|
Ik heb vannacht een kamer gedeeld in de hostal 'La Posada' met Eddie en Jonathan, een Canadees uit Ottawa, die we gistermorgen hebben ontmoet. Zalig om eens niet in een rumoerige dormitorio van een albergue te moeten slapen.
Alle pelgrims die vannacht verblijven in het prachtig gerenoveerde Monasterio van de 11de eeuw, eten in het restaurant van onze hostal. In twee shiften. 2 keer 150 mensen! Onvoorstelbaar hoeveel talen je hoort spreken als je langs de tafels loopt!
Vandaag was een relatief gemakkelijke etappe. 23 km door de schaduwrijke bossen van Navarra. Op enkele stevige kuitenbijters na, vrijwel steeds bergaf op goed begaanbare grint- en bospaden.
Ik heb een tijdje samen gelopen met drie Vlaamse meisjes. Sarah is zes weken geleden vertrokken in Aalst! Op haar eentje helemaal alleen door Frankrijk. Nu nog vijf weken tot Santiago. Respect! De twee anderen zijn vertrokken ergens in Zuid-Frankrijk en stappen tot Pamplona. Zij wonen in Hakendover. Wat kan de wereld soms klein zijn!
Heb ook een tijdje samen gelopen met Fanny, een jonge Belgisch Luxemburgse. Zij heeft enkele maanden geleden haar dochtertje verloren. Ik ben even aangeslagen. Ze is pas geopereerd aan de knie en loopt met een verband. De dokter heeft het haar verboden, maar toch doet ze het. De hele weg naar Santiago!
Heb ook even samen gelopen met een jong Iers koppel. Ze willen later dit jaar trouwen en zien deze tocht als een soort relatietest...
Er zijn vele redenen om deze bizarre tocht te ondernemen!
De camino maakt ook zijn eerste slachtoffers. Mensen komen al mankend het dorp binnen. Blaren, pijnlijke knieën... Het zal er de komende dagen niet op verbeteren!
Mijn telefoon doet het nog steeds niet. Al drie winkels gedaan, Maryse heeft al enkele keren gebeld met Mobistar. Het probleem geraakt niet opgelost! Morgen lopen we naar Pamplona. Ik blijf er maandag tot de winkels openen. Dan koop ik me een toestel met een Spaans nummer.
PS Klik op de foto om hem te vergroten
|
