Kanker, iedereen kent wel iemand of heeft wel eens gehoord van iemand die vecht of gevochten heeft tegen deze ziekte. Ook voor mij is dit het geval. Uit de situaties die ik meegemaakt heb en door de impact die dit op mij gehad heeft kwam het idee om naar Santiago de Compostela te fietsen. Deels voor mezelf, om alles even op een rijtje zetten. Maar ook voor het goede doel om zo kankerpatiënten een hart onder de riem te steken. Om kankeronderzoek, opsporing en preventie en de begeleiding van patiënten en hun familie te steunen en kankerpatiënten zoals bijvoorbeeld mijn moeder en veel van haar lotgenoten nog betere toekomstperspectieven te kunnen bieden. Deze beschrijving is slechts een korte schets van waarom ik dit doe. Ben je nieuwsgierig naar het volledige verhaal? Lees dan het gedeelte “Mijn verhaal”.
Gedurende mijn tocht zal je op deze pagina mijn avontuur kunnen volgen. In de hoop dat ik overal internet heb, komt er iedere dag een kort verslagje over mijn ervaringen en enkele foto’s.
Hoe dit goede doel steunen?
Als eerste wil ik graag verduidelijken dat de reis zelf volledig door mezelf bekostigd wordt. Het geld wat door jou hopelijk gestort wordt gaat integraal naar het goede doel. Om misverstanden te vermijden wordt het geld daarom ook rechtstreeks op de website van levensloop Lommel gestort onder een team dat ik daar heb opgestart. Op deze manier komt het geld direct op de juiste plaats terecht en wordt er daar ook een teller bijgehouden van het reeds ingezamelde bedrag. Hopelijk kunnen alle kankerpatiënten op jou steun rekenen!
Wil je dit goede doel steunen? Klik op de link "Steun het goede doel" in de linker kolom op deze pagina onder "nuttige links". Vanaf het bedrag van €40,00 heb je recht op een fiscaal attest. Meer info in verband met dit attest zie de link "fiscaal attest"
28-06-2018
Dag 34: El Acebo -> Triacastela
Omdat onze lieftallige rode duivels vanavond spelen en ik daarna waarschijnlijk als een blok in slaap val krijgen jullie vandaag al een vroeg blogbericht. Vannacht heb ik geslapen als een roosje. vertrouwen op het geluid van de wandelaars die vertrekken als signaal om op te staan is helaas verleden tijd. Of ze zijn heel stil geworden of ik slaap er de laatste dagen doorheen. Vandaag was de kamer namelijk opnieuw leeg toen ik wakker werd. Omdat ze vandaag geen al te warm weer hadden voorspeld besloot ik rustig aan te doen. Even genieten van een ontbijtbuffet en dan vertrekken. De eerste kilometers gingen lekker vlot, niet moeilijk als het enkel maar afdalen is he :-) Zo kwam ik in Ponferrada aan, een stad met prachtig kasteel. Helaas kon je hier noet binnen. Zoals nog steeds te zien aan de decoratie was Ponferrada ooit een zeer belangrijke plaats voor de tempeliers.
omdat ik nog maar amper had moeten trappen besloot ik gewoon een stempel te halen en door te rijden. Onderweg richting Villafranca zaten 2 vrouwtjes op leeftijd aan een zeer klein kerkje, ze riepen me dat ik een stempel moest komen halen. Om ze niet teleur te stellen en onder het motto iedere stempel is een herinnering ging ik mijn stempeltje halen. Direct dan ook maar even hun kerkje bezoeken, deze was niet veel groter dan een degelijke kapel bij ons. Maar ware schoonheid zit vanbinnen en dat bleek ook hier het geval. Een stuk was men nog aan het restaureren maar rond het altaar leek het bijna een miniatuurversie van sommige kathedralen die ik bezocht heb. Prachtig met bladgoud versiert.
van daaruit ging het dan door naar Villafranca. Historisch gezien had Villafranca del Bierzo een belangrijke functie. Pelgrims die Santiago niet zouden halen konden hier hun vrijstelling krijgen waardoor ze van hun zonden vergeven waren. Ookal was het nog maar 11u, toch besloot ik hier al wat te eten. Na Villafranca zou ik beginnen te klimmen en dan zou ik alle energie kunnen gebruiken. Een lekker bord/pan Paëlla. Ideaal krachtvoer en een cola voor wat extra suikers. Nu kon ik er weer tegenaan! Of dat dacht ik dan toch, een half uurtje begon ik me heel flauw te voelen en licht duizelig. Hoe gek het ook klonk na juist gegeten te hebben, het leek alsof mijn suikerspiegel ineen zakte. De eerstvolgende winkel die ik tegenkwam chocolade en wat snoep gekocht. De chocolade half opgegeten en even gewacht en ja hoor het ging me al een stuk beter. Toch fijn als je bepaalde indicaties van je lichaam al snel kