weet het, ben al effe nimeer op bezoek geweest en ben er echt boos voor op mezelf.... maar er is veel gebeurd de afgelopen weken, heb het vrij druk gehad, turbulente zaken moeten doorstaan, maar das allemaal voorbij. Ik vertel het je allemaal wel als ik je morgen kom bezoeken!!
Nu komt er nikske tussen zenne, morgen sta ik daar en ik weet dat je me gaat verrassen met je vooruitgang!!
Als men mij een week geleden in het Stuyvenberg ziekenhuis, had gezegd dat ik je binnen een week met een rolstoel zou buitenrijden om even van het zonnetje te genieten, had ik eens goed gelachen en iedereen zot verklaard. Maar nee, je hebt het voor elkaar gekregen, vandaag hebben we je buitengereden. En (hoe is het in godsnaam mogekijk) je vroeg om een sigaret. Wat meteen een tirade aan verwijten veroorzaakte en Annick moest je overtuigen dat dit geen goed idee was. Het doet enorm goed je zo te zien vooruitgaan. Je moet echter wel geduld leren opbrengen, je kamergenoten, het verplegend personeel en je familie krijgen soms een punthoofd van je gezaag. Gelukkig, gezien de omstandigheden, vergeven zij het je. Ondanks de pijn, vecht verder, je kan het, je hebt het al bewezen. Groetjes en tot de volgende keer.
Zo hulpeloos en toch zo sterk,ik vind je moedig meid...ik zou je willen helpen en een deel van je pijn overnemen,zodat je minder afziet en sneller kan genezen.Ik wou dat ik iets voor je kon doen,maar het enige wat ik voor je kan doen is er voor je zijn...en dat ben ik,op welke manier dan ook....Je bent moedig,sterk en vol met leven,dat merken we allemaal.Bijt nog maar even op je tanden,al is het dat hele even zodat je weer de moed vind om te vechten,wat je al een hele tijd aan het doen bent,je bent er nog niet maar zal er geraken lieve Steffi,diep in mijn hart vecht ik mee met jou!
29-05-2009, 23:18 geschreven door sanne
Hallo Steffie
Steffietje Ik ben je vandaag komen bezoeken in het Middelheim ziekenhuis. Beste sterke meid, wat heb je een vooruitgang gemaakt zeg. Geen monitors, geen infuus, geen baxters meer. Het deed me goed je zo te zien. Je vroeg dadelijk achter Annickske, maar die was er niet bij. Het ontroerde haar toen ik het achteraf vertelde en zij doet je enorm veel groetjes en zal binnekort wel afkomen. Je had nog wel veel pijn en liet dat dan ook merken. We zouden je dan willen helpen, maar staan er machteloos bij. Je bent echter in goede handen en je ouders zorgen ongeloofelijk goed voor je. Waar ze de kracht en de moed vandaan halen mag god weten. Eigenlijk weet ik het wel: ze houden enorm veel van je. Met gaat de goede kant op met je, je hebt al een klein beetje gegeten (al wou je de soep met mij delen ;-) en je begint al veel tegen te spreken en te mopperen. Normaal heb ik dat niet graag, maar nu is dat een goed teken. Doe zo voort meid (niet dat mopperen), wees sterk en vecht ervoor. Wij houden van je.
