9 dagen bezoek gehad vanuit Belgie en morgen zijn we weer met onze job bezig. Spijtig vanwege het slechte weer, die jongen heeft ocharme 8 dagen gietende regen gehad. Toch hebben we het ons niet beklaagt want we zijn er gewoon in gevlogen alsof het 30° was, alleen zonder korte broek natuurlijk. Over vanalles en nog wat kunnen (bij)praten, bezichtigen, lachen, fotos maken, zeveren en bijleren. Omdat deze jongen getrouwd is en 2 kindjes heeft zou ik dan ook zijn vrouw willen bedanken omdat ze haar ventje naar een totaal onbekend land laat vertrekken om een ex-collega te ontmoeten. Wij hebben van het bezoek enorm genoten en zullen elkaar hopelijk volgend jaar in Belgie nog wel eens onmoeten.
Sinds dinsdag is de regering hier definitief gevallen en hebben ze 30 dagen tijd om deze situatie recht te zetten. Nu waren er toch al verkiezingen gepland in het voorjaar van 2009. Deze situatie klinkt mij heeeeeeel bekend in de oren, nietwaar Belgie???? Over de politieke ontwikkelingen van hier in Oekraine hou ik jullie nog wel op de hoogte, want ik heb dus nog een weekje in te halen vanaf morgen.
Heel lang geleden, begin jaren 90, was ik een dubbelganger van Paul Marchal. Als ik in die periode ergens in Belgie was dan werd ik aangestaard alsof de mensen het zevende wereldwonder zagen. Ik ging 1 keer om de 3 à 4 jaar naar de cinema toen, maar laat het nu net lukken, de de dag dat ik en mijn echtgenote aan de bar zaten te wachten tot de film ging beginnen werd hij (Paul Marchal) natuurlijk ook verwacht. We zien iemand een 5tal stoelen verder zitten die mij constant zit aan te staren. Die vent die twijfelde zo hard dat kon je gewoon van zijn gezicht aflezen. Nu bleek dat achteraf de persoon te zijn die Marchal moest opvangen en verwelkomen. Nu hij mij zag wist hij gewoon niet meer of ik hem nu was of niet. Believe it or not, hier is dat dus exact hetzelfde. Hier is een persoon genaamd ALEXEI een soort schrijver of journalist (moet ik nog uitzoeken) waarop ik dus als 2 druppels water op gelijk. Tijdens mijn verlof, en ondanks het slechte weer, hebben we veel gewandeld en was ons opgevallen hoezeer ik aangestaard werd door zowel mannen als vrouwen. Ik was er zeker van dat het kwam door mijn knappe look, maar neen hoor. Een oekrainer heeft ons op een bepaald moment gezegd met wie ik dus een sterke gelijkenis had, en toen viel mijne eurocent. Alleen weet ik niet of hij goed, slecht, grof, radicaal, lief, poetisch of gekke dingen schrijft. Ik mag er niet aan denken dat ik morgenavond bont en blauw thuis kom zonder te weten waarom.
Ook hebben we deze week een vlaams meisje onmoet hier. Ze had ons horen spreken en kwam in aller haast vragen of we geen toeristische kaart moesten hebben. Vermits dat ik er geen rekening mee houd dat er nog nederlands gesproken wordt hier was ik volledig verrast. Ik antwoord gewoon "ja" en terwijl zei haastig naar buiten loopt vraag ik gewoon: "Bevalt het niet,". Ze draaidde haar eens snel om, lachte en hoofdschuddende verstond ik dat het haar helemaal niet beviel. Alleszins aan de onbekende: "Bedankt voor de kaart, want deze versie hadden we nog niet!" Ergens is dit volledig te begrijpen. Helemaal alleen, kent de taal niet, wat is er waar te zien en wanneer. Soms is het ook hemeltergend om maar een gewone maaltijd te bestellen, want als men de kaart niet kan lezen ........ .
Tot de volgende blog
|