volgende week zondag een lange fietstocht en in de namiddag samen koerskijken? of enkel koers kijken mag ok é. kzou maken dak rond drieen me in de zetel kan nestelen, douchen kan bij mij !!! tis tenslotte de mooiste koers vant jaar é.
iemand zin om 10 mei naar de giro d'italia te gaan kijken. tis aankomst in middelburg. kzou er een fietsuitstapje van maken. maar kgoan wel moeten congé pakken.
Beste kamelenvrienden ik ben het met deze nieuwe lentedagen zo beu geworden om op non-actief te staan dat ik er mijn voeten aan geveegd heb en terug beginnen fietsen ben. Foert. Ik kan niet blijven in de zetel zitten heelder dagen. Bovendien, een tiental dagen na mijn eerste ritje blijkt dat ik er geen extra last van heb en dat de wonde aan hetzelfde tempo ( nou ja, tempo ) blijft evolueren. Het verhaal. Begonnen met een toertje rond de spuikom om het plooifietsje van mijn ouders. 2 keer moeten stoppen maar euforisch ! Twee dagen later naar St Jozef op ziekenbezoek...met de fiets. Nog twee dagen later rond de spuikom, en een toertje door de vismijn. Zalig ! Daarna de stadsfiets van mijn pa geleend en twee ritjes van een uur gedaan. Deze morgen voor het een uur en 20 gereden te midden de polders. Rij wel heel traag en behoedzaam maar wat een genot. Gisteren zelfs al weer eventjes van het peloton mogen proeven. Een kilometer of drie mijn wagonnetje aangehaakt bij de veteranen van "Cycles Freddy Zerkegem". De mopjes bleken net als vroeger even schitterend te zijn : staat er ergens een koe in de wei dat is er altijd wel iemand die keihard "BEUEE" roept naar het beest, wat op algemeen gelach wordt onthaald, warempel ook door mezelf.Ga vanaf nu regelmatig zulke recreantenritjes maken was echt een groot genot. Het ziet er dus naar uit dat de kaap van de 90 kg voorlopig nog niet zal worden bereikt. Maar beste vrienden het werd wel vrij close :) Dus wat nu? Ik blijf doorgaan met de verpleging, ik denk dat mijn lichaam goed zal regeren om het opnieuw actief worden en ga trachten bezig te blijven. Eens ik echt genezen ben zal ik dan rustig aan terug opbouwen. Hopelijk lukt dat nog ergens voor de zomer. Is dat het geval dan doe ik een gooi naar de volgende dijktegel. Hout vasthouden. Intussen is me ook volgende roddel bereikt : er wordt gefluisterd dat ik deze week met mijn 3,5 uurtjes op de fiets de kameel was die het meeste gefiets heeft van al. Dit deed ik natuurlijk af als pure nonsens. Iedereen weet even goed als ik dat alle kamelen reeds de basis leggen voor volgend mtb seizoen door duizenden kilometers te trainen onder spartaanse omstandigheden. En dan gaan we straks allen supporteren voor McEwen !!
De de prono site nog niet aangepast, maar het ziet er naar uit dat ik een dagwinst zal behalen met de nummers 2 3 en 4 in men rangen. ook jantani zal iets dichter komen bij het koppel die tot nu toe de prono heeft gedomineerd !!! uitkijken naar morgen !!!
vorig jaar had ik cancelarra en heeft ie geen platte prijs gereden, ... nu ziet het er naar uit dat ie in RVV en Parijs roubaix wel dikke punten gaat pakken, pas dus maar op van Jantani !!! (en mogelijke anderen die hem ook hebben en ik mss over hoofd heb gezien)
Tja, geen succes voor mij. JAmmer van McEwen dat ie er niet bij was maar ja, als we zo gaan beginnen, keukeleire was er ook niet bij hé ! Enfin, ik ga niet ontkennen dat Evert reeds meer dan 3 maal zo veel punten heeft dan ik na 3 manches maar jullie kennen allemaal het spreekwoord...de laatsten zullen de eersten zijn !!!