ben nu al 3 keer op bezoek geweest en verschoot er elke keer van hoe je er op vooruit bent gegaan bewonder je echt dat jij zo een vechter bent . als je mij kusjes op mijn hand gaf vond ik zalig . heb je ook kus op je kaak mogen geven als ik door ging en als ik dan stopte kwam je dichter om er nog te krijgen . hebben ook het goede nieuws gekregen dat je naar ander ziekenhuis mag om te revalideren zo zie je zelf hoe een vechter je bent he . het komt allemaal goed met je daar ben ik van overtuigt . schatteke zie je graag en kom je zeker veel bezoeken hoor dikke kusjes xxx
groetjes wendy vanderschueren
p.s. ook dikke knuffel aan je ouders die ons zo goed ontvangen
27-05-2009, 22:06 geschreven door wendy vanderschueren
Hey Lieve Steffi, Toen ik op het nieuws van een ongeval hoorde,kreeg ik een vreemd gevoel vanbinnen,Deurne,alle feiten deden me bang krigen dat het misschien wel eens om jou zou kunnen gaan...en dan "raak"de volgende dag kreeg ik het verschrikkelijke gevoel bevestigd...mijn wereld stopte even met draaien en wist niet wat te doen of wat te denken,ik heb meteen zoveel mogelijk informatie proberen krijgen om te weten hoe het met je was.... Ik wou je zien,ik wou met mijn eigen ogen kunnen zien hoe het met je gaat...Ik ben bij je geweest en ben zo erg blij dat je zoveel vechtlust hebt en nu nog hebt om jezelf hier door te slaan,doe zo voort meiss,je bent een wondertje dat je zoveel vecht om nog zoveel te kunnen beleven...ik ben fier op je,ben ik altijd geweest en zal ik altijd blijven zijn!Dikke kus meisje,ik heb je nodig en ik mis je verschrikkelijk!xxx
Toen ik hoorde wat er gebeurd was, werd ik overstelpt door ongeloof en verdriet. Hoe kon dit jou overkomen? Jij die altijd zo zonnig bent, altijd meevoelend en altijd een luisterend oor biedt. Je bent pas 20, maar beschikt over een maturiteit die velen van mijn leeftijd niet eens hebben. Ik weet dat het zinloos is om stil te staan bij het waarom. Waarom jij, die dit zeker niet verdient? Maar ik weet onderhand al wel dat daar geen passend antwoord op is, hoewel ik niets liever zou willen dan je een reden te kunnen aanreiken. Wat ik wel weet is dat jij een vechter bent, dat je het niet zult opgeven. Ondanks alle pijn en uitzichtloosheid zul je er bovenop komen. Door de liefde van je familie en vrienden, maar vooral door je eigen innerlijke kracht, je volhardingsvermogen en je liefde voor het leven. Nu lijkt het nog allemaal heel veraf, maar er komt een dag waarop je zult zeggen: Ik heb het gehaald en ik voel me sterker, zelfzekerder en gelukkiger dan ooit. Steffie, meisje, blijf vechten en blijf in de toekomst geloven. Er wacht jou nog een heel mooi, gelukkig en rijkelijk leven. Heel veel sterkte voor jou en je geliefden. Liefs Rachida (Delhaizeklant)
23-05-2009, 23:31 geschreven door Rachida
Hallo Steffietje
Ik ben vandaag weer langs geweest. Annick is meegekomen, je hebt haar herkend en enkele woordjes gewisseld. Het was beter met je dan vorige week. Maar je daar zo te zien liggen doet verschrikkelijk pijn. Annick had het zeer zeer moeilijk om haar lieve Stefke zo te zien. Het greep ons beide geweldig aan. Positief is dat je zulke vechter bent. Het komt goed met je, je moet ervoor gaan. Je vroeg ook om je foto te zien en vond hem mooi. Je vroeg ook achter aspergesoep... Je bent al zover dat je terug een glimlach op onze lippen kan toveren, doe zo verder meid! Het zal nog een lange weg zijn, maar we zijn er voor je.
dag mijn schatteke ik ben vandaag langst geweest,het spijt me schatteke maar ik was echt geschrokken de collega's hadden mij al verwittigt maar je ben er wel erg aan toe,ik stond naast je bed te staren en naar mijn lieve collega aan het zoeken, je riep het uit , ik denk dat het door te pijn was dat je zo riep, hoewel je lieve ouders zeiden dat je pijnstillers kijgt maar weet je van binnen in mij huilde ik mee want dit heb je echt niet verdiend. dit had ik echt niet verwacht het is gewoon hèèl erg wat het ongeval met jou heeft gedaan en dit is nog niet alles wat er nog gaat komen je papa heeft zijn verhaal gedaan, zelfs de slechtste mens verdiend dit niet. ik was al zo blij dat je mij herkend heb want daar vreesde ik voor en dat je mijn man niet kende dat was oke je had hem ook nog nooit gezien en je liet het blijken ook, hij voelt ook met je mee, geen mens verdiend dit.lieve Steffie ik hoop voor jou en je ouders dat deze zwarte bladzijde vlug zal omgeslagen worden en dat je terug ons lieve Stefanie zult zijn want dan weet ik dat je van al de pijn vanaf zult zijn maar spijtig genoeg zal dit nog wel effe duren.maar zoals we je nu kennen ben je wel een echt vechtertje, je zult er wel komen. Lieve groetjes en sterkte voor je ouders en veel kusjes aan jou.
