Ik ben Rudi, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kartix.
Ik ben een man en woon in Bonheiden (België) en mijn beroep is technisch bediende.
Ik ben geboren op 29/11/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. fotografie, electronica, indoorkarten, computers..
Materiaal
Canon 20D
Sigma 10-20mm f4-5.6 EX DC HSM
Canon EF24-105 f4 L IS USM
Sigma 18-50mm / f2.8
Canon EF50mm f1.8 II
Sigma 70-200mm f2.8 HSM APO
Sigma 180mm f3.5 EX IF APO HSM macro
Sigma 50-500mm f4-6.3 EX APO RF HSM DG
Canon MP-E65 f2.8 macro
Sigma 1.4x & 2x teleconverters
Sigma EF500DG ST
Manfrotto 055PRO
Manfrotto RC322 ballhead
Kartix fotoblog
In horam vivere betekent: leef van dag tot dag (letterlijk leef van uur tot uur) !
Dagelijks minstens 1 nieuwe foto. Uw commentaar of beoordelingen zijn altijd welkom.
Kon het niet laten, nog maar eens een meesje . Deze koolmees trok zich van mij niets aan alhoewel ik slechts op een paar meter er vandaan stond. Heb wel wat moeten spelen met de levels, het contrast tussen felle lucht en donkerzwarte veren levert niet meteen de fraaist belichte foto op.
Een aantal foto's van voorbije herfst lagen nog te wachten om er een panoramafoto van te maken. Bereik van meer dan 180° in 8 foto's, uit de hand gefotografeerd. Het stitchen viel nogal mee (al zijn er fouten te zien) want met bomen is het altijd opletten als je pano's wil maken, best op een windstille dag fotograferen om geen dubbele beelden te krijgen in de overgangen. Op de getoonde versie is één en ander niet zo duidelijk, je bekijkt best de grotere versie van 3444x1086 pixels, bestand is 1,1MB groot.
De Sint Romboutstoren is Mechelens trots. En ook de mijne, wat normaal is als in Mechelen geboren zijnde, school gelopen en er 15 jaar te hebben gewoond. Geboren en getogen zoals men zegt. Neemt u deze website maar eens door om meer te weten over de zot van Mechelen (de toren dus he ).
Margareta Van Oostenrijk wiens standbeeld vroeger in het midden van de Grote Markt stond, staat sinds een jaar iets korterbij de toren aan het "klakkenhuizeke" en de Steenweg.
Vanmiddag toch wat meer tijd gehad dan gisteren. En nu heb ik de andere vlinders wel kunnen te pakken krijgen . Behalve de Gehakkelde aurelia (derde foto) en het Boomblauwtje (foto 2; ben niet 100% van de determinatie) vond ik ook nog een Bont zandoogje. Deze laatste bleef zijn rechtervleugel wat hoger houden, vandaar de onscherpte langs die zijde (weinig scherptediepte met een macrolens).
Vanmiddag mijn eerste vlinders van het jaar gefotografeerd. Spijtig dat ik niet langer dan een half uurtje van het werk weg kon want er fladderden al heel wat vlinders rond en op korte tijd zag ik twee Gehakkelde aurelia's, twee boomblauwtjes en een tiental dagpauwogen. Voor de nerveuze blauwtjes was er niet genoeg tijd om te wachten tot ze meer dan een sekonde lang stilzaten en de Gehakkelde aurelia's zaten in een te drukke omgeving om er een mooi plaatje van te schieten.
Hier en daar beginnen de insecten je al letterlijk om de oren te vliegen. Hommels zijn er redelijk vroeg bij en al enkele weken waar te nemen. Vanmiddag deze rondvliegende boomhommel vereeuwigd. Op deze website vind je een beknopte maar leerrijke uitleg over hommels.
Vanochtend nog eens wat foto's in Mechelen genomen bij wijze van oefening voor ons bezoek aan Parijs, waarover binnen enkele dagen meer. Ik hou wel van straatfotografie al is het telkens een zekere schroom die je moet overwinnen om zomaar mensen te fotograferen. Straatfotografie in zwartwit vind ik mooier omdat het de situatie benadrukt.
Deze twee foto's lijken in 't geniep getrokken maar de jongeman zag dat ik aan het fotograferen was en kwam hij rustig voor mij zitten om zijn koffiekoeken en chocomelk te nuttigen. En ook de meneer met de poedel was te druk bezig met genieten van zijn koffietje in de zon .
