Averbode is in mijn geheugen gegrift als plek waar ik op zomerse zondagen met mama en papa in de bossen ging picknicken en ravotten, waar we de schitterende abdij bezochten en een ijsje aten om de dag mooi af te ronden. Happy times! Eigenlijk hebben we deze zondag hetzelfde parcours afgelegd. De route leidde vanuit Zichem-centrum al snel naar de abdij. En hoewel we nogal houden aan ons gemiddelde van 6km/u konden we hier toch niet passeren zonder een kijkje te nemen op de binneplaats, waar sinds kort een waterspiegel is aangelegd die de magnifieke gebouwen rondom reflecteert. Erg mooi geslaagd, vonden zowel pa als ik. Nog even in verwondering rondgekeken en dan weer op weg, doorheen de bossen en dreven rondom de abdij, onze ouwe speelplek. Met de heide in bloei, alweer prachtig zomerweer (over augustus kunnen we dit jaar toch ECHT niet klagen!!), heidevennetjes her en der... Zucht, stop me een frisbee in m'n hand, geef me een bal en laat me even terug een jaar of 8 zijn... Bij aankomst kwam er net een tafeltje vrij op het terras van de sporthal van Averbode, dus konden we de dorst heerlijk buiten in de zon lessen. En dorst dat we hadden!!!
Deze wandeling leidde ons vanaf het vertrek in het cultureel centrum naar platelandsdorpjes Kerkom en Butsel, via meestal onverharde paadjes doorheen bos en voornamelijk maïsvelden. Wat het gesprek op de mislukte maïsoogst van dit jaar bracht, terwijl de gewassen er hier goed uitzagen. Een plaatselijk Westvlaams probleem misschien? Ja, een mens filosofeert wat af tijdens het wandelen... Onze voornaamste zorg was niet de staat van de gewassen, maar hoe het hoofd koel te houden bij deze temperaturen. Want hoewel we na het zien van het weerbericht (recordtemperaturen ver boven de 30°) besloten hadden extra vroeg aan het vertrek te staan, scheen die schitterende gele bol in de lucht al ongenadig op ons neer. Zweet tot in de schoenen! Vorig jaar zonk ik hier nog kniediep in het slijk, toen verlangde ik naar zon en warmte. Maar dit... was erover!
30e Omloop van de Druivenstreek Overijse, 12/08/2012
Wandelen in het groen op slechts luttele kilometers van onze hoofdstad, het kan! Overijse is één van die groene enclaves in de Brusselse rand waar je je compleet op den boer waant, tot je plots het geraas van voorbijzoevende auto's hoort en je beseft dat je langs de Brusselse grote ring wandelt. Weinig geraas tijdens deze wandeling, trouwens, enkel dommelende zondagse dorpsstraten en de geluiden van bos en veld. Heerlijke wandeling onder een snel opwarmende zomerzon (29° aan de eindmeet). En als mooie bonus nemen we een tros druiven recht van bij de teler mee naar huis. Heerlijke grote zoete druiven, uit de druivenstreek.
Op deze wandeling was voor het eerst in weken mijn vaste compagnon, onze pa, er weer bij. Dubbel leuk voor hem, aangezien hij jarenlang in de brouwerij van Haacht heeft gewerkt en het dus een beetje een terugkeer naar de bron was. Nouja... Bleek dat de brouwerij zich eigenlijk 6km verderop in Boortmeerbeek bevindt, en dat Haacht, hoewel vaag bekend lijkend, sinds zijn tijd ginder sterk is veranderd. Zoals alles dus... Voor de verandering baadde de start in het zonlicht, mensen zaten al buiten aan tafeltjes, geen jassen of regenschermen... De eerste zomerwandeling die naam waardig kondigde zich aan.
Vanuit het centrum van Haacht ging het door het groen richting Wespelaar, doorheen het Haachts Broek. Het mooiste en interessantste deel van de wandeling was opgespaard voor na de pauze. In de bossen hier vind je namelijk overblijfselen van de KW-linie, één van de verdedigingsgordels die net voor WO2 werden gebouwd om Belgie te beschermen tegen een Duitse inval. Ze bestond uit oa een 400-tal bunkers, tussen Koningshooikt en Waver (vandaar KW!). Als je er meer over wil weten: http://www.kwlinie.be/
In Haacht stoot je zo op een bunker, maar vooral de Antitankgracht is de moeite. Deze site wordt nu beheerd door Natuurpunt en is werkelijk een groene parel waar het schitterend wandelen is. Meer info: http://www.natuurpunthaacht.be/natuurgebieden%20antitankgracht.html
Terug in Haacht hadden we er 11,9km op zitten en hadden we redelijk wat zweet gelaten, want ondertussen was 't zo'n 25° warm. Alle tafeltjes buiten natuurlijk bezet, maar er was toch wat dorst te lessen dus hebben we ons Onder de Toren aan de donkere Tongerlo gelaafd. Mooie wandeling, dit!
