Dit weekend 's geen klassieke wandeltocht, want we waren met de familie op weekend in de Ardennen, samen met -zoals ik het gemakshalve zal noemen- de schoonfamilie. We verbleven in een huisje tussen de bomen net buiten het dorpje Bomal, nabij Durbuy. En gezien het weer droog bleef komt een mens al 's buiten, en bleek dat ons huisje zich zowat op de GR57 bevond. Dit is het lange-afstandswandelpad dat Luik verbindt met Luxemburg, dwars doorheen de Ardense valleien. http://www.trekkings.be/gr57voorstelling.htm
Dus met koters en al de bos in, en bleek al snel dat het pad een hele uitdaging was voor de beentjes van de gemiddelde 2-jarige. Voor we 't beseften zochten we onze weg naar beneden via een helling bezaaid met glibberige stenen en met bitter weinig houvast, zeker toen Jef en Daan besloten dat het veiliger was in mama's en papa's armen. Na enkele bijna-valpartijen durfde ik dat veiligheidsgevoel in twijfel te trekken... Maar goed, eens beneden zochten we ons al vlug een weg terug naar het dorpje, langs veilige en vooral geasfalteerde wegen. En niet veel verder wachtten de warmte van de houtkachel en een hete tas verse tomatensoep.
Leuk weekendje, met de lage herfstzon die -vooral op zondag- de geel gekleurde bossen in een gouden gloed toverde! Heel mooi!!
Voorwaarts Marsj!
