Ik ben Rudi, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kartix.
Ik ben een man en woon in Bonheiden (België) en mijn beroep is technisch bediende.
Ik ben geboren op 29/11/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. fotografie, electronica, indoorkarten, computers..
Materiaal
Canon 20D
Sigma 10-20mm f4-5.6 EX DC HSM
Canon EF24-105 f4 L IS USM
Sigma 18-50mm / f2.8
Canon EF50mm f1.8 II
Sigma 70-200mm f2.8 HSM APO
Sigma 180mm f3.5 EX IF APO HSM macro
Sigma 50-500mm f4-6.3 EX APO RF HSM DG
Canon MP-E65 f2.8 macro
Sigma 1.4x & 2x teleconverters
Sigma EF500DG ST
Manfrotto 055PRO
Manfrotto RC322 ballhead
Kartix fotoblog
In horam vivere betekent: leef van dag tot dag (letterlijk leef van uur tot uur) !
Dagelijks minstens 1 nieuwe foto. Uw commentaar of beoordelingen zijn altijd welkom.
20-05-2007
Sprinkhaan
Vroeger toen we klein waren gingen we geregeld sprinkhanen vangen, hier in de buurt waren genoeg velden. Zelfs naast ons huis lag een veld waar heel wat insecten zich thuis voelden. Nu staan er huizen en om sprinkhanen te zien moet je al wat verder weg.
Heel af en toe kom ik wel eens een minder algemeen bekend insect tegen zoals deze bloedcicade die netjes voor me bleef poseren. Niet moeilijk om te achterhalen waar het beestje zijn naam vandaan heeft, de rode vlekken zijn overduidelijk aanwezig.
Sinds het terug "Belgisch weer" is komen de mussen weer lustig af op al het lekkers dat op de voederplank ligt. Meestal kijken de mussenvrouwtjes de kat uit de boom en wachten van een afstand tot de mannetjes aanwezig zijn. Het blijft leuk om ze zo bezig te zien. Deze foto's zijn gisterochtend genomen, niet zo bijster veel licht waardoor voor iso800 werd gekozen om nog een redelijke sluitertijd te bekomen. Ze zijn namelijk uit de hand getrokken met de Bigma op 500mm, achter glas. Er kwam wat Photoshopwerk aan te pas om een beter contrast te bekomen en om de ruis weg te krijgen.
In het voorbije weekend heb ik op verschillende locaties veel waterjuffers gefotografeerd. En voor de eerste keer werden er zelfs in onze eigen tuin waterjuffers (twee azuurjuffers en een vuurjuffer) aangetroffen. De hier getoonde azuurjuffers deden hun ding in het Mechelse Vrijbroekpark.
Rups van de rietvink (Euthrix potatoria Linnaeus). De rietvink is een nachtvlinder die in broekbossen, langs vijvers en plassen, vochtig laagland en struwelen voorkomt. Meer uitleg over de rietvink op de VlinderNet website. En vreten dat ze kunnen!
In 't Ven, een klein beschermd natuurgebied in Bonheiden zag ik dit wit pluizige plantje waarvan de naam me onbekend is. Pluisjes ongeveer twee cm lang. ondertussen is gevonden, namelijk veenpluis. Meer informatie over veenpluis.
Mijn vrouw is een grote kikkerfan. Overal in ons huis staan of hangen beeldjes van kikkers in allerlei kleuren en afbeeldingen. Tot grote tevredenheid zit er sinds enkele jaren ook een echte kikker ergens in de tuin alhoewel we hem dit jaar nog niet hebben gezien. Verleden jaar zat hij plotselings zelfs in huis, wat er een beetje over was waardoor ondergetekende kon zorgen dat hij terug buiten werd gezet . Ook in de tuin wordt de "kikkerposturekestrend" doorgezet.
In de zon is het voor lieveheersbeestjes en ander klein grut heerlijk vertoeven op de rug van zo een kikker
Ben er nog steeds niet uit welk soort kever dit is. Vermoedelijk behoort hij toe tot de familie der snuitkevers maar ik zie te weinig aanknopingspunten om goed te kunnen determineren.
Nog eens even een dikke maand terug, locatie: Parijs. Als er 1 soort mensen zo makkelijk voorspelbaar is dan zijn het wel toeristen. Net als zovelen hou ik graag mensen in het oog vanaf een terrastafeltje, een bank in het park of zomaar ergens tijdens het wachten. Dikwijls haal je er een aantal mensen zo uit waarvan je denkt: die gaat zometeen die bepaalde handeling uitvoeren. Aan La Défense was het niet eens zo lang wachten. Vrijwel meteen stevenden een groep vrouwen af op het beeld dat achterovergebogen naar La Grande Arche kijkt. En vanzelfsprekend voelde iemand zich geroepen om diezelfde pose aan te nemen. Al was ze niet zo lenig
De aziaat had dan weer de allures van een filmregisseur en plooide zich in allerlei houdingen om toch maar de Arc de Triomphe rotsvast op de gevoelige plaat te leggen met zijn compactje en statief. Totaal overbodig, er was voldoende licht zodat een hoge sluitersnelheid mogelijk is. Bovendien heb ik nog nooit gehoord van weglopende triomfbogen. Maar hij wou en zou opvallen
De bronzen wilgehaantjes zijn zich ook dit jaar weer druk aan het vermenigvuldigen op de krulwilg in de tuin. Maar dat niet alleen, van alle blaadjes wordt er goed gevreten. Maar de krulwilg is nog jong en krachtig, tot nu toe geen probleem om de schade in te perken.
