Hey Meisje, Ben vandaag nog ne keer op bezoek gekomen,met ons pruts waar je op je verjaardag naar vroeg! Verdorie,wat jij hebt gedaan in 5 weken,niemand kan je dit nadoen,niemand die ik ooit gekend heb beschikt over zoveel wilskracht en zoveel vechtlust.Je zag er nog beter uit dan op je 21 ste verjaardag.Je doet me telkens opnieuw versteld staan van je vooruitgang,wat hoop ik zo erg mee voor je dat je snel naar huis mag,dat wat je hartje het meest verlangd;-) Maar je doet het goed,om niet te zeggen fantastisch lieve meiss....Ik ben ervan overtuigd dat we binnenkort nog ne keer goe kunnen bijkletsen bij een goei smakelijk broodje van de finebek,met garnaalsalade voor jou,en liefst een bruintje want dat is gezonder Kheb me al moeten inhouden om er geen mee te nemen naar de kliniek,best wel grappig Ik ben nog steeds even fier op jou lieve Steffi en ik ben blij dat je zoveel kracht en moed hebt gevonden om te staan waar je nu al staat,en dat je vechtlust alleen maar sterker wordt,kon ik maar toveren dan nam ik alle pijn voor mijn rekening zodat jij je enkel en alleen zou moeten concentreren op je revalidatie,dan heb je toch die helse pijn al minder in je weg...ik voel met je mee en ik duim met je mee!Dada lieve schat!!kusje!
nogmaals van harte gefeliciteerd met je verjaardag!! Je kamer puilt letterlijk uit van de geschenken... zelfs van beneden kan je zo al zien welk jou kamer is. Heb al gezegd (voor te lachen) best nog een kamer bij te nemen om alles te "stockeren", want als het zo blijft verder gaan al die geschenkjes, dan zien we je binnenkort amper zitten! Iedereen, ook de mensen die niet konden komen vandaag, was met z'n gedachten bij jou op je 21ste verjaardag.
Ik kan me nog goed herrinneren toen ik 21 werd... feestjeuh!! Waarschijnlijk had je dit ook in gedachten, maar door omstandigheden heeft dit niet mogen zijn... maar weet dat door jou vechtlust en moed er nog vele verjaardagen zullen mogen volgen. En daar zijn we allemaal heel dankbaar voor!
Je doet het écht TOP daar, en binnenkort gaat het allemaal nog een beetje beteren eens je verlost bent van je ijzeren "wijnrekje" hihi... Je komt er meid, daar zijn we nu allemaal wel zeker van, al zal het je de ene dag al wat beter afgaan dan de andere.
Vandaag moet best een vermoeiende dag zijn geweest voor je; zo vroeg al op pad, je oefeningen, veel bezoek, massa's cadeau'tjes,... Je zal zeker een goede nacht tegemoet gaan, je ogen vielen al toe toen we er nog waren (en als je moe bent moet je slapen, ongeacht of er bezoek is of niet, alle mensen die je komen bezoeken begrijpen dit zeker en vast!!). Schaam je dus zeker niet wanneer je een, welverdiend, dutje wil doen!
Allé, je vraagt er wel altijd achter, maar ik kom dus zeker nog veel terug hoor! zoals ik al zei; je gaat me nog beu worden! (gelukkig voor mij zeg je toch dat dat niet zo zal zijn ;-) )
Beste Steffie Vandaag ben je 21 jaar geworden. Enkele maanden geleden had je hele andere plannen gemaakt dan zoals het vandaag gegaan is. Maar wees er zeker van, al de mensen die vandaag bij je waren houden van je. Misschien wel meer dan je zou denken. Je was blij met je geschenken, groot of klein. Je was (zoals steeds) blij met onze komst. Wij waren blij om jou gelukkig te zien. Steffie, je gaat er op vooruit, met rasse schreden. Dat doet ons goed. Nu nog wat beter eten en je komt er wel. Tot een volgende keer.