Ja lap, Steegmans opgezogen door een windhoos, Hausler uit voor SanRemo met knieprobleem en die dwerg uit Man die vals speelt zonder dat iemand er iets over zegt.
Ik citeer de sporza website : In de finale van de slotetappe in Tirreno-Adriatico is Mark Cavendish tegen het asfalt gedonderd. De snelle Brit van Columbia verloor zijn linkervoorwiel en bleef even liggen, maar kon toch voort.
Sinds wanneer mag je met 2 voorwielen, een linker- en een rechter-, rijden ??? Zo kan ik het ook. Wat is de volgende stap voor deze beroepsbedrieger ? Met een sportwagen aan de start van de Ronde van Vlaanderen staan ? En dat gaat allemaal, en niemand die protesteert. De fair play is weer ver te zoeken.
Bredense drinkebroers belanden in de cel na gruwelijk gewelddadige vechtpartij
Tumult in Bredene zondagavond. De jonge dertigers E.H. en P.D. werden na een hevig gevecht in de boeien geslaan en overgebracht naar de cel waar ze de volgende morgen op borgtocht werden vrijgelaten, met een wederzijds contactverbod op zak.
Het kwam tot een incident in café De Zeemeeuw, toeval of niet, EH kwam reeds in verleden in nauwe schoentjes in dit volkscafé. In De Zeemeeuw ontmoetten de heren elkaar, en wat aanvankelijk een hartelijke bedoening was sloeg al snel om in pure chaos die nog lang zal nazinderen in de kustgemeente.
Eerder al waren klachten binnengekomen over baldadigheden in café Moeder Lambic. E.H. werd daar reeds hardhandig verwijderd nadat hij over de schreef ging na zijn overwinningsspeech ( sic ). Uit zijn onsamenhangende betoog konden wij opmaken dat hij een belangrijke titel had behaald in het wielermilieu, vertelt een getuige. Daarop eiste hij prompt de magnum fles champagne op, die sinds jaar en dag op de toog prijkt. Woedend omdat hij zijn erkenning niet kreeg kwakte de man zijn stoel kapot tegen de toog, waarna enkele vaste klanten hem buitenzwierden en hij tenslotte toch afdroop, klinkt het nog .
Ieder die zijn pad kruistekreeg een verhaal over een trofee waar hij enkel recht op kon hebben, gezien hij als enige de laatste koers had uitgereden, en men van de Tour De France ook enkel de overwinnaar van op de Champs Elizee nog herinnert tien jaar later ( sic ).
Naar een groepje wandelaars schreeuwde hij zich schor, de fles los in de hand, dat hij er ook niet aan kon doen dat hij zo sterk was .
Gelijkaardige taferelen speelden zich af op datzelfde tijdstip af in frituur Retro waar de heer P.D., baggeraar op rust, duidelijk beschonken en waggelend op zijn benen, een groot pak frieten met samurai, een frikandel special, een bicky burger en een ardeense saté en een sixpack tripple karmeliet bestelde, en rap een beetje. Woedend omdat ze hem enkel een pintje konden aanbieden begon hij te foeteren of ze wel wisten wie hij was, dat ze maar eens naar BBC moesten kijken vanavond, hoe durfden ze hem zijn glas weigeren, hij, die eerder die dag een zeer belangrijke trofee had opgeëist, slechts op het allerlaatste een ietwat gehinderd door een lekke band !
Het personeel keek elkaar angstig en niet-begrijpend aan maar deed toch alles om het hem naar zijn zin te maken en toen hij tenslotte voldaan, althans voorlopig, afdroop slaakten ze een zucht van verlichting.
