Zij kwam ter wereld in Tienen, hij sleet zijn jeugd in Denderleeuw en omstreken.
Ze leerden elkaar kennen via een gemeenschappelijke vriend in januari 2002.
Na een moeilijk begin begon een sprookje dat nog altijd blijft duren... Op vrijdag 23 mei 2008 zijn we (eindelijk!) in het huwelijksbootje gestapt. En voorlopig vlot het nog steeds ;-)
27-11-2006
Hindernissenbaan
Sinds lang voor een eerste keer de hindernissenbaan weer eens uitgeprobeerd... Ik had er absoluut geen zin in, vooral niet omdat ik niet weer een blessure wou oplopen. Die schrik maakt natuurlijk dat ik er niet de volle honderd procent voor durf gaan, wat dan weer voor gevolg heeft dat ik meer kans heb op stommiteiten omdat ik teveel nadenk. De kunst aan zo'n hindernissenparcours is niet te veel denken, maar gewoon net genoeg denken. Als je begint te bedenken wat er allemaal kan fout gaan als je verkeerd neerkomt, of niet hoog genoeg springt, dan lukt het niet meer, en nadenken, dat is exact wat ik te veel doe - voor een keer dat ik dan teveel nadenk, is het op de verkeerde plaats en moment natuurlijk!
Maar goed, ik heb alle oefeningen gedaan, wat trager dan de anderen, met wat meer angst en wat meer stress, maar ik heb het wel gedaan. En daar ben ik al heel blij om. De eerste stappen zijn gezet, de volgenden zullen nu ook wel lukken zeker???
Hierbij alvast een fotootje van één van de hindernissen op de baan. Wie er meer wil zien, kan altijd eens gaan kijken op de OPAC website (www.opac.be) en in de linkerkolom vind je de link 'hindernissenbaan', waar je meer foto's van de hindernissen kan vinden...
22-11-2006
Puntjes...
Vandaag een vermoeiende dag op de OPAC...
Eerst 4 uur zelfverdediging, met bijhorende pijnlijke polsen en hoofdpijn, dan 8km lopen - pijnlijk na twee weken zonder sport! - en dan het stressy gedeelte: de uitreiking van onze 'rapporten'...
Ik wist wel dat ik me niet echt zorgen moest maken om mijn punten, maar als je dan in de klas zit en iedereen is megagestresseerd, dan begint het toch ook wel te kriebelen zenne... En met mijn 77% ben ik heel blij en tevreden. Het is trouwens geleden van in het eerste middelbaar dat ik nog zo'n hoge totaalscore heb gehaald op een examenreeks ;-) Daarbij komt nog de apart gerekende score van de schietstand (249 /300) en de Coopertest waarvoor ik geslaagd ben (2250m op 12' met een te halen minimum van 2200m ), en ik kan dan toch wel spreken van een geslaagde examenreeks.
Maar de komende 4 maanden op de opacbanken worden wel heel zwaar. De theorievakken blijven onverminderd doorgaan, de lessen zelfverdediging en wapenstok ook, en bovendien beginnen we met de trainingen voor het hindernissenparcours. En vooral dat laatste belooft zwaar te worden, althans voor mij. Maar goed, we moeten erdoor, en mijn grootste wens is dat ik na de verstuikte duim en mijn gescheurd enkelligament gewoon blessurevrij blijf voor de rest van de opleiding, zodat ik niets meer hoef te missen. Het is het stukje dat ik het minst zelf in de hand heb, voor de rest zal ik dan zelf wel zorgen...
20-11-2006
blogcontact
Ik zou beter stoppen met mijn blog...
Bel net naar Miss Flick (ja, VDW, dat zijt gij!!) vertel haar wat over mijn stage en wat andere zaken, zegt ze
"ah ja, dat heb ik gelezen op uwe blog"
Ja, en daar sta ik dan he... niets meer te vertellen... ah nee, want alles - ongeveer alles - staat op mijn blog.
Dat is dus het nadeel van een blog te onderhouden... De lezers weten hoe het met mij is, maar ik weet niet hoe het met hen is. Met als resultaat dat ik naar hen bel om te vragen hoe het met hen is, maar zij niet naar mij bellen want ze weten toch al hoe het met mij is. Ik zou dus beter een blog starten over de bloemetjes en de bijtjes, of over paarden, of watervallen, een neutraal thema zodat mijn vrienden me wel moeten bellen als ze willen weten hoe het met mij gaat... Misschien kan ik al mijn vrienden oproepen om zelf ook een blog te starten, zodat we elkaar blog kunnen lezen, dan moeten we elkaar helemaal niet meer bellen...