Mijn ouwe trouwe Caterpillars hebben hun beste tijd gehad. De rechterzool zei namelijk "foert!" tegen de rest van de schoen, resulterend in een stilaan gapend gat vooraan. Dit waren ook verre van "echte" wandelschoenen, maar ze zaten als gegoten, hielden zo goed als alle vocht buiten en... enfin, een moeilijk afscheid... Ik heb dan maar 's wat opzoekwerk gedaan en ben thuisgekomen met de North Face Hedgehog. Die voldoet aan de voornaamste eisen (lichtgewicht schoen, comfortabel, waterdicht, grip) en maakt me 130 lichter, wat ik best vind meevallen voor een goeie wandelschoen. De eerste ervaring (zie volgend bericht) is alvast positief: na een wandeling van 12km door bos en veld had ik niet het gevoel dat ik een nieuwe schoen aan 't inlopen was, dat zat allemaal lekker comfortabel. Waterdichtheid is niet getest, aangezien het weer voor de verandering droog is de laatste weken. Maar er komen nog genoeg gelegenheden om te plenzen, zeker weten!
Waar de term bierproeven in de omschrijving van deze wandeling vandaan komt is me een raadsel. De wandeling start vlakbij de brouwerij van Alken, en een Cristal mag een verfrissend pilsje zijn op een zomerse dag. Maar het is verre van een degustatiebier, en die zomerse dagen zijn in geen velden of wegen te bekennen. Nee, Belgie zit volop in het moessonseizoen en de verfrissing komt vooral van boven, in de vorm van bakken regenwater. Vastbesloten me niet uit het lood te laten slaan door wat nattigheid schrijf ik me in voor de 20km, wat in praktijk een tocht van 20,8km blijkt te zijn. Ster van het parcours is de Mombeek, die onderweg zorgt voor volop natuurpracht.
Wikipedia: De Mombeek is een beek die in Widooie, een deelgemeente van Tongeren in de Belgische provincie Limburg ontspringt op dezelfde plaats waar de Romeinen water vandaan haalden dat ze via een aquaduct, over de kunstmatig aangelegde heuvel die nu Beukenberg heet, naar Tongeren leidden.
De 112,5 m hoge heuvelrug in het zuiden van Widooie is een onderdeel van de waterscheiding tussen het Maas- en het Scheldebekken. De Jeker vloeit in de Maas terwijl de Mombeek via de Herk, de Demer, de Dijle en de Rupel in de Schelde stroomt. Er werden vaak plannen gemaakt de Schelde en de Maas te verbinden door deze heuvelrug door te graven, maar dat werd nooit voltooid.
De Mombeek loopt via Zammelen, Wintershoven, Vliermaalroot en Wimmertingen naar Sint-Lambrechts-Herk waar ze na ongeveer 23 km in de Herk uitmondt. Heel even, over 12 meter, loopt ze langs de grens tussen Sint-Lambrechts-Herk en Alken. In de loop der tijden werd ze Molenbeek, Herckbeek, Hamptbeek of Kertsbornbeek genoemd. In de Mombeek monden uit: de Marmelbeek nabij Jesseren en de Leerbeek/Winterbeek tussen Guigoven, Vliermaal en Wintershoven.
De Mombeek voedde tal van watermolens: de Croesmolen in Vliermaal, de molen nabij de hoeve Desseneer in Wintershoven, de Rootmolen in Vliermaalroot, de Bombroekmolen (nu niet meer aan de Mombeek door het verleggen van de bedding) in Kortessem, de Luimertingenmolen in Kortessem en de molen nabij het kasteel van Mombeek tussen Rapertingen en Wimmertingen.
In de Kortessemse deelgemeente Wintershoven stroomt de Mombeek in een prachtig decor met onder andere de Sint-Lambertusbron, gelegen in de weilanden vlakbij de hoeve Desseneer. In de landschappelijk, plantkundig en ecologisch waardevolle vallei van de Mombeek bevinden zich de door Natuurpunt beheerde natuurreservaten Zammelen, Nietelbroeken (Kortessem en grens Diepenbeek) en Mombeekvallei (Hasselt en Alken).
Voor de geiïnteresseerden: tot zo'n 5km voor het einde heb ik het redelijk droog gehouden. En toen... gingen de hemelsluizen open, werd de beekbedding naast het bospad wat te klein voor al het aangevoerde water... en dus nat van m'n kruin tot m'n kleine teen! Desalniettemin: schitterende wandeling doorheen de natuurpunten in de Mombeekvallei. Een dikke aanrader... bij droog weer!
Voorwaarts Marsj!
