Ik ben Rudi, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kartix.
Ik ben een man en woon in Bonheiden (België) en mijn beroep is technisch bediende.
Ik ben geboren op 29/11/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. fotografie, electronica, indoorkarten, computers..
Materiaal
Canon 20D
Sigma 10-20mm f4-5.6 EX DC HSM
Canon EF24-105 f4 L IS USM
Sigma 18-50mm / f2.8
Canon EF50mm f1.8 II
Sigma 70-200mm f2.8 HSM APO
Sigma 180mm f3.5 EX IF APO HSM macro
Sigma 50-500mm f4-6.3 EX APO RF HSM DG
Canon MP-E65 f2.8 macro
Sigma 1.4x & 2x teleconverters
Sigma EF500DG ST
Manfrotto 055PRO
Manfrotto RC322 ballhead
Kartix fotoblog
In horam vivere betekent: leef van dag tot dag (letterlijk leef van uur tot uur) !
Dagelijks minstens 1 nieuwe foto. Uw commentaar of beoordelingen zijn altijd welkom.
Tijdens ons verblijf aan de azurenkust deden we ook Fréjus aan, een badplaats gelegen tussen St-Tropez en Cannes. Deze oudromeinse stad herbergt een aantal monumenten zoals een amfiteater en een aquaduct.
De kathedraal staat er statig aan een binnenplein. Laat u niet misleiden, ik heb heel lang moeten wachten om een foto te maken zonder voorbijwandelende mensen. Op de moment dat wij er waren was de kathedraal eigenlijk enkel open voor begeleide groepen maar ik kon heel even mee binnensluipen. Het hektagonale gedeelte herbergt de oudste baptistère (doopruimte) in Frankrijk.
Die ruimte omvat 8 nissen telkens gescheiden door een blauwgrijze
granieten kolom die rust op een witmarmeren korintisch kapiteel.
In het midden het achtkantig doopbekken omgeven door een muurtje.
De 12e eeuwse kathedraal ziet er, zowel binnen als buiten, vrij sober uitziet.
Het 13e eeuwse klooster met binnenkoer grenst aan de kathedraal . Ook enkel door begeleide groepen te bezoeken. Aangezien we niet zoveel tijd over hadden om met een gids mee rond te lopen moest ik het stellen met een snelle kiek door een dikke deur.
Vanmiddag waren het dan weer de kikkers die graag op de foto wilden, getuige deze twee verschillende exemplaren. Een kikker ziet naar het schijnt niet zo scherp maar reageert op bewegingen. Rustig naderbij komen en je komt oog in oog met ze.
Libellen ... ik kan ze werkelijk uren gadeslaan. Sommige soorten hebben een ongelooflijk uithoudingsvermogen wat rondvliegen betreft en als ze uitrusten is het maar voor even. Anderen, zoals de meeste heidelibellen laten zich heel makkelijk benaderen als je je maar rustig houdt. En als ze opvliegen is de kans groot dat ze terug naar hetzelfde plekje komen.
De onderstaande libellen gingen zelfs verder. Op de eerste twee foto's een vrouwtje bruinrode heidelibel die me stalkte toen ik tussen de dahlia's liep (zie blog van gisteren). Ze vloog met me mee van steunstok naar steunstok (voor de dahlia's). Ze poseerde maar al te graag.
Even verderop is een kleine vijver. Ik hurkte me erbij om dicht bij de plas te kunnen en bleef rustig zitten. Het duurde niet lang of ik was omgeven door libellen die continu om me heen rondvlogen. Toch eentje in zijn vlucht kunnen snappen.
Vanmiddag tijdens de lunchpauze naar het Vrijbroekpark in Mechelen geweest. Ik kom er 's middag's wel vaker op zoek naar juffers, libellen, kikkers en andere kruip-, spring- en vliegbeesten. Er is echter ook een rozentuin en een tuin met honderden soorten dahlia's. Eigenlijk ben ik niet zo'n grote bloemenfanaat, dat laat ik over aan mijn vrouw, maar de enorme variatie aan dahlia's in de stralende zon liet me niet onberoerd. Een greep uit het aanbod:
En deze vind ik best de moeite om ze nog eens apart te tonen:
Deze spring-in-'t-veld komt makkelijk voor op rodendrons. Hij vliegt én springt van blad naar blad maar kan ook rustig een poosje stilzitten. En dat is het moment om het fototoestel boven te halen ;-) Beestje is een centimeter groot.
