Zij kwam ter wereld in Tienen, hij sleet zijn jeugd in Denderleeuw en omstreken.
Ze leerden elkaar kennen via een gemeenschappelijke vriend in januari 2002.
Na een moeilijk begin begon een sprookje dat nog altijd blijft duren... Op vrijdag 23 mei 2008 zijn we (eindelijk!) in het huwelijksbootje gestapt. En voorlopig vlot het nog steeds ;-)
06-03-2006
mee-doe-verschijnselen
Hoe wordt dat weer genoemd? Bewegingen meedoen met iemand, terwijl je zit te kijken? Ik weet niet hoe het noemt, maar bij Jo en Erlinde zie je duidelijk van die verschijnselen! betrapt!!!
nog een spelletje...
Hoe vettiger hoe prettiger, moet Erlinde gedacht hebben... Als je maar vluchtig kijkt, is het net alsof ze een vette snottebel uit Bram zijn neus trekt, maar als je beter kijkt... nee, gelukkig (!) is het maar een rietje dat ze in zijn neus aan het wringen is!!
spelletjes spelen
Het voordeel van een foerageploeg van 15 man (of meer) is dat je kan afwisselen. En terwijl de ene hard aan het werken is in de keuken, doet de rest spelletjes. Hoe onnozeler hoe beter lijkt het wel... Een elastiekje van het puntje van je neus tot je nek krijgen zonder je handen te gebruiken... wat een (ge)zicht!!! Of het luciferdoosje-spelletje... met een doosje tussen twee neuzen recht komen... Op de foto zie je hoe het luciferdoosje net tussen de neuzen van Bram en Erlinde uitvalt! Volgende poging dus! (die is wel gelukt)
(In de rechterkolom kan je nog meer foto's vinden van die onnozele spelletjes...)
05-03-2006
in de keuken...
Het kan ook anders...
In de keuken...
Normaalgezien breng je als foerage het meeste tijd door in de keuken... logisch niet? Hoe je die tijd in de keuken echter doorbrengt... verschilt van persoon tot persoon, van moment tot moment...
de ochtenden...
... zijn natuurlijk het ergste.
Zeker als er een fotograaf in de buurt is...
Groepsweekend : the pictures
Op groepsweekend gaan met de Bergrakkers is altijd een belevenis. Ik weet niet met hoeveel we juist waren (kleine schatting: 20 foeriers + 35 leiding + 140tal leden = rond de 200 man) maar de hoeveelheden appelmoes, pensen, yoghurt, eieren, spek, saus, ... waren omgekeerd evenredig met het aantal uren slaap dat de meesten van ons hebben gekregen... Maar de foto's zijn zeker de moeite!!!
Daarstraks kwam ik toevallig terecht op de website van mijn oude koor :
www.cbmkoor.be . Capella Beata Mariae ad Lacum, toen onder leiding van Kurt Bikkembergs.
Het koor waar ik bij gezongen heb vanaf mijn 12 jaar, tot mijn 19 of 20. Toen ben ik gestopt omdat de combinatie koor scouts studeren te zwaar was. Met spijt in het hart, want ik zong en zing nog altijd heel graag.
Ik herinner me nog een aantal liedjes die we zongen Hotarukoi, Hanget Soi, de kinderliedjesCD van Kurt (die ik trouwens nog altijd af en toe thuis laat spelen en luidkeels meezing!), de Cantate (van op de kerstcd),
Wat herinner ik me nog? Het laatste jaar bij de maxis (kinderkoor) met Tinne Timmermans, Sofie De Wolf, Annelies Foulon, Anneleen Cloots, Eefje Coelst denk ik ook nog, Marie Van De Putte, hoe we op de bovenste rij stoelen kropen en ons daar zo goed geamuseerd hebben.
En dan de gelijke stemmen. Mijn hele middelbare school carrière lang ging ik elke vrijdag na school naar het koor. Vanaf mijn 15de was dat dan via een omweggetje langs de "Leopold" of de "Zoo" (de twee toenmalige cafés to be voor de schoolgaande jeugd), om dan om 18u te stranden in de kerk, stinkend naar sigaretten van op café te zitten oooh, die goeie ouwe tijd!