Wat volgde was een pijnlijk gevolg van toevalligheden. In gans Bredene was nog slechts één drinkgelegenheid geopend. En zowel PD als EH hadden grote dorst. Een spoor van vernieling achterlatend en verbouwereerde bewoners wiens pad ze kruisten op weg naar De Zeemeeuw arriveerden ze tenslotte quasi gelijktijdig ter plaatse. Een siddering ging door de lucht. De aanwezige klanten schuifelden ongemakkelijk op hun stoel, ofschoon ze niet wisten wat er gaande was.
De begroeting was aanvankelijk hartelijk. Een getuige spreekt zelfs van een omhelzing. Gelijktijdig klonk het proficiat met je zilveren plak. Goed gedaan, voegde EH er met een vals lachje nog aan toe. Tweede is nog altijd eerste van de rest, aldus PD.
Beide heren aarzelden. Een misverstand ? De zogenaamde knuppel in het hoenderhok kwam van EH. Rare grapjes maak je toch, ik moet zelfs zeggen dat ik ze niet echt snap . Wat snap je er niet aan , manneke, was de snedige repliek van PD, mag ik niet blij zijn met mijn overwinning? EH verslikte zich in zijn zoveelste Straffe Hendrik het bier der binken ( sic ) die avond.
Overwinning, je bedoelt dat het als overwinning aanvoelt om mij te flankeren op het podium?
Al gauw bleek dat beide heethoofden zich allebei die bizarre titel waarvan sprake toeeigenden. De taferelen die volgden waren bijna apocalyptisch te noemen. Het hele interieur moest eraan geloven, de scheldwoorden vlogen in hetrond, toen iemand riep dat je altijd een wieltjeszuiger bent geweest werd een daaropvolgende mep handig ontweken wat resulteerde in een bewusteloos geslagen cafébaas. Voor een paar klanten het signaal om de ordehandhavers op te trommelen, die gelukkig al in de buurt waren om de eerder binnengelopen klachten te onderzoeken.
Slechts met de wapenstok konden de hooligans uiteindelijk tegen de vlakte gekregen worden. Een anonieme politieagent getuigt : Nooit gezien, die bezetenheid, schuim om de lippen, die vastberadenheid, die blinde agressie, het was om bang van te zijn. Ik was op de rellen tijdens Club-Standard, maar dit was toch andere koek.
Na een nacht op de stenen celvloer bleken de gemoederen enigszins bedaard, al mag het duidelijk blijken dat de strijdbijl niet begraven is. Een speciaal interventiekadron is nu al opgetrommeld om de honneurs te komen waarnemen tijdens de verkiezing van Den Dijktegel, de lauwerkrans van De Kamelen van het Noorden.
Vandaag laatste van 5 races. platte band op een 6 tal km van het einde met toch nog een tevreden gevoel. reed op dit moment rond de 160ste plaats. het liep bijna mis van voor het begon. met evert aan de praat tijdens het losrijden en de tijd uit het oog verloren. rond 10 na 11 dan toch aangeschoven in de startbox. er stonden er mss nog een 50 tal ongelukkigen nog verder naar achteraan, hoewel zo ongelukkig zagen ze er ook niet uit, de manier hoe ze opschoven in de box en stonden te wachten zag er niet echt snedig uit (mss vraag je je af hoe dat er dan wel zou moeten uitzien : snedig staan wachten, .... das voor een andere keer). na de start viel het al bij al goed mee om op te schuiven, eventjes rond de paaltjes en terug op schuiven (twas rondom of staal staan voor tussen de paaltjes). belandde dan in het bolvormig peleton waar af en toe bij een prik wat meer lintvorm in kwam. het zand werd opnieuw wat zwaarder naar het zwin toe, kon mooi achteraan het peleton renners zien lossen, één voor één. Volgehouden tot in het zwin. van de overgebleven 150 man in het peleton was ik dan waarschijnlijk de zwakste, in zwin en slijkbaantje eventjes proberen recuperen. dan niet veel noemenswaardige zaken, buiten platte band 6km voor het einde.
