Net terug van een weekendje. Een vermoeiend maar leuk weekend gehad. Waren met z`n vijven richting Nkoranza getrokken. Van daaruit naar een plek gereden waar we hebben gewandeld tussen de rotsen. Op zich niet heel speciaal daar maar wel leuk gewandeld. Het was proppen in de taxi. Met zen vieren op de achterbank en met twee van voor op de passagierszetel, de gids moest er immers ook nog bij. Was wel grappig. Van daaruit zijn we met een andere taxi naar de apen gegaan. Nou, dat was geen prettige rit. De taxi leek wel een kartonnen doos en onderweg voelde ik goed dat de banden eigenlijk veel te plat stonden! Ooomai, dan had ik toch wel even de poepers ze. De weg lag er op het einde dan ook echt superslecht bij dus bij al die putten voelde ik die wielen tot op de grond gaan. Echt niet gezellig, blij dat we daar heel zijn uitgekomen! Met de taxichauffeurs hebben we dit weekend zoizo geen succes gehad. Allemaal weer veel te veel geld vragen en moeilijk doen. Bij de aapjes was het wel fijn uiteindelijk. Van die kleine schattige aapjes zien slingeren in de bomen. Echt super schattig! Deze ochtend zijn we dan nog naar een project `Hand in Hand` gegaan. Dit is eigenlijk een dorpje op zich waar kinderen en volwassenen met een handicap worden opgevangen. Ze wonen daar. Dit is een initiatief van een Ghanese vrouw die later ook hulp heeft gekregen van een Nederlands koppel. Ik ben blij dat ik dit gezien heb. Elke keer dat ik in Kumasi kom, doet het pijn om te zien dat 9 op de 10 bedelaars hier ook personen met een handicap zijn. Die worden hier verstoten door familie en vrienden en staan er echt helemaal alleen voor. Zelfs een jong blind meisje zit hier alleen aan haar lot overgelaten te bedelen. Ben hier nu al veel geweest in de stad, maar het blijft elke keer confronterend vind ik. Dus het deed wel deugd om daar bij Hand in Hand op bezoek te gaan. Te zien en te horen dat sommigen dan toch het geluk hebben goed terecht te komen. En dan op de terugweg naar huis reden we in een trotro, geen gezeik om de prijs. Onderweg konden we toch wel uitstappen omdat het voorwiel los zat. Hebben ze niet kunnen fixen dus zijn we doorgereden met een los voorwiel. De chauffeur reed dan wel echt supertraag maar gezellig was het toch weer niet. Toch ook opgelucht als we daaruit konden!!!
Met de kinderen in de daycare gaat het alle dagen beter. Heb echt superleuke dagen gehad deze week. De kinderen beginnen de verschillende spellen te herkennen en hebben niet veel woorden meer nodig om mee te kunnen spelen. Echt superleuk. Ik knutsel hier ook veel met hen en is dan ook geweldig om te zien hoe geconcentreerd die bezig zijn met de simpelste dingen. Zelfs de koppige kinderen (ja die zijn hier ook!) werken dan vaak goed mee. Ook de samenwerking met de andere opvoedster gaat erg goed. Die doet altijd enthousiast mee enzo. Jaja, ik ga ze hier nog missen.
Ik ga nu nog even nog meer (als da al mogelijk is) gaan genieten van de laatste dagen Ghana. Tot snel x
Hebben hier een drukke maar leuke week achter de rug! Er zijn vorige dinsdag drie nieuwe vrijwilligsters gearriveerd. Tijdens de introductieweek verbleven die allemaal hier en nu sinds deze maandag zijn ze naar stad gegaan want daar gaan ze de komende vijf weken bij de priesters wonen. Maar dus vorige week zaten we hier met 6 meiden en dan nog is Yao en Marlieke met de kids, dus 10 obruni`s op nen hoop! Was wel heel fijn om nog is in een groter gezelschap te zijn! En we zijn dan nog is goed verwend geweest ook. Yao en Marlieke hadden bruin brood gevonden, dat hebben ze hier zelden. Dus een paar dagen ontbeten met bruin zacht brood, ipv wit droog brood. Heeerlijk! En de kokkin hadden ze vorig weekend vrij gegeven. Hebben we zaterdagavond BBQ gedaan! Lekker veel groenten gegeten en nog is wat lekker vlees en stokbrood. Hmmmmm! En zondagavond hadden we dan nog zelf spaghetti carbonara gemaakt. En dan was er ook nog wijn en cola enzo meegebracht. Dus je hoort het, naast het leuke gezelschap dat we hebben gekregen, ook dik verwend geweest!
Misschien om te vergelijken. We eten hier normaal zowel middags als `s avonds warm: pasta, rijst, kazave (lijkt op aardappel) of plantain (bakbanaan). Meestal eten we dit dan met een vettig tomatensausje erbij dat altijd wat anders bereid is. Eten het ook vaak gefrituurd. Wel lekker eten maar dus weinig groenten en vezels en soms een beetje eentonig maar je hoort me niet klagen.