En dan had je de buitenlandse reizen: Barcelona (zingen in de kathedraal van Montserrat), Debreçen (Hongarije 1994 wedstrijd Bela Bartok), Heythuysen (Nederland 1993 Internationaal Zangconcours waar we een Eerste prijs met Lof van de Jury haalden). Als ik het me goed herinner hebben we ooit voor de koning en de koningin gezongen (toen nog Boudewijn en Fabiola)...
Hét tweejaarlijkse evenement was echter de trip naar Neerpelt. Daar had je het Europees Muziekfestival voor de Jeugd, waar we enkele keren de Eerste Prijs Cum Laude wegkaapten. Het was een evenement waar je naar uitkeek van zodra de vorige editie gedaan was. Vooral het bekendmaken van de winnaars was zon onvergetelijk moment: je zit in een gigantisch grote zaal, met tientallen koorgroepen bij elkaar. Er wordt uiteraard - gezongen, met begeleiding van een uitgebreid orkest. En dan worden de prijzen bekend gemaakt. Een fantastisch, onbeschrijflijk gevoel geeft dat. Nu ik eraan terugdenk, krijg ik er nog rillingen van! (en iedereen die dit ook heeft meegemaakt, zal dat beamen denk ik)
Katrien
Bierviltjestheorie (en dat op donderdagavond!)
Na een zware voetbalmatch (met no happy end) is dit de visuele uitleg behorende bij Maureen haar theorie over onze vierhoeksverhouding... Uitleggen was wat moeilijk, maar dit maakt alles meteen duidelijk zou ik zo zeggen!;-) Jurgen, ik vermoed dat je wel kan volgen zeker?
grtzz Katrien
02-03-2006
Vriendinnenuitje
Voorbije zaterdag onze 6maandelijkse date met ons drietjes: Marijke, Annelies en ikke. Ofwel shoppen, ofwel iets gaan eten... lekker onder de vrouwen!
't Zal binnenkort wel wat anders zijn, gezien Marijke midden april bevalt van haar eerste... Dan zal het shoppen met zijn vieren zijn!, en gedaan met de rust...
Tenzij papa Kristof de bereidwillige babysit is... dat zal wel lukken zeker???
zelfgemaakte badjas
Mijn selfmade badjas(je) is eindelijk afgewerkt... Na weken zwoegen op maandagavond, ben ik best wel trots op het resultaat.
Volgende werkstuk is een pijama. Ben er nog niet uit of dat een exemplaar wordt voor mij, of zal ik eens iets voor Dave maken?
01-03-2006
Moedergewoel...
Het is de moment... Afin, de moment is aan het komen. Meer en meer vrouwen in mijn omgeving en vriendenkring zijn zo ongeveer bezeten aan het geraken door hun kinderwens en/of moedergevoel. Bij mij is dat moedergewoel... Pffff, want wanneer is het nu eigenlijk de moment om eraan te beginnen?
Als het aan mij lag, en ik had een job die ik tot aan mijn pensioen zou willen doen, was ik er al aan begonnen. Maar bon, dat is dus niet zo. Ik wil eerst van job veranderen, liefst richting politie, en dan is het nu echt niet de moment om zwanger te worden natuurlijk.
Op mijn ene schouder zit een kindje dat zegt: "Begin eraan! Allez, hup, dat bed in!!! (Gij ook Dave!!) Wie weet hoe lang het nog zal duren eer je effectief zwanger bent? En trouwens, je bent al bijna zééévenentwintig. Die vruchtbare jaren blijven niet ééuwig duren! Trouwens, wil je dan dat je kinderen een ouwe moeder hebben misschien? En zei je niet altijd dat je de stress van niet-lukken wou vermijden, door een "we zullen wel zien wanneer het komt - houding en als het komt is het welkom" - mentaliteit? Dan wordt het hoog tijd om er werk van te maken hoor! Ik weet wel dat ge schrik hebt dat door die operatie het lang zal duren eer je zwanger wordt. Des te meer reden om ermee te beginnen!!! En nog iets, zijt gij dan zo zeker dat den Dave zo vruchtbaar is? Ja, ja, ik weet wel dat ze zeggen dat mannen met een hoog voorhoofd/minder haar aan hun bovenkant, over zeer goed sperma beschikken; maar er zijn altijd uitzonderingen hoor!! En geef toe, al die toekomende of reeds bestaande moeders rond u, het werkt wel zeer inspirerend en sterk door op uw eigen moedergevoel he!!"