Ach nee, ik ben niet cynisch, ik vind het eigenlijk best wel grappig en ik beschouw het als een compliment voor mijn blogje... optimist dat ik ben. Ik heb nog al van vrienden gehoord dat mijn blog op sommige dagen hun enige lichtpunt is en een moment van ontspanning biedt... (is het niet Jurgen?)
18-11-2006
Live voetbal...
Terwijl ik op de computer mijn verslagen zit uit te typen, hoor ik in de verte gejoel en gejuich. Anderlecht is vandaag op bezoek bij AAGent, en gezien het voetbalstadion hier op enkele honderden meters vandaan ligt, zijn die momenten dat er een goal valt, duidelijk tot hier te horen. Ik weet alleen niet wie er gescoord heeft. Gezien het hier beneden kalm blijft, vrees ik dat Anderlecht gescoord heeft. Dave is namelijk - zoals de meesten wel weten - een fervente Club Brugge - fan en dus bijna logischerwijze anti-Anderlecht. Moest Gent dus gescoord hebben tegen Anderlecht, zou het kot hier waarschijnlijk gedaverd hebben!! Dat was niet het geval, dus zal het Anderlecht zijn die voorstaat met 1-0. Ik zou het kunnen controleren via vrtnieuws.net, maar ik zal het straks wel horen en zien aan Dave zijn gezicht...
16-11-2006
Lang leve volleybal!!!
Gisteren een eerste keer sinds 5/9 volleybal gespeeld. En sinds vorig seizoen nog eens bij de dames in Drongen... Het ging vlot, geen last van enkel of duim, al had ik mijn duim voor alle zekerheid toch maar ingetapet.
Tot set drie ging alles vlotjes. Toen vloog Eva in de gordijnen in een poging een bal bij te halen, deed een verkeerde beweging en dat leverde haar een liesbreuk op, volgens een aanwezige kinesist... Vijf minuten later waren we terug aan het spelen, en nog een minuut later krijg ik weer een bal recht op mijn ingetapete duim... en 't was weer van dat! Duim meteen dik, maar gelukkig niet zo dik als de vorige keer, en tot daar mijn volleybal dus... Gelukkig was het dus dezelfde duim, en heb ik dus een brace om het spel te immobiliseren, en zalf heb ik ook nog....
Zucht, het zal dus weer even duren eer ik weer kan volleyballen....
14-11-2006
Overuren, blinddoek en oorstoppen...
Weer een uitgelopen late shift... Van de 6 shiften die ik tot nu toe gedaan heb, ben ik er nog maar één keer in geslaagd om op tijd te kunnen vertrekken. De andere 5 shiften was telkens overwerken. Niet lang overwerken, maar toch wel telkens een uur à anderhalf uur.
Ik heb voor één keer Dave zijn raad opgevolgd en vanavond na de shift niet meteen gaan slapen. Kwestie van mijn ritme al een beetje te verleggen. Morgen weer een late shift (en de kans dat ik op tijd ga thuis zijn, is dus zeer klein), dan twee dagen rust en dan drie nachten. Ben benieuwd naar de nachten, en vooral naar die drie dagen: zal ik kunnen slapen? Gezien Dave me geen gordijnen wil laten hangen, moet ik op zoek naar een alternatief zijnde een soort blinddoek die ik voor mijn ogen kan hangen zodat ik toch 'in het donker' kan slapen.... Ben benieuwd of dat gaat helpen om te slapen... zeker na de zondagnacht zal het zwaar zijn, als het hier in de straat markt is en ik de markthandelaars tot in de slaapkamer zal horen... Een blinddoekje is helaas niet geluiddicht, misschien moet ik ook maar oorstoppen gaan kopen... maar waarschijnlijk ben ik tegen dan al zo moe van die nachten, dat ik doorheen alles zal slapen...
Nu het twee uur voorbij is, heb ik denk ik genoeg gedaan om mijn bioritme wat te veranderen... tijd om te gaan slapen dus!!!
10-11-2006
En maar typen....