Hey Stefke, toen ik het nieuws op de radio hoorde dacht ik , krijg dat thuis. En wat niemand durft te denken werd toch waarheid met één grote vraag WAAROM . Je gaat toch nog net iets anders reageren omdat het iemand is die er dicht bij betrokken is. Het was bang afwachten voor ons allemaal tot we iets positiefs hoorde en ja het kwam, een grote opluchting vooral voor jezelf en uw ouders en familie die ik langs deze weg veel sterkte wens. Er zijn al enkele collega's op bezoek geweest en ze hebben verteld dat het naar de keel grijpt om je zo te moeten zien, awel Stefke ik ga nog wa wachten voor u een bezoekje te brengen maar denk wel vaak aan u.Het is leuk om te horen dat het de goede kant opgaat . Blijf vechten en nog eens vechten en dan ben ik er zeker van dat je terug de spring int veld wordt. Een dikke knuffel van die met haar schattige krollen ( zoals je mij noemt ) xxx
de hand die ik geef , geef ik aan jou de traan die ik huil , huil ik om jou de vriendschap die ik voel , voel ik voor jou
20-05-2009, 23:10 geschreven door carine roelandts
ik heb vernomen dat het beetje bij beetje beter gaat, das leuk om te horen. We geloven in uw vechtlust, geef de moed niet op !!! Dikke kus en nog veel sterkte voor jullie allen.
20-05-2009, 17:49 geschreven door Natascha Quinet
lieve stephanie
Lieve Stephanie Ik ben gisteren voor de eerste keer bij jou op bezoek geweest. Ik ben wel geschrokken maar was blij dat je al een beetje kon praten. Je ouders en de rest van je familie zijn echt fantastische mensen. Ik zal je binnenkort zeker nog eens komen bezoeken. hou je sterk en blijven vechten he.
Hey Steffietje, ik heb gehoord dat het weer een beetje beter gaat en dat je in de dokter zijn hand hebt geknepen (was het ne knappe )ik kreeg er kippevel van wanneer ik dit hoorde, je ben sterk je bent goe bezig.Ik ben tot hier toe nog niet langst geweest omdat je veel familie en vrienden hebt en we mogen niet samen binnen maar donderdag kunnen ze mij niet tegen houden want ik kom met mijn man Herbert dan leer je hem ook kennen. tot van de week hè nog veel knuffels en kusjes
heb je vandaag voor de eerste keer gezien amai het heeft me enorm geraakt je daar zo te zien liggen. maar vond het heel leuk te zien dat je reageerde als men je iets vroeg dat was een goed teken . ook dat je af en toe eens in mijn hand kneep deed deugt. heb ook voor de eerste keer je ouders ontmoed echt twee schatten van mensen . hoe ze tegen je praten en je aanmoedigen gewoon super
meisje hou je goed en blijf vechten we zijn er voor je
dikke kusjes wendy vanderschueren xxx
17-05-2009, 22:04 geschreven door wendy vanderschueren
Hey schattie
Hey Schattie
Toen ik maandag een bericht kreeg van Wendy sloeg mijn hart opeens heel snel. Was er echt slecht van. Al goed kunnen we er op het werk met de collega's veel over kwijt. Want als iets als dit gebeurt met iemand dat je kent, dan sta je toch maar weer eens stil bij het leven.
Ik wens jou en heel je familie en naasten heel veel sterkte toe! Denk elke dag aan jou en kom je binnenkort zeker bezoeken.
Schattie een dikke zoen en een kaakwrijfje (jij weet wel wat ik bedoel) van mij. Blijven vechten, love you!
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De wereld ligt aan je voeten, voelt je sterk en je kan alles aan. Je wil alles doen en alles meemaken. Je rebelleert en wil alles zelf ondervinden. Je bent immers sterk, 20 en vol leven.
Je ouders zitten met een dilemma. Ze willen je koesteren en beschermen, maar ze moeten je ook laten gaan, laten ervaring opdoen en volwassen worden. Want je bent 20 en vol leven.
Je doet je zin en leeft je leven, maar er is iets waar je geen vat op hebt: je omgeving.
Je doet alles om erbij te horen. Dat is normaal, dat doet iedereen op die leeftijd.
Het voelt goed om in de groep te zitten, aanvaard te worden. Je bent 20 en vol leven.
Dan gebeurt het ondenkbare, het verschrikkelijke. De grootste angst van iedere ouder.
Een enorm zware klap voor wie je liefheeft. Je bent 20 en was vol leven.
Je leven hangt aan een zijden draadje. Maar je bent een vechter en gaat ervoor.
Zij die je liefhebben kunnen niet anders dan aan de zijlijn staan en je mentaal steunen.
Je moet het zelf doen, samen met het medisch team.Je moet het kunnen want je bent 20 en was vol leven.
