" Pracy zwraca baczną uwagę na ten problem, jest to także
czołowe zadanie Urzędu Informacyjno-Dochodzeniowego ds. Społecznych
(SIOD). Jak zaznaczył minister Donner, ważne jest, aby również
potencjalne ofiary i instytucje udzielające pomocy były świadome faktu,
że w Holandii zdarzają się przypadki wykorzystywania. Ofiary, nierzadko
zmuszone do przyjazdu do Holandii, nie znają swoich praw i nie są w
stanie ocenić, czy jest mowa o wykorzystywaniu. " Bovenstaande sms stuurde ik na afloop van de koers in Bredene naar kameel Evert, die zich op dat moment in Polen bevond. " Ik ben bang dat ik je niet helemaal volg" stuurde hij alras terug. Had ik het niet gedacht, een week in Polen en nog geen pools spreken, tis triestig. Niettemin breng ik alsnog een neerlanstaalige versie van de feiten zodat ook hij weet wat er zich allemaal afspeelde, die middag op en rond het Bredense strand. Ik had me alweer strategisch opgesteld ter hoogte van de halve maan, en algauw boden zich de eerste fietsers aan. ( let op het rijm ! ) Mooi gepositioneerd zag ik aldus een eerste kameel voorbijzoeven, Nick, die blijkbaar voldoende hersteld was van zijn rugproblemen om hier vandaag te kunnen meedoen met de grote kanonnen. En dat was het bewijs dat we Nick enkel moeten vrezen voor zijn blitzstart, immers op dat moment hadden ze praktisch een vollege ronde achter de kiezen. Toen kwam het, binnen de minuut zag ik Iron Pete gezwind de dijk afdalen, zich een weg door de reeds gevormde zandsporen klievend. Voorwaar dit zag er wel erg goed uit voor hem. Ik moedigde hem fel aan en speurde de horizon af naar Jan, maar helaas. Ik had besloten om me vervolgens te gaan opstellen ergens in de duinen tussen de 3 en de 4, en net toen ik richting mijn auto liep zag ik Nick warempel al terug ! Hoe kon dat nu? Hij bevond zich tussen de aalerlaatste renners? ! Had ik mij dan zo vergist, en was het Jan die ik vooraan in het peloton gezien had? Had Nick pech gehad en na de start een kwartier verloren met het opleggen van een nieuwe band? Z'n gelaat vertoonde immers sporen van een fikse inspanning ?! Toen brak mijn klomp, hij zat natuurlijk in de korte race, maar jandorie, dan zat hij wel erg goed, er waren er zeker nog geen tien die reeds voor de tweede keer daar langskwamen. Zat er een historische top tien notering aan te komen voor een kameel? Jazeker bleek achteraf, sterker nog, een top vijf plaats werd op een haar gemist ! Wat een prestatie, in de mate van het mogelijke buig ik dan ook diep voor deze Grote Meneer, en feleciteer hem dan ook met bergen ontzag en respect. Super ! Op naar de duinen dan, waar mij zo mogelijk een nog groter wonder stond te wachten. De koers was intussen helemaal losgebroken, en tussen de verschillende groepen onderling zater grote gaten. ( vreemd gezien de omstandigheden, weinig wind ed. ) Intussen had ik een heel mooi plaatsje gevonden in de woeste Bredense duinen, onderaan een scherpe bocht, vlak tussen een steile afdaling en dito beklimming. En ja hoor, daar was hij dan, met doodsverachting op het gezicht, niets of niemand ontziend kwam hij eraan gestoven, lokale held Peter D. Maar daarmee is niet alles gezegd, in zijn kielzog volgden maar liefst 30 coureurs, gebeten in zijn wiel. Jawel beste lezers op deze uiterst technische passage had hij het voortouw genomen, sterker nog, hij reed ze allemaal aan flarden. Ongezien. Erewoord, ik heb er weinigen zo vlot die passage zien nemen. Dit werd een fantastische kamelendag, zoveel was duidelijk. Ondanks mijn euforie en verbijstering gaf ik hem nog de tip mee dat hij aan de halve maan zoveel mogelijk rechts moest houden, ik had tijdens de vorige passage gezien dat diegenen die rechts reden absoluut in het voordeel waren en relatief makkelijk op de fiets konden blijven. Als enigen. Volgende passage was op het strand van post 3. Alras diende hij zich opnieuw aan, ik had hem min of meer rond positie 160 geteld. Ik zag echter dat hij achteraan de groep bengelde, en telkenmale opnieuw de grootste moeite had om even vlot over de golfbrekers te gaan dan zijn kompanen. Toch jammer, want daar heeft hij nog heel wat marge. Maar belangrijker, hij zag er nog steeds fris ende monter uit. Terug naar de halve maan dan maar, waar Berckmans en Vermeulen ook een mooie strijd uitvochten, ik herkende de elegante tred van de enige kameel die nog in koers was al vlug. Daar was hij, op een 50tal meter van een klein peloton, met een man of 4 in zijn wiel. Rechts houden, schreeuwde ik mezelf schor, en het deed me deugd te zien dat hij vertrouwde op mijn oordeel, als enige nam hij dit traject en hij schudde zijn metgezellen meteen af, hij sloot ei zo na aan bij het peloton voor hem. Jammer genoeg lukte dat net niet. Maar de finale was nu in volle gang en ze schudden duchtig aan de boom in de groep voor hem, en Pete bleef hangen. Op de eerste golfbreker had hij 6 seconden op z'n achtervolgers. 5 tellen telde ik op de tweede golfbreker. 8 tellen op de derde. Hij blijft ervoor gaan, dacht ik nog bij mezelf, en dat deed hij ook, maar achter hem staken ze een tandje bij en ik zag ze naderen tot op 2 seconden op de vierde brise lame, zoals de fransen weleens plachten te zeggen, verder reikte mijn oog niet, en knarsetandend omdat ik niet kon meestampen met Pete tuurde ik in de verte, hopend op een een kanjer van een eindschot van onze held. Uiteindelijk werd hij zeer knap 140e, en het moet gezegd, ik was en ben erg trots op hem !