Zoals reeds gezegd, je bent er iedere dag een beetje meer bij, je gaat goed vooruit. Zelfs het zagen is verminderd Je hebt nog wel veel pijn en iedere keer je dat zegt, doet het mij ook pijn. Ik zou een deel van je pijn willen overnemen, maar dat is helaas onmogelijk. Je zal er zelf door moeten. Maar er is een zin die je moet onthouden, hij helpt je om moeilijke momenten door te komen en op goede momenten helpt hij je te matigen zodat je niet gaat zweven: "HET GAAT VOORBIJ". Je familie en vrienden zijn er voor je, we zullen je steunen door dik en dun. Tot één van de dagen, sterkte Steffie.
ben heel't weekend langs geweest en zie u dag na dag beter worden, en da maakt ne mens toch gelukkig zenne! Kga elke keer met een super goei gevoel door, en zeggen dat da een periode ook ni zo is geweest... constant bang zijn hoe je het zou gedaan hebben 's nachts, ni wetende hoe je op bepaalde dingen zou reageren, ...
'k weet zeker dat ik ni alleen voor mezelf spreek over die bange dagen, maar dat er vele mensen diezelfde mening ook wel delen, om ni te zeggen iedereen die je lief heeft!! en geloof me, er zijn heel wa mensen die je lief hebben, daar zijn we nu allemaal wel zeker van. Er gaat geen dag voorbij dat ik ni eens tegen iemand vol lof kan praten over die "sterke Steffie"! Goh meid, en de pijn, we voelen die natuurlijk niet, maar die zal zeker wel minderen hoor, beetje vertrouwen, beetje moed, beetje doorzetten, je bent al zo'n eind op goede weg... Het zal uiteraard ni altijd motiverend zijn, maar weet dat er een heel leger aan familie en vrienden achter je staan om je te steunen wanneer je het nodig hebt!
En de revalidatie... al een beetje vooruitkijken nu naar de momenten dat je terug "eerste pasjes" zal zetten... als jij valt, vallen we allemaal een stukje mee hoor. En blijf nu toch eens van die alcohol af hé... 3 flessen wijn, gaat da er ni een beetje over??? (mwoehaha) In elk geval, ik ben enorm blij dat ik je terug zie en hoor lachen!!
Vele lieve kusjes en tot donderdag!! xxxx
ps; ik ga je dan zelfs een geheimpje verklappen, een primeurtje.... meer kan ik nog niet verklappen, maar je gaat super blij zijn!! (hihi)
't was effe geleden dat ik nog langs ben geweest bij je.... het doet me enorm deugd te zien hoe je vooruit gaat! Aan je grapjes zal het zeker ni liggen hé, zotteke, maar die humor zal je ook al een heel eind opweg helpen...
je doet het super en zoals je vroeg, kom ik zéker morgen terug hoor. Ik ga echt een replica van mijn hand laten maken denk ik, dan kan ik da bij u laten hahaha. Je blijft ons in elk geval verbazen, doe zeker zo voort!!
En ik weet dat je pijn hebt, en spijtig genoeg kunnen we die niet (al is het maar voor even) overnemen van je. Logisch ook wel, die pijn, na alles wat je hebt meegemaakt, maar je hebt al meer dan eens bewezen dat je een vechter bent, dus vecht nog maar even verder en je komt er zeker!