Vorige vrijdag hebben we allemaal geholpen met de sportdag die Ingrid georganiseerd heeft op de school in Apemanim, waar zij afgelopen 10 weken stage heeft gelopen. Ieder van ons stond dan bij een spel en de kinderen waren in groepen verdeeld en moesten van spel naar spel gaan. Was een heel leuke ervaring! Hier in de daycare werk ik met vooral kleinere kinderen en dus op de sportdag werkte ik ook is met iets oudere kinderen al. Was wel erg verschoten van hun temperament naar elkaar toe. Als het niet goed ging binnen het team gingen ze direct brullen op elkaar en elkaar slaan. Een paar keer goed van verschoten, kwam dikwijls nogal onverwacht. Maar anderzijds heb ik ook veel kinderen plezier zien maken en zien lachen. Ik heb er zelf ook ontzettend van genoten. De kinderen kregen dan voor de prijsuitreiking nog een koekje en een drankje van ons. Ik was op dat moment zelf aan het opruimen. Het was echt mooi om te zien dat de kinderen dan nog speciaal naar ons kwamen toegelopen om ons te bedanken voor de koek en drank. Ze straalden er echt helemaal van, ook na de prijsuitreiking zag je ze stralen omdat ze bv een potlood hadden gewonnen ofzo. Echt heel mooi om te zien. ( En een van de leerkrachten was ook wel mooi om te zien maar bleek jammer genoeg nen arrogante zak te zijn :p)
Ja, na de sportdag mochten we op het dak van de auto mee terug na huis rijden. Ooooh zo leuk! Wel goed vasthouden want de wegen zijn niet zo recht. Maar ik en Ingrid wilden al zo langis graag op`t dak van een auto zitten, maar hadden dus nog nooit de gelegenheid gekregen en daar was ze dan. Haha, leuk afsluiter!
Zondagochtend ben ik met Linda naar de Ghanese Christelijke mis gegaan. Het eerste uur was het bijbelles. Er waren verschillende `klassen`: de kinderen, de beginnelingen en de gevorderden. Wij kregen een privéles in het Engels dan. Ja de eerste vraag was natuurlijk of we in de bijbel en hemel geloofden. Linda kon uit volle borst `ja`zeggen, alhoewel ik wist dat dat waarschijnlijk ook wel het slimste was, kon ik dat toch niet over mijn lippen krijgen. Heb dus gezegd dat ik het zelf niet goed wist. Was nogal moeilijk te geloven voor dieje mens blijkbaar. Hij heeft ons vanalles luidop laten lezen uit de bijbel en ons vanalle vragen gesteld. Zoals bijvoorbeeld de vraag van waaruit de mens bestond. Linda zei dan dat de mens uit vlees en bloed bestond. Ja, dieje mens begon die gewoon kei hard uit te lachen, en de mensen rondom ons waren aan `t meelachen. En dan liet hem ons weer uit de bijbel lezen en daar stond natuurlijk dat de mens uit `stof` bestond en begon hem weer over Adam en Eva. En zo nog vanalles dat ze dus echt heel letterlijk uit de bijbel nemen en geloven. Heel bizar echt. En na de bijbelles gingen we dan lokaaltje met plastic stoeltjes binnen en dan begonnen ze allemaal te zingen. En echt allemaal met een luide stem, was wel grappig. En dan nog wat gebeden gehoord en na 1,5 uur hebben we het opgegeven en zijn we doorgegaan. Echt een aparte ervaring waar we nadien nog goed mee gelachen hebben. Hoe we ons heel die tijd serieus hebben kunnen houden, God mag het weten, maar ik vind het een mirakel.
Maar het heeft ons wel laten zien hoe gelovig ze hier zijn en hoe letterlijk ze de bijbel nemen en hoe dat er van kleins af aan al wordt in gestampt. Ze leren zo ook niet echt voor zichzelf nadenken, want ze hoeven alles maar op te zoeken in de bijbel, daar staan immers alle antwoorden in
En zijn de nieuwe meiden maandagochtend naar Kumasi vertrokken. En dan heb ik ook ineens afscheid moeten nemen van Ingrid die dan naar huis is vertrokken. We hebben hier toch 6 weken samen doorgebracht dus dat was best wel ff raar. Er zijn hier zelfs een paar traantje gerold, snif snif.
De laatste twee weken breng ik hier dan nog door met Linda, komt ook helemaal in orde! En dit weekend is al mijn laatste vrije weekend want het weekend daarop vertrek ik alweer naar huis. De nieuwe meiden (ik zal ze eens namen geven: 2 zussen Marloes en Anne en dan Nadeshda erbij) trekken er dit weekend mee op uit. Dus nog een weekendje met zen vijven om af te sluiten. En dan het weekend erop zal het inpakken en wegwezen zijn.
