Vorige week hebben we eindelijk mogen genieten van de eerste lentedagen. En hoewel iedereen hier binnen woont, hebben ook zij genoten van de zonnestralen.

 

Ook de nijntjes genoten met volle teugen van de warmte, soms alleen, soms samen.

Over Fluffy kan ik alweer goed nieuws brengen, ze is nog enkele grammen aangekomen en weegt nu 1928g, 200g meer dan haar laagste gewicht ooit . Wellicht zal ze nooit meer haar 'oud' gewicht (2100g) halen maar het is fijn om te weten (en voelen) dat ze weer wat reserves heeft. Ze huppelt ook weer enkele toertjes rond het bankstel. Waarom ik dan af en toe nog haar derde oogleden zie, is me niet duidelijk. Ondertussen weet ik dat konijnen hun 3de oogleden laten zien als gevolg van stress. Ik vermoed dat Fluffy pijnstress heeft. Bij bepaalde bewegingen en bij optillen, merk ik aan haar ogen en knor/piepgeluiden dat ze het moeilijk heeft.

Snowy blijft een mysterieus geval. Van de week ging het weer helemaal mis met zijn spijsvertering en snel ook. Zijn keuteltjes werden niet langzaam kleiner, ze waren dat ineens. Hij wilde bijna niet meer eten, ook geen groenten meer. Hij had erg veel last van het zomeruur en de veranderde routine. Omdat hij in de stress schiet bij medicijnen, probeerde ik het op de natuurlijke manier op te lossen. Kruiden wilde hij wel nog eten en ik haalde alle variaties boven die ik maar kon bedenken. Zo heeft hij 5 kommetjes (!) naar binnen gewerkt in 1 keer! Hij kreeg ook zijn favoriet hooi (wortel/echinacea) en hij genoot van buikmassage. Na enkele uren voelde hij zich duidelijk beter en kwamen ook de eerste keuteltjes tevoorschijn. De volgende dag voelde hij zich opvallend beter. Hij rende weer door het huis en maakte gekke rondjes in de hondenmand .

Ik vind het wel jammer dat ook hij de interesse kwijt is om buiten te spelen. Zo een grote ruimte (7 x 7 m) in de buitenlucht en ze maken er geen gebruik meer van. Tja, ik kan hen niet dwingen...

Er was een hamsterspeeltje dat ik al meer dan een jaar kwijt was. Blijkt dat ik het gewoon veel te goed heb weggeborgen en per toeval kwam ik het weer tegen. Dus meteen aan Mika gegeven en die ging natuurlijk onmiddellijk op verkenning.

Mika heeft ook voor de eerste keer mogen kennismaken met een walnoot in de dop en beviel haar erg goed.

Zo goed dat ze het ding de hele nacht door de kooi gesleurd heeft om het toch maar een veilig plekje te geven .

Tot slot nog een kiekje dat me nooit meer zal lukken, zo een lucky shot maak je maar 1 keer in je leven . Jammer genoeg stond Mika achter plexiglas dus de foto is niet glashelder. Maar dat maakt de herinnering niet minder mooi. Hoe vaak kun je het kleine tongetje van een wassende hamster zien? Mijn beertje maakt haar Indiaanse naam waar: was-beer .

Sinds vorige week bespeur ik lichte beterschap bij Fluffy. Ik moet er ook wel bij vertellen dat ik nog meer inspanningen lever om haar te helpen. Het viel me namelijk op dat ze niet meer vlot at, omdat ze steeds maar zat te wriemelen om een goede houding te vinden om te eten. Dus nu hou ik haar heupjes vast zodat ze recht zit en dan gaat eten een stuk vlotter. Sindsdien is haar houding algemeen ook verbeterd, zelfs als ik haar niet vasthoud. Het knarsen en de rare piepgeluiden zijn ook een stuk minder. En die derde oogleden zijn ook nog maar sporadisch zichtbaar. Tevens valt ze niet meer zo vaak op haar linkerzij in slaap.

Nog meer goed nieuws: ik voelde het al, maar de weegschaal leverde het bewijs. Fluffy is flink aangekomen en weegt nu 1904g! Ze heeft weer wat "vlees" op haar ribben en heupen en ik hoop dat liggen hierdoor ook minder pijnlijk zal zijn.

Snowy blijft een raadsel. Ik ben inmiddels gestopt met Panacur omdat het nu wel duidelijk is dat hij geen E. cuniculi heeft. Pinwormen zijn hierdoor ook meteen uitgesloten als oorzaak. 

Zijn keutels werden in de loop van de week weer zwart, klein en hard. Af en toe vond ik ook een keutelketting. Hij is in de rui en heeft langere haren dan een gewoon konijn. Dat had natuurlijk als resultaat dat zijn gewicht weer maar 846g was.

Maar Snowy vreet hooi, krijgt 3x/dag Prozyme, minder brokjes dan gewoonlijk, lekker natte groenten en hij drinkt zoals gewoonlijk. Waarom zijn darmwerking dan zo traag wordt... ik weet het niet. Net toen ik wilde beginnen met allerlei darmstimulerende en laxerende middelen, deed ik een nieuwe zak hooi open. Blijkbaar was dit genoeg want zijn keutels zijn weer groter en groen.

Die hooizak viel ook in de smaak bij Fluffy. Ze komt niet meer dagelijks uit de zak eten zoals vroeger, maar hier bleef ze toch even voor staan .

Van de week kreeg ik van Els nog een leuke verrassing van het Bunnybin winkeltje. (Als dank voor mijn hulp bij een kattenprobleem).

De kruiden vallen hier altijd in de smaak maar ook de weidehooibal kan hen bekoren. Nogmaals hartelijk dank Els!

Hier drukte ik net te laat af , want Fluffy draaide zich net om:

Bij mooie Snowy met de mooie oogjes was ik wél op tijd :

Om af te sluiten nog een fotootje van de kleinste van de familie. Heel af en toe blijft ze stilzitten  en zoals een echte vrouw, heeft ze nog steeds een grote fascinatie voor allerlei schoeisel . Ze wordt op 31 maart alweer 1 jaar en 3 maanden. Hoog tijd om binnenkort nog wat foto- en filmmateriaal van haar te maken.

Als er iets is waar ik niet tegen kan, zijn het wel vage symptomen waarover ik me zorgen maak. 

Bv. van Snowy begrijp ik helemaal niets meer. Ik ben nu bijna 3 weken bezig met panacur en zijn gewicht blijft schommelen maar gaat zeker niet de hoogte in. Hij is van 860g naar 855 en 848 gegaan. En vandaag weegt hij weer 860. Hij begint wel weer te verharen maar toch... Ik ben er niet gerust in. EC kan het niet zijn volgens mij, zou het dan toch ouderdom zijn? Op deze leeftijd (8 jaar) begon Fluffy ook dunner te worden. Of is er iets anders aan de hand wat nu nog niet zichtbaar is? Want voor het overige doet hij het prima: goede eetlust en spijsvertering, niet supervrolijk maar rent wel rond. Wat ik wel zie, zijn vuurrode hielen. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Hij voelt wel nog goed aan, zeker niet te dun. 

Afgelopen donderdag ben ik met Fluffy nog naar mijn dierenarts geweest. Oorspronkelijk om haar nagels te knippen en oortje te laten schoonmaken. Haar oortje was trouwens prima, Inge vond dat we het zelf goed schoonmaakten. 

Maar de laatste dagen maakte ik me zorgen omdat ze piepte/knorde bij bewegingen die zij maakte en als ik haar optilde. Bovendien waren haar 3de oogleden soms zichtbaar waardoor haar ogen leken uit te puilen. Vooral als ze haar rug/nek strekt, alsof dat "trekt" aan haar spieren/huid. Tja, ik weet niet hoe ik het anders moet uitleggen. Ook hoor ik haar soms 1 of 2x knarsen tussen haar maalgeluiden, ik weet niet wat dat betekent. 

Ik was bang voor een hart/longprobleem of een tumor waardoor ze benauwd was. Inge hoorde niets abnormaal, een foto heb ik daarom niet laten nemen. Ze heeft/doet het ook niet altijd. Weer iets wat ik niet begrijp en waarover ik me ongerust blijf maken. Haar gewicht gaat gelukkig wel goed, ze komt gestaag bij en weegt nu 1866g. Bij de dierenarts vond iedereen haar er stralend uitzien, haar nieuw vachtje glimt ook en ze is weer wat voller op haar ribben.

Bovendien heb ik haar al 3x "betrapt" dat ze eigenhandig overeind komt als ze op haar linkerzij in slaap gevallen is. Dat zijn dan weer opstekers.

Een foto van haar derde ooglid:

Haar explosieve rui is even stilgevallen, momenteel gaat het traag vooruit. Enkele weken geleden had ik per ongeluk teveel geplukt waardoor ze een kaal plekje had. Gelukkig is dat goed gekomen.

Ik ben blij dat de nijntjes ook nog veel samen tijd doorbrengen. Snowy likt Fluffy's ruiplekjes zelfs als ze ligt te rusten .

En hij profiteert vaak van haar scheve houding . Voordat jullie denken dat ik nooit keutels opruim: het vetbed was diezelfde morgen nog schoongemaakt, 's avonds lag het alweer vol. Wat die keutelfabriekjes kunnen produceren... Je houdt het niet voor mogelijk . Omdat Fluffy door haar stramme botjes niet meer de moeite neemt om naar de wc te gaan, doet Snowy het ook niet meer.

Van Mika heb ik ook proberen foto's te maken maar ik heb veel kontjes en halve hamsters gefotografeerd. Tjonge, nog nooit zo een snelle hamster gehad... Die foto's hebben jullie dus nog te goed.

Met Chica blijft alles voorlopig rustig. Hoewel ze zich af en toe broeds gedraagt, is het eieren leggen achterwege gebleven. Haar rust- en slaaphouding zeggen alleszins dat ze zich goed voelt.

Ik hoop dat mijn volgende blog wat meer positief nieuws mag hebben.

Wegens nog altijd (veel te) druk en griep: een heel korte update. Helaas zonder foto's want ook daar ontbreekt me de tijd voor.

Fluffy's rui was de afgelopen week niet meer zo explosief maar lijkt nu weer die kant op te gaan. Gelukkig blijft ze - ondanks dit hoge energieverbruik - netjes op gewicht. Ze weegt nu 1838g. Natuurlijk zou ik haar liever weer ca. 2kg zien worden maar wellicht is dat voorgoed verleden tijd. Jammer genoeg mis ik bij haar de laatste dagen ook weer die vrolijkheid. Maar ik weet dat deze ziekte met ups en downs komt. Toch laat ze soms zien dat er nog pit in dat lichaampje zit, door bv. te tralieknagen als ze opgesloten wordt (als ik weg moet) en door af en toe aan een doos te knabbelen.

Snowy krijgt nu al 2 weken Panacur (preventief tegen EC). Het lijkt alleszins te helpen met zijn spijsvertering. Hij knabbelt weer de hele dag (en nacht) hooi en zijn keutels zien er mooi groot en rond uit. Ook het niezen/smakken is verdwenen, hoewel hij zelf terug begint te verharen. Hij is ook weer een stuk vrolijker, rent meer en maakt meer binkies en hij springt beter.

Raar is wel dat deze beterschap totaal niet aan zijn gewicht is af te lezen. Hij blijft ca. 860g wegen, ondanks het feit dat ik hem nu ook deels junior SSS en Trovet brokjes geef.

Daarom ga ik voor alle zekerheid nog 2 weken door met Panacur, ik wil die parasiet helemaal de kop indrukken en niet in een half wakkere toestand houden.

Chica is nog steeds ei-vrij maar alles wijst er op dat ze binnenkort toch weer zal beginnen. Ik hou het in de gaten.

Mika begint eindelijk weer aan te komen! Ze was niet ongezond maar wel klein en aan de dunne kant. Wat ik ook deed, welk voer ik ook gaf... madam was ontzettend kieskeurig, ook in haar keuze van dierlijke eiwitten. Ik heb al zovele merken droogvoer geprobeerd en nu lijkt het erop dat ik eindelijk iets gevonden te hebben dat in de smaak valt maar ook bijdraagt in calorie-opname: Select van Aveve voor kleine knaagdieren.

Vreemd, terwijl ik bijna iedereen hoor klagen dat ze moeite moeten doen om hun dieren te laten afvallen, heb ik net het tegenovergestelde probleem. Zo baasje, zo beestje? 

Chica vertoont sinds enkele dagen compleet geen interesse meer in haar eitjes. Ze is nochtans maar ca. 2 weken aan het broeden maar ja. Straks ga ik haar kooi schoonmaken en de eieren wegnemen. Ze gedraagt zich tot nu toe nog niet broeds dus ik hoop dat het eieren leggen voorlopig weer even voorbij is.

Fluffy lijkt weer even in een "up"-periode te zitten. Vanmorgen liep ze 2 rondjes rond het bankstel. Ik zorg ervoor dat ze veel tussen mijn voeten kan slapen of met een bandage aan. In het begin van de week was ze erg moe en dat zag ik ook toen ik thuis kwam van mijn werk. Ik zag al van ver dat er bodembedekking, hooi en keutels buiten haar kooi lagen. Van ver zag ik ook al de berg bodembedekking en hooi in haar kooi en dat kan maar 1 ding betekenen. Ze lag weer in een diepe kuil op haar linkerzij en had alles weggetrapt en -gesparteld. Maar wat ik veel erger vond: ik zag dat haar resterende brokjes onaangeroerd waren. Ze moet dus vlak na mijn vertrek in slaap gevallen zijn op haar linkerzij . Dat betekent dus dat ze niet heeft kunnen eten/drinken gedurende 4 uren! Haar linkeroog was helemaal nat van het tranen en ze had zichzelf ondergeplast .

Ik zette haar natuurlijk meteen recht en ze begon te eten alsof er niets aan de hand was. Gelukkig leven dieren in het nu!

Haar gewicht blijft ook vrij stabiel boven de 1800g, hoewel ze nog steeds flink aan het verharen is, dus dat is goed.

Bij Snowy kan ik alleen maar constateren dat hij zich prima voelt als ik thuis ben. Maar dat hij verschrikkelijk gefrustreerd is als ik weg ben. Volgens mij eet hij geen hooi als ik er niet ben. En omdat hij zo laag in gewicht blijft (870g), denk ik eraan om hem opnieuw preventief te behandelen voor EC. Het zou best kunnen dat zijn gewicht aan zijn ouderdom te wijten is, Fluffy verloor ook wat gewicht rond de leeftijd van 8 jaar. Maar bij zo een klein mannetje valt het natuurlijk heel hard op én hij heeft al zo weinig reserves.

Vanmorgen was hij weer aan het binkieën als vanouds en dan weet ik niet wat te doen: wel/niet behandelen met Panacur.

Hij krijgt nu gewone en junior SSS en Trovet brokjes. Die laatste vallen heel erg in de smaak en ze zijn blijkbaar goed voor zijn spijsvertering want zijn keutels zijn groter dan de afgelopen tijd. Misschien heeft hij - net als Fluffy - meer voer nodig? 

Ik probeer eerst dit langzaam op te voeren zonder plakpoep te veroorzaken. Mocht dit niet helpen, dan moet ik wel beginnen met Panacur.

Heb ik ooit verteld hoe de knijntjes gezellig bij mij onder een deken komen liggen? Het bewijs :

Na een heerlijk dutje, wil Fluffy zichzelf - liggend - wassen .

Er zijn nog heel wat mensen die op een mail-antwoord wachten. Ik probeer jullie zo snel mogelijk van een antwoord te voorzien. Deze week zijn er heel veel spoedgevallen geweest, vandaar dat sommigen even moeten wachten. 

Ik zou ook mijn website willen updaten maar de tijd ontbreekt me voorlopig...

Vorige keer schreef ik dat ik bang was dat Chica opnieuw eieren zou leggen. En ja hoor, inmiddels liggen er alweer 3 nieuwe exemplaren die ook deze keer een goede schaal hebben. Ik hoop dat de lente er snel aankomt. Niet alleen ben ik het koude weer beu, de nijntjes ook en dan stopt Chica met leggen; iets om naar uit te kijken dus!

Na mijn vorige blog liep het opnieuw fout met Fluffy en Snowy. Toen de eerste koude doorzette, verloor Fluffy in enkele dagen tijd bijna 70g! Ze leek nog meer voer nodig te hebben en dat gaf ik dus ook. Ze eet nu tussen 30 à 40g biks! Geen gewone maar geëxtrudeerde, eigenlijk eet ze dus 2x zoveel als in normale omstandigheden zou mogen maar haar lichaam geeft aan dat ze het nodig heeft. Gelukkig had het ook snel effect, de grammen die eraf gegaan waren zijn er nog niet allemaal terug bij, maar ze weegt alweer meer dan 1800g, oef!

Het is ook ontzettend veel voor haar: ouderdom, koude, rui... Dat ze het allemaal goed doorstaat, is een opsteker en een teken dat ze sterker is dan ik dacht. En vertelde ik van de week nog tegen een vriendin dat Fluffy's lichaampje nog niet in de rui is... zo snel kan het dus veranderen .

Ook met Snowy ging het weer bergaf. Weer begon hij te niezen en smakken. Ik hoopte dat het met Fluffy's rui te maken had en dat de haartjes in zijn neus/mondje kriebelden. Maar ik zag dat zijn borst ineens ook weer wat losliet. Dat was niet alles, hij stopte ook ineens met eten en toch had hij geen verstopping of gasaanval, heel vreemd hoor. Ik masseerde zijn buikje en vond het al vreemd dat hij dit toeliet. Normaal houdt hij er niet van. Enkele uren later kwam er een vreemde keutel naar buiten: groot, hard, grillig en puntig van vorm. Die obstructie had hem dus dwars gezeten. Vlak daarna begon hij weer te eten als een bootwerker en binkies te maken.

Maar de oorzaak van die vreemde keutel is mij een raadsel, hij heeft zeker niets verkeerd gegeten. Ik vraag me af of het een samengekoekte soort keutelketting of kleine verstopping geweest is die door zijn darmpjes moest. Helaas heeft hij door dit voorval weer gewicht verloren. Hij zou nu op zijn wintergewicht van meer dan 900g moeten zitten maar hij weegt nauwelijks 860g .

Hij wordt ook al 8 jaar en zijn leeftijd zal wel meespelen, dan neemt de weerstand wat af. Maar het stoort me dat ik het niet voor elkaar krijg dat de nijntjes zich goed voelen gedurende een langere periode. Heel frustrerend! Daarom krijgt ook hij nu SSS junior bij.

Ik wilde hem overigens ook een grashuis geven in zijn kooi maar het grote formaat neemt teveel ruimte in. Dus heb ik een kleintje besteld maar dat is wel écht klein. Te klein dus, heel jammer . Maar het maakt toch leuk knaagmateriaal.

Omdat het zo koud geworden is, besloot ik hen de snugglesafe te geven. Vooral Fluffy met haar oude stramme spieren had last van de koude. Ze maakte er dankbaar gebruik van .

Maar dan komt er een stout boefje die via manipulatie (lees: likjes geven), ervoor zorgt dat Fluffy weggaat en er zelf tegen gaat liggen! 

Zeker nu ze in de rui is, verzorgt hij haar veel. Zelfs als ze gedeeltelijk 'ingepakt' is .

Samen eten en spelen is altijd leuk .

Ik vond hier nog een huisje waarvan ik dacht dat het kon dienen voor Snowy. Maar ook dat was te klein. Dan mag de kleinste van de familie ermee spelen en zoals jullie zien: het is een succes, Mika is er dol op .

Hopelijk is het warmer weer als ik mijn volgende blog schrijf en zal er hier sprake zijn van blijvende gewichtstoename. We blijven er in geloven! 

Door de problemen met mijn modem, volgt er nu weer een lange blog, omdat ik enkele weken niets geplaatst heb. 

Om te beginnen met Chica: enkele uren na mijn blog van 8 januari legde ze weer een ei . Netjes 2 dagen later kwam het volgende ei tevoorschijn. Deze twee hadden gelukkig wel een goede schaal. Nu zit ze al bijna 3 weken op 3 eitjes te broeden en zoals verwacht begint ze langzaam haar interesse te verliezen. Dat werd ook tijd want de voorbije weken heb ik haar kooi niet kunnen schoonmaken. Jammer genoeg begint ze zich alweer broeds te gedragen dus ik ben bang dat het nog niet gedaan is met eieren leggen.

Met Snowy bleef het lange tijd goed gaan totdat... de technieker hier in huis kwam om de internetverbinding te herstellen. Mijn mannetje was doodsbang, vluchtte, stampte enz. Fluffy bleef er heel cool onder en trok zich niets van de vreemde man aan. Ongelooflijk, het lijkt wel alsof die twee van karakter geruild hebben... Vroeger was Fluffy de angsthaas en Snowy de koele kikker, nu is het andersom.

Snowy was die morgen nog lekker aan het rennen en binkies maken maar na het bezoek van die man, werd hij suf, begon hij te niezen, smakken, werd zijn eetlust minder en had hij last van zijn spijsvertering. Eindelijk weet ik nu dus heel zeker dat het symptomen zijn van stress. Stress die hij anders ondervindt als hij in zijn kooi wordt opgesloten voor enkele uurtjes. Het duurde enkele dagen voor ik Snowy weer op de rails had maar nu is hij weer een vrolijk ventje zonder klachten. Ik weet nu wat hem stress bezorgt, ook het feit dat Fluffy meer aandacht kreeg dan hij, kon hij niet goed verdragen. Maar nu ik er rekening mee hou, gaat het weer stukken beter met hem .

Ook over Fluffy valt goed nieuws te melden. Vlak na mijn vorige blog, begon ze weer af te vallen, ze was dan ook flink in de rui gegaan. Toen kreeg ze nog 1/2 gewone Science Selective en 1/2 junior selective. Gezien verharen ook enorm veel energie vergt - zeker voor een konijntje op leeftijd - besloot ik de verhouding voer te veranderen. Ze krijgt nu 3/4 junior voer en kijk... de weegschaal geeft nu 1847g aan . Je ziet dat het haar ook meer kracht en energie geeft. Ze speelt meer, huppelt vaker rond en legt daarbij langere afstanden af. Haar houding is ook verbeterd en ze wil niet meer iedere avond ingewikkeld worden. Ook bij het medicijnen geven, begint ze opnieuw tegen te stribbelen. Een tijd geleden nam ze alles heel gedwee, zowel van mijn vriend als van mij. Maar hoe beter ze zich voelt, hoe ondeugender ze wordt. Ze ging zelfs op de loop toen ze weer in haar kooi moest . Ze slaapt niet meer zo vaak op de linkerzij en raakt soms bijna zelf recht. Ik hoop zo hard dat het op deze manier vooruit blijft gaan!

Genoeg tekst, tijd voor mooie beelden .

Geen kat maar een konijn in de zak .

Elkaar wassen.

's Avonds heeft Fluffy ook weer energie om te komen "helpen" met de kooien te verschonen .

En tot slot nog dit leuk filmpje. Mijn vriend en ik zijn beiden metal-fans, we houden van harde muziek. De dieren zijn er hiermee opgegroeid en worden er niet nerveus van. Sterker nog: hoe luider de muziek staat, hoe relaxter Fluffy erbij gaat liggen en vaak valt ze gewoon in slaap. Eén van mijn favoriete cd's aller tijden is Star One van Ayreon en ook bij Fluffy valt die in de smaak .

Omdat het even geleden is, wordt dit een lange blog dus ga er maar voor zitten .

Ik zal beginnen met het spannende gedeelte. Voor Kerstmis gedroeg Chica zich erg broeds. Dat deed ze wel vaker dus ik zocht er aanvankelijk niets achter. Toen ze wel érg fanatiek werd en ook begon te scharrelen op de bodem en begon te blazen, werd ik ongerust. Haar ontlasting werd ook wateriger en ze kwam aan in gewicht, alles wees erop dat er een ei zat aan te komen.

En jawel, na precies 1 jaar volledige rust legt Chica op Kerstdag een eitje! Als dat geen kerstwonder is... . Het lachen verging me kort daarna want ze weigerde nog te eten, zat met geknikte staart en voelde zich duidelijk niet goed. Ik zag het scenario van vorig jaar weer helemaal terugkomen en met een bang hartje legde ik alvast het telefoonnummer van de vogelarts klaar. Ik probeerde van alles om haar weer aan het eten te krijgen maar ze wilde enkel nog kracker en pompoenpitten.

Toen het 2de eitje na een dag kwam, kwam ook haar eetlust terug, oef! Het duurde even voordat ik het ei kon controleren want ze beschermde haar "nest" heftig. Maar waar ik bang voor was, kwam ook uit. Het eitje had maar een halve schaal, de andere helft was een windei met alleen een vliesje. Ik nam het weg omdat dit een broeihaard van bacteriën kan zijn. 

Maar nu zat ik wel met een probleem! Want valkparkieten broeden pas vanaf het 2de eitje en het was duidelijk dat er geen 3de meer zou komen. En inderdaad, Chica was heel nerveus en wist niet of ze dit ei moest uitbroeden of niet. Ze zit er verschillende uren per dag wel op maar echt fanatiek is ze niet. 

Toen ik vorig jaar op het punt stond om kunsteitjes te kopen, heb ik het niet gedaan omdat het leek alsof er geen eitjes meer zouden komen. Dus nu alle winkels gebeld maar noppes, niemand verkocht kunsteieren van dat formaat. Totdat ik per toeval een hengelsportwinkel  tegenkwam die ze wel in huis had. De laatste plaats waar ik aan dacht maar ik was wel blij! Mocht er na deze episode nog een ei-leg-periode volgen, dan ben ik nu tenminste voorbereid! 

Maar ik hoop dat dit echt de laatste stuiptrekkingen waren want met een leeftijd van 12 jaar is Chica toch ook bejaard te noemen...

Tot zo ver de bange tijden, nu volgt er niets dan goed nieuws !

Laat ik beginnen met de kleinste van de familie: Mika. Zij is op oudejaarsavond één jaar geworden, het was dubbel feest hier! Haar fokker vertelde me dat haar mama nu anderhalf jaar is en haar oma zelfs 2 jaar en 3 maanden! Haar papa is 2 jaar en 9 maanden oud geworden dus met zo een genen, hoop ik op een lang leven voor Miekje .

Als kerstcadeautje heeft ze een eetbaar huisje gekregen en op haar verjaardag een gezond en lekker hapje van kracker, sla en papaya.

Sinds kort is ze haar naam als knaagdiertje aan het waarmaken en maakt ze extra gaten in haar spoetnik . Ik ben al blij dat ze de knaagsporen niet opeet...

Ook de konijntjes kregen cadeautjes bij Kerst natuurlijk. Het is geen 'waw'-succes maar ze vinden dit wilgennest af en toe toch wel leuk.

Met Snowy blijft het zo-zo gaan. Hij is gelukkig aan het bijkomen en weegt nu bijna 900g. De dagen dat hij niet niest, worden goddank wel talrijker en de niesdagen minder. Soms lijkt hij wat moeite te hebben om te springen. Ik begin dan altijd met dingen uit te sluiten en ik liet zijn nageltjes knippen door mijn dierenarts. Zoals gewoonlijk vond iedereen hem superschattig . Het heeft niet echt verbetering gebracht dus ik vermoed dat hij ook wat last begint te krijgen van ouderdom. Bij Fluffy begon het ook rond die leeftijd en binnen enkele maanden wordt ook Snowy al 8 jaar.

Gelukkig blijft hij een vrolijk en enthousiast ventje en zijn nieuwste obsessie is Fluffy's grashuisje geworden. Hoewel hij zelf een grashuis heeft, lijkt hij dit veel leuker te vinden.

Ook over Fluffy niets dan goed nieuws. Ik had het zelf niet meer verwacht en ook mijn dierenarts kon het nauwelijks geloven. Maar sinds ik junior voer bijgeef, is Fluffy gestaag beginnen bij te komen. Het ging van 1742g naar 1756, dan 1776, 1785, 1797 en 1803 en nu naar 1818g 

Daar blijft ze al een weekje op hangen maar stiekem hoop ik dat er toch wat gewicht zal bijkomen. Hoewel ik al héél blij ben met dit resultaat. Ze voelt steviger en voller aan en... kan beter lopen. Het lijkt wel alsof er inderdaad spiermassa aan het bijkomen is want ze zakt niet meer door die poot en "hangt" ook niet meer op die bil.

Dat is niet het enige, ik was stomverbaasd en dolgelukkig toen ik zag dat haar hoofdje, wangen en kontje plots flink beginnen te ruien! Voor mij is dit een teken dat haar lichaam weer sterk genoeg wordt/is om dit aan te kunnen. De dagelijkse massages, ttouch en bandage dragen ongetwijfeld bij in deze positieve evolutie.

Ze kan nog steeds niet zelfstandig overeind komen als ze op haar linkerzij ligt maar het heeft wel een ander voordeel. In die positie kan ze haar rechter-achterpootje vlot wassen en zou ze zelfs aan haar oor kunnen krabben. Ze beseft dit echter nog niet helemaal.

Wij proberen haar rechteroor zo goed mogelijk schoon te maken. Maar toen ik haar met haar hoofd zag schudden, rook ik even aan haar oortje en dat rook naar oorsmeer. Dus weer een ritje dierenarts om het goed te laten schoonmaken. Wij durven blijkbaar niet diep genoeg te gaan en ook niet genoeg tegen de wand. Maar wij hebben dan ook geen speciaal lampje om in de oren te kunnen kijken .

En maakte ik me enkele weken geleden nog zorgen omdat ze niet meer van haar fles dronk: op een nacht werd ik wakker van het getik van haar tuitje . Ze ligt ook minder vaak op die linkerzij, ze ligt vaker op haar buik of rechterzij.

Andere positieve dingen: ze springt vaker zelf uit de kooi; heeft weer zin om langere afstanden af te leggen, om te knabbelen enz. Zelfs korte ren-beurtjes kunnen er vanaf! De eerste keer gebeurde dit om 2u30 's nachts  Hoewel het een vreselijk vroeg uur was, was ik ontzettend blij om haar het grashuis zien in en uit te stuiven .

Ze laat steeds vaker haar oud, pittig karaktertje zien. Zoals hier bv. in dit filmpje:

Maar wat me vooral blij stemt, is dat mijn 2 schatteboutjes elkaar weer gevonden hebben. Ze liggen heel vaak samen en dat levert erg schattige beelden op .

Ik kan me geen mooier begin van het nieuwe jaar wensen .

Dat het een vreugdevol jaar mag worden waarin al jullie wensen en dromen mogen uitkomen! 

Vorige keer schreef ik nog dat ik 's nachts regelmatig opstond. Het leek me gemakkelijker om gewoon beneden op de bank te blijven slapen en dat doe ik dus ook al sedert 2 weken. Gelukkig begrijpt mijn vriend dat ik alles voor mijn dieren wil doen. Ik vermoed dat hij het stiekem wel leuk vindt om het bed voor zich alleen te hebben . 

In de nacht net na mijn vorig bericht, was Fluffy weer op haar verkeerde zijde gaan liggen. Gelukkig sta ik nog steeds minstens 3x per nacht op, dus om 2u. 's nachts heb ik haar al kunnen rechtzetten. Ze lag weer in een diepe kuil op de rubber matten en had alle bodembedekking en hooi weg gesparteld. Bovendien had ze - wellicht van de angst - een plas gedaan waardoor haar hele linkerbil/flank nat was. Dus ook dat diezelfde nacht nog zo goed mogelijk afgedroogd, het wassen heb ik pas de volgende dag gedaan.

Hoewel het heel vermoeiend is om 's nachts meermaals op te staan (en het begint helaas door te wegen), ben ik toch blij dat ik het doe. Vaak sta ik voor niets op maar die enkele keer dat ze mij nodig heeft... dan kan ik er voor haar zijn.

Het viel me overigens op dat ze tijdens de andere nachten altijd blijft zitten, ze gaat nauwelijks nog liggen (waarschijnlijk uit angst om niet meer overeind te komen). Dat moet enorm vermoeiend zijn en daarom neem ik haar zo een 2 à 3x per dag tussen mijn voeten. Daar valt ze als een blok in slaap (soms zelfs met gesnurk ). En wat me daarna opviel, bevestigt mijn vermoeden dat mijn lieve meid al een tijdje doodmoe is. Want door het vele slapen, huppelt ze nu vaker rond en gedraagt ze zich over het algemeen kwieker. En dat terwijl ik de metacam dosering toch aan het afbouwen ben!

Ik voer nog steeds Junior selective bij en iedere dag geef ik wat meer brokjes. Dan wacht ik af of ze haar blindedarmkeutels nog opeet. En indien dat het geval is, krijgt ze de volgende dag nog meer. Nu zit ze 's morgens aan anderhalve bodem van haar kom en 's avonds nog eens een halve bodem. Dat is 2x zoveel als ze tot voor kort kreeg.

Wellicht heb ik haar vorige keer gewogen met een volle blaas want 50g aankomen in 1 week tijd is wel heel veel. Ze is gestaag van 1742g naar 1756g gegaan en gisteren woog ze 1775g. Ik besef dat ze nooit meer op haar 'oude' gewicht zal komen, maar als ik het afvallen kan tegenhouden, ben ik al heel blij.

Meer voer samen met meer rust, leidt - voorlopig althans - tot een energieker konijn .

Ik vind het zo jammer dat ik dit niet eerder geprobeerd heb, maar ja, een mens weet nu eenmaal niet alles van tevoren. Ik begrijp nog steeds niet hoe eiwitrijker voer net niet leidt tot meer blindedarmkeutels maar ben er wel blij om.

Van Snowy begrijp ik ook niet veel. Hij kan plots enkele dagen ruien, wat resulteert in niezen, smakken en slechtere eetlust. En zo plots als het komt, is het ook weer voorbij en dan is hij weer het vrolijk sprintend en binkiënd ventje.

Hij krijgt gelukkig wel weer aandacht van Fluffy:

Een maand geleden was Fluffy jarig maar ik durfde toen niets extra geven omdat ze veel last had van plakpoep. Gezien ik dit zo wil houden, heb ik een late en bescheiden verrassing gegeven.

Ingewikkeld worden als baby vindt ze ook nog altijd leuk en het ontspant haar. Hoewel ze hier op haar 'verkeerde' zijde ligt, heb ik haar kunnen kalmeren en raakte ze niet in paniek. Pas na een kwartier liggen, wilde ze overeind komen.

Gisteren ging ze dan eindelijk weer zelfstandig ontspannen liggen (op de juiste zijde!). Hier zie je overigens hoe ingevallen haar kontje geworden is.

Nu ze weer meer rondhuppelt, gaat ze ook weer zelf naar de hondenmand-wc.

En Snowy trekt zich nog vaak terug in "zijn" grashuisje. Hij is natuurlijk ook niet meer van de jongsten (wordt 8 in het voorjaar). Hij geniet ervan om languit ontspannen te kunnen liggen. Soms steekt Fluffy haar hoofdje naar binnen maar ze gaat voorlopig nog niet bij hem liggen.

Van Mika even geen foto's. Ik probeer het wel maar omdat ze zo adhd en watervlug is, heb ik veel kontjes en halve hamsters op foto staan . Ik blijf pogingen ondernemen om haar 1 seconde stil te laten zitten voor een foto.

Even een kort berichtje over Fluffy. De afgelopen week zat ze zo scheef dat ze voortdurend met haar bil in haar eigen blindedarmkeutels zat. Ze eet die niet altijd meteen op en dan gebeurt het dat ze er pardoes gaat inzitten. Mij wachtte dan de 'aangename' taak () om haar bil te wassen. Ook zij vond het allesbehalve leuk. Ze laat veel toe zonder morren maar bij deze handeling hoor ik haar duidelijk grommen/knorren wat haar de bijnaam knorpotje oplevert . Het resultaat vóór een wasbeurt:

Het viel me op dat ze vaak ook in de kooi bleef suffen terwijl ze er normaal gezien toch graag uit wil. Bovendien 'sleepte' ze meer dan huppelen en dat deed me besluiten om meer Metacam te geven (0,4 ml i.p.v. 0,25). Dat hielp gelukkig! Ze sloft niet meer en gedraagt zich ook kwieker. En... ze gaat niet meer met haar bil in de blindedarmkeutels zitten!

Omdat ze zachte dingen zoekt om tegen te leunen, gaf ik haar nog iets nieuw. Enkele jaren geleden kreeg ik van mijn vriendin een grote pluche dobbelsteen. Toen Snowy nog jong was, sprong hij erop en plaste hij erop. Maar ook hij is al op leeftijd en kan nu niet meer zo hoog springen. Dus de dobbelsteen werd weer bovengehaald en met succes! 

De woorden van mijn dierenarts bleven in mijn hoofd zinderen: een zakje botjes. Met Olvarit ben ik niet gestart omdat het meer suikers dan nuttige voedingsstoffen bevat. Daarom ging ik op zoek naar veilige bijvoeding en ik dacht die gevonden te hebben maar... ze lust het niet. Dan gooi ik het maar over een andere boeg. Haar eetlust is geweldig goed, ongelooflijk eigenlijk. Haar groenteschotel verdwijnt in een half uur tijd terwijl ze er vroeger 2 uren over deed. Brokken eet ze ook in 1 keer, vroeger at ze die in fasen. Dus: meer groenten die ook in een mum van tijd in dat mondje verdwijnen. En meer brokken maar dan wel junior Science Selective. Die bevatten meer eiwit tegenover het gewone voer. Wat me verbaast: als ik meer van het gewone voer geef, laat ze haar blindedarmkeutels liggen en bij dit junior voer niet, raar... Maar het lijkt te helpen want in een week tijd is ze 50g aangekomen. Ik hoop dat dit blijvend is en niet tijdelijk. En eigenlijk hoop ik ook dat het helpt om weer wat spieren op te bouwen. Hoewel ik bang ben dat de schade onomkeerbaar is.

Ze huppelt nu weer zelf naar Snowy's kooi om te plassen. Een gratis zonnebad is dan mooi meegenomen .

Oh ja, enkele weken geleden maakte ik me zorgen om die roze vlekjes onder haar voorpootjes. Maar dat waren slechts de kussentjes van haar pootjes die zichtbaar waren omdat de haren opzij geduwd werden door het steunen. Niets aan de hand dus.

 

Gelukkig ging het langzaam beter met de gezondheid van iedereen. 

Fluffy zit nog steeds in een mindere periode, misschien is het ook wel blijvend. Van de week huppelde ze naar de drinkbak en viel ze weer. In haar geval betekent het dat ze niet meer naar die plaats durft te gaan. Wat dus ook betekent dat ze niet meer dronk. Daarom heb ik maar een 2de drinkbakje dichterbij gezet. Het heeft geen zin om haar nog tot beweging te dwingen. Het betekent echter ook wel dat ze niet meer dan 1 metertje beweegt. Hoogstens 2 om naar de kooi te lopen. Het lopen zelf gaat soms erg moeizaam omdat haar beide achterpoten naar links glijden. Dat komt dan weer doordat de bespiering rechts almaar afneemt.

Maandag was ik nog bij de dierenarts om haar nageltjes te laten knippen. Terwijl we daar waren, heeft ze ook haar rechteroortje en geurklieren schoongemaakt. Mijn dierenarts zei dat ze er qua vacht en oogopslag nog prachtig uitzag. Maar ze voelde wel dat ze "een zakje botjes" aan het worden was. Hoewel ik dit zelf ook wel voel, doet het pijn om die woorden van een ander te horen . Op de een of andere manier dringt het dan pas echt door. En hoewel ik het moet aanvaarden, doet het me nog steeds pijn dat ik haar zie wegkwijnen en er niets aan kan doen .

Ik vroeg of bijvoeren zin had en ze adviseerde me om Olvarit te proberen. Tot op heden heb ik dat nog niet gedaan omdat ze sowieso haar blindedarmkeutels al laat liggen. Ze eet ze naderhand wel op, tenminste, die niet aan haar poten/kontje blijven plakken . Het bijvoeren zal ik in het weekend beginnen. Stel je voor dat ze spijsverteringsproblemen krijgt, dan wil ik wel thuis zijn om haar te behandelen.

De laatste tijd ben ik erg veel bezig met verzorging i.p.v. knuffelen en gewoon genieten. Maar ja, dat hoort erbij. Bejaarde konijntjes hebben nu eenmaal meer zorg nodig. Ze wassen zich ook niet meer zo vaak (omdat ze geen zin hebben maar ook omdat ze niet meer overal bij kunnen). Daarom krijgt Fluffy iedere avond een stevige borstelbeurt, dat bevordert de bloedcirculatie.

Omdat ze door het vallen telkens weer een emotionele opdoffer kreeg, besloot ik bachbloesems in te zetten. Ik heb een mix laten maken van mimulus, gorse, wild rose, olive, walnut en larch omdat ik haar daarin het meest herkende. Wil je weten waarom net deze bloesems, kijk dan even op http://www.knagers.net/bachbloesems.htm

En om haar toch een beetje meer te laten bewegen, maak ik gebruik van haar beste zintuig - haar neus - en haar eetlust, die nog steeds bewonderenswaardig is! 's Avonds - als Snowy in de kooi zit - leg ik voor haar een geurspoor van lekkere hapjes van ongeveer 2 meter. Speuren voor konijnen, zeg maar . Aangezien Snowy een vreetzakje is én veel sneller dan Fluffy, mag hij natuurlijk niet in de weg lopen, hij zou alles voor haar neus wegkapen .

Een onderdeel van T-Touch is bandage. Tot op heden had ik het nog niet geprobeerd omdat het bij een konijn ook moeilijk is door de bouw van het lichaam. Maar van de week ben ik ermee begonnen. De eerste keer was ze onwennig en nerveus, ik heb het toen ook maar een halve minuut aan gelaten. De 2de keer ging al een stuk beter en de 3de keer ontspande ze helemaal. Foto's zeggen meer dan woorden . Mag ik u voorstellen: de bunny burrito of worstenbroodje .

Zo heeft ze wel 10 minuten liggen slapen! Is ze niet schattig? Ze heeft zo een groot vertrouwen in mij, ik vind haar fantastisch .

Even wat meer info: bandage bij ttouch geeft een lichte druk die een kalmerend effect heeft op het zenuwstelsel.

Vorige keer schreef ik ook dat ze zittend sliep. Het viel me op dat ze niet meer tegen de wand van haar kooi ging zitten. Wellicht deed het pijn omdat ze zo knokig geworden is. Daarom heb ik de wand zachter gemaakt door deze oplossing en zoals je ziet, heeft het succes.

Dit jaar is ze overigens nog niet in de rui gegaan. Op haar wangen en billetjes zijn wat plukjes losgekomen maar zeker geen grote hoeveelheden. Misschien is haar lichaam te zwak of hoort het gewoon bij de ouderdom. Chica was vorig jaar en dit jaar net zo. Zij heeft sinds Kerst vorig jaar trouwens geen eitjes meer gelegd. Waarschijnlijk is haar voorraad echt op. Ze gedraagt zich thans vaak broeds maar er volgt niets meer. Gelukkig maar want het putte haar uit en ze werd onregelmatig. Een teken dat ook zij een bejaard dametje geworden is.

Het klinkt misschien allemaal negatief maar ik zie nog steeds dat Fluffy heel veel kan én plezier heeft in het leven. Dat ze minder speelt heeft ook met haar leeftijd te maken. De laatste tijd krijg ik soms echter mailtjes of ik haar niet beter zou laten inslapen. Zulke mailtjes stoten me tegen de borst want daarvoor is het echt nog véél te vroeg. Bovendien kan niemand anders beslissen over haar gezondheid, alleen wij kunnen beoordelen hoe goed/slecht het gaat. Mindere periodes horen er nu eenmaal bij. Bejaarden in een rusthuis laat men toch ook niet inslapen, simpelweg omdat hun gezondheid kwakkelt.

Omdat het altijd maar over Fluffy lijkt te gaan, mag je niet denken dat Snowy minder aandacht krijgt. Ook hij geniet met volle teugen van ttouch en maakt me nog altijd aan het lachen met zijn gekke binkies en sprintjes door het huis. En door acties zoals deze:

Hij is plots opnieuw beginnen te verharen, en nog wel van kop tot teen. En zoals altijd gaat het samen met niezen en smakken. Ik begrijp er niets van. Hij op zijn beurt begrijp niets van Fluffy's gedrag. Ze zit voortdurend tegen de sofa of tegen mijn voeten (als ze maar kan steunen) en daardoor liggen ze nauwelijks nog samen. Snowy trekt zich daardoor erg vaak terug in het grashuis namiddag.

Tja, voor hem is het ook aanpassen.

Mika heeft een nieuw wiel gekregen van mij. Eigenlijk een egoïstische beslissing omdat haar vorige wielen regelrechte herriemakers waren! Het eerste piepte al een dag nadat het gesmeerd was en het tweede klapperde erg hard. In beide gevallen kon ik geen oog dichtdoen als ik beneden sliep (wat de laatste tijd soms gebeurde i.v.m. Fluffy of Snowy). Ook voor Fluffy, Snowy en Chica moet dat geluid enerverend geweest zijn. Dit wiel echter... ik kan het iedereen aanraden: heerlijk geruisloos ! En zij houdt er ook van, dat telt natuurlijk ook mee.

Mika is trouwens nog steeds héél actief, ze kan wel 4 uren lopen in een wiel, met af en toe korte pauzes. En als ze niet loopt, knaagt ze aan de tralies of doet ze dit om aandacht te trekken: 

Er is blijkbaar iets nieuw op de markt: Olvarit met alleen maar vlees. Van de week heb ik kip gekocht in de hoop dat ze deze dierlijke eiwitten wel wil eten. Ze is namelijk nogal kieskeurig en lust bv. geen meelwormen of complete Olvarit. Eerst gunde ze het hapje geen blik waardig maar de volgende morgen was het kommetje leeg. Ook de koekjes met garnalen die ik recent kocht, eet ze volledig op. Eindelijk iets gevonden wat ze lust!

Nog anderhalve maand en zij wordt alweer een jaar. Goh wat gaat de tijd toch snel...

Vorige keer was het nog spannend met Snowy, van de week ben ik weer beneden blijven slapen omwille van Fluffy. Ze zakte steeds opnieuw door haar rechter-achterpoot. Het ergste was dat ze niet meer zelf overeind kon, en dit is nochtans haar 'goede' kant. Het gaf haar weer een mentale opdoffer en ze durfde zelfs niet meer op haar rechterzijde slapen. Dagen aan een stuk heeft ze zittend geslapen ocharme . Ik deed wat ik kon voor haar: ondersteunen, massage, oefeningen, pijnstiller... Nu lijkt het eindelijk weer de goede kant uit te gaan. 

De goede periodes wisselen met de minder goede en beide periodes lijken langer te duren. Een mindere periode gaat ook altijd gepaard met gewichtsverlies, wat allicht te wijten is aan verlies van spiermassa. Wel/geen beweging heeft er niets mee te maken, het is gewoon een gevolg van de spondylose.

Gisteren woog ze toch 10g meer dan vorige week en ook Snowy weegt eindelijk weer meer dan 850g .

Het blijven slapen op de bank mag je trouwens niet te letterlijk opvatten, ik heb namelijk geen oog dicht gedaan! Wat kan mijn Mikaatje een herrie maken! En wat is ze druk, druk, druk. Ze kan uren na elkaar in haar wiel lopen en als ze hiermee stopt, gaat ze tralieknagen. Geen wonder dat ze maar niet aankomt in gewicht . Ze is overigens nog steeds dol op dit speeltje. Ze slaapt er in, wast zich, eet er en af en toe bekijkt ze ook gewoon de wereld om haar heen. (Ze zit achter plexiglas, daarom is de foto niet zo scherp).

Vorige week zei ik al dat ik een leuk filmpje van Chica zou hebben. Ze was van de week erg onrustig en daarom nam ik haar bij me op het bureau. Ik had geen idee dat ze zo een grote fascinatie had voor mijn toetsenbord .

Morgen is het Halloween, ik wens jullie allemaal een gezellige griezelavond .

Nu heb ik een weekje vakantie en dan hoop ik eindelijk mijn mail-achterstand bij te werken. Het zal echter nog steeds niet bijster snel gaan omdat ik griep heb . Wat een timing weer... 

Het waren erg stresserende dagen en ze zijn blijkbaar nog niet voorbij. De drukte houdt maar niet op en dan worden mijn konijntjes nog ziek . 

Ik heb geen idee wat hij precies gehad heeft en hoe hij het gekregen heeft. Er is niets veranderd aan zijn voedingspatroon, het enige wat veranderd is, is het feit dat hij opgesloten wordt als we niet thuis zijn.

Vanmorgen gaf ik hem 5 brokjes en verschillende kruiden om de spijsvertering te stimuleren. Alles werd gretig en met grote honger opgegeten. Daarna heb ik hem nog 2x 10 brokjes gegeven. Voor het overige heeft hij nog meer hooi gegeten dan gewoonlijk. Ik hoop dat ik hem nu weer helemaal op de rails heb gekregen en dat hij het niet nogmaals krijgt. 

Ik begrijp niet waarom beide nijnen plots last krijgen van hun spijsvertering terwijl jarenlang alles goed gegaan is.

Gelukkig is er ook goed nieuws! Fluffy was afgelopen dinsdag jarig en ze is errug verwend geworden . Niet alleen door ons, ook 2 vriendinnen (die ik eindelijk in levende lijve zag op de konijnendag), hadden heel veel cadeautjes bij voor mijn lieverdjes. En van een andere Nederlands vriendin kreeg Fluffy een prachtige kaart . Je ziet aan haar blik dat ze stomverbaasd was .

Vanwege de spijsverteringsproblemen heb ik niets bijzonders gegeven qua snackjes. Helaas dus geen feestelijke foto's dit jaar. Jammer, 10 jaar is thans een mijlpaal maar misschien kunnen we het op een ander tijdstip goedmaken. Ze wilde ook niet met de cadeautjes spelen. Geen probleem, Snowy palmt ze wel in .

Chica zit weer in haar krijsperiode , ik hoop dat ze vlug voorbij zal zijn. Ze wil ook weer de hele tijd bij me zijn, volgende keer een leuk filmpje daarover. Ze zit me namelijk momenteel te pesten op mijn toetsenbord .

Mika haalde eergisteren 'straffe toeren' uit, zoals we dat in Vlaanderen zeggen . Ze had het klaargespeeld om haar knaagstaaf in de tunnel te trekken. De bedoeling was dat ie meeging naar haar 'uitkijktoren'. Maar daarvoor zou ie door een bocht moeten... Tja, dat lukt dus niet, maar de pogingen die Mika onderneemt, zijn daardoor wel grappig . Het filmpje is niet zo goed van kwaliteit omdat gewone lampen niet genoeg belichting bieden. Maar ik hoop dat je toch ziet wat ik bedoel.

Tot slot nog nieuws over de konijnen infodag. Ondanks de kleine locatie, was het toch een leuke en leerrijke dag. Voor herhaling vatbaar maar dan wel in een grotere zaal. Dank je wel aan de deelneemster voor de foto’s! 

Als laatste nog even melden dat er nog een vrij groot aantal mensen is, die op mail antwoord wachten. Ik hoop dat jullie nog even geduld kunnen uitoefenen, ik doe mijn uiterste best om iedereen zo snel mogelijk van een antwoord te voorzien.

Maar eerst ga ik een middagdutje doen, in de hoop wat slaap in te halen .

Nog even een vervolg op de vorige blog. Toen schreef ik nog dat ik geen oplossing had voor Fluffy's kooi. Maar een tijdje nadat ik het bericht geplaatst had, kwam mijn vriend aanzetten met het idee om ook een rubber mat in haar kooi te leggen. Zo gezegd, zo gedaan. Het zijn kleine automatjes geworden omdat dit praktischer is (lichter in gewicht). Bovendien waren ze ook de helft goedkoper. Door de vele nopjes hoop ik dat Fluffy wel grip zal krijgen, mocht ze ooit nog eens op de verkeerde zijde in slaap vallen. De afgelopen week ben ik 's nachts verschillende keren opgestaan om te kijken of alles nog in orde was met haar. Gelukkig was dat zo, maar met deze matten voel ik me een stuk meer gerust. Ze bijt niet in rubber dus ik hoef ook niet bang te zijn dat ze aan de matten zal knagen. Ze zijn ook niet gemakkelijk bereikbaar, er zit nog een laag bodembedekking en hooi over. Graven kan ze toch niet meer dus enkel bij spartelen kan ze in rechtstreeks contact komen met de matten.

De mat met nopjes

De matten in het gedeelte van de kooi waar ze slaapt. Ze gaat niet meer in haar slaaphok.

Bodembedekking erover.

En tenslotte een laag hooi.

Vannacht is ze erg actief geweest en besloot ze dat ze niet meer in haar huisje wilde slapen.

Bovenaanzicht.

Toen ik vanmorgen wakker werd, hoorde ik vreemde geluiden van beneden komen. Ik dacht eerst nog dat Mika aan het graven was maar daarvoor klonk het te luid. Toen ik beneden kwam, tref ik Fluffy aan op haar 'verkeerde' linkerzijde, de zijde waarvan ze niet meer zelf overeind kan. Ze lag met haar voorpoten en hoofdje op de kale bodem van de kooi, bodembedekking en hooi waren aan de kant gegraven/geschopt door haar pogingen om weer overeind te komen. Ik zette haar natuurlijk heel vlug overeind en heb haar even vastgehouden omdat ze erg wankel op haar pootjes stond. Bovendien hijgde ze ook heel heftig. Wie weet hoe lang ze al in die positie lag . Dat was 1 van mijn grote angsten: "wat als dit gebeurt als ik slaap of uit werken ben?" Al die uren die ze dan in paniek doorbrengt...