Vandaag lag je op een kamer alleen. Dit is veel beter, je mag nu ook eten op de kamer. Het deed me goed om te zien dat je weer een stukje beter bent. Je hebt alweer veel praat en maakt veel grapjes. Je moet alleen nog wat beter en meer eten. Je lichaam heeft voedingsstoffen nodig om te herstellen. En er valt wel heel wat te herstellen.... Je was verdrietig omdat Cindy er niet meer is. Ik weet het, dit is een zware klap voor jou en het zal heel wat tijd en moed vergen om dat te verwerken. Wij waren u ook bijna kwijt, maar hadden meer geluk, je bent er nog. Doorgaan en volhouden! Tot de volgende keer. xxx
Peter
05-06-2009, 19:18 geschreven door Peter Pauwels
Hoi Stephanie,
Ik heb vernomen dat uw vriendin is omgekomen bij het ongeluk en wil u dan ook via deze weg veel sterkte toewensen !!! Je hebt de voorbije weken laten zien dat je een enorme vechtlust hebt, super, doe zo voort !! Konden we de pijn maar wegnemen, heb geduld, het komt allemaal goed !! Ik heb uw familie ontmoet en het zijn één voor één schatten van mensen ! Ik wens u en uw familie nog veel moed en sterkte toe. Ik kom u nog wel eens bezoeken zodat ik met mijn eigen ogen kan zien dat je nog vooruitgang hebt gemaakt. Dikke kus en knuffel van Taschke xxx
05-06-2009, 10:05 geschreven door Natascha Quinet
04-06-2009
Steffietje
liefste Steffie, het spijt me wat je vandaag te horen kreeg van je moeder , maar ja je vroeg er ook achter , hoe het met je vrienden was en dat je vrienin Cindy overleden is je hebt liggen huilen wat heel normaal is en je verontschuldigde je voor dat ongeval terwijl je geen enkel schuld had en je wist helemaal niets van wat er was gebeurt. Maar je moet je sterk houden zoals tot nu toe het geval was want je komt van ver , hèèl ver !! ik kom je nog wel eens bezoeken maar er zijn veel collega's die ook willen komen . dikke kusjes en knuffels ildiko
weet het, ben al effe nimeer op bezoek geweest en ben er echt boos voor op mezelf.... maar er is veel gebeurd de afgelopen weken, heb het vrij druk gehad, turbulente zaken moeten doorstaan, maar das allemaal voorbij. Ik vertel het je allemaal wel als ik je morgen kom bezoeken!!
Nu komt er nikske tussen zenne, morgen sta ik daar en ik weet dat je me gaat verrassen met je vooruitgang!!
Als men mij een week geleden in het Stuyvenberg ziekenhuis, had gezegd dat ik je binnen een week met een rolstoel zou buitenrijden om even van het zonnetje te genieten, had ik eens goed gelachen en iedereen zot verklaard. Maar nee, je hebt het voor elkaar gekregen, vandaag hebben we je buitengereden. En (hoe is het in godsnaam mogekijk) je vroeg om een sigaret. Wat meteen een tirade aan verwijten veroorzaakte en Annick moest je overtuigen dat dit geen goed idee was. Het doet enorm goed je zo te zien vooruitgaan. Je moet echter wel geduld leren opbrengen, je kamergenoten, het verplegend personeel en je familie krijgen soms een punthoofd van je gezaag. Gelukkig, gezien de omstandigheden, vergeven zij het je. Ondanks de pijn, vecht verder, je kan het, je hebt het al bewezen. Groetjes en tot de volgende keer.
Zo hulpeloos en toch zo sterk,ik vind je moedig meid...ik zou je willen helpen en een deel van je pijn overnemen,zodat je minder afziet en sneller kan genezen.Ik wou dat ik iets voor je kon doen,maar het enige wat ik voor je kan doen is er voor je zijn...en dat ben ik,op welke manier dan ook....Je bent moedig,sterk en vol met leven,dat merken we allemaal.Bijt nog maar even op je tanden,al is het dat hele even zodat je weer de moed vind om te vechten,wat je al een hele tijd aan het doen bent,je bent er nog niet maar zal er geraken lieve Steffi,diep in mijn hart vecht ik mee met jou!
29-05-2009, 23:18 geschreven door sanne
Hallo Steffie
Steffietje Ik ben je vandaag komen bezoeken in het Middelheim ziekenhuis. Beste sterke meid, wat heb je een vooruitgang gemaakt zeg. Geen monitors, geen infuus, geen baxters meer. Het deed me goed je zo te zien. Je vroeg dadelijk achter Annickske, maar die was er niet bij. Het ontroerde haar toen ik het achteraf vertelde en zij doet je enorm veel groetjes en zal binnekort wel afkomen. Je had nog wel veel pijn en liet dat dan ook merken. We zouden je dan willen helpen, maar staan er machteloos bij. Je bent echter in goede handen en je ouders zorgen ongeloofelijk goed voor je. Waar ze de kracht en de moed vandaan halen mag god weten. Eigenlijk weet ik het wel: ze houden enorm veel van je. Met gaat de goede kant op met je, je hebt al een klein beetje gegeten (al wou je de soep met mij delen ;-) en je begint al veel tegen te spreken en te mopperen. Normaal heb ik dat niet graag, maar nu is dat een goed teken. Doe zo voort meid (niet dat mopperen), wees sterk en vecht ervoor. Wij houden van je.
ben nu al 3 keer op bezoek geweest en verschoot er elke keer van hoe je er op vooruit bent gegaan bewonder je echt dat jij zo een vechter bent . als je mij kusjes op mijn hand gaf vond ik zalig . heb je ook kus op je kaak mogen geven als ik door ging en als ik dan stopte kwam je dichter om er nog te krijgen . hebben ook het goede nieuws gekregen dat je naar ander ziekenhuis mag om te revalideren zo zie je zelf hoe een vechter je bent he . het komt allemaal goed met je daar ben ik van overtuigt . schatteke zie je graag en kom je zeker veel bezoeken hoor dikke kusjes xxx
groetjes wendy vanderschueren
p.s. ook dikke knuffel aan je ouders die ons zo goed ontvangen
27-05-2009, 22:06 geschreven door wendy vanderschueren
Hey Lieve Steffi, Toen ik op het nieuws van een ongeval hoorde,kreeg ik een vreemd gevoel vanbinnen,Deurne,alle feiten deden me bang krigen dat het misschien wel eens om jou zou kunnen gaan...en dan "raak"de volgende dag kreeg ik het verschrikkelijke gevoel bevestigd...mijn wereld stopte even met draaien en wist niet wat te doen of wat te denken,ik heb meteen zoveel mogelijk informatie proberen krijgen om te weten hoe het met je was.... Ik wou je zien,ik wou met mijn eigen ogen kunnen zien hoe het met je gaat...Ik ben bij je geweest en ben zo erg blij dat je zoveel vechtlust hebt en nu nog hebt om jezelf hier door te slaan,doe zo voort meiss,je bent een wondertje dat je zoveel vecht om nog zoveel te kunnen beleven...ik ben fier op je,ben ik altijd geweest en zal ik altijd blijven zijn!Dikke kus meisje,ik heb je nodig en ik mis je verschrikkelijk!xxx
Toen ik hoorde wat er gebeurd was, werd ik overstelpt door ongeloof en verdriet. Hoe kon dit jou overkomen? Jij die altijd zo zonnig bent, altijd meevoelend en altijd een luisterend oor biedt. Je bent pas 20, maar beschikt over een maturiteit die velen van mijn leeftijd niet eens hebben. Ik weet dat het zinloos is om stil te staan bij het waarom. Waarom jij, die dit zeker niet verdient? Maar ik weet onderhand al wel dat daar geen passend antwoord op is, hoewel ik niets liever zou willen dan je een reden te kunnen aanreiken. Wat ik wel weet is dat jij een vechter bent, dat je het niet zult opgeven. Ondanks alle pijn en uitzichtloosheid zul je er bovenop komen. Door de liefde van je familie en vrienden, maar vooral door je eigen innerlijke kracht, je volhardingsvermogen en je liefde voor het leven. Nu lijkt het nog allemaal heel veraf, maar er komt een dag waarop je zult zeggen: Ik heb het gehaald en ik voel me sterker, zelfzekerder en gelukkiger dan ooit. Steffie, meisje, blijf vechten en blijf in de toekomst geloven. Er wacht jou nog een heel mooi, gelukkig en rijkelijk leven. Heel veel sterkte voor jou en je geliefden. Liefs Rachida (Delhaizeklant)
23-05-2009, 23:31 geschreven door Rachida
Hallo Steffietje
Ik ben vandaag weer langs geweest. Annick is meegekomen, je hebt haar herkend en enkele woordjes gewisseld. Het was beter met je dan vorige week. Maar je daar zo te zien liggen doet verschrikkelijk pijn. Annick had het zeer zeer moeilijk om haar lieve Stefke zo te zien. Het greep ons beide geweldig aan. Positief is dat je zulke vechter bent. Het komt goed met je, je moet ervoor gaan. Je vroeg ook om je foto te zien en vond hem mooi. Je vroeg ook achter aspergesoep... Je bent al zover dat je terug een glimlach op onze lippen kan toveren, doe zo verder meid! Het zal nog een lange weg zijn, maar we zijn er voor je.
