|
Men moet zeggen dat de lokale leiders niet echt veel als voorbeeld kunnen bestempeld worden.
Noch de Burgemeester noch kolkhoz.
Zij verkiezen om vanuit hun eigen huizen te werken die tientallen kilometers uit het bevuilde gebied liggen, dun in een zogezegd schoon gebied. Hoewel er onlangs nog overeenkomsten gemaakt zijn met gasleveranciers blijven de mensen aldaar zichzelf te verwarmen met hout, omdat ze helemaal niet in machte zijn om de gasrekening te kunnen betalen. Zij doen dit ondanks het gevaar van recyclingsradioactiviteit.
De rook van het hout dat men gebruikt verspreidt immers nog altijd Radioactieve as wordt dan ook weer gebruikt om plantaardige velden te bemesten. Maar dit is enkel één verergerende factor onder de zovelen in een economie waar de mensen worstelen om aan de ongezonde toestand een einde te maken. Om te kunnen overleven met hun povere inkomsten eten bijvoorbeeld alle inwoners van Dubroveloc groenten en fruit uit hun eigen tuintje. Ze hebben ook een schaarste aan melk, eieren en vlees van de weinig dieren die ze bezitten.
In deze dorpjes, van een paar 100 inwoners, kan men rekenen op een 10 koeien en geiten.
Echter is alles nog wel besmet. Dat komt omdat het voedsel dat die beesten krijgen, en het mest dat de beesten teruggeven ook nog steeds besmet is. Eigenlijk is het een vicieuze cirkel.
Volgens de burgemeester wordt dit alles zeer regelmatig en streng gecontroleerd.
Echter is de radioactiveit veel hoger dan de toegelaten normen, maar in officiële documenten wordt zoiets aangepast. De burgemeester ontkent dit niet maar zegt dat hij zoiets moet doen omdat hij anders verplicht is om alles in beslag te laten nemen.
|