het seizoen over het algemeen een heel goed gevoel : alle wedstrijden rond 150ste plaats (behalve de panne) heb duidelijk een stap vooruit gezet, hoewel ik na het jaar hiervoor waarschijnlijk nog nooit zo weinig heb getraind. zou dit door de spinning komen ? deze zomer misschien iets beter mtb voorbereiden. en dan kan ik de evolutie proberen verder zetten een top 100 misschien ambieeren ? hoewel dit moeilijk is, getuige vandaag : 1 keer platte band en klassement verdwenen !!! enkel jammer dat we niet veel elkaar hebben tegen gekomen tijdens wedstrijden, volgend jaar beter ? hopelijk ! en vooral volgend jaar minder blessure leed voor de kamelen !!!
Succes komt niet zo maar, je moet het afdwingen. Zoals iedereen die het pronogebeuren serieus aanpakt, heb ook ik een hele ploeg achter me staan. Reporters die me samenvattingen doorsturen van koersen her en der, scouts die jong talent opsporen, hier en daar een ploegarts die me stukken uit medische dossiers doorzenden,... je weet wel. Deze week werd ik gealarmeerd door één van mijn medewerkers dat er in de 3daagse van West-Vlaanderen vreemde dingen aan de gang waren. Een bevallige vrouw, tevens supporter van Keukeleire, zou op verschillende tijdstippen tijdens de koers haar held hebben aangemoedigd en wel door... te flashen !!! Nu heeft deze medewerker, R.D., me al vaker foute informatie (zeg maar "onzin") doorgespeeld. Ik verdenk hem zelfs dat hij zelf onder één of ander schuilnaam op de prono speelt en op deze manier me steeds probeert een hak te zetten (ja, je hebt zo van die sluikse typen, het mes tussen de tanden, wachtend tot je je rug gedraaid bent om dan laf toe te slaan). Ik nam de informatie dan ook met een hele korrel zout. Tot ik volgende berichtgeving op de sporza website zag verschijnen :
"Bij het binnenrijden van Brugge, op 1 kilometer van mijn deur, stokte het tempo. Ik kon uitgebreid mijn fans groeten. ZALIIIIIG was dat !!!" straalde de jonge renner van Cofidis.
Ja Pete, de kamelen komen voor sommige mensen duidelijk op de 2de plaats ! Want laat ons wel zijn, wij beiden noch onze vrouwen hebben er baat bij dat Keukeleire goed begint te rijden. Ik vermoed dat je in je benevelde toestand het woord "flashen" goed begrepen hebt, maar dat je de link met de strandraces er zelf bij gehoopt hebt, want het ging duidelijk over iets anders. Waar is de tijd dat de vrouwen nog voor binken en echte mannen kozen in plaats van voor opgepoetste broekjes.
Fiets niet meer aangeroerd sinds Blankenberge. Eergisteren dan ook even paniek toen bleek dat alles zo rost stond als onze adj.HR. Nog grotere paniek toen bleek dat ik nauwelijks nog beweging in mijn pedalen kreeg. Dat had ik tot nu toe nog niet meegemaakt, en ik heb toch al wat expertise in het verwaarlozen van fietsen. Dan maar ketting eraf. Gelukkig bestaat er zoiets als benzine en cola en met wat gepoets en gepeuter denk ik dat mijn rijtuig alsnog rijklaar is. Wat de fysieke verwachtingen betreft hoeft het geen betoog dat ik me stilletjes aan beklaag dat ik me ingeschreven heb. Ook al is het maar voor de korte afstand; het wordt wellicht afzien zonder een bevredigend resultaat als gevolg.
wat betreft knokke : na blankenberge twee weken niet getraind, had moeite om me nog eens op te laden. dit weekend wel terug 2 maal kleine 2 uur getraind. maar tis tijd dat gedaan is. het begint te kriebelen om int zonnetje te rijden met kort broekje in de polders met de koersfiets. dat zonnetje valt er eigenlijk niet veel aan te doen, mo die korte broek en die koersfiets heb ik zelf in de handen é.
