2167 ingeschrevenen en dat al om 12u 's middags, dat moet je verdienen! Blijkbaar is deze Hollewegenwandeling geen onbekende voor de Vlaamse wandelaar. Het viel bij aankomst al op dat de parkeerwachters het niet makkelijk hadden om iedereen een plaatsje te geven. En onderweg had je constant het gevoel in colonne te lopen, met onderweg veel inhaalbewegingen en tot frustratie van pa (opnieuw van de partij!) ook 6 (jawel, ZES!!!) snelwandelaars die ons inhaalden. Niet dat 't stoorde, want de panoramas onderweg waren van dien aard dat je het gewoel om je heen kon vergeten. De wandeling liep via het windmolenpark langs de E314 en door ontelbare fruitgaarden naar Loksbergen. Dit is waarlijk de grensstreek tussen Haspengouw en het Hageland, want tussen de appel- en perenbomen ontwaarde je al 's een helling met wijnstokken. Het beste van 2 werelden! Weetje: de holle wegen hier zijn de diepste van Vlaanderen, en er waren inderdaad enkele mooie exemplaren bij. Aangezien elke holle weg ook weer een gewone weg wordt betekende dat ook: leuke stijgingspercentages. Pa kan getuigen dat deze doorwegen als je een zware zaterdagavond hebt uit te zweten... Mooie wandeling, met als ultieme verleiding lekker ruikende braadworsten bij aankomst... waar ik -sterk karakter als ik ben- manmoedig heb aan weerstaan!
Changement de décor: pa was er niet bij tijdens deze wandeling wegens andere verplichtingen (minder goeie voor de lijn, durf ik wedden!), maar ik had wel mijne maat Yves kunnen optrommelen. We besloten voor de 20km te gaan, die ons over dikwijls onverharde paadjes richting Linden en Pellenberg zou leiden. Hoewel het weerbericht niet erg positief was dwong onze inspanning blijkbaar toch geluk af, want geen druppel gezien of gevoeld. Ik heb er geen fotografisch bewijs van, maar dit was een wel heel erg mooie wandeling, die ons zo ver van de bewoonde wereld wegvoerde als in dit stukje Vlaanderen maar enigszins mogelijk is. 10/10 voor de parcoursmeester, volgend jaar opnieuw op de agenda!!
Hoe dikwijls ik ook al ben gaan wandelen in de buurt van Leuven en Heverlee, het blijft één van mijn favorieten plekken. Ik ben hier al een aantal keren wezen stappen bij -15°C over besneeuwde wegeltjes en met ijspegels aan m'n neus. Nu waren we blij onder het bladerdak van Meerdaalbos en Heverleebos te kunnen schuilen, want het was alweer erg warm. Deze zomer blijft gewoon duren! Vertrekpunt was het Heilig Hart-instituut, een mastodont van een school. Ik kan me voorstellen dat je hier op alle mogelijke manieren compleet verloren loopt wanneer je als 1e-jaars uit een klein gemeenteschooltje komt. Vreselijk, doet me denken aan mijn eerste jaar middelbaar. Niet mijn leukste ervaring ooit! Wat de wandeling betreft: ik heb vast niet alle kapelletjes gezien, maar ik heb er toch een stuk of 7 geteld onderweg, dus ze doet haar naam alle eer aan. Volgend jaar gaat op ongeveer dit parcours het wandelseizoen van start met de Nationale Wandeldag, en als 'k effe kan zal ik er dan opnieuw van de partij zijn. Wandelen in de bossen rond Leuven, het gaat niet snel vervelen!
Averbode is in mijn geheugen gegrift als plek waar ik op zomerse zondagen met mama en papa in de bossen ging picknicken en ravotten, waar we de schitterende abdij bezochten en een ijsje aten om de dag mooi af te ronden. Happy times! Eigenlijk hebben we deze zondag hetzelfde parcours afgelegd. De route leidde vanuit Zichem-centrum al snel naar de abdij. En hoewel we nogal houden aan ons gemiddelde van 6km/u konden we hier toch niet passeren zonder een kijkje te nemen op de binneplaats, waar sinds kort een waterspiegel is aangelegd die de magnifieke gebouwen rondom reflecteert. Erg mooi geslaagd, vonden zowel pa als ik. Nog even in verwondering rondgekeken en dan weer op weg, doorheen de bossen en dreven rondom de abdij, onze ouwe speelplek. Met de heide in bloei, alweer prachtig zomerweer (over augustus kunnen we dit jaar toch ECHT niet klagen!!), heidevennetjes her en der... Zucht, stop me een frisbee in m'n hand, geef me een bal en laat me even terug een jaar of 8 zijn... Bij aankomst kwam er net een tafeltje vrij op het terras van de sporthal van Averbode, dus konden we de dorst heerlijk buiten in de zon lessen. En dorst dat we hadden!!!
Deze wandeling leidde ons vanaf het vertrek in het cultureel centrum naar platelandsdorpjes Kerkom en Butsel, via meestal onverharde paadjes doorheen bos en voornamelijk maïsvelden. Wat het gesprek op de mislukte maïsoogst van dit jaar bracht, terwijl de gewassen er hier goed uitzagen. Een plaatselijk Westvlaams probleem misschien? Ja, een mens filosofeert wat af tijdens het wandelen... Onze voornaamste zorg was niet de staat van de gewassen, maar hoe het hoofd koel te houden bij deze temperaturen. Want hoewel we na het zien van het weerbericht (recordtemperaturen ver boven de 30°) besloten hadden extra vroeg aan het vertrek te staan, scheen die schitterende gele bol in de lucht al ongenadig op ons neer. Zweet tot in de schoenen! Vorig jaar zonk ik hier nog kniediep in het slijk, toen verlangde ik naar zon en warmte. Maar dit... was erover!
30e Omloop van de Druivenstreek Overijse, 12/08/2012
Wandelen in het groen op slechts luttele kilometers van onze hoofdstad, het kan! Overijse is één van die groene enclaves in de Brusselse rand waar je je compleet op den boer waant, tot je plots het geraas van voorbijzoevende auto's hoort en je beseft dat je langs de Brusselse grote ring wandelt. Weinig geraas tijdens deze wandeling, trouwens, enkel dommelende zondagse dorpsstraten en de geluiden van bos en veld. Heerlijke wandeling onder een snel opwarmende zomerzon (29° aan de eindmeet). En als mooie bonus nemen we een tros druiven recht van bij de teler mee naar huis. Heerlijke grote zoete druiven, uit de druivenstreek.
Voorwaarts Marsj!