dag mijn schatteke ik ben vandaag langst geweest,het spijt me schatteke maar ik was echt geschrokken de collega's hadden mij al verwittigt maar je ben er wel erg aan toe,ik stond naast je bed te staren en naar mijn lieve collega aan het zoeken, je riep het uit , ik denk dat het door te pijn was dat je zo riep, hoewel je lieve ouders zeiden dat je pijnstillers kijgt maar weet je van binnen in mij huilde ik mee want dit heb je echt niet verdiend. dit had ik echt niet verwacht het is gewoon hèèl erg wat het ongeval met jou heeft gedaan en dit is nog niet alles wat er nog gaat komen je papa heeft zijn verhaal gedaan, zelfs de slechtste mens verdiend dit niet. ik was al zo blij dat je mij herkend heb want daar vreesde ik voor en dat je mijn man niet kende dat was oke je had hem ook nog nooit gezien en je liet het blijken ook, hij voelt ook met je mee, geen mens verdiend dit.lieve Steffie ik hoop voor jou en je ouders dat deze zwarte bladzijde vlug zal omgeslagen worden en dat je terug ons lieve Stefanie zult zijn want dan weet ik dat je van al de pijn vanaf zult zijn maar spijtig genoeg zal dit nog wel effe duren.maar zoals we je nu kennen ben je wel een echt vechtertje, je zult er wel komen. Lieve groetjes en sterkte voor je ouders en veel kusjes aan jou.
Hey Stefke, toen ik het nieuws op de radio hoorde dacht ik , krijg dat thuis. En wat niemand durft te denken werd toch waarheid met één grote vraag WAAROM . Je gaat toch nog net iets anders reageren omdat het iemand is die er dicht bij betrokken is. Het was bang afwachten voor ons allemaal tot we iets positiefs hoorde en ja het kwam, een grote opluchting vooral voor jezelf en uw ouders en familie die ik langs deze weg veel sterkte wens. Er zijn al enkele collega's op bezoek geweest en ze hebben verteld dat het naar de keel grijpt om je zo te moeten zien, awel Stefke ik ga nog wa wachten voor u een bezoekje te brengen maar denk wel vaak aan u.Het is leuk om te horen dat het de goede kant opgaat . Blijf vechten en nog eens vechten en dan ben ik er zeker van dat je terug de spring int veld wordt. Een dikke knuffel van die met haar schattige krollen ( zoals je mij noemt ) xxx
de hand die ik geef , geef ik aan jou de traan die ik huil , huil ik om jou de vriendschap die ik voel , voel ik voor jou
20-05-2009, 23:10 geschreven door carine roelandts
ik heb vernomen dat het beetje bij beetje beter gaat, das leuk om te horen. We geloven in uw vechtlust, geef de moed niet op !!! Dikke kus en nog veel sterkte voor jullie allen.
20-05-2009, 17:49 geschreven door Natascha Quinet
lieve stephanie
Lieve Stephanie Ik ben gisteren voor de eerste keer bij jou op bezoek geweest. Ik ben wel geschrokken maar was blij dat je al een beetje kon praten. Je ouders en de rest van je familie zijn echt fantastische mensen. Ik zal je binnenkort zeker nog eens komen bezoeken. hou je sterk en blijven vechten he.