Vorige week toonde ik u enkele reigerfoto's. Gisteren zaten er, zoals reeds eerder vermeld, veel aalscholvers en reigers in het Mechels Broek. Dit is 1 van de vele reigers.
Voorbije zaterdag heb ik een nieuwe gsm gekocht, een Samsung X700. M'n huidige Nokia 3210 doet het nog wel prima maar de batterij dient ieder dag opgeladen te worden wil je meer doen dan alleen sms-verkeer. Nu heb ik er wel een batterijtje voor besteld want mijn vrouw zal de Nokia voortaan gaan gebruiken. Gebruiken is veel gezegd want we zijn niet zo'n bellers, eerder gebelden maar in noodgevallen is het toch handig er eentje bij de hand te hebben.
De X700 is tevens een mp3 speler, FM radio ontvanger en heeft nog andere snufjes. De specificaties kan u hier doornemen. Er kunnen ook foto's mee genomen worden. Net als mijn eerste digitaal fototoestel (Agfa CL30) heeft deze 1.3 megapixels maar de kwaliteit is toch minder dan de CL30. De kleurruis is niet gering, de kleuren zijn vrij gesatureerd en enorm scherp kan ik de foto's ook niet noemen. Ik heb nog niet alle instellingen uitgeprobeerd, de auto witbalans binnen is redelijk correct maar buiten slaat hij makkelijk de bal mis ... ofwel te groen ofwel te blauw. Vergelijken met een DSLR (digitaal reflextoestel) zou onredelijk zijn, voor de prijs mag ik ook niet klagen, heb hem 30 euro goedkoper dan op de goedkoopste internet gsm-winkel gevonden.
Hieronder twee foto's er mee genomen, ze zijn al wat bijgewerkt,
Komt m'n 20D ook eens op de foto:
Tenslotte het toestel zelf. Enkel aan de kleine toetsjes is het nog wennen.
Toen ik vanochtend in het Mechels Broek rondliep en aan de grote plas kwam zag ik dat er een heleboel reigers en aalscholvers zaten. Om ze van korterbij te kunnen zien moest ik het hele eind (halve kilometer) terug lopen en daarna 10 minuten koersen met de fiets om uiteindelijk ongeveer 150 meter verderop in de schuilhut plaats te nemen. Waarom die omweg? Wel, er is een afgebakend gebied met een poort en hangslot waarlangs enkel begeleide wandelingen met gids mogen passeren. Ik snap nog steeds niet waarom een enkeling en natuurgeïnteresseerde er niet mag komen maar een hoop volk dat meestal luidruchtig aan het babbelen is, minder oog voor de natuur heeft en alle dieren in de omtrek verjaagd wel mag gebruik maken van die kortere weg.
Maar kom, ik dwaal af. Eenmaal aangekomen moest ik toch nog alle middelen bovenhalen om iets toonbaars te maken. Deze aalscholvers zaten uiteindelijk toch nog meer dan 50 meter van me af. De Sigma 50-500 én de 2x teleconverter bovengehaald opdat er iets te onderscheiden viel. Deze foto is op 726mm gemaakt. De 2x teleconverter levert over het algemeen minder scherpe foto's op, hier kan het nog net al is het geen topkwaliteit. Voor deze foto had ik ook de 1.4x TC kunnen gebruiken (500x1.4=700mm) en had de foto scherper geweest, zelfs na lichtjes croppen van de foto.
Locatie van de schuilhut: Locatie van de aalscholvers:
Ik dacht eerst dat dit Morgenrood zou zijn maar de vlindergids leert me dat het de Lycaena phlaeas ofwel Kleine vuurvlinder is. Het is alleszins eentje van de zelfde soort namelijk Lycaenidae.
