Ik ben Rudi, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kartix.
Ik ben een man en woon in Bonheiden (België) en mijn beroep is technisch bediende.
Ik ben geboren op 29/11/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. fotografie, electronica, indoorkarten, computers..
Materiaal
Canon 20D
Sigma 10-20mm f4-5.6 EX DC HSM
Canon EF24-105 f4 L IS USM
Sigma 18-50mm / f2.8
Canon EF50mm f1.8 II
Sigma 70-200mm f2.8 HSM APO
Sigma 180mm f3.5 EX IF APO HSM macro
Sigma 50-500mm f4-6.3 EX APO RF HSM DG
Canon MP-E65 f2.8 macro
Sigma 1.4x & 2x teleconverters
Sigma EF500DG ST
Manfrotto 055PRO
Manfrotto RC322 ballhead
Kartix fotoblog
In horam vivere betekent: leef van dag tot dag (letterlijk leef van uur tot uur) !
Dagelijks minstens 1 nieuwe foto. Uw commentaar of beoordelingen zijn altijd welkom.
24-07-2006
Hee, geen foto?
Neen, geen foto. Dit bericht werd morgen geplaatst, niet vandaag. Kan je nog volgen ?
Ik hou je niet langer aan het lijntje ... ik was gewoonweg de blog vergeten. Alzheimer Light noem ik dat.
't Was de eerste keer dat ik een viervlek 'in levende lijve' mocht bewonderen. Hij/zij zat in het riet op een meter of vijf, zes van me vandaan en er was geen enkele mogelijkheid om dichterbij te komen doordat een flinke en verraderlijke greppel het grasveld met het rietveld scheidde. Dan maar de grove middelen gebruikt: de Bigma 50-500mm op volle lengte én de 2x teleconverter ertussen. 1000mm dus, uit de hand op 1/250s ... blij dat hij nog zo scherp is geworden.
Vanmiddag even naar het park geweest, heb er wel een 50-tal enorm actieve gamma uiltjes gezien. Ik lees net dat ze ook op andere plaatsen in grote getalen rondfladderen. Het zijn niet de makkelijkste vlinders om in volle zon en warm weer te fotograferen ... ze blijven niet zo lang op eenzelfde plaats, hun vleugels bewegen meestal heel snel en ze hebben ook hun kleur niet zo erg mee. Inflitsen kan je ook maar 1 keer want ze vliegen dan verschrikt op, sneller dan de sluitertijd (1/250s) met als gevolg een wazige vlinder op de foto. Ook niet erg makkelijk om manueel op scherp te stellen. Maar gelukkig waren er heel veel om op te oefenen.
Op vrtnieuws.net staat vandaag o.a. hetvolgende te lezen:
wo 19/07/06 - Vandaag was de warmste dag van het jaar tot nu toe.
Aan zee steeg het kwik tot 31 graden Celsius, in het binnenland tot 35
graden.
In de Kempen werd een temperatuur opgetekend van 37 graden.
Dat is drie graden meer dan de vorige recordtemperatuur van dit jaar, die op 4 juli gemeten werd in Kleine Brogel.
Nu moet u hiervoor niet het internet raadplegen, dat het heel warm is voelen we zo ook wel. Eigenlijk is de foto ook overbodig maar kom, nog een bevestiging meer kan geen kwaad zeker.
Door de natuurfotografie leer ik o.a. meer en meer insekten, vlinders en vogels kennen. Het dikkopje is een kleinere vlinder die toch vrij algemeen voorkomt maar me vroeger nooit was opgevallen. Als je het ziet fladderen zou je eerder denken aan een mot of nachtvlinder. Het heeft grote ogen waardoor de kop nogal dik overkomt, daar dankt het ongetwijfeld zijn naam aan.
Het koolwitje zal zowat het meest gekende en herkende vlindertje in onze contreien zijn. Ze zijn overdag, net als andere vlinders, erg actief en blijven nooit lang zitten. Als ze even blijven zitten is het om vlug met hun oproltong nectar te zuigen uit de bloemen.
Deze alien is de larve van een bidsprinkhaan, vorig jaar in zuid Frankrijk geschoten. Eigenlijk hing hij ondersteboven aan een sprietje dat ik in mijn hand hield en is de foto 180° gedraaid. Ook dit jaar gaan we binnen enkele weken terug dezelfde richting uit.
Tot nogtoe heb ik u gespaard van mijn waterjuffers- en libellenfoto's. Ik heb er letterlijk honderden, de ene al wat minder slecht dan de andere. Dit is 1 van de recentste, deze middag getrokken.
Heel af en toe rijd ik eens naar het natuurgebied Torfbroek in Berg bij Kampenhout. Als de wind uit een minder gunstige hoek blaast dan komen er heel wat vliegtuigen laag overgevlogen om in Zaventem te landen. Met een beetje telelens pluk je de inzittenden zo uit hun zetel
Chrysolina fastuosa ofte het bladhaantje is een erg kleurrijk kevertje van ongeveer 8mm groot. Beetje aan de donkere kant maar in een schaduwrijke omgeving geschoten. Zachtjes ingeflitst omdat zo'n reflecterend schild nu eenmaal ... euhm, reflecteerd.
Vanochtend onder andere het nieuwe gemeentehuis van Bonheiden op de gevoelige plaat vastgelegd. Het is eigenlijk een grote doos op poten met helemaal daarrond draaibare metalen deuren. 'k Vind het niet zo mooi maar smaken verschillen nu eenmaal.
Car-tuning, pimpen, bling-bling of hoe je het ook noemen wil, is en blijft populair. Een doorzichtige motorkap (in plexiglas?) zie je niet alle dagen op de openbare weg. De eigenaar van deze wagen zat op een terras te kijken naar de mensen die zijn wagen bewonderden.
Doet de lettercombinatie TRS-80 bij u een belletje rinkelen? De letters staan voor Tandy Radio Shack en 80 verwijst naar de Z80 microprocessor. De TRS-80 model 1 was één van de eerste microcomputers die betaalbaar was en tesamen met de Commodore VIC-20 de "kracht" van de computer naar de gewone man toebracht. Er bestonden halverwege de 70'er jaren wel computers die de geïnteresseerde electronicus en programmeur konden gebruiken maar het waren kleine systemen, meestal met een beperkte en hexadecimale display , beperkt geheugen, hexadecimaal keyboard, enz. De TRS-80 model 1 kwam uit in 1977 en had alles in 1. Een Z80 processor op 4.77MHz, 4KB ram geheugen, een toetsenbord, een monochroom scherm en een cassetterecorder voor de dataopslag. Spoedig kon dit worden uitgebreid met floppydrives, meer geheugen, een seriele interface, enz... De TRS-80 was ook mijn eerste homecomputer. Ik heb er heel veel plezier aan beleefd maar ook veel ergernis. Later meer hierover.
De liefde voor mijn TRS-80 is er nog steeds en dat is wederzijds, kijk maar hoe mooi rood zijn hartje oplicht
Zweefvliegen ... de insekten, niet het vliegen met behulp van warme opstijgende lucht. Ze zijn moeilijk te determineren maar ik hou het op bessenzwevers. Eerste twee mannetjes, op de laatste foto een vrouwtje.