2 Belgische vrouwen met een passie voor het mountainbiken verenigen hun krachten en nemen deel aan de Absa Cape Epic 2011. Katja Cauwenbergh en Sara Mertens vertellen hier hun verhaal.
01-04-2011
Achter de schermen : Proloog
Een schitterende omloop in Tokai forest. Gelukkig waren we vrijdag de singletracks al eens gaan verkennen, dus wisten we al een beetje wat ons te wachten stond. Het stukje waar ik vrijdag nog over kop was gegaan zat er helaas niet in. Jammer, want ik had nog een rekening te vereffenen met een rotsblokje op dat stuk. Als team klikt het ook wel - is toch ook altijd even afwachten - en de Scott Spark gedraagt zich voorbeeldig op dit terrein. Ik begin zelfs te genieten van de rotsige afdalingen (zeker als je aangemoedigd wordt door het toch wel talrijk - en enthousiaste - opgekomen publiek).
Ken en Tjeerd vergaat het iets minder. Van zodra Tjeerd voluit gaat moet hij hoesten. UIteindelijk zullen ze 56e eindingen in een tijd van 1u19.
Resultaat voor ons dames: 11e van de 20 vrouwenteams en 290 van de 608 teams aan de start. Onze doelstelling was de dag veilig doorkomen en daar zijn we meer dan in geslaagd. En een aantal straffe madammen hebben we achter ons gelaten. Voor de kenners : Andrea Huser, recordhoudster op de Crristalp en Tracy Mosley, huidig wereldkampioene downhill. Maar we maken ons geen illusies, dit is misschien maar een toevalstreffer. Op naar morgen en de eerste "echte" etappe.
We maakten een goeie start: 11 van 20 vrouwenteams en 290 out of 608! Onze doelstelling was deze dag veilig doorkomen en daar zijn we meer dan in geslaagd, we hebben er zelfs van genoten! EN een aantal straffe madammen achter ons gelaten. Voor de kenners: Andrea Huser, recordhoudster op de CristAlp en Tracy Moseley, wereldkampioene downhill. Maar we maken ons geen illusies, dit is misschien maar een toevalstreffer
Vanaf morgen begint de échte race, een etappe van net geen 90km geschatte inrijtijd is 5h45.
Op km 60, beloven ze ons een van de mooiste en zwaarste afdalingen en is oppassen geen overbodige raadgeving.
De zon schijnt hier overdadig, ze wil waarschijnlijk de eerste dagen goedmaken! Gedaan met de champagne vanaf vandaag staan we op een Trisport Pharma Hydra Max dieet!
Vakantiestemming tijdens de verkenningsronde in Tokai
De KaSa Chicks drukken stilaan hun stempel op het gebeuren. Waar we opduiken draaien mensen hun hoofden, het lijkt alsof we aangekondigd zijn. Dat is natuurlijk een beetje zo, onze verslagen in O2Bikers opende hier enkele deuren en we zouden haast vergeten dat er nog geracet "moet" worden.
Heen en weer worden we gehost van hot naar her en overal is er champagne en foooooood lots of foooooooood!!
Vandaag vonden we wel de tijd om het proloog parcours te verkennen. Op 30min van Cape Town ligt TOKAI.
Met een gearrangeerde minibus kregen we 8bikes en evenveel renners op het parcours en we troffen daar de mooooooiiiste singletracks ever aan.
Sorry guys we worden weer verwacht op een of ander leuk etentje Enkele beelden om in de sfeer te komen!
KaSa Cape Epic zette deze ochtend voet aan grond in Cape Town: We kunnen het amper geloven!
Na een vlekkeloze, vlotte reis ( Brussel - Londen, Londen - Cape Town ), hebben we "rust" gevonden in onze hotelkamer. Stilte voor de storm, want vanaf morgen worden we op sleeptouw genomen door de organisatie van The Absa Cape Epic. Als we het programma bekijken, zullen we zelfs moeten puzzelen om nog de nodige trainingsuren in te lassen.
Maar zover zijn we nog niet. Tijdens wat ik daarboven aanduidde als "rust" werden de fietsjes weer in elkaar gesleuteld, werd er een planning gemaakt en werd er natuurlijk gepraat over de race en alles er rond. Veel tijd om met elkaar te praten was er niet de laatste weken en die tijd haalden we op deze paar uurtjes al met gemak in! Vrouwen hé!
Beste supporters aan het thuisfront, we hebben al een reeks aan indrukken vastgelegd op de gevoelige plaat. Nu is het kwestie van die prentjes van onze camera op onze blog te krijgen, maar das voor morgen. We wilden jullie alvast melden dat we veilig en wel zijn aangekomen en dat we met volle teugen genieten!