En op mijn andere schouder vertellen ze het volgende: "Ben je gek?! Nu aan kinderen beginnen? Zorg maar eerst dat dat k(r)ot van jullie een beetje in orde staat. Een kind kunt ge niet opvoeden op een werf hoor!! En dan nog, ge zijt nog véél te jong om uw leven te vergooien aan zo'n kleine lastpost. Allez, uw weekends zitten overvol! Hoe lang is het geleden dat ge nog een volledig weekend thuis zijt geweest? ah ziet ge wel!! En geef toe, ge zijt er zelf nog niet klaar voor, laat staan uwen Dave. Zijn weinige haren staan recht van het moment dat hij het woord "zwangerschap" hoort. Ge kunt trouwens nog niet aan kinderen beginnen: eerst moet ge uw opleiding bij de flikken nog doen. En ge moet nog beginnen!!!! Nee, nee, wacht nog maar een tijdje. Stelt eerst uw eigen hoofd op orde voor ge er nog zo'n rommelhoopje bijneemt!"
En dan heb je inderdaad den Dave, die doodsangsten uitstaat als ik hem wijsmaak dat ik wel eens zwanger zou kunnen zijn, maar die ondertussen toch al opmerkingen maakt als " ik heb een creche/peuterschool/lagere school/ middelbare school/ universiteit gevonden voor onze kindjes", "Mijn ma kan dan op woensdagnamiddag komen babysitten" en " Denk je dat ik een goede papa zou zijn?"....
zucht....
Irritant...
Berichtjes in je gastenboek zijn leuk, heel erg leuk!!! (Dus mensen, schrijven maar in dat gastenboek!!)
Het enige negatieve eraan zijn die "fake"-berichten, met een megagrote knop of tekening met link naar de eigen blog van de berichteningever. Zo zijn er wel enkele die de gastenboeken misbruiken. Spijtig. Ik krijg liever enkel berichtjes erin van mensen die je blog echt lezen. Ik vraag me soms af waar ze dan op uit zijn. Denken ze op die manier meer kijkers te lokken naar hun blog? Naar een blog die je aandacht moet trekken met een megagrote en irritante link in een berichtje in een gastenboek, ga ik toch niet kijken. Maar ja, andere mensen misschien wel.
Afin, toch bedankt aan al diegenen die al een écht berichtje hebben achtergelaten in mijn gastenboek! (de rest ga ik nu wissen!)
grtzz Katrien
Snowy on 1-3
Een foto van onze straat, getrokken op 1 maart... Een sneeuwstorm op 1 maart... wie had dat ooit gedacht???
28-02-2006
Rust...
Soms ben ik wanhopig op zoek naar rust. Rust in mijn wervelende hoofd. De laatste weken is het wel heel erg wervelend geweest... Ik voelde me versplinterd, wist niet waar ik naartoe ging, en zeker niet hoe ik er zou geraken. De storm is nu wat gaan liggen, de rust keert stiletjesaan terug.
"Tweeling" zijn is niet altijd even gemakkelijk. Het is vooral vermoeiend...
27-02-2006
Wasbollen
Een tijdje geleden waren ze een Hot Item in het nieuws (enfin, toch in een aantal kranten): de magnetische wasbollen. Ik heb er twee besteld, puur uit nieuwsgierigheid, en ben nu natuurlijk superbenieuwd naar het resultaat. Want als het echt werkt, wat een besparing!! : voor je portefeuille, voor je wasmachine, voor het milieu...
Enkel voordelen dus...
Zodra ik resultaat heb, vertel ik er meer over!
grtzz Katrien
Barcelona UNcensured!!!
Hierbij de één van de beste foto's van ons weekendje Barcalona, vanmorgen eindelijk (!!;-) ontvangen en meteen ongecensureerd op mijn blog gesmeten!! (Meer uncensured foto's in de linkerkolom!!)
grtzz Katrien
Werf Annelies en Kristof
Een blik op de werf van Annelies en Kristof... Dave geloofde niet dat het erger was dan bij ons... vandaar dat ik bewijsmateriaal heb moeten verzamelen natuurlijk!
24-02-2006
Helsinki
Tijdens mijn internetzoektocht naar foto's van Helsinki stootte ik op deze foto. Ik herkende meteen de telefooncel waarvan wij (Lise en ik) ook nog een foto getrokken hebben. Damn, dat was raar!! Ik zal de foto eens opzoeken en laten inscannen (want het was nog voor het digitale fotografie tijdperk!)...
23-02-2006
Finland
In het najaar van 1999 ben ik voor 3 maand op stage geweest in Helsinki, Finland. Een periode die ik nooit zal vergeten. Samen met een vriendin, Lise, zaten we op een verdieping met allemaal buitenlandse studenten. 2 Fransen (Sebastien en Julien), Grieken (Nick en nog enkele meisjes waarvan ik de naam niet meer weet), Duitsers (Ralf en Jurgen). Dat zijn degenen die ik me nog herinner, omdat we vooral met hun optrokken. Ook waren er nog Ruth en Sofie, 2 Vlaamse meisjes die er in dezelfde periode waren maar dan als studenten Kiné (wij waren - zijn - ergo's), en dan nog Nele (verpleegkunde) en nog een meisje wiens naam ik niet meer weet. Het hele verblijf zou er heel anders uitgezien hebben moesten we niet in onze 'dorm' gelogeerd hebben. We huurden er voor 4000fr per maand een gezamelijke kamer, een huur die we maar 1 van de 3 maanden betaald hebben want ze vroegen er nooit naar. En toen we dan thuiskwamen in december, bleek dat we allebei onze kamersleutels nog in onze zakken hadden steken... Ik denk dat ze nog altijd in mijn kamer in Tienen liggen... Op de gang was er een keuken, enkele wasmachines en een doucheruimte. Later hebben we vernomen dat de kamers afgebroken zijn en dat er in de plaats leslokalen gemaakt zijn, dus ze zullen de sleutels niet echt gemist hebben...
Maar goed, Helsinki was een leuke stad. Al van het moment dat we daar aankwamen. We konden nog niet binnen op onze kamer, dus zijn we aan het water gaan liggen, in het zonnetje. Het was er - op die 13de september 1999 - nog lekker warm, warmer als in België 2uur eerder. We konden het allebei nog niet echt bevatten dat we in Finland waren... We zijn er verschillende keren uitgeweest - ik herinner me nog de 'Viva' een disoctheek die we ontdekt hadden en waar het leuk dansen was. Het was de periode van het liedje "Blue" van Eiffel65. Als ik dat liedje hoor, moet ik nog altijd terugdenken aan het moment dat we van de disco naar huis wandelden (+/- 5 km!! - en we hadden geen geld voor een taxi) en dat we de hele terugweg vergezeld werden van twee gasten die we daar in de Viva hadden leren kennen. Ze hadden gehoopt dat ze mee 'naar boven' mochten, maar dat is niet gelukt, en dus zijn ze dan de hele weg terug naar de stad gewandeld want hun auto stond daar...
Soit, om maar te zeggen dat het dus een geweldige periode was. Ik zou dolgraag nog eens terugwillen naar Helsinki - en ooit komt het ervan hoor! - maar het zal nooit meer hetzelfde zijn natuurlijk...
Hoe vettiger hoe prettiger, moet Erlinde gedacht hebben...
Voorbije zaterdag onze 6maandelijkse date met ons drietjes: Marijke, Annelies en ikke.
Mijn selfmade badjas(je) is eindelijk afgewerkt...
Een blik op de werf van Annelies en Kristof...
In het najaar van 1999 ben ik voor 3 maand op stage geweest in Helsinki, Finland. 
