Zalige daagjes hier ten huize Reiter! Gezonde afwisseling tussen hard (en helaas nog altijd eentonig) zwoegen (lees: gorse, blackberry en bracken - een soort van onkruid-varen) en vertier (lees: pond & card games!). Op 'n plaatselijk (hippie-)marktje gestaan waar Ulrike haar zelfgemaakte kledij verkoopt, een paar keer in de rivier gaan zwemmen (geweldig mooie plaatsjes, echt!) - helder (koud!) water, met soms wel een iets te sterke stroming (lees: Jan blub blub; foto is van Bernd en de kids die enkele gewaagde stunten uithalen aan de rivier). Bernd is intussen opnieuw op een tour vertrokken en heeft ons met klusjes opgezadeld waar we wel een hele maand zoet mee kunnen zijn - gelukkig ook wel iets anders dan enkel gorse, blackberry en bracken!
En dan groot nieuws: net omdat Bernd op tour is vertrokkenstuurt Ulrike mij op een vierdaagse missie om hen uit de nood te helpen. Ze hebben nl. via internet een tweedehandswagen op de kop getikt, maar d'r is een klein probleempje: de wagen bevind zich in Queenstown - zo'n kleine 1000km hiervandaan - en moet ten laatste overmorgen opgehaald worden. Met Bernd weg en Ulrike die het niet zelf kan doen vroeg Ulrike dus of ik de wagen wilde ophalen (Amory heeft geen rijbewijs).
Ik natuurlijk meteen ingestemd: niet alleen ben ik enkele dagen van dat onkruid af, maar ik heb ineens ook de gelegenheid om een ander stukje van NZ te bezichtigen - een van de mooiste stukjes zelfs: de West Coast van het Zuidereiland; Ulrike vond immers dat als ik die 'missie' aanvaardde, ik ook wel het welverdiende recht had om alles een beetje op m'n gemakje te doen (lees: er vier dagen voor uittrekken) zodat ik toch de kans heb om aan sightseeing te doen.
Enige probleem is dus gewoon het rijden zelf en zorgen dat we die wagen (en liefst mezelf erbij) heelhuids thuis krijgen! - geen toestanden a' la' Andrew's wagen dus ...
Bijzonder leuk is dat ik niet alleen hoef te gaan: Christine zeurde net zolang tot ze mee mocht komen ( ze had immers - naar eigen zeggen - recht op een welverdiende en hoognodige vakantie - lees: een paar daagjes uit die jungle van thuis weg!!). Heb ik er meteen een navigator en gids bij; nu moet het toch wel lukken om terug thuis te geraken, niet?!

Na de fantastische daagjes in de vergetelheid van het hoge noorden (Zoe wist me te vertellen dat mijn nonna Michelina het hier eigenlijk ook best wel een godvergeten gat vond), de heerlijke daagjes strand en de mislukte pogingen om vis te vangen terug naar Auckland gereisd (via een klein omwegje langs Waitangi), en zo door naar Nelson.

Net aangekomen in dezelfde Backpacker's, waar taai oud baasje Paul me hartelijk verwelkomde. Even op adem komen van al het gereis, deze blog terug wat proberen bij te werken, en dan op naar de volgende Woofing!

Gelukkig nieuwjaar! Nogmaals de beste wensen voor iedereen!

Ik heb 2007 afgesloten met een heerlijk dagje golvenvangen aan het strand, en dan een gezellig feestmaal met (een belabberde poging tot) vuurwerk (vanwege de drank) bij Zoe.

De eerste dag van het nieuwe jaar was er al een met een uitgebreid programma, nl. een lange trip door het Northland (nogmaals Ninety Mile Beach, Kaitaia, Ahipara enz.)

Eigenlijke hoofdbestemming was Tane Mahute, Treeman der Treemen, de woudgod van de Maori's, en de grootste Kauri-boom van NZ (18m hoog, omtrek van 14m, en - oh ja, zomaar eventjes een kleine 2000 jaar oud!!!).

Ik kan je verzekeren dat je aan de voet van dit stukje onkruid aardig stil en nederig wordt! De foto is mijn beste shot – ik kreeg 't boompje er gewoon niet volledig op. (voor beter foto's, zie Capitoolgids p.109, of zoek eventjes op het net)