Jong exemplaar en nog niet helemaal uitgekleurd, was daarom moeilijk te determineren. Uiteindelijk van een kenner bevestiging gekregen dat dit een zwervende heidelibel is. Van de eerst getoonde foto ben ik enorm tevreden. En dat gebeurd niet zo vaak ;-)
Een aantal mensen verbonden aan de universiteit van Leuven heeft metingen gedaan en komt tot de vaststelling dat de meeste fietspaden in Vlaanderen in slechte staat zijn. Dat is blijkbaar een verrassende vaststelling want het haalde zelfs het nieuws op tv.
Nu zou dat helemaal geen verrassing mogen zijn want slechte fietspaden kennen we al járen en het verbetert er niet op, mijns inziens. Ik rij nu al een tijdje met de fiets van en naar het werk, een kleine 15km per dag. Niet alle wegen zijn gezegend met een fietspad en waar er wel één is is het net zo goed uitkijken om geen ongeval te krijgen. Niet alleen de slechte staat van het fietswegdek maar ook vele andere factoren maken bijna iedere rit tot een avontuur. Ik heb zowaar een persoonlijk lijstje gemaakt met de meest voorkomende incidenten met de fiets.
Absolute nummer 1 en het grootste gevaar voor de fietser zijn de voetgangers. Een groot aantal mensen weet zelfs niet dat ze op het fietspad lopen, anderen blijven bewust in de weg lopen of negeren het fietsgerinkel. Ook (meestal) vrouwen met de kinderbuggy voor zich uitduwend zijn een gevaar: wanneer ze de straat willen oversteken duwen ze eerst de buggy dwars op het fietspad en kijken dan of er iemand aankomt. Vooral in het stadscentrum heb je plotseling overstekende mensen die getraind zijn om een brommer of wagen achter zich te horen en dus niet hoeven te kijken wanneer ze oversteken. Mijn fiets rammelt een beetje en ik doe geen moeite om dat te herstellen, het helpt! Problemen gegarandeerd als je de combinatie 14 tot 18-jarige meisjes in groep moet passeren. Dat kwettert en gsm't maar, zich totaal niet bewust waar ze zich eigenlijk bevinden. Nu zijn het niet alleen de mensen, de overheid schiet ook tekort want vele fietspaden herken je gewoon niet als fietspad.
Nummer twee is de staat van sommige fietspaden. Maar dat is nu officieel vastgesteld :-}
Nummer drie zijn de wagens en hun bestuurders. Voor je neus de pas afsnijden, parkeren op het fietspad, de neus van de wagen op het fietspad wanneer men uit een zijstraat komt, telefonerende bestuurders, van de oprit achteruitrijdende wagens die het fietspad moeten kruisen zonder dat de bestuurder naar beide kanten kijkt, plots openslaande portieren, .... het zijn maar een aantal voorbeelden, jammer genoeg zijn er nog heel wat meer.
Ook de medefietser gaat niet vrijuit. Velen denken alleen op het fietspad te zijn en hebben de volledige breedte nodig, anderen zetten hun fiets dwars voor je neus als ze wachten om de baan over te steken.
Maar genoeg geklaagd. Heel waarschijnlijk zal 1 of andere politieker of partij de veiligheid van de fietser naar voren schuiven met de nakende verkiezingen. Hopelijk worden de beloften dan ook eens waar gemaakt.
De laatste dagen heb ik me wat bezig gehouden met Photoshop om meer te gaan doen met een foto dan alleen de basisbewerkingen als croppen, verscherpen, kleur- en contrast aanpassingen, blurren enzovoort. Dit is 1 van de probeersels. Niets moeilijks aan en op één-twee-drie in mekaar geflanst maar een mens moet ergens beginnen nietwaar. De foto werd in de Olmense zoo geschoten, het barcodefont kwam ik tegen op een cd die bij het magazine Photoshop creative issue 9 zat.
Het lijkt wel of de roofvliegen "Rara wie ben ik" aan het spelen zijn maar het was eigenlijk een ander spel ;-)
De volgende foto is een samenstelling van 3 foto's waarbij het scherptepunt voor iedere foto verschillend was, namelijk op de ogen van de onderste vlieg, op de poten middenin en op de ogen bovenste vlieg. De diepte afstand tussen de twee vliegen is te groot om met de macrolens alles in 1 keer scherp te hebben, zelfs op f45.