ik vind dat we terug meer samen moeten fietsen, dus vraag me gerust mee é!
wat betreft prono: alweer een blitzstart (aka een nickyboy-start) voor de meester-pronostiquer onder ons (hoewel dit waarschijnlijk geen echt woord is, past het wel, vind ik). Tina mooi aansluiting gemaakt tweede dag. Ikzelf heb dit jaar niet m'n start gemist in het voorjaar, zit nu op derde plaats met jan op mn hielen. Hierna volgt het peleton op enkele tientallen punten. Maar tis nog lang niet gedaan!!! Hausler beter in vorm dan ik dacht, en Boasson Hagen zal me ook wel nog parten spelen.
betreft Haussler : als je hem vergelijkt met een Pozzato die ongeveer evenveel kost denk ik toch dat ik de juiste keuze heb gemaakt.
op naar Milaan san Remo.
PS : nikolai trussov is niet kansloos in een semi klassieker hoor !!!
Mijn team staat voorlopig op punt. 8 punten restbudget. Enkele speerpunten en een tweetal halve jokers en één geheim wapen.... Hopelijk kan ik mijn klinkende overwinning van vorig jaar overdoen.
Na het mtb seizoen wil ik enkele georganiseerde fietstochten (genre RVV) meedoen. wanneer ik er 5 van de bank van de post cycling tour mee doe (en op voorhand inschrijf) krijg ik een wielertrui.
iemand die me wil vergezellen in één of meerdere tochten
in eerste instantie lijken me dit wel 4 kanshebbers
In de start wat kunnen doorschuiven. Stonden box na Peter. Op de pier stond een man (met 2 kinderen ?) opzichtig te zwaaien. Het leek in onze richting maar wie was deze onbekende ? (Bleek nadien om onze Jantani te gaan). Bij de start moesten we onder de pier door. Hoewel ik me voorgenomen had niet te vroeg af te slaan, liet ik me toch meeleiden door mijn stuk van de groep. Deze koos na een stukje lopen voor de kortste (=schuine) weg. Eenmaal op de fiets bleek dit een flagrante vergissing. De renners die gekozen hadden langer links van de pier te blijven en dan haaks te draaien kwamen allemaal onder me door terwijl ik in het pap zat te ploeteren. Het is moeilijk het aantal renners te tellen die zo passeerde maar toen ik mijn plaats in het peloton weer innam, zat ik niet meer in de eerste helft van de groep. Ik kon een beetje opschuiven maar mijn teller bleef hangen op 38 (en dat is toch een te weinig om het verschil te maken want het was -hoewel quasi windstil- rugwind).
Waar het zand wat lastiger werd, koos ik rechts van het peloton te rijden omdat ik daar een goede strook had. Dit maakte dat toen de groep naar rechts zwenkte ik me liet meedrijven en (te laat) opmerkte dat een grote groep beneden aan het water bleef. Ik zat op het traject dat ik vorige week met Peter had gereden en waarvan ik gezegd had dat ik ze niet zou kiezen indien dit mogelijk was. Ik zag dat de eersten van mijn groep voordeel haalden uit hun keuze (omdat ze hun snelheid hoog konden houden en de afstand korter was). Ik was één van de laatste die (alweer) het schuine (en lastiger) traject gekozen had. Hoewel ik sneller reed dan de mensen rond me slaagde ik er vol gas niet in boven de 15 km/u te komen. Ik schoof mooi op in mijn groep (die uiteen spatte) maar zag weer het volledige peloton onder me door rijden (wellicht aan 30km/u) en dan haaks opdraaien. Ik hoopte nog dat verderop in het peloton (als de beste renners gepasseerd waren) een aantal renners gedwongen zouden zijn om te lopen maar in tegenstelling tot vorig jaar reed iedereen (wellicht door de regen) naar boven. Ik denk dat ik intussen in 2/3 van het pak zat en (het ergste!) ik had in de mulle stroken al een serieuze cartouche verschoten. De wedstrijd moest nog beginnen en ik had het al verpest.