Enige minpuntje: het weer! Hadden we gedacht van terraskes te doen aan The Waterfront of van het zwembad boven op het dak van het hotel te profiteren? Neen hoor, dat zit er vandaag niet in: bewolking, wind en koud. Dit zou het ideale weer zijn om te racen en die begint pas zondag, gun ons toch nog een paar dagen smeltend zomerweer en laat de bewolking vanaf zondag maar weer de kop op steken, daar zouden we voor tekenen !
Wanneer jullie dit lezen, rollen,
kruipen of slepen wij ons over de eindstreep en trekken wij ook letterlijk een
streep achter ditfantastische avontuur.
In mei komen we zeker terug met
een uitgebreid verslag van onze belevenissen, ondertussen zijn er een aantal
dingen die we nog met jullie willen delen.
We werkten uitgebreid aan onszelf door te trainen, te fietsen en
te trainen.
We werkten uitgebreid aan ons team door samen te trainen, samen
te fietsen en elkaar van peptalk te voorzien.
Een derde minstens even
belangrijke factor kwam nog niet aan bod.....
Lees verder in het nummer van O2BIkers dat uitkomt op 2april!!!
Er was niemand thuis toen de koerierdienst met het pakje met onze langverwachte CE (achter)banden langs kwam. Alleen, toen hij terug vertrok bleek de deur van zijn wagen niet goed dicht te zijn... Een kennis zag nog net hoe de deur van de wagen openzwaaide, het pakje er uit viel én opgeraapt werd door een onbekend voorbijganger die er mee verdween. Gedurende enkele dagen was er geen spoor van ons pakje... En dat op een dikke 2 weken voor ons vertrek??! Met de Nobby Nic die voorlopig op het fietsje ligt zie ik mij in Zuid-Afrika niet lang rijden (modder verwachten we ginder niet echt) Tot plots de eerlijke vinder er mee aan de deur stond.. Gelukkig dat er nog eerlijke mensen zijn (of dat niet iedereen onmiddellijk MTB banden kan gebruiken ) In elk geval : bedankt!
Maar onze pret was maar van korte duur, toen we de banden gisteravond met veel enthousiasme probeerden te monteren, bleek die ON-mogelijk op de velg te passen.
De zoektocht begint nu weer van voor af aan ..... fingers crossed dat we nog een degelijk profieltje zullen vinden, ... ?
Gisteren reed KaSa Cape Epic 2011 sinds eeuwen weer in de Waalse bossen en dat hebben de benen geweten. De organisatoren hadden geen compassie. Ze schotelden ons een prachtige ongecensureerd parcours voor.
Wij waren gulzig en namen voorgerecht hoofdschotel en dessert: Kidstour 15km + Chrono 45km + kidstour 15km = 75km smullen!
Onze fietsjes werden voor de eerste keer in de strijd gegooid, niet zonder weerbarstig te zijn. Tegendraadse zadels, koppige derailleurs, krakende trapassen, ... met als gevolg, de nodige vloeken en klaaggezangen!
We zullen maar concluderen dat dat er allemaal bijhoort. Last minute stress om materiaal dat niet doet wat je wil dat het doet. Binnen 14dagen sè, ligt dat allemaal achter ons.
Ondertussen draaien we lustig door, we knutselen met logo's om ons nog aan een deftige, vrouwelijke, coole after-bike outfit te helpen. We schakelen de juiste mensen in met de gepaste skills om de fietsen te doen gehoorzamen en we proberen de funfactor hoog te houden.
Gisteren heeft ons deugd gedaan. De zon ondanks de koude, de pracht van de bossen, het pittige parcours, de modder in de neusgaten en het sap in de benen voelen stromen, da's voor ons MTB en The Absa Cape Epic, de kers op de taart!
De startnummers voor de Absa Cape Epic staan online. Check it out on http://www.cape-epic.com/raceregisterx.php Het lijstje bij de dames ziet er best wel indrukwekkend uit met o.a. :
- Team 34: EVA LECHNER & NATHALIE SCHNEITTER - Team 40: SALLY BIGHAM & KARIEN VAN JAARSVELD - Team 45: HANNELE STEYN & LEANA DE JAGER - Team 50: TRACY MOSELEY & ANKA MARTIN - Team 454 : ANDREA HUSER & CHRISTINA WYSS
Eigenlijk
zijn dit de leukste momenten van de winterse Absa Cape Epic training.
De conditie begint langzaam aan redelijk te zijn (maar kan altijd nog
beter) en dat op een moment dat vele bikers na een welverdiende
winterslaap pas terug op de fiets beginnen te springen.
