Dag papa,

Even niet meer gereageerd... Ik was nadat je een paar dagen niet meer geblogd had, heel ongerust.  Maar mama heeft mij gerustgesteld!  Je hebt goede compagnie ontmoet wat de moeilijkere stukken in de tocht meer dragelijk maakt en ervoor zorgt dat de mooie ervaringen kunnen gedeeld worden.  Mijns inziens een andere ervaring dat met de fietstocht.  Het is zoals in de mop: er was eens een Belg, een Schot, een Fransman en een Italiaan....

Ik lees en zie vooral veel emotie in de blogs en dat maakt de ervaring vooral onvergetelijk...

Hier in België is het al een tijdje nat maar dat was niet anders dan voor je vertrok.  De velmseweg 24 b heeft zich een beetje een weg gezocht in uw afwezigheid maar missen doen we u allemaal. Soms weet je pas wat je mist als het er niet meer is.

Vrijdag vertrekken we onder ons drietjes naar de zee.  Ik om te oefenen voor de tocht die eraan komt, Lars voor de duvels en q-time met Jules, Jules om int zand te spelen en mama om zorg voor ons te dragen en om te drinken en te eten ;-)

Veel moed op de toch niet zo evidente tocht... Ik ben al van plan om mijn rugzak met minimum te laden. Ik hoop dat ik jullie kan bijhouden... want tegen dan zijn jullie geoefend.

Ik tel af naar 18 juni want het is de laatste tijd voor mij niet evident geweest maar what doesn't kill you makes you stronger hè...

Tot gauw Klara

01-06-2016 om 08:43 geschreven door Klara Helsen

Hallo Jos,

Wat een avontuur zeg!!!! Het is precies leuker om te stappen dan te fietsen omdat je nu de gelegenheid hebt om zoveel mensen te ontmoeten! Ook zit je, denk ik, meer in de natuur en kom je op plaatsen waar een "normale" mens nooit komt. Dat doet mij ook denken aan tochten die we vroeger maakten met de skis. Daar waren we soms ook boven de wolken (ik was dan blij dat ze in het dal in de mist zaten en wij in de zon)  en kwamen we op plaatsen waar we anders nooit zouden zijn geweest en dat is toch wel een speciaal gevoel hé. 

Dank zij de foto's en je prettig relaas kunnen wij ons heel goed inbeelden wat je allemaal beleeft.

Wij wensen je nog veel moed en een veilige, prettige, aangename voortzetting van je tocht.

Vele groetjes van
Titine en Rik

30-05-2016 om 01:34 geschreven door rik demol

Dag Jos

Ik lees dat je het zwaar hebt maar dat de fantastische natuur en ontmoetingen het mooi maken. Ik denk dat je niet anders verwacht had!

Je slaapervaringen doen me denken aan het internaat zoals ik dat eind jaren vijftig mocht meemaken: de chambrette met de gordijnen. Ben ik blij dat het ver achter me ligt. In mijn slechtste dromen verschijnt die ellendige slaapzaal nog wel eens... 

Het avontuurlijke hondje, dat jullie zo lang volgde, doet me aan onze Jacky denken. Die zou dat ook gedaan hebben. Ik moet je vertellen dat we Jacky hebben moeten laten inslapen en dat heeft toch wel wat tranen doen vloeien. Superhond!

En Jos, is stappen niet veel leuker dan fietsen? De kans op leuke ontmoetingen lijkt me groter, neen? Je kan op de vlakke stukken altijd praten en tegenover wildvreemden stel je je anders op. Ben je daar al uit?

Jos, ik lees je blog met veel belangstelling. Maar morgen is het 'werken-dag' en ik mag mijn luxe slaapkamer in na een regendouchke. 

Heel veel liefs 

KristinGBB

29-05-2016 om 23:02 geschreven door kristin Van Meeuwen