Trouwfeest Voorbij vrijdagavond was ik de fotograaf van dienst op het avondfeest van de trouw van vrienden. Het was de eerste keer dat ik zo een opdracht aanvaarde. Dat het niet makkelijk zou zijn had ik al enkele malen kunnen lezen op fotografiefora her en der, de meeste professionele fotografen zijn niet echt hiervoor te vinden. Ik heb het koppel dan ook op voorhand gezegd dat er geen hoge verwachtingen mogen gesteld worden maar dat vonden ze niet zo een probleem. En inderdaad, het was niet makkelijk om kwaliteitsfoto's te maken. Zonder flits behou je de sfeer maar is iedereen bewogen of is er te veel ruis. Met flits is het oppassen de boel niet plat te flitsen. Het onderwerp kan je goed belichten maar de omgeving verdwijnt in duisternis. Toch heb ik uit 200 foto's bijna de helft aan bruikbare opnames al moest her en der het donkere wat opgelicht worden. Zondagochtend was er de volgende afspraak, het koppel in trouwkledij in het park. Dat was prettiger werken. Het feit dat mijn vrouw mee wou assisteren en dat alles in een ontspannen sfeer doorging maakt dat ik redelijk tevreden kan zijn van de resultaten. Nu nog wat nabewerken en de beide fotoreeksen op CD branden, een leuk hoesje maken en afleveren. Benieuwd wat het pasgetrouwde stel er zal van vinden.
Walenhoek Onlangs nog eens in het natuurgebied Walenhoek in Niel geweest. De oude kleiputten zijn nu mooie plassen geworden waar heel wat vogels zich thuis voelen. De foto is een samenstelling van een HDR (bestaande uit 3 foto's) en de normaal belichte foto. Daarna de boomstronk geselekteerd en het gele wat minder verzadigd.
Een langpootmug die zich niet te beroerd voelde om langs alle kanten bekeken te worden. De close-ups zijn gemaakt met de combinatie macrolens + 1,4x converter + tussenringen.
Toen ik zaterdag hoorde dat er libellen aan het uitsluipen waren in het Torfbroek kon ik haast niet wachten om er naartoe te rijden. Echter wegens verplichtingen kon ik er eerst zondagochtend naartoe. Veel waterjuffers vlogen er rond maar geen enkele libel te bespeuren zelfs geen achtergelaten leeg larvevelletje . Nog wat verder rondgelopen en uiteindelijk de enige libel die ik waarnam was deze viervlek (Libellula quadrimaculata) die zich slechts na een tijdje liet benaderen. Je kan het je misschien niet voorstellen maar het was erg warm in de zon en toch kreeg ik kippevel van blijdschap na het fotograferen van deze libel. Gek hè?
De Araschnia levana, beter gekend als het landkaartje is een vlinder die afhankelijk van het seizoen in twee verschillende kleuren is terug te vinden. De voorjaarsgeneratie heeft roodbruine vleugels met zwarte en witte vlekken. De zomergeneratie heeft zwarte vleugels met rode en witte vlekken en lijnen.
Wat is er toepasselijker dan op de eerste dag van de meimaand een meikever te vinden? Het beestje (nu ja, insectje) lag roerloos op zijn rug in het zand , ik draaide het om maar er zat geen beweging in. Ik dacht dat het dood was. Twee minuten later passeerde ik terug de vindplaats en zag dat hij 10cm verderop lag. Heb het in een doosje gestopt en mee naar huis genomen om hem te laten bekomen en er wat foto's van te maken. Nadat het thuis een hele tijd rondkroop had hij er plots genoeg van, spreidde zijn vleugels en weg was hij. Jammer maar ver kwam hij niet, een waakzame vogel zette onmiddellijk de klopjacht in. Da's de onverbiddellijke natuur.
Heel af en toe kom ik wel eens een minder algemeen bekend insect tegen zoals deze bloedcicade die netjes voor me bleef poseren.
Ik kan u geen fles champagne offreren, alleen een lege flessenhouder 
.
Na de snuitjes, de kontjes 
. 
Wat oldtimersnuitjes 
De bronzen wilgehaantjes zijn zich ook dit jaar weer druk aan het vermenigvuldigen op de krulwilg in de tuin.
. 
Weinig tijd vandaag dus maar snel de eerste de beste foto bovengehaald. 
.
De 
