Ik ben Rudi, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kartix.
Ik ben een man en woon in Bonheiden (België) en mijn beroep is technisch bediende.
Ik ben geboren op 29/11/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. fotografie, electronica, indoorkarten, computers..
Materiaal
Canon 20D
Sigma 10-20mm f4-5.6 EX DC HSM
Canon EF24-105 f4 L IS USM
Sigma 18-50mm / f2.8
Canon EF50mm f1.8 II
Sigma 70-200mm f2.8 HSM APO
Sigma 180mm f3.5 EX IF APO HSM macro
Sigma 50-500mm f4-6.3 EX APO RF HSM DG
Canon MP-E65 f2.8 macro
Sigma 1.4x & 2x teleconverters
Sigma EF500DG ST
Manfrotto 055PRO
Manfrotto RC322 ballhead
Kartix fotoblog
In horam vivere betekent: leef van dag tot dag (letterlijk leef van uur tot uur) !
Dagelijks minstens 1 nieuwe foto. Uw commentaar of beoordelingen zijn altijd welkom.
"Oeps", dacht de zwarte zwaan, "ik moet mijn kop buigen of ik pas niet helemaal in de foto".
De zwarte zwaan is een vogel die eigenlijk niet tot de natuurlijke avifauna van Europa behoort maar ze werd ooit vanuit Australië naar hier gebracht. Er zijn in het wild overlevende populaties her en der in Europa.
Gelukkig is wandelen en afval in de vuilbak werpen wel toegestaan Fotograferen mag blijkbaar ook nog want toen een politiepatrouille voorbijkwam werd ik met bedenkelijke blikken bekeken maar wel gerust gelaten.
Het roodborstje is een algemeen voorkomend en bekend vogeltje. Vrouwtje en mannetje zien er hetzelfde uit. Dichte vegetatie en open plekken in parken en tuinen zijn hun favoriete locaties. Het vogeltje verdedigt zijn territorium als geen ander waardoor we het praktisch gans het jaar door zien en horen. Als het echt koud wordt dan zijn ze vaak erg mak en kennen weinig vrees. Dit exemplaar liet zich vanmiddag makkelijk fotograferen, op enkele meters van mij verwijderd.
Terug naar de zomer van 2005. Een gezellige familiebrunch, warm weer, uitgelaten sfeer. Dochter had een verrassing voor haar papa. En ik had het op tijd in de mot
Al wandelend in het Mechels Broek hoorde ik boven mij een luid geschreeuw. Kwamen twee halsbandparkieten aangevlogen om enkele minuten uit te rusten hoog in een boom. Het vrouwtje zat mooi in het opkomende licht, de andere kon ik moeilijker zien. Meer over halsbandparkieten onder andere op Wikipedia
Het was toch nog een hele afstand (+/- 20m) en om bewegingsonscherpte te voorkomen met de zware Bigma lens moest wederom een hogere iso setting worden gekozen met ruis als gevolg. Heb er Neat Image al op los gelaten maar door het croppen van de foto komt toch nog wat ruis zichtbaar.
Niet zo gek ver van waar ik woon staat het Zellaerkasteel. Ooit stond er een middeleeuwse burcht, tijdens de periode 1888-1892 werd het huidige neogotische kasteel in witte zandsteen gebouwd. Een kasteel in de Franse Loirestreek zou model hebben gestaan. Rondom het kasteel bevindt zich een slotgracht. Sinds jaren is er een bezinningscentrum ondergebracht en eigenlijk privaat eigendom.
Heb weer eens HDR bewerkingen gemaakt, samengesteld uit elks 5 foto's (-2, -1, 0, 1 en +1 stop belicht) en Photomatix er op los gelaten. Achteraf in Photoshop een beetje kontrast bijgevoegd.
Ook onder moeilijker omstandigheden kan je fotograferen al mag je geen hoge eisen stellen aan de resultaten. Normaal passeren er hier weinig vliegtuigen op lagere hoogte maar door de ZZW wind wordt, denk ik, een andere landingsbaan op Zaventem gebruikt waardoor we ze allemaal hier zien passeren. We hebben er gelukkig niet echt last van maar zien ze wel voorbijkomen om de zoveel minuten.
Moeilijker omstandigheden zei ik en dat was vandaag de combinatie donker weer, wisselende bewolking, wisselend licht, hoge iso-setting (800 en 1600), een fototoestel met een zware toeter (Bigma 50-500mm) en 1.4x teleconvertor, zonder statief dus uit de hand, achter glas. Resultaat zijn foto's met weinig contrast, veel ruis, af en toe bewegingsonscherpte door relatief lage sluitersnelheid (1/320s bij f10). Toch enkele die er nog door kunnen maar zoals gezegd: geen hoogvliegers (sorry voor de woordspeling). De foto's zijn niet uitvergroot want dan wordt ook de ruis mee vergroot en ik had nu al moeite genoeg om die zichtbaar binnen de perken te houden. Allen dus op 700mm (500 x 1.4).