Je vecht en geeft niet op. We krijgen steeds beter nieuws. Maar wij weten al dat het een lange strijd zal worden. Geef niet op, zij die je liefhebben zijn er voor je, we doen al wat we kunnen en misschien wel meer. We zullen je steunen en blijven steunen.
Later willen we tegen je zeggen: je bent wat ouder en vol leven.
Groetjes Peter
17-05-2009, 13:41 geschreven door Peter
Steffie ik ben bij je geweest.
Het greep me naar de keel. Een enorm gevoel van machteloosheid geeft het om je daar zo te zien liggen. Maar het gaat de goede kant op. Je beweegt en reageert af en toe op de stemmen. Je hebt in mijn hand geknepen en dat deed wel raar. Blijf verder vechten, dat moet, je kan dat sterke meid. Allen die je liefhebben zijn er om je te steunen. Tot ziens maatje.
het doet goed te horen dat je een vechter bent en dat je al beetje reageerd vind ik super heb je een kaartje gestuurd maar zal je zeker zoveel mogelijk komen bezoeken je zal het kunnen gebruiken al onze steun. Kijk elke dag naar je f foto's op facebook . lieve schat hou je goed zie je graag xxx
groetjes je collega wendy vanderschueren
16-05-2009, 13:43 geschreven door vanderschueren wendy
Iedere minuut van de dag dwalen mijn gedachten af naar jou, hoe je moet vechten en volhouden. Ik zou je helpen met alles wat ik kon, maar dat gaat niet, je moet dit alleen doen. Je kan dat, je bent vastberaden en sterk. We willen weer snel je vrolijke lach zien en horen. Het zal niet gemakkelijk zijn, maar je ouders, je broer en je vrienden staan voor je klaar. Onze fotoreeks is nog niet af, maar uitstel is geen afstel. We zullen er later wel aan verder werken. Sterkte meid, laat ons verder steeds positief nieuws krijgen, tot ziens.
Groetjes van Peter en Annick
15-05-2009, 14:26 geschreven door Peter
hey Stephanie
hey Stephanie ik ben enorm geschrokken door wat er gebeurt is. ik wens jou en je familie veel sterkte en hoop dat het snel beter gaat met je. dus blijven vechten he dikke kus en knuffel van Marina xXx
15-05-2009, 13:07 geschreven door marina cares
Sterkte Steffie
Hey Steffie,
Ik wil jou en je familie via deze weg veel moed en sterkte wensen in deze moeilijke periode. Ik ben de zus van Nicky (collega Delhaize). Je hebt zoveel mensen achter je staan die je moed geven, dat ik er van overtuigd ben dat alles wel goed komt met je...
Ben vandaag bij je geweest... goh, m'n gemoed schoot toch ook effe vol hoor. Zo kwetsbaar dat je bent, en niks dat wij voor je kunnen doen...
Heb je een kaartje en je beertje gebracht, en zo te zien ga je veel leesvoer hebben hoor! Je mama en papa houden zich, gezien de omstandigheden, enorm goed. Ben er zeker van dat hun kracht jou ook de moed geeft die je nodig hebt.
En, je bent zeker in goede handen daar, daar ben ik van overtuigd!
Hey Steffie,mijn hart stond stil toen ik hoorde wat er was gebeurd!Weet je nog dat je mij in het ziekenhuis wou bezoeken?Ik wou dat het nog zo was want dat van mij was bijlange ni zo erg als wat jij allemaal hebt meegemaakt... Ik hoop voor jou en voor heel je familie dat het nu alleen maar beter mag worden,maar dat zal wel want zo te zien ben je een echt vechtertje!Zet nog ff door,veel beterschap gewenst! Ik hoop dat ik je snel kan weerzien in goede omstandigheden.
Ben al enorm blij met het positieve nieuws dat we dag na dag mogen ontvangen omtrent je vooruitgang!!! houden zo hé sjoeke... er zijn nog zoveel dingen die het leven te bieden heeft, dat ik er zeker van ben dat je die allemaal nog gaat mogen ontdekken. We missen je allemaal enorm hard en hopen dat je snel weer tussen ons in kan "dartelen"! Maar je bent sterk, dat heb je zeker al bewezen, en je vechtlust, daar kan ik enkel maar mijn hoedje voor afdoen...