Van de namiddag zijn we naar Zwijnen! Titus Andronicus gaan zien. Titus Andronicus is één van Shakespeares werken dat door jeugdtheater Bronks, met name Mieja Hollevoet, werd bewerkt opdat het toegankelijker zou zijn en kinderen mee kunnen kennis maken met Engelands beste toneelschrijver. Het bewerkte stuk begint dadelijk met het trotse omschrijven van talloze gruwel- en marteldoden. Verderop in het stuk worden er handen afgekapt, een tong afgesneden, is er een verkrachting en een bevalling. En dat alles in een bedje van modder. Nogal veel voor jonge kinderen hoor ik u denken en dat is ook mijn gedacht. Nogthans is dit een familievoorstelling 9+ dus voor kinderen vanaf negen jaar. Los van dit ben ik wel blij om het stuk te hebben gezien, goede acteurs, regie en minimalistisch gebruik van attributen zorgden ervoor toch aangenaam verrast te zijn. Meer over het stuk o.a. hier (lees ook de recensies) en hier . Titus Andronicus werd blijkbaar ook al eens verfilmd, getuige deze link.
Een foto van iemand zonder handen , het was effe zoeken maar heb toch iets passends gevonden, hoop ik. Dateert van enkele jaren geleden en werd geschoten in het dorpje Hodister in de buurt van La Roche. Een plaatselijk kunstenaar stelde her en der in het dorp zijn kunstwerken tentoon langs de rand van de enkele wegen die het dorpje rijk is.
Experimentje met de groothoeklens. Hoe noem je dat, zo'n buis die je in speeltuinen tegenkomt en waar kinderen kunnen doorkruipen, een kruipbuis? Fototoestel in de buis en dan enkele foto's genomen en daarvan achteraf een HDR samengesteld. Ik vind de metaalreflecties wel iets hebben. Jammer dat het uitzicht minder is maar geloof me aan de ander kant van de buis was het nog minder interessant.
Met insekten heb ik u al lang niet meer lastig gevallen maar daar zal wel terug verandering in komen Met de lente in het hoofd hoop ik dat er vrij vlug weer wat meer vliegende en kruipende insecten te fotograferen vallen.
Je kent ze wel die
laserwaterpassen
. Je kan er ook abstracte tekeningen mee maken of cijfers en letters mee vormen. Belichtingstijd per foto is anderhalve seconde. Achteraf met contrast en belichtingsregeling in Photoshop RAW converter de achtergrond nog donkerder gemaakt
Komt wel meer voor, vogels met afwijkende kleuren maar het blijft iets ongewoons om zien. Qua kleurafwijkingen bestaat er albinisme (witte veren én rode ogen), leucisme en melanisme. Meer uitleg daarover kan je vernemen op onder andere deze en deze websites.
Nog eens een koolmeesje dat me heel kortbij (ongeveer twee meter) liet komen. Het zijn regelmatige klanten van de voederplank in onze tuin.
Ook even vermelden dat vandaag twee fotografische overzichtpagina's zijn bijgevoegd, teweten november en december 2006. Dit maakt het wat makkelijker browsen tussen de oudere blogs/foto's. Via het archief per maand terugkijken blijft vanzelfsprekend ook mogelijk.
Nog eens een HDR bewerking. De Viking en zijn collega liggen er zo te zien al een tijdje verwaarloosd bij. Heb bewust de horizon wat scheef laten lopen om de impact van de boeg van de boot te vergroten. Breedhoeklens op 15mm, HDR bestaande uit 3 foto's (-1, 0 en +1 EV)
Om dia's te digitalizeren bestaan er speciale apparaten. Die leveren zeer goede kwaliteit maar als je slechts een paar honderd dia's wil inscannen dan is het veel te duur en zonde om er achteraf niets meer mee te doen. Sommige gewone scanners kunnen ook dia's inscannen, dikwijls is er zelfs een speciaal hulpstuk bijgeleverd om dia en film in te geleiden. Mijn scanner heeft dat niet en na verschillende scantesten kwam ik tot de conclusie dat dit tijdrovend en omslachtig werkt.
Dus deze blogger op zoek naar een alternatief. Toen kwam ik op het idee (niet origineel blijkt later) om met een macrolens de dia te fotograferen. Storende lichtinvloeden van de omgeving moesten worden geëlimineerd en dat kan alleen door omgevingslicht af te schermen door middel van een lichtdichte doos. Die vond ik in de vorm van een buis: Pringles. Nu eet ik al lang geen chips meer wegens ongezond en te zout maar er is altijd wel een slachtoffer te vinden om de doos leeg te halen . De binnenkant van de buis is halfmat grijs en zorgt gelukkig niet voor ongewenste reflecties.
Uit de metalen onderzijde sneed ik een gat van 40 x 30mm, net iets groter dan een ingeraamd diabeeld (34x23 mm) en plakte de randen af met zwarte tape (zie "3" op de samengestelde foto). 't Is niet zo netjes afgewerkt maar de bedoeling van de tape is om je niet te kwetsen aan de scherpe uitgesneden rand.
