had gezegd dat ik je binnen een week met een rolstoel zou buitenrijden om even van het zonnetje te genieten, had ik eens goed gelachen en iedereen zot verklaard. Maar nee, je hebt het voor elkaar gekregen, vandaag hebben we je buitengereden. En (hoe is het in godsnaam mogekijk) je vroeg om een sigaret. Wat meteen een tirade aan verwijten veroorzaakte en Annick moest je overtuigen dat dit geen goed idee was. Het doet enorm goed je zo te zien vooruitgaan. Je moet echter wel geduld leren opbrengen, je kamergenoten, het verplegend personeel en je familie krijgen soms een punthoofd van je gezaag. Gelukkig, gezien de omstandigheden, vergeven zij het je. Ondanks de pijn, vecht verder, je kan het, je hebt het al bewezen. Groetjes en tot de volgende keer.