Politiewerk bestaat voor een groot stuk uit administratief werk... Is het dat wat ze ons duidelijk willen maken op school? Van elke interventie moeten we een verslag schrijven, en dan nog eens een dagverslag van elke dag... Nu ja, het is een goed werkinstrument om even stil te staan bij het werk, bij de verschillende situaties en bij je eigen manier van handelen... Maar je bent er wel een hele tijd zoet mee....
Maar het valt allemaal heel goed mee. Zowel het werk zelf, als de collega's. Ook het werken in shiften bevalt me wel, al is het even wennen. Thuis zijn als Dave er niet is, kunnen uitslapen in het midden van de week... het zal weer wennen worden als ik terug elke dag moet opstaan om naar de OPAC te gaan.
07-11-2006
Wat is dat toch met 25 november????
Wat hebben mensen toch met de datum 25 november (2006)...
Instuif bij Els en Brigitte, instuif bij Hilde, feestje van KrisKras in Gent,... en er was nog ergens iets te doen... Ik kan maar op één plaats tegelijk zijn, dus ben ik verplicht te kiezen en de rest van de feestjes te missen... Moesten ze nu nog op een redelijke afstand van elkaar liggen? Maar nee, 't één in Aarschot, 't ander in Brussel en in Gent...
Mis ik iets dan? Is er iets speciaal verbonden aan 25 november? Buiten al die feestjes bedoel ik dan... Als de instuif in Aarschot op een redelijk uur gedaan is, kan ik misschien onderweg eens passeren in Brussel voor de instuif bij Hilde, en wie weet als het nog geen zes uur is, nog eens goeiendag zeggen op de KrisKrasfuif... Want ja, uiteraard wil ik het liefst naar al die feestjes gaan, maar gezien ik nog geen helikopter heb, zal het dus niet lukken... Zucht....
06-11-2006
Eerste stagedag
De eerste stagedag verliep rustig, zonder grote incidenten. Een mooie inloopdag dus. Patrouilleren met de wagen, verkeersinbreuken vaststellen, enkele interventies. Kwestie van oren en ogen open te zetten en veel bij te leren. Morgen begin ik mijn eerste en enige vroege shift van mijn tweeweekse stage. Het zal pijn doen, om 4u45 opstaan... De enige keer dat ik zo verdomd vroeg ben moeten opstaan, was om het vliegtuig te halen om op vakantie te vertrekken... Maar om 14u heb ik dan wel al gedaan, als het meevalt tenminste. Want gisteren heb ik ook langer gewerkt. Vrijwillig weliswaar, om een verhoor te kunnen blijven volgen, maar toch.
04-11-2006
Shoppingdag
Een nieuwe maand, en dat betekent dat onze financiele toestand er plots zeer sterk op vooruit gaat. Meestal duurt dat echter niet al te lang, meer bepaald tot de bank de aflossing van onze lening van onze rekening haalt... en dus moeten we zorgen dat we voordien al gaan shoppen... Vandaag dus gaan shoppen, om 10u30 vertrokken, en tegen 15u waren we thuis... met nieuwe schoenen en hemd voor Dave en voor mij een nieuwe rok en een nieuw bloesje... Hetgeen waarvoor we eigenlijk gingen shoppen, hebben we niet gevonden: leren boots (voor mij). Waarom vind ik toch nooit mijn goesting wat botten betreft??? Ik zoek gewoon eenvoudige bruine of bordeauxrode laarzen... en dat is duidelijk te veel gevraagd!
Na de shopping nog eens geprobeerd om de chauffage aan de praat te krijgen, met telefonische assistentie van nonkel Danny. Na het ontluchten van alle aangesloten verwarmingselementen, kwam er beweging in de meterstand van de verwarmingsketel, maar tegelijk kwam er ook water uit langs een kant waar het écht niet uit hoort te komen... Zucht... Misschien toch beter gewoon een nieuwe ketel plaatsen en deze verkopen, dan zijn we van die miserie af.
Voorlopig blijven we dus warmte zoeken bij ons elektrisch vuurtje... en bij elkaar natuurlijk !
03-11-2006
Voetbalavondje...
Na een hele dag in de kou te hebben gezeten, had ik absoluut geen zin om alleen thuis te blijven terwijl Dave naar de voetbal ging kijken in een wàrm café... Dus ik mee naar de "Lambert", ergens aan de Coupure in Gent. Zo'n typisch ingericht oude(re) mannencafé, maar het viel nogal mee, nu weet ik weer dat er in Gent best wel knappe kerels rondlopen... Na de match - Club Brugge verloor met 3-1 van Tottenham, liet ik Dave achter bij zijn mede-club-fans, om het verdriet van de nederlaag te verzuipen... en kwam naar huis om naar de samenvatting van Clijsters-Muller te kijken (in de koude living, maar lekker warm onder een dekentje met mijn hittepit!) ... Dave is ondertussen nog altijd zijn verdriet aan het verdrinken, maar ik kruip nu lekker mijne nest in, samen met mijne hittepit!!!
02-11-2006
Ijskoud...
2 november en het is hier ijskoud. Niet alleen buiten, maar vooral binnen... Ik krijg de chauffage niet in werking, dus wordt het wachten tot morgen de chauffagist komt om een offerte te maken voor het verplaatsen van de chauffageketel, en dan kan hij - hopelijk - meteen eens kijken naar de chauffage...
Van Pellicom is ondertussen ook hier geweest om een offerte te maken voor de ramen op het gelijkvloers. Benieuwd hoe groot ons budget nog zal zijn als de ramen er zijn...
01-11-2006
Elementaire deeltjes
Gisteren eindelijk nog eens naar de film geweest... dat was al héél lang geleden!
"Elementaire deeltjes" naar het gelijknamige boek. Ik had het boek niet gelezen, Dave wel, en ondanks het feit dat de chronologie van het boek niet gerespecteerd werd, vond hij het wel een goede verfilming. Omdat in de film hetzelfde gevoel zat als in het boek, alleen was het boek veel gedetailleerder... Maar een boek van een dikke 400blz kan je moeilijk even gedetailleerd in een film van 90' verwerken natuurlijk. Ik, die het boek niet had gelezen, vond het een heel goede film. Ik was volledig mee met het verhaal, dankzij de knappe acteerprestaties, de manier van filmen. Het is zo'n film die je doet stilstaan bij jezelf, bij je eigen manier van leven en denken. Na de film nog iets gaan drinken in het Studioskoopcafé, wat bijgebabbeld na die verschrikkelijke examenperiode. Dat werd wel tijd, want zo'n afterfilm babbel was lang geleden...
Hip Hiep Hoera!!
!!!! Vandaag bestaat mijn blog 1 jaar !!!
31-10-2006
I did it!!!
Vanmorgen Coopertest... Het lopen voelde absoluut niet goed aan, al tijdens de opwarming voelde ik mijn dijspieren tegenwringen, om van mijn voet nog maar te zwijgen...
Ik startte met weinig hoop op slagen aan de 5,5 x 400m toeren op de atletiekpiste... De tweede ronde was het ergste, ik had alle moeite van de wereld om mijn medeloopster bij te houden, maar tegen het begin van ronde 3 kreeg ik gelukkig mijn tweede adem, en ging het plots veel beter. De aanmoedigingen van de collega's waren daar zeker niet vreemd aan! In de laatste minuut kwam de 2200m in zicht. Puur op wilskracht kon ik mijn tempo nog wat opdrijven, want ik wou zeker niet stranden op 20m van de limiet... Maar ik ging er zelfs over!!! Op 2250m werd er afgefloten en was de marteling eindelijk gedaan!!! Het draaide lichtjes in mijn hoofd, mijn voet deed pijn, maar ik was er geraakt en moet dus over twee weken niet die hele rotte Coopertest opnieuw doen!!
Nu nog een goed examen afleggen deze namiddag, en mijn dag is geslaagd!!!
29-10-2006
Blok-block
Pfff, wat doe je als je het gevoel hebt dat je niks meer in je hoofd gepropt krijgt, zelfs geen onnozele definitie van 10woorden... Juist, even gaan lopen... zeker in mijn geval... Dinsdagochtend heb ik Coopertest, minstens 2200m lopen op 12 minuten. Bij de laatste pré-test anderhalve week geleden haalde ik net de 2000m, nu ben ik nog eens gaan trainen/testen en heb ik 12'07" gedaan over 2200m. Dus ik hoop dat de adrenaline me zal helpen om toch die 2200m te halen dinsdag. Al is het in mijn geval geen voordeel dat die test om 8u 's morgens doorgaat...