Paringswiel gevormd door een koppeltje bruinrode heidelibellen. Ik blijf het prachtig vinden hoe juffers en libellen zich voortplanten, als het moet zelfs in volle vlucht.
Deze twee lieten zich goed van kortbij benaderen, jammer dat ik geen tussenringen bij had om meer details te kunnen fotograferen.
De libellen zaten op de leuning van een houten bruggetje en ik stond er al enkele minuten foto's te nemen. Plots komt er een koppel mensen aan, zien mij bezig maar door hun bruuske bewegingen gaan de libellen vliegen. De vrouw mompelde nog een "oei, sorry". Alsof ze het meende. Nu hebben mensen me al genoeg teleurgesteld, ik kon me zelfs niet meer boos maken om die lompigheid. Het is jammer dat de libellen verstoord werden en dat de fotosessie zo abrupt afgebroken moest worden. Gewoonlijk keren libellen terug naar de plaats waar ze zaten maar nu kwamen ze niet meer terug. Volgende keer beter.
Zonder zorgen, of toch bijna ... slechts een klein wolkje aan de blauwe lucht.
Het was mijn inzending voor de BD Challenge augustus 2006 met als thema wolken. Geen plaats in de top-3 toch ben ik tevreden met de 16e plaats op 92 inzendingen. Ik stem nooit voor mezelf want dat is in mijn ogen vervalsen van de punten. Stem je voor jezelf dan geef je toch 10 punten, anders heeft het geen zin.
Veel kapitaal bij mekaar, bijeengesprokkeld op 1 dag Lamborghini, Ferrari, Porsche, Hummer, Bentley, Mercedes-Benz, Maserati, Rolls-Royce het rijdt allemaal protserig rond in Monaco.
Enkel de nummerplaat van de gele Ferrari F50 is origineel, de andere zijn onherkenbaar gemaakt of veranderd.
De minst gewone wagen die we er zagen was een Mega Track maar mijn foto
is wat donker uitgevallen (onderbelicht). Heb hem redelijk kunnen
recuperen maar donkere partijen bevatten veel kleurruis. In een kleiner
formaat valt dat niet zo erg op (*blush*).
Stilletjesaan zijn de meeste vakantiefoto's bekeken en beoordeeld. Tijd om aan de panoramafoto's te beginnen. Dit is de eerste pano die werd samengesteld aan de hand van 7 individuele foto's op 18mm. Hij is uiteraard te klein om alle details te kunnen bekijken, de grotere versie is 2754 x 577 pixels en 759Kb groot. Op maximale grootte en kwaliteit zou hij op ongeveer 10000x1000 pixels komen.
Links La Condamine met de haven, in het midden Monte-Carlo. Rechts in de verte Cap Martin, Menton en , ver weg, Italie.
De plas van De Nekker had nog wat nevel over zich vanochtend.
maar in noodgevallen is het toch handig er eentje bij de hand te hebben.
Toen ik vanochtend in het Mechels Broek rondliep en aan de grote plas kwam zag ik dat er een heleboel reigers en aalscholvers zaten.
Ik dacht eerst dat dit Morgenrood zou zijn maar de vlindergids leert me dat het de 
* zonder woorden *
Een aantal mensen verbonden aan de universiteit van Leuven heeft metingen gedaan en komt tot de vaststelling dat de meeste fietspaden in Vlaanderen in slechte staat zijn. Dat is blijkbaar een verrassende vaststelling want het haalde zelfs het nieuws op tv.
De laatste dagen heb ik me wat bezig gehouden met Photoshop om meer te gaan doen met een foto dan alleen de basisbewerkingen als croppen, verscherpen, kleur- en contrast aanpassingen, blurren enzovoort.
Zonder zorgen, of toch bijna ... slechts een klein wolkje aan de blauwe lucht.
Veel kapitaal bij mekaar, bijeengesprokkeld op 1 dag 
Stilletjesaan zijn de meeste vakantiefoto's bekeken en beoordeeld.