Dit is een soort distel waarvan ik de naam ben vergeten. Redelijk lange stengel (meer dan 1 meter) , distelkop heeft een doorsnede van ongeveer vijf a zes centimeter. Als je de naam weet dan verneem ik dat graag!
Even 4 maanden terug, toen zagen ze er wel wat mooier uit.
Twee weken geleden zag ik op de blog van An een foto van Hypericum en ik wist dat ik er ook foto's van had, al kende ik de naam van de bloem niet. Hypericum blijkt heel wat variaties of soorten te hebben. Aangezien ik niet veel van bloemen weet hou ik het dan maar op hertshooi, de nederlandstalige naam voor Hypericum.
Nog maar eens eentje uit het archief. Dat komt omdat ik de laatste dagen niet meer aan vrij fotograferen ben toegekomen maar ook door het feit dat ik hier voor een berg werk sta. Voorbije zondagnamiddag was ik namelijk "de fotograaf van dienst" op een doop- en verjaardagsfeest in de familie en daar zijn een paar honderden foto's gemaakt waaruit ik nu een album dien samen te stellen om aan de ouders van het kindje te presenteren. Moeilijke lichtomstandigheden maakten het tijdens de shoot een extra uitdaging. Sommige foto's kunnen wat opknapwerk verdragen. Daar steekt behoorlijk wat tijd in maar dat heb ik er graag voor over. Het engeltje dat werd gedoopt wordt uitgerekent vandaag 1 jaar (nogmaals proficiat Sam!). En daarmee is de link naar de foto verklaart, 't is toch allemaal begonnen met de ooievaar he
Landende Canadese gans (Branta canadensis). Deze soort is de grootste in Europa voorkomende gans. Ze kwamen oorspronkelijk enkel in Noord-Ameriak voor maar zijn destijds in Europa binnengebracht en verwilderd zodat ze nu vrij algemeen voorkomen. Men ziet ze dikwijls in groepen op het weiland.
Om de week in schoonheid af te sluiten een foto van de Strelitzia reginae beter gekend als paradijsvogelbloem of vogelbekbloem. Meer over deze mooie bloem vind je onder andere hier.
Ik ben er zeker van dat je deze plattegronden niet met GoogleEarth of GoogleMaps kan vinden Ze zijn niet overal even scherp maar ze hebben zo'n spetterende kleuren
Uit de familie pantserjuffers, de Lestes viridis ofwel houtpantserjuffer. Ze zijn vrij algemeen verspreid en men vindt ze van juli tot oktober. Raar dat mijn insectengids geen melding maakt van deze juffer maar gelukkig kan ik nu ook beschikken over het boekje Libellengids, uit de Tirion Natuurreeks.
Bladeren, bladeren en nog eens bladeren da's wat de natuur ons momenteel volop biedt. Vallende, dwarrelende, opgehoopte bladeren in alle kleurschakeringen. Ik meld het maar, mocht u het nog niet opgemerkt hebben
Het wordt wel eens het mooiste tuintje van Mechelen genoemd, de binnenkoer van het complex De Cellekens. De Cellekens is een gebouw gelegen in de schaduw van de Sint-Romboutstoren en dateert van 1850. Het werd gebruikt door het in 1620 opgerichte gesticht "De Cellekens" om er behoeftige vrouwen en kinderloze weduwen op te vangen. Het gebouw werd jarenlang verkommerd achtergelaten totdat kunstenares Mariette Teugels en haar man het in 1992 kochten en volledig renoveerden. De prachtige beelden zijn door de kunstenares zelf gemaakt. De eerste foto werd onlangs geschoten en is samengesteld uit 5 foto's, de twee andere foto's dateren van december 2005.
Bijna verdorde bladeren én gelijktijdig knop dragen, dat kan alleen tijdens deze herfst zo lijkt het. Wisselende temperaturen, de ene dag zon, de andere dag donker weer ... we geraken er zelf ook niet meer wijs uit.
Vooruit met de geit, het weekend in.
"Oeps", dacht de zwarte zwaan, "ik moet mijn kop buigen of ik pas niet helemaal in de foto".
Gelukkig is wandelen en afval in de vuilbak werpen wel toegestaan 
Het roodborstje is een algemeen voorkomend en bekend vogeltje. Vrouwtje en mannetje zien er hetzelfde uit.
Terug naar de zomer van 2005. Een gezellige familiebrunch, warm weer, uitgelaten sfeer.
Ook onder moeilijker omstandigheden kan je fotograferen al mag je geen hoge eisen stellen aan de resultaten.
dan verneem ik dat graag!
Twee weken geleden zag ik op de 
Je had nu wel iets anders verwacht, niet? 
Nog maar eens eentje uit het archief. Dat komt omdat ik de laatste dagen niet meer aan vrij fotograferen ben toegekomen maar ook door het feit dat ik hier voor een berg werk sta. 
Landende Canadese gans (
Om de week in schoonheid af te sluiten een foto van de Strelitzia reginae beter gekend als paradijsvogelbloem of vogelbekbloem.
maar ze hebben zo'n 
Bijna verdorde bladeren én gelijktijdig knop dragen, dat kan alleen tijdens deze herfst zo lijkt het.
Gedicht van 