Enorm
motiverend om nu
tempoversnellingetjes te doen onderweg - zoals het trainingsschema
voorschrijft - en daarbij af en toe een minder getrainde (bij voorkeur
mannelijke) fietser te verschalken. Aan al die mannen, merci voor de hulp bij onze voorbereiding. Jullie tijd komt nog ;-)
Er gaat wat om in een mens die zich voorbereid op de meest uitdagende MTB-race die er bestaat. Wij noemen het moodswings in aanloop naar de Cape. Uit gesprekken met medecapers blijkt dat dit allemaal heel normaal is!
Een sluipend schuldgevoel om de kostbare tijd die je verspilt. Je vraagt je af wat onze economische waarde is terwijl je fietst. Familie en vrienden bouwen hun eigen huisje terwijl jij energie laten opgaan in zweet en gehijg.
Euforie na een lekkere training en een depressie nabij wanneer we lezen op facebook dat collega Capers net terug zijn van een 4uurs duurtraining. Dit terwijl jij van je trainer slechts 1,5 uur mocht doorbrengen in de fitness. Help, ik doe te weinig!
Na het nieuwjaarsdiner op de rollen omdat je de rustdag in de week hebt genomen en je dus nog wat hebt goed te maken in je programma.
Quality time doorbrengen met je broer uit Amerika, die even in het land is voor Kerst, .... in de fitness. Tussendoor even vragen in welke hartslagzone Florida nu ook weer ligt?
Je vriend alleen de soldenjungle insturen. Sorry Schat, ik moet trainen en je hebt écht dringend nieuwe broeken nodig! Tijdens je training bidden dat het goed afloopt.Want tijdens de solden kan je niet ruilen. Zou hij dat beseffen? Ik sta hier op de loopband, neen ik kan nu niet bellen.
Plannen maken over een afspraak met de kapper omdat je het beu bent elke dag je lange haar te wassen ( behalve op een rustdag ) omwille van het onvermijdelijke trainingszweet. Dat plan onmiddellijk klasseren omdat je bang bent met kort haar je vrouwelijkheid te verliezen. Liever de last dan lelijke foto's.
Het woord fietsen niet meer durven uitspreken als er gevraagd wordt wat je die dag nog gaat doen. Het dan vervangen door trainen en merken aan de reacties dat dat nog irritanter klinkt.
Je frietjes tellen, dat later vertellen aan vrienden en je dan mateloos belachelijk voelen. Maar toch stiekem blij zijn dat je ze niet mee hoeft te slepen op de fiets.
Geen gespreksstof meer hebben op feestjes, maar piekeren over het feit je misschien in maart in het stof zal bijten.
Begin februari verscheen het 2de deel van onze trainingsavonturen in het Mountainbike Magazine O2Bikers. In het volgende nummer van april hebben we het over ons materiaal. Trainen goed en wel, maar buiten onszelf moet ook ons materiaal in topvorm zijn. Wat zijn onze favoriete items, welke toeters en bellen zitten er op onze fiets? We hebben het er uitgebreid over in ons volgende artikel.
De eerste werkdag na het einde van de Kerstvakantie, en daar zijn de files weer. Niet alleen is het opnieuw drukker op de baan, het is ook een van de gevaarlijkste momenten voor wie voor de Absa Cape Epic traint. Nieuwjaarskussen en welgemeende nieuwjaarswensen worden vrijgevig uitgewisseld Daarmee ook bacteriën die tijdens de deugdoende vakantiedagen op verschillende familiefeestjes werden verzameld. Het is vandaag toch wel al een paar keer schrikken geweest. Na het wensen van een goede gezondheid voor het Nieuwe jaar, volgde in meer gevallen dan mij lief was wel een opmerking van Och, nu ben ik toch zo ziek geweest vorige week of Ja, nu is mijn vrouw toch niet kunnen gaan werken vandaag; ze ligt al een paar dagen in bed met griep En ook ik wil iedereen het beste wensen voor het volgende jaar, maar op die momenten zou ik toch nét dat ietsje minder sociaal zou willen zijn (althans dit jaar toch )
en nu (proberen) een beetje te fietsen, voor de bacteriën toeslaan!