ik ga je morgen een mooi beertje kopen, en die kom ik persoonlijk op je kamer zetten... je gaat nog versteld staan als je wakker wordt van alle presentjes en opkikkertjes die er te wachten staan ;-)
Heb vandaag je ouders en bomma een opkikkertje gebracht en een goede babbel mee gehad, en ben nu zeker al een pak geruster hoor! Je hebt ons allemaal laten schrikken, maar jou treft ook totaal geen schuld hé! Ik ga ook niemand met de vinger wijzen ook ni, heeft geen enkele zin. Het enige wat nu telt, voor alle vrienden en zeker je familie, is dat je weer snel de oude bent!!
eerst en vooral wil ik, samen met mijn familie jullie bedanken voor de vele berichtjes die jullie al hebben nagelaten. ze geven een enorme steun, en zullen ook voor stephanie een zeer grote steun geven. wij zorgen er uiteraard voor dat al deze berichtjes bij haar terechtkomen. de meesten onder jullie weten uiteraard wat er precies gebeurt is, maar voor diegene die nog niet zoveel info gekregen hebben zal ik hier iets meer info geven. zoals jullie weten is stephanie bij een zeer ernstig verkeersongeval betrokken geraakt afgelopen zondag. hierbij heeft zij vele ernstige letsels opgelopen. zo heeft ze onder andere een gebroken scheenbeen, gebroken arm, gebroken schouder, gebroken bekken, 2 klaplongen, en nog enkele kneuzingen en fracturen. op de plaats waar het ongeluk plaatsvond, is ze gereanimeerd geweest, en tijdens de eerste operatie heeft ze constant in een hele kritische toestand geweest. de eerste berichtgevingen die wij kregen waren dan ook zeer weinig hoopgevend, en hadden wij niet gedacht dat ze het zou halen. maar gelukkig heeft stephanie laten zien dat ze een echte vechter is, en heeft ze er voor gezorgd dat we sinds die eerste operatie enkel nog positief en opbouwend nieuws kregen. als haar toestand blijft zoals die nu is dan zal ze vanaf morgen stilaan uit haar kunstmatige coma gehaald worden. dit is wel een proces dat nog enkele dagen zal duren. ze zal dus niet op tijd van enkele minuten of uren wakker zijn. maar uiteraard is dit zeer goed nieuws. de dokters noemen het een wonder dat ze uit zo een uitzichtloze situatie is kunnen terugvechten, en dat bewijst hoe sterk mijn zus is. maar het doet ons ook beseffen dat ze door het oog van een zeer dunne naald is gekropen. uiteraard staat er haar nog een zeer lange revalidatie te wachten, maar met de kracht die ze tot nu al getoond heeft ben ik ervan overtuigd dat ze sterk genoeg is om die revalidatie ook te doorstaan en weer helemaal de oude te worden. bij deze hebben jullie dus al wat meer info en zijn jullie hopelijk al een beetje geruster gesteld. ze heeft nog een lange weg af te leggen maar ze komt er wel! indien jullie nog info willen kunnen jullie altijd contact opnemen met mij op het nummer 0472512165 of op manuelpintens@hotmail.com informatie omtrent het bezoeken van stephanie kan ik nog niet geven omdat ze toch nog een korte tijd op intensieve verzorging zal verblijven, maar van zodra ik meer weet laat ik het zeker weten.
13-05-2009, 23:48 geschreven door manuel pintens
veel sterkte
ik wens jou en je familie veel sterkte toe en een volledig herstel.Wij denken en duimen allen voor jou.Tot binnenkort Steffi en volhouden he!! Marleen ,love you
13-05-2009, 23:45 geschreven door marleen
Veel sterkte aan Stephanie en familie
Heel veel sterkte toegewenst aan Stephanie en haar familie! Blijven vechten! Het gaat je wel lukken!
Sven Geskens & Marie-France Van Roey
13-05-2009, 23:28 geschreven door Sven Geskens & Marie-France Van Roey
Hoi Stephanie
Ge moet en ge zult erdoor komen, blijven vechten hé ! Wij leven met u mee. We zullen voor u een kaarsje branden. Veel sterkte ook aan je familie xxx
hey schatteke, ik mis je verschrikkelijk gaat geen sec. voorbij dat ik ni aan je denk.waarom moet u zoiets overkomen jij verdiend dat niet . je moet blijven vechten want zou je ni kunnen missen . hoop snel goed nieuws te horen want de dagen duren lang nu. blijven vechten he meid zie je graag dikke kusjes xxxx
veel sterkte aan je ouders en familie wendy vanderschueren
12-05-2009, 22:12 geschreven door vanderschueren wendy