Zij herstelde zich weer vlug en leek het snel vergeten te zijn. Maar ik breek ondertussen mijn hoofd over hoe ik dit in de toekomst kan vermijden en kom maar tot 1 conclusie: ik kan het niet .

Hoe gek het ook klinkt: toch is dit een teken dat het beter gaat met haar rug/poot. De laatste weken kan ze voor langere tijd rechter zitten maar ook weer recht slapen. Hiermee bedoel ik: languit op haar buik. Dat kon ze al een tijdje niet meer, wellicht omdat het pijn deed. Vanuit die positie zakt ze soms echter weg naar links. De afgelopen week heb ik haar enkele keren overeind moeten helpen, omdat ze begint te spartelen als ze wakker wordt in die houding.

Dit waren helaas niet de enige zorgen van de afgelopen week. Toen ik vrijdag opstond, zag ik Fluffy in een kuiltje in haar bodembedekking zitten. Ze had blijkbaar dus weer flink wat rondjes gedraaid omdat ze haar gemak niet kon vinden. Ik nam haar uit de kooi en ze liep zó moeizaam weg dat ik dacht dat haar spondylose ineens veel erger geworden was. Ze strompelde verder en verstopte zich in de doos. Ik vertrouwde het voor geen meter, haalde haar uit de doos en zag plots haar spits snuitje. Dat kan maar 1 ding betekenen: gas ! Ik herken het onmiddellijk bij haar; enkel bij gas verkrampt haar gezichtje van de pijn. Als test zet ik de kom brokjes voor haar: niets. Ik geef meteen Equate en Metacam. Jammer van dit laatste want dit had ik bijna afgebouwd. Helaas moest ik gaan werken maar mijn vriend was toevallig thuis dus hij kon haar verder behandelen. Als dit niet kon, was ik wel thuis gebleven hoor! Hij heeft haar gedurende het eerste uur om het kwartier een dosis Equate gegeven en daarna ieder uur. Primperan en dwangvoeren liet ik nog even achterwege. Ik had alvast het reismandje klaargemaakt zodat hij eventueel naar de dierenarts kon gaan als het niet beter werd. Ook de stethoscoop en medicijnen had ik klaargelegd zodat hij voorbereid was. 

Nog voor ik vertrok, lag ze echter al ontspannen te slapen. Verder heb ik van op afstand instructies gegeven. O.a. de helft van de brokjes laten wegnemen en vers bio hooi vermengd met kruidentuin laten geven. Toen ik op het werk aankwam, kreeg ik al telefoon dat haar darmen (die doodstil waren) opnieuw flink begonnen te borrelen en dat ze hooi begon te eten. Een goed teken dat er beweging kwam dus. Wat later kwamen ook de eerste keutels tevoorschijn, 's nachts had ze er totaal geen gemaakt. Wie weet hoe lang ze dus ook al met gas heeft gezeten . 

Haar spijsvertering was niet zo snel helemaal in orde. Ze bleef kleine hoeveelheden eten, terwijl ze normaal veel ineens kan eten. Pas 's avonds at ze weer normaal en stormde ze ook weer op snoepjes af en at ze uit de hooizak toen ik de kooien schoonmaakte.

Het is meer dan 2 jaar geleden dat beide konijnen nog een gasaanval gekregen hebben. Ik maakte me zo zorgen om Snowy en zijn rui en dan krijgt zij plotseling een gasaanval! En ik heb werkelijk geen idee wat de oorzaak kan zijn. Het enige wat er de laatste weken veranderd is, is dat ze in de voormiddag opgesloten wordt en weer uit een flesje moet drinken. Sommige mensen denken dat konijnen gas kunnen krijgen door uit een fles te drinken omdat ze veel lucht happen. Geen idee of dit ook zo is. Ik kan jammer genoeg geen drinkbakje in haar kooi zetten, stel je voor dat ze er met haar snoet in valt en niet meer overeind raakt... .

Positief nieuws over haar is dat ze 17g is aangekomen en dat ze nog altijd een pittige tante is. Ze gromt nog steeds naar Snowy en schiet naar voren als ze denkt dat hij haar eten gaat stelen .

Met Snowy gaat het gelukkig goed. Hij is wel nog steeds in de rui, het blijft maar duren. Maar hij eet goed, maakt binkies en rent veel. Het enige wat er "mis" is met hem, is dat hij weer afgevallen is en nu minder dan 850g weegt. Zijn gedrag vertelt me echter dat hij zich goed voelt dus ik wacht gewoon af. Na de rui zal hij vast wel weer bijkomen.

Als afsluiter: mooie foto's die ik van de week nog kon maken.

Oortje lebberen .

Fluffy die vrij recht zit en Snowy die net geeuwt, een toevalstreffer hoor .

In de vorige blogs schreef ik al dat onze situatie veranderd is en dat de diertjes zich zullen moeten aanpassen. 

Bij Fluffy lukt dit redelijk, ze legt zich neer bij de situatie (letterlijk ) en de rust lijkt haar goed te doen. Natuurlijk wordt ze nooit meer de oude maar ze lijkt energieker. Als ik thuiskom, staat ze meteen klaar om uit de kooi te mogen. Ze loopt en zit een beetje beter en rechter en heeft af en toe zelfs nog zin om door de hele woonkamer te banjeren. Op haar gemak maar dat mag ook als je al 10 bent . Ze zit vaker scheef dan recht hoor maar daarom is dit juist een opsteker.

Ook Chica gedraagt zich beter dan ik had verwacht. De laatste tijd was ze immers veel en vaak aan het schreeuwen/krijsen als we de kamer verlieten of weer binnen kwamen. Tot mijn verbazing blijft ze wel gewoon stil als we er niet zijn en ook als we terugkomen.

Snowy daarentegen... vindt het verschrikkelijk om opgesloten te zitten. Als ik 's middags thuis kom, zit hij op een opgefrommelde handdoek, met een pruillip en boze blik en de eerste minuten wil hij niet aangeraakt worden. Hij draait wel vlug weer bij maar hij geeft aan helemaal niet happy te zijn met de situatie. Ik hoop dat hij zich vlug zal aanpassen. Want stress = lage weerstand = EC parasiet die kan wakker worden. Hij drinkt behoorlijk veel uit de fles maar dat kan ook uit verveling zijn. Hoewel ik speelgoed bij hem leg, bekijkt hij het niet.

Vorige week ben ik toch gestopt met Panacur. Zijn gewicht is wel aan de lage kant (ca. 850g) maar blijft stabiel. Hij valt dus niet meer af en laat regelmatig zien dat hij zich goed voelt door te racen en binkies te maken.  Zijn geringe gewicht zal met de rui te maken hebben. Hij raakt er maar moeilijk door dit jaar. Fluffy is nog steeds niet echt begonnen, hier en daar wat plukjes. Ook haar gewicht blijft voorlopig stabiel op 1815g.

Ik maakte me ook zorgen om Fluffy omdat zij niet meer uit haar fles dronk. Ik besloot het flesje lager te hangen en warempel, ze drinkt weer! Stom van mij om daar niet eerder aan te denken . Wellicht kan ze door haar stijve rug haar hoofdje niet meer goed omhoog doen.

Speciaal voor Fluffy heb ik een kleine weiderol gekocht, daar kan ze lekker aan knagen maar niet doorlopen en dus is het veiliger. Snowy vindt het uiteraard ook erg lekker . En hoewel mijn huis bijna boordevol matten ligt, gaat Fluffy "lekker gemakkelijk" op tegels staan waar ze kan uitglijden . Soms zijn konijntjes niet erg slim .

 

Afgelopen maandag ben ik naar de dierenarts geweest met Fluffy. Het vertrek gaf meteen al stress, ze viel telkens om in de reismand . Dus ben ik vlug haar slof gaan halen die ook bij haar in de kooi ligt en met 2 "konijnen" gezellig naast elkaar  in de mand gingen we eindelijk richting dierenarts.