Vorige week zijn we voor het eerst dit jaar gestart met een sprookje, zo'n ouderwets sprookje die alle kleutertjes vroeger kenden. Jammer genoeg kende dit jaar amper een kleuter het sprookje van de wolf en de zeven geitjes. Daar ging juf Ragna eens verandering in brengen, want graag wil ik over het ganse schooljaar nog een paar oude sprookjes uit de doos halen om helemaal uit te werken met de kleutertjes (zoals ook de drie biggetjes, de stadsmuzikanten van Bremen en Raponsel). Vraag maar aan de kleuters of ze het verhaal effectief kennen, jullie zullen nog verschieten. Op de laatste dag hebben we dan ook het verhaal uitgebeeld voor de peuterklas. Met onze zelfgemaakte geiten - en wolvenmaskers zagen we het helemaal zitten, zie maar naar de foto's. Even je verbeelding laten spreken qua decor en je kunt helemaal meegaan in het verhaaltje.
Op donderdagnamiddag, 24 september, werden we door de 'grote' jongens en meisjes van het 6e leerling meegenomen naar de turnzaal. Onze juf had wel iets verteld over 'knuffelen' en zo, maar veel meer dan dat wisten we niet. Heel erg benieuwd zijn we dan met hen meegegaan. Eenmaal in de turnzaal mochten we elk een plaatsje zoeken en ons neerzetten, best moeilijk, want we wilden allemaal bijeen kruipen. Dit mocht niet, want we moesten ons tussen de grote meisjes en jongens zetten. Met een klein hartje hebben we dit dan toch gedaan. Gelukkig stelde onze juf ons gerust en kwam ze er gezellig bij zitten. Juf Katia van de grote jongens en meisjes was heel erg lief voor ons, zij stelde ons op ons gemakje door te zeggen dat die grote goed voor ons gingen zorgen en leuke oefeningen zouden doen met ons. Elke grote leerling mocht bij een kleutertje gaan zitten om zo een duo te vormen. Om te beginnen mochten de grote leerlingen rug aan rug zitten met hun kleutertje en deze zo voortduwen, daarna was het omgekeerd (gelukkig hadden die 'grote' door dat wij niet zoveel macht hadden in onze beentjes en hielpen ze wat mee door zichzelf vooruit te schuiven). Daarna kwamen er nog een heleboel leuke oefeningen aan bod, er waren er zelfs bij waarbij we heerlijk gemasseerd werden (enkele van onze kleutertjes begonnen heerlijk weg te dromen tijdens de massages van die grote). Veel te vlug was het opnieuw tijd om afscheid te nemen, maar niet voor lang hoor, want hoe klein we ook zijn, die grote zijn nu wel onze dikke vrienden geworden. Binnen een paar weekjes doen we dit nog een keertje over.
Dank u wel juf Katia en al die grote, stoere jongens en meisjes van L6.