Aan de andere kant van de buis wordt het fototoestel opgesteld. Maar de diameter van mijn Sigma 180mm macrolens is te groot. Nu kan je ook met behulp van één of meerdere tussenringen van een gewone lens een macrolens maken. De combinatie van de Canon 50mm f1.8 en de Kenko tussenringen 12mm en 20mm blijken ideaal te zijn. De lens past netjes binnenin de buis!
De afstand tussen camerabody en onderwerp is ongeveer 16cm wanneer de volledige dia mooi scherpgesteld in beeld komt. Om toch de nodige flexibiliteit in het scherpstellen te verkrijgen heb ik de buis ingekort (afgesneden met Stanleymes) tot 14 cm, zie "1" op de samengestelde foto. Het overgebleven stuk werd overlangs doorgesneden om daarna ongeveer 4mm van één van de randen weg te snijden. De twee uiteinden worden middels plakband daarna terug aan mekaar vastgemaakt. Dit kortere stuk past nu netjes binnenin het langere gedeelte en kan vrij verschoven worden zonder dat het er uitvalt, zie "2". De buis is klaar voor gebruik.
Aan de metalen zijde wordt een dia met tape vastgehouden (zie "4"). De open buis ("5") kan nu over de lens+tussenringen worden geschoven. Zet diafragma op f4, richt nu bij voorkeur overdag naar een heldere lucht en stel scherp door de buis meer of minder uiteen te schuiven. Meerdere dia's na mekaar hoeft niet tijdrovend meer te zijn. Gewoon de plakband van vorige dia losmaken, volgende dia positioneren en vastplakken, scherpstellen, richten, afdrukken, en opnieuw een volgende.
Heb wat oude dia's doorgenomen en er een aantal van ingescand (hoe? dat lees je in een volgend blogje). Het was even denken en verifiiëren maar dit is in Split, Kroatië op een heel vroege zomerochtend in het jaar 1985. Tijdens een tweeweekse tocht doorheen het voormalige Joegoslavië heb ik toen heel wat steden bezocht waaronder Zadar, Split, Sarajevo, Zagreb, Ljubljana, Maribor, Kotor. Misschien later nog wat meer foto's.
De foto is "cross-processed". Cross-processing werd/wordt in de analoge fotografie gebruikt om d.m.v. kleur- en contrastverschuivingen een foto een aparte uitstraling te geven. Als je een kleurnegatief filmt laat ontwikkelen gebeurt dat in een C41 chemicaliënbad; een diafilm in E6 chemicaliën. Wordt nu het verkeerde ontwikkelbad gebruikt (diafilm in C41 of kleurennegatieffilm in E6) dan verkrijgt men die verschuivingen: het cross-processing effect.
Digitaal gaat dat natuurlijk ook in de donkere kamer die Photoshop heet. Ik gebruikte voor de foto de action van Joop Snijder. Hier enkele links: Red Paw Media , Photoshopsupport.com , Joop Snijder.
Wist je het al? Het is nu echt wel lente!
Wekelijks kan men in Mechelen de 
Kon het niet laten, nog maar eens een meesje 
. 
Een aantal foto's van voorbije herfst lagen nog te wachten om er een panoramafoto van te maken.
De Sint Romboutstoren is Mechelens trots.
).
.
en de Gehakkelde aurelia's zaten in een te drukke omgeving om er een mooi plaatje van te schieten.
Hier en daar beginnen de insecten je al letterlijk om de oren te vliegen. Hommels zijn er redelijk vroeg bij en al enkele weken waar te nemen.
.
Van de namiddag zijn we naar Zwijnen! Titus Andronicus gaan zien. Titus Andronicus is één van Shakespeares werken dat door 
, het was effe zoeken maar heb toch iets passends gevonden, hoop ik. 
Experimentje met de groothoeklens.
Met insekten heb ik u al lang niet meer lastig gevallen maar daar zal wel terug verandering in komen 
Komt wel meer voor, vogels met afwijkende kleuren maar het blijft iets ongewoons om zien.
Nog eens een koolmeesje dat me heel kortbij (ongeveer twee meter) liet komen.
Katjes. Meer weet ik er niet over te zeggen 
Nog eens een HDR bewerking. De Viking en zijn collega liggen er zo te zien al een tijdje verwaarloosd bij.
Om dia's te digitalizeren bestaan er speciale apparaten. Die leveren zeer goede kwaliteit maar als je slechts een paar honderd dia's wil inscannen dan is het veel te duur en zonde om er achteraf niets meer mee te doen. 
Boterhammen in het park, vier dames op 1 rij 