In de wegel kon ik opschuiven en merkte plots Koen Pyl. op die blijkbaar ook zijn start gemist had. Aan de trap (naar beneden) was het file. Ik moest er een 30sec stilstaan en kon intussen een praatje slaan met Koen. Hij was duidelijk nog erg fris, mijn kant van het gesprek verliep met een wat zwaardere ademhaling. Nog heel wat volk opgeraapt richting en op de andere trap en in het slijkgedeelte. In het oprijden op de pier zag ik beneden een kameel achteraan een groepje die net onder de pier doorreed. (Achteraf gehoord dat Pete en Nick samen zaten in die groep). Een serieuze lus voorsprong. Op mijn bek gegaan op het gladde stuk achteraan de pier en na het lopen in de zandstrook naar beneden nog eens de ketting eraf (beiden met relatief weinig tijdsverlies). Na mijn val heb ik Koen niet meer gezien maar ik merk in de uitslag dat hij Pete nog heeft opgeraapt (toch een sterk nummer).
Vervolgens telkens lastig om de renners (toch al de mindere goden) in mijn omgeving bij te houden tijdens het fietsen en telkens kunnen afstand nemen tijdens het lopen. Gelukkig waren de loopzones lang en lastig. Op die manier gebeurde het dat een paar renners die me los reden (en telkens opnieuw voorbij gelopen werden) me wat later opnieuw inhaalden, en dat zelfs tot 3x toe. Tijdens de laatste ronde kon ik solo richting Zeebrugge maar 26 rijden (wind mee voor zover er wind was) en toen een groepje me inhaalde had ik het lastig aan 31 te volgen. Uiteindelijk is dit toch een stuk te traag, wil je een mooie uitslag rijden. Toch is er van dat groepje maar 1 iemand voor me geëindigd omdat ik op de trap en in de 2 loopzones richting finish alweer sneller was dan de mensen rond me.
Alles bij elkaar dus een totale offday. Ik miste gewoonweg kracht bij het fietsen want de conditie was niet al te slecht (anders recupereer je niet zo gemakkelijk van de loopstroken) wellicht omdat ik kilometers mis. Ondanks het slechte resultaat (20ste) moet ik zeggen dat ik er puur fysiek (dus los van mijn foute trajectkeuzes) er alles uitgehaald heb wat er in zat. Ik heb me er echt dubbel voor moeten plooien en voor elke meter moeten vechten. Tot slot nog een bedankje voor Jan ! Het doet altijd deugd een aantal keer per ronde aanmoedigingen toegeschreeuwd te krijgen. Het heeft er mee voor gezorgd dat ik alles ben blijven geven ondanks de gemiste start en de slappe benen.
Het begon redelijk goed, had een mooie startplaats. Uiteindelijk stonden ook E en N redelijk dichtbij op een fietslengte achter mij. Na de start de gas open, Na enkele honderden meters zag ik N's rug opdoemen voor mij, hoe doet hij het toch, alweer een blitsstart voor hem dus. maar soit, toen besloten om hem niet te ver te laten rijden. De golfbrekers waren ondertussen al genomen. Zeebrugge was daar in een wip. Daar kwam een splitsing in het peleton, N en ikzelf besloten de kleinere groep te volgen langs het water. bij het plateau aangekomen waren de eersten die de andere keuze hadden genomen al reeds gepasseerd, maar met een lang gerekt peleton derachter, ons peletonnetje was meer een bolletje, dus wij waarschijnlijk een minder lastige maar tragere weg genomen (ik ben nu nog niet zeker wat eigenlijk de beste keuze was) in de paadjes enkele plaatsen verloren, maar N bleef in de buurt. eerste passage na de pier riep J (die speciaal langskwam om ons vocaal te steunen, en notabene bleef tot het einde). een half rondje verder afscheid nemen van N, die op het strand ronddraaide met nog een aantal renners, ikzelf bleef achteraan hangen, we waren aan de splitsing gekomen. terug naar plateau, de zandstrook ging al iets trager. daar kwam ik een oud klasgenoot tegen waarmee ik dan een volledige ronde samen bleef tot opnieuw de plateau van zeebrugge. Na de twee rondes begon ik beetje leeg te lopen, ikzelf dan, niet de banden van men fiets. maar toen was ik nog overtuigd dat het maar één ronde meer was. later bleek dat we nog een 4de keer naar zeebrugge moesten! Na een tijdje ging het weer iets vlotter, en ik had ook de indruk dat het bij alle anderen wat lastiger werd. dus vooral in ronde drie plaartsen verloren, toen ging het weer. verder vooral op eigen kracht en alleen naar de meet. trefwoorden voor vandaag : LANG, ZWAAR
nog geen idee van de uitslag. ik denk iets van 180ste plaats, ik hoop binnen de eerste 150
Wou me vanavond nog inschrijven voor korte afstand en blijkbaar zijn de inschrijvingen afgelopen. Zie de namen van Evert en Jan ook niet in de lijst staan. Zijn jullie ingeschreven ?
" Pracy zwraca baczną uwagę na ten problem, jest to także
czołowe zadanie Urzędu Informacyjno-Dochodzeniowego ds. Społecznych
(SIOD). Jak zaznaczył minister Donner, ważne jest, aby również
potencjalne ofiary i instytucje udzielające pomocy były świadome faktu,
że w Holandii zdarzają się przypadki wykorzystywania. Ofiary, nierzadko
zmuszone do przyjazdu do Holandii, nie znają swoich praw i nie są w
stanie ocenić, czy jest mowa o wykorzystywaniu. " Bovenstaande sms stuurde ik na afloop van de koers in Bredene naar kameel Evert, die zich op dat moment in Polen bevond. " Ik ben bang dat ik je niet helemaal volg" stuurde hij alras terug. Had ik het niet gedacht, een week in Polen en nog geen pools spreken, tis triestig. Niettemin breng ik alsnog een neerlanstaalige versie van de feiten zodat ook hij weet wat er zich allemaal afspeelde, die middag op en rond het Bredense strand. Ik had me alweer strategisch opgesteld ter hoogte van de halve maan, en algauw boden zich de eerste fietsers aan. ( let op het rijm ! ) Mooi gepositioneerd zag ik aldus een eerste kameel voorbijzoeven, Nick, die blijkbaar voldoende hersteld was van zijn rugproblemen om hier vandaag te kunnen meedoen met de grote kanonnen. En dat was het bewijs dat we Nick enkel moeten vrezen voor zijn blitzstart, immers op dat moment hadden ze praktisch een vollege ronde achter de kiezen. Toen kwam het, binnen de minuut zag ik Iron Pete gezwind de dijk afdalen, zich een weg door de reeds gevormde zandsporen klievend. Voorwaar dit zag er wel erg goed uit voor hem. Ik moedigde hem fel aan en speurde de horizon af naar Jan, maar helaas. Ik had besloten om me vervolgens te gaan opstellen ergens in de duinen tussen de 3 en de 4, en net toen ik