Dit is mijn derde trainingswinter en de eerste keer dat ik me onderdaning opstel aan koning winter. Winter 2008 en 2009 reed ik gezwind door weer en wind. Vallen, ja dat deed ik en gelukkig altijd zonder erg. Maar dit jaar stel ik mijn geluk liever niet op de proef. Ik neem het zekere voor het onzekere en mijn toevlucht tot de rollen en de fitnesszaal. Want vallen is niet leuk, iets breken is erg en als daardoor mijn deelname aan The Absa Cape Epic 2011 in het gevaar komt, zou dat een ramp zijn. Dus hoor je mij dezer dagen zeggen: "Gelukkig zijn er de rollen" en "Gelukkig is er de fitness". Fitness was steeds de "ver van mijn bed show" en ik zweerde immer bij het "door weer en wind buitenfietsen" principe.
Fietsen, ik weet niet meer wat het is. De wind in het gezicht en de oneffenheden van het terrein voelen onder de rubbers. In plaats daarvan maak ik draaiende bewegingen op een statisch gevaarte terwijl ik kijk naar bewegende beelden. Ik zou haast vergeten dat dit mijn fiets is waar ik opzit en pedalen waar mijn voeten inklikken. Ik duw en trek aan gewichten en plooi dubbel op folterbanken terwijl ik staar in een spiegel of naar een kale muur. Wat ik tegenwoordig doe, valt dat onder de noemer: trainen?
Het doel heiligt de middelen, is nooit meer van toepassing geweest. Absa Cape Epic, wat doe jij met een mens?
Die kunnen jullie bestellen door de bestelbon in bijlage in te vullen en terug te sturen. Laat weten wanneer jullie willen geleverd worden en dan spreken we concreet af. mertenssara@gmail.com
Verwen jezelf en steun onze trip! Alvast een zalige kerst en prettige eindejaarsdagen gewenst!
Zondag werd in de prachtige streek rond Tervuren de jacht op de rendieren officieel geopend. 2 rendieren waren in het bijzonder het mikpunt van de jagers. Echter ze konden ontkomen. Het Kat en Saar spelletje draaide uit op een fantastische training in functie van The Absa Cape Epic 2011. De pootjes draaiden op volle toeren en het hartje pompte naar hartelust.
Het was een jachtpartij van 75,9km, 4h12min en 874 hm.
Ga naar onze facebook pagina KaSa Cape Epic voor meer foto's en commentaar door te klikken op de foto.
Bij deze hebben we officiëel een voedingspartner gevonden: Trisport Pharma.
Voor, tijdens en na de Cape bezorgt Trisport Pharma ons de nodige Gezondheid, Kracht, Uithouding, Prestatie en Recuperatie. Alles wat een sporter nodig heeft. Bedankt Trisport Pharma, we gaan ervoor om met jullie een sterke prestatie neer te zetten!
We houden jullie lezers op de hoogte van onze ervaringen met deze voeding.
Het kriebelt meer en meer. De puzzelstukjes vallen in elkaar. Het beloven nog leuke maanden te worden als voorbereiding op ons fantastische avontuur.
Gek werd ik verklaard om met dit weer toch te willen gaan fietsen. Alleen, de tijd lijkt wel te vliegen de laatste weken en er is nog zo veel werk te doen op de paar maanden die ons nog resten. Dus, getraind moest er worden, weer of geen weer. En ik vind buiten trainen nog altijd stukken leuker dan binnen. Gelukkig bleken er nog mensen zo over te denken. Nooit verwacht met dit weer een groepje bijeen te krijgen. Elk had wel zijn reden: van "ik fiets graag in de kou" tot "ze gaan denken dat ik een echte wegcoureur ben als ik nu niet mee ga" Uiteindelijk reden we een leuk tochtje van iets langer dan 3u. Goed te doen in het bos, waar de verschillende korte klimmetjes ons zeker warm hielden. Bitter koud op de terugweg die noodgedwongen via de weg verliep wegens de hevige sneeuwval.
Enig minpuntje, mijn domme valpartij bij een tweede passage over dezelfde gladde boomstam. Momentje van onoplettendheid en daar lag ik. Gelukkig niets essentieel geraakt, alleen ga ik die tussenribspieren nog wel een paar dagen voelen. Ook een lekkere warme bevoorrading onderweg had deugd kunnen doen. Als iemand trukjes weet om zijn drinkbussen niet te laten bevriezen... ?
Nog nen dikke merci aan de prettig gestoorde mede-bikers. Zeker voor herhaling vatbaar!
KaSa Cape Epic zette deze ochtend voet aan grond in Cape Town: We kunnen het amper geloven!
Gisteren reed KaSa Cape Epic 2011 sinds eeuwen weer in de Waalse bossen en dat hebben de benen geweten.
Begin februari verscheen het 2de deel van onze trainingsavonturen in het Mountainbike Magazine O2Bikers.
die tijdens de deugdoende vakantiedagen op verschillende familiefeestjes werden verzameld.
)