En nu zal het studeren hopelijk terug wat beter gaan, na een pauze van anderhalf uur en een totaal andere bezigheid...
Dave ligt nog altijd in zijn bed, die is vanmorgen om 7u30 werkelijke tijd thuisgekomen van Sam haar feestje in Brussel, en ik denk niet dat hij er nog levend uit gaat geraken vandaag... Afin, hij zal wel moeten, want hij moet nog eten maken... ;-)
28-10-2006
Giraffen
Ik heb twee girafkonijnen rondlopen...
Ja, inderdaad, twee compleet geschifte konijnen die denken dat ze giraffen zijn. Of hopen dat ze giraffen zijn... Hier op de foto is het enkel Punki, maar ook Bobo is zo zot om te denken dat ze een giraf is... Allebei proberen ze zich zo groot mogelijk uit te rekken om toch maar aan die blaadjes te geraken... nogal op z'n girafs niet? Het levert alleszins supergrappige beelden op, kijk maar eens op de foto!!
Helaas doen ze het alleen maar als ze denken dat ik hen niet kan zien. Ze weten waarschijnlijk wel wat voor een onnozel zicht het is als ze daar staan te rekken naar die blaadjes... Dus moet ik foto's trekken van op het tweede verdiep, als ze het niet weten... Het is een fijne afwisseling tussen het blokken door, zo af en toe eens naar buiten kijken om te zien of Bobo of Punki niet weer giraf aan het spelen is...
27-10-2006
Het ergste is voorbij... de mondelinge examens zijn voorbij en ze zijn goed geweest. Afin, het had beter gekund natuurlijk, als ik zekerder was geweest van mijn eigen kennis, maar goed...
Dit weekend nog goed blokken voor de grote schriftelijke examenblokken van maandag en dinsdag... Maandag staan onder andere de rechtsvakken op het programma, met daarbij ook nog de WPA/WGP, Verkeer en Radiocommunicatie. Dinsdag zijn het zogenaamde kleinere vakken. Kleinere pakketten, maar niet zo simpel: Verhoor, Huiszoeking, fouillering, Vrijheidsberoving, inbeslagname, informatiebeheer,... Het zal nog een zwaar weekend worden. Deze avond mijn UGA wat bijgeschreven... afin, mijn cursus op A5 gekopieerd en in mijn UGA bijgestoken... zal hopelijk wat makkelijker werken voor het examen...
Mijn hoogtepunt dit weekend wordt waarschijnlijk alweer soep maken. Ik ga me eens aan tomatensoep wagen, uiteraard mét balletjes!!!
25-10-2006
Eerste examen...
Het eerste examen is achter de rug en is goed geweest... zowel het schriftelijke als het praktische gedeelte. Enkele kleine foutjes maar als ik nu alles meteen goed zou doen, zou ik niet meer kunnen verbeteren... beter lager starten en in opgaande lijn naar het einde toe, dan hoog beginnen en naar beneden glijden...
Morgen schriftelijk examen bewapening, en dan in de namiddag mondeling... Het eerste is nogal veel en niet zo eenvoudig, het tweede is nog veel meer, nog minder eenvoudig en dan nog mondeling, wat de stress alleen maar de hoogte injaagt...
Afin, we zien wel. Als alle examens gaan zoals vandaag, zal ik content zijn!!
23-10-2006
Beervelde
Openbare Orde handhaving oefenen in Beervelde: pelotonsformaties oefenen met de cavalerie, de spuitwagen en de friese ruiters. 2 dagen voor de examens doen ze ons dat nog aan. Ik moet zeggen dat ik het absoluut niet zag zitten, gezien de herstellende voet, keelpijn en een snotneus. Voeg daarbij nog de felle regen van gisterenavond... ik zag mezelf alweer voor de zoveelste keer bij de dokter gaan... Maar goed, het weer viel zeer goed mee (wat heb ik gezweet in mijn pull onder mijn overall), de spuitwagen weigerde te spuiten (hehe) en buiten het meelopen met de cavalerie heb ik niet aan de kant gestaan en alles kunnen meedoen. Dus, dag geslaagd, dat was te merken aan de punten die ons peloton kreeg: 80%.
Nu komt de stress eraan. Vanaf woensdag beginnen de examens, een week afzien en dan kunnen we aan het echte werk beginnen: de stage!!!!
Gisteren een eerste keer sinds 5/9 volleybal gespeeld.
! 