Hey Steffietje, ik heb gehoord dat het weer een beetje beter gaat en dat je in de dokter zijn hand hebt geknepen (was het ne knappe )ik kreeg er kippevel van wanneer ik dit hoorde, je ben sterk je bent goe bezig.Ik ben tot hier toe nog niet langst geweest omdat je veel familie en vrienden hebt en we mogen niet samen binnen maar donderdag kunnen ze mij niet tegen houden want ik kom met mijn man Herbert dan leer je hem ook kennen. tot van de week hè nog veel knuffels en kusjes
heb je vandaag voor de eerste keer gezien amai het heeft me enorm geraakt je daar zo te zien liggen. maar vond het heel leuk te zien dat je reageerde als men je iets vroeg dat was een goed teken . ook dat je af en toe eens in mijn hand kneep deed deugt. heb ook voor de eerste keer je ouders ontmoed echt twee schatten van mensen . hoe ze tegen je praten en je aanmoedigen gewoon super
meisje hou je goed en blijf vechten we zijn er voor je
dikke kusjes wendy vanderschueren xxx
17-05-2009, 22:04 geschreven door wendy vanderschueren
Hey schattie
Hey Schattie
Toen ik maandag een bericht kreeg van Wendy sloeg mijn hart opeens heel snel. Was er echt slecht van. Al goed kunnen we er op het werk met de collega's veel over kwijt. Want als iets als dit gebeurt met iemand dat je kent, dan sta je toch maar weer eens stil bij het leven.
Ik wens jou en heel je familie en naasten heel veel sterkte toe! Denk elke dag aan jou en kom je binnenkort zeker bezoeken.
Schattie een dikke zoen en een kaakwrijfje (jij weet wel wat ik bedoel) van mij. Blijven vechten, love you!
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De wereld ligt aan je voeten, voelt je sterk en je kan alles aan. Je wil alles doen en alles meemaken. Je rebelleert en wil alles zelf ondervinden. Je bent immers sterk, 20 en vol leven.
Je ouders zitten met een dilemma. Ze willen je koesteren en beschermen, maar ze moeten je ook laten gaan, laten ervaring opdoen en volwassen worden. Want je bent 20 en vol leven.
Je doet je zin en leeft je leven, maar er is iets waar je geen vat op hebt: je omgeving.
Je doet alles om erbij te horen. Dat is normaal, dat doet iedereen op die leeftijd.
Het voelt goed om in de groep te zitten, aanvaard te worden. Je bent 20 en vol leven.
Dan gebeurt het ondenkbare, het verschrikkelijke. De grootste angst van iedere ouder.
Een enorm zware klap voor wie je liefheeft. Je bent 20 en was vol leven.
Je leven hangt aan een zijden draadje. Maar je bent een vechter en gaat ervoor.
Zij die je liefhebben kunnen niet anders dan aan de zijlijn staan en je mentaal steunen.
Je moet het zelf doen, samen met het medisch team.Je moet het kunnen want je bent 20 en was vol leven.
Je vecht en geeft niet op. We krijgen steeds beter nieuws. Maar wij weten al dat het een lange strijd zal worden. Geef niet op, zij die je liefhebben zijn er voor je, we doen al wat we kunnen en misschien wel meer. We zullen je steunen en blijven steunen.
Later willen we tegen je zeggen: je bent wat ouder en vol leven.
Groetjes Peter
17-05-2009, 13:41 geschreven door Peter
Steffie ik ben bij je geweest.
Het greep me naar de keel. Een enorm gevoel van machteloosheid geeft het om je daar zo te zien liggen. Maar het gaat de goede kant op. Je beweegt en reageert af en toe op de stemmen. Je hebt in mijn hand geknepen en dat deed wel raar. Blijf verder vechten, dat moet, je kan dat sterke meid. Allen die je liefhebben zijn er om je te steunen. Tot ziens maatje.
Je hebt nog wel veel pijn en iedere keer je dat zegt, doet het mij ook pijn.
