Gisterenmorgen vroeg uit de veren gestapt. Ik wou nog eens flink de benen testen voor we op vakantie vertrekken. Omdat ze warm weer afriepen vertrok ik samen met Evelien voor een tocht met veel water, zowel langs de kant als in de fietstas. Via de oude spoorwegbedding en de vaart ging het richting Kemzeke en Stekene. Net voorbij het zomerhuis namen we de knooppunten langs de Stekense vaart, een mooi aangelegd stiltepad. Uiteindelijk kwamen we uit in Klein- Sinaai om naar de Moervaart geleid te worden. Ondanks het vroege uur werd er daar al duchtig gekajakt. De Moervaart zorgde voor een prachtig zicht, maar ook wat verkoelende wind en schaduwrijke plaatsen. Die konden we zeker gebruiken, want het was al lekker warm. Onderweg passeerden we de vroegere site van de suikerfabriek in Moerbeke. Alleen een toren en een oude brug over de Moervaart herinneren ons nog aan de vergane glorie van deze fabriek die Moerbeke zoveel rijkdom en werk heeft verschaft. Daarna ging het richting Wachtebeke. Al snel leidden de knooppunten ons daar naar de Langelede. Heel rustig en mooi om langs te fietsen. Zo kwamen we voor de middag nog aan in Sas van Gent. Het werd warmer en dorstiger en het water vloog door onze kelen. Net na de middag waren we dan ook blij om in Terneuzen tijd te kunnen maken voor een heerlijk koel drankje op een terrasje met zicht op de Westerschelde. Kort daarvoor hadden we nog bewonderend aan de sluizen gestaan en gezien hoe de loodsen die mastodonten van zeeschepen veilig vanuit het kanaal naar de Westerschelde sleepten. Op ons terrasje konden we die mastodonten hun weg zien vervolgen. Nadien fietsten we kilometerslang langs de Schelde op een lekker brede dijk. Uiteindelijk werden we er rond de Griet afgeleid om via Hengstdijk in Vogelwaarde aan te komen. Daar vertelde ik aan Evelien dat een groottante van mij een stacaravan had op de "Vogel" en dat ik daar als kind eens was geweest en eigenlijk een beetje jaloers was op tante Emilie omdat zij elke week zo ver ging kamperen. Als je ouder wordt, is het wel grappig om te zien wat je als kind ver vond. Afstanden zijn heel relatief. Daarna reden we richting Hulst. Ik dacht dat ik heel Hulst al had gezien. De gehuchten Schuddebeurs en Kwakkel kende ik al, maar in Oude Stoof was ik nog nooit geweest. Alweer een grappige naam bijgeleerd ! Via het prachtige Luntershoek reden we dan naar Hulst, waar we in de binnenstad genoten van een ijsje en een pannenkoek. Met 93 km op de teller stonden we weer in De Klinge. De warmste dag van de week had ons alweer een prachtige fietstocht gegeven.
Nog een week en we vertrekken voor onze fietstocht naar Jutland. Langzamerhand geraken alle praktische beslommeringen van de baan. De treinrit naar Emmen is in orde. De NMBS verraste ons met een promotie: Voor 28 euro naar Emmen in het noorden van Nederland in eerste klas ! Mooi meegenomen natuurlijk als je weet dat tweede klas een stukje duurder was. De fietsen zijn gecheckt en in orde gebracht door onze respectievelijke fietsenmakers. Voor de nieuwsgierigen onder jullie: Myriam rijdt met een spiksplinternieuwe Koga , Carine doet het met haar trouwe vierjarige Sparta. Allebei heel degelijke trekkingfietsen die zeker hun mannetje zullen staan op de Ochsenweg en de Haervejen. Ondertussen hebben we ook al een paklijst gemaakt. Wat staat daar zo al op ? - Ondergoed, kousen, T-shirts, shorts, een lange broek of driekwartbroek, zakdoeken, slaapgerief , waspoeder en toiletgerief . Normaal zijn we heel milieuvriendelijk, maar we nemen wel wegwerpwashandjes mee. Waarom ? Na een hele dag fietsen met sandalen zien je voeten vaak zo vuil dat je washandje van de eerste keer al heel erg vies wordt. Bij een wegwerpwashandje moet je niet schrobben om het weer proper te krijgen. - Fietsbroeken. Carine zweert bij mountainbike- fietsbroeken, dit wil zeggen een bermuda met binnenin een fietsbroek. Myriam houdt het bij de klassieke fietsbroeken. Carine neemt ook een fietshelm mee. - Fiets T-shirts. Deze zijn ademend, vochtregulerend en sneldrogend. - Regenjas en -broek. Myriam heeft er eentje van het merk AGU, Carine van x-treme. - Myriam neemt een tweetal sweaters mee voor als het frisser is, Carine houdt meer van softshells. - Als schoenen rijden we allebei het liefst met onze TEVA- sandalen. Een paar sportschoenen steekt ook in de bagage voor als het fris is. - We nemen uiteraard ook plakgerief mee, twee extra binnenbanden, een fietspomp, een set imbussleutels en twee paar remblokjes. Onze fiets is uitgerust met marathonbanden, waardoor we uiteraard hopen van niet lek te rijden. - Al dit gerief stoppen we in een set waterdichte achtertassen van Ortlieb. Carine neemt ook nog een rack pack van Ortlieb mee om ons picknickmateriaal, eten, fruit, koekjes ... in te vervoeren.
Zo jullie merken het, onze uitrusting geraakt stilaan in orde. Nu nog tasten, vouwen, wegen, selecteren ... om de fietstassen goed in te pakken en we zijn er klaar voor.
Ik ben Carine
Ik ben een vrouw en woon in De Klinge () en mijn beroep is leerkracht lager onderwijs, zorgleerkracht.
Ik ben geboren op 25/06/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, lezen, wandelen en kruiswoordpuzzels oplossen.
Ik ben mama van twee volwassen dochters.
Over mijzelf
Ik ben Myriam Heirbaut
Ik ben een vrouw en woon in Sint- Pauwels () en mijn beroep is mama.
Ik ben geboren op 14/09/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Spaans, flamencodansen, zingen, muziek.
Ik heb een dochter van tien jaar oud.