richting mijn auto liep zag ik Nick warempel al terug ! Hoe kon dat nu? Hij bevond zich tussen de aalerlaatste renners? ! Had ik mij dan zo vergist, en was het Jan die ik vooraan in het peloton gezien had? Had Nick pech gehad en na de start een kwartier verloren met het opleggen van een nieuwe band? Z'n gelaat vertoonde immers sporen van een fikse inspanning ?! Toen brak mijn klomp, hij zat natuurlijk in de korte race, maar jandorie, dan zat hij wel erg goed, er waren er zeker nog geen tien die reeds voor de tweede keer daar langskwamen. Zat er een historische top tien notering aan te komen voor een kameel? Jazeker bleek achteraf, sterker nog, een top vijf plaats werd op een haar gemist ! Wat een prestatie, in de mate van het mogelijke buig ik dan ook diep voor deze Grote Meneer, en feleciteer hem dan ook met bergen ontzag en respect. Super ! Op naar de duinen dan, waar mij zo mogelijk een nog groter wonder stond te wachten. De koers was intussen helemaal losgebroken, en tussen de verschillende groepen onderling zater grote gaten. ( vreemd gezien de omstandigheden, weinig wind ed. ) Intussen had ik een heel mooi plaatsje gevonden in de woeste Bredense duinen, onderaan een scherpe bocht, vlak tussen een steile afdaling en dito beklimming. En ja hoor, daar was hij dan, met doodsverachting op het gezicht, niets of niemand ontziend kwam hij eraan gestoven, lokale held Peter D. Maar daarmee is niet alles gezegd, in zijn kielzog volgden maar liefst 30 coureurs, gebeten in zijn wiel. Jawel beste lezers op deze uiterst technische passage had hij het voortouw genomen, sterker nog, hij reed ze allemaal aan flarden. Ongezien. Erewoord, ik heb er weinigen zo vlot die passage zien nemen. Dit werd een fantastische kamelendag, zoveel was duidelijk. Ondanks mijn euforie en verbijstering gaf ik hem nog de tip mee dat hij aan de halve maan zoveel mogelijk rechts moest houden, ik had tijdens de vorige passage gezien dat diegenen die rechts reden absoluut in het voordeel waren en relatief makkelijk op de fiets konden blijven. Als enigen. Volgende passage was op het strand van post 3. Alras diende hij zich opnieuw aan, ik had hem min of meer rond positie 160 geteld. Ik zag echter dat hij achteraan de groep bengelde, en telkenmale opnieuw de grootste moeite had om even vlot over de golfbrekers te gaan dan zijn kompanen. Toch jammer, want daar heeft hij nog heel wat marge. Maar belangrijker, hij zag er nog steeds fris ende monter uit. Terug naar de halve maan dan maar, waar Berckmans en Vermeulen ook een mooie strijd uitvochten, ik herkende de elegante tred van de enige kameel die nog in koers was al vlug. Daar was hij, op een 50tal meter van een klein peloton, met een man of 4 in zijn wiel. Rechts houden, schreeuwde ik mezelf schor, en het deed me deugd te zien dat hij vertrouwde op mijn oordeel, als enige nam hij dit traject en hij schudde zijn metgezellen meteen af, hij sloot ei zo na aan bij het peloton voor hem. Jammer genoeg lukte dat net niet. Maar de finale was nu in volle gang en ze schudden duchtig aan de boom in de groep voor hem, en Pete bleef hangen. Op de eerste golfbreker had hij 6 seconden op z'n achtervolgers. 5 tellen telde ik op de tweede golfbreker. 8 tellen op de derde. Hij blijft ervoor gaan, dacht ik nog bij mezelf, en dat deed hij ook, maar achter hem staken ze een tandje bij en ik zag ze naderen tot op 2 seconden op de vierde brise lame, zoals de fransen weleens plachten te zeggen, verder reikte mijn oog niet, en knarsetandend omdat ik niet kon meestampen met Pete tuurde ik in de verte, hopend op een een kanjer van een eindschot van onze held. Uiteindelijk werd hij zeer knap 140e, en het moet gezegd, ik was en ben erg trots op hem !
, go Arvesen !!! 
Mijn team staat voorlopig op punt. 8 punten restbudget. Enkele speerpunten en een tweetal halve jokers en één geheim wapen....
