Deze morgen zaten we een kwartiertje vroeger op onze fiets. Een hele opgave voor Myriam om op tijd uit haar bed te geraken , maar ze doet haar best ! Het ontbijt laat ze wel voor wat het is, maar ze zorgt telkens voor onze picknick en haar eigen verlaat ontbijt. (Ergens onderweg) Het was duidelijk dat het zondag was, want de straten van Westerstede waren compleet uitgestorven. Gelukkig hadden we de avond voordien inkopen gedaan, want anders hadden we op onze kin moeten kloppen de rest van de dag. Want nergens was een winkel open ! In het centrum is de kerk een opvallend gebouw. De kerk had in het verleden nogal te lijden van de weke veenbodem . Daardoor staan de steunberen redelijk schuin. De klokkentoren staat naast de kerk, omdat in het verleden de toren al eens is ingestort door het gelui van de zware klokken. Ook die klokkentoren staat erg schuin. Eens Westerstede achter ons gelaten , kwamen we weer in een weids landschap terecht. De sterke wind in de rug blies ons vooruit en tegen 1 uur hadden we al 50 km op de teller staan en kwamen we aan onze eerste overzet van deze vakantie. De overzet over de Weser . De eerste rivier die we tegenkomen deze vakantie, die naam waardig. Je merkt wel dat het een rivier is waar veel industrie is rond gebouwd in deze streek. Toen we vorig jaar op de Praagroute ook langs de Weser fietsten kregen we een heel ander beeld van deze rivier . Maar hier naderen we natuurlijk de monding . Net na het veer kwamen we op een mooie dijkweg terecht. Die leidde ons gedurende 20 km steeds dichter bij Bremerhaven. Dat merkte je ook aan het landschap. Aan de linkerkant had je vogelrijke uiterwaarden van de Weser . Verder aan de horizon zag je reusachtige kranen van de havenindustrie verschijnen . Op een krakkemikkige weg boven op de dijk met een weids zicht op de Weser fietsten we Bremerhaven binnen via een brug en sluizen. We doorkruisten een deel van de haven. Heel indrukwekkend was een gebouw op de kade in de vorm van een zeilschip. Na een rit door de stad, bereikten we ons appartementje dat we voor twee dagen zouden betrekken . Wat een luxe voor weinig geld. Van de wasmachine maakten we dankbaar gebruik , want de warme dagen hadden voor heel wat zweet gezorgd . 's Avonds trokken we met de bus de stad in om lekker te gaan eten in de haven en nog even genieten van de feestelijkheden op de kade. Prachtige zeilschepen lagen aangemeerd .
De voorbije dagen hadden we technische problemen om berichtjes op de blog te zetten. Nu lijken ze opgelost. Dus hier gaan we dan. Na een goede nachtrust en een prima ontbijt zaten we rond kwart voor tien op onze bikes om te vertrekken voor 79 km naar Westerstede. We volgden de rivier de Ems die traag door een bosrijk landschap slingert . Na het dorpje Kluse kregen we een mooi zicht op de vroegere magneetzweefbaan . Dit is een constructie van 32 km lang . Voertuigen bewogen zich voort door verplaatsing van magnetische velden zonder direct contact met de baan. Regelmatig werden hier snelheidsrecords gebroken. Na een ongeluk in 2006 werd de zweeftrein afgeschaft . Chinezen hebben het concept overgenomen vertelde men ons en in China werd een soortgelijke constructie opgebouwd. De volgende 20 kilometers voerde de route ons door open veenweidegebied . Dit was vrij saai . Af en toe kregen we een mooi zicht op oude veenputten . De zwarte aarde zorgde voor kleurschakeringen in het landschap . Daarna kwamen we in Esterwegen . Hier was in 1933 het oudste concentratiekamp gevestigd. Hier werden socialisten en communisten naar toe gevoerd om heropgevoed te worden. De geinterneerden moesten de veengebieden ontginnen. Ze noemden zich Moorsoldaten. Even voorbij Esterwegen betrok de hemel heel erg. Er stak een stevige wind op en het onweer begon steeds dichterbij te komen. Toen we bijna van onze fiets waaiden, werd het tijd om te gaan schuilen. Gelukkig was er een groot afdak langs de kant van de weg. Zo kwamen we terecht bij een heel vriendelijke man, Harald. We mochten gerust schuilen, want ondertussen was het al aan het gieten, donderen en bliksemen . We kregen zelfs een heerlijk tasje thee en hadden een gemoedelijk gesprek met Harald, Sandra en Anna. Na een uurtje, toen het onweer was gaan liggen, namen we afscheid van hen en reden we naar het Elisabethfehnkanal . Zo kwamen we voorbij een oud tolhuis dat prachtig onderhouden wordt door de plaatselijke heemkundige kring. We fietsten ondertussen ook het Ammerland in. We naderen snel Westerstede. Dit is de grootste stad van het Ammerland. Daar vonden we onze tweede overnachtingsplaats . Een lekkere grillschotel sloot onze tweede dag af.
De eerste dag van onze fietstocht is vlot verlopen. Om acht uur hadden Miriam en ik afgesproken in het station van Sint-Niklaas. De vrienden van Miriam mogen trots op haar zijn want ze was maar vijf minuten te laat . Een hele prestatie voor haar. Een vriendelijke bediende van de NMBS bracht ons met de lift naar het juiste perron. Het was hectisch om met de fiets en de bagage op de trein te geraken , maar in Beveren waren bagage en fiets weer samen op dezelfde plaats . In Antwerpen Centraal moesten we overstappen. Daar stonden we niet alleen als fietstoeristen. Een groepje vrienden reisde met de trein naar Berlijn om van daaruit naar Kopenhagen te fietsen . Een jonge mama trok naar Goes voor een fietsvakantie met haar kleine dochtertje van 4 . De solidariteit om fietsen en bagage op de trein naar Rotterdam te krijgen was dan ook groot. In Rotterdam moesten we de trein naar Zwolle nemen, maar een defecte lift zorgde ervoor dat we ondanks de inspanningen van een lieve treinbeambte de aansluiting misten. Het half uurtje wachten gebruikten we dan maar om onze picknick binnen te smikkelen . De rit naar Zwolle verliep heel vlot. Onze laatste trein naar Emmen was de meest praktische voor onze fiets en bagage. Daar konden we bijna gewoon op rijden . Om kwart na twee stonden we klaar om aan onze fietstocht te beginnen. Maar ondertussen was het beginnen regenen . En nog niet zo stilletjes ook. Miriam leerde daar ook haar eerste les als fietstoerist : Steek je regengerief nooit onderaan in je fietstas ! In een plensbui vertrokken we dan voor onze 49 km naar Dorpen . Gelukkig werd het na een half uurtje droog. Na een 28-tal km bereikten we de Duitse grens al. Niet zo spectaculair hoor: een houten bruggen oversteken en klaar. Het landschap leek heel goed op ons eigen Waasland tot we voor het eerst aan de Wester kwamen. Het dorpje Steinbild zorgde voor een foto voor op een prentbriefkaart. Daarna stonden we al snel in Dorpen. Onze eerste overnachtinsssplaats was dik in orde. Een lekkere maaltijd sloot onze eerste dag dan ook af.
Vrijdag is het zover. Om 20 over acht 's morgens vertrekken we vanuit Sint-Niklaas met de trein naar Emmen, de vertrekplaats van de Jutlandroute. De benen worden deze week wat rust gegund, wat mooi meegenomen is met dit warme weer, zodat ze vrijdag optima forma zijn. In huis zie je stilaan dat het vertrek nadert. Alles wat mee moet, wordt stilaan verzameld zodat donderdag alles netjes ingepakt kan worden. We hebben er zin in !
Nog even de planning en tot vrijdagavond met ons eerste verslag. Een financieel duwtje in de rug voor Bednet is ook nog steeds heel erg welkom. Dag 1 : treinreis Sint-Niklaas - Emmen fietstocht: Emmen - Dörpen: 48 km Dag 2 : Dörpen - Westerstede: 73 km Dag 3: Westerstede - Bremerhaven: 76 km Dag 4: Boottocht en bezoek Helgoland Dag 5: Bremerhaven - Armstorf: 82 km Dag 6: Armstorf - Hademarschen Hanerau: 83 km Dag 7: Hademarschen Hanerau - Schleswig : 65 km Dag 8: Bezoek Haithabu + Schleswig- Padborg: 50 km Dag 9: Padborg - Vojens : 70km Dag 10: Vojens - Bredsten: 80 km Dag 11: Bredsten - Ry: 70 km Dag 12: Ry - Viborg: 68 km Dag 13: rustdag Dag 14: Viborg - Nibe: 75 km Dag 15: Nibe - Skallerup Klit : 85 km Dag 16: Skallerup Klit - Skagen: 75 km Dag 17: Skagen - Saeby: 73 km Dag 18: Saeby- Svanfolk: 75 km Dag 19: Svanfolk - Viborg: 85 km Dag 20: Treinreis naar huis.
Ik ben Carine
Ik ben een vrouw en woon in De Klinge () en mijn beroep is leerkracht lager onderwijs, zorgleerkracht.
Ik ben geboren op 25/06/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, lezen, wandelen en kruiswoordpuzzels oplossen.
Ik ben mama van twee volwassen dochters.
Over mijzelf
Ik ben Myriam Heirbaut
Ik ben een vrouw en woon in Sint- Pauwels () en mijn beroep is mama.
Ik ben geboren op 14/09/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Spaans, flamencodansen, zingen, muziek.
Ik heb een dochter van tien jaar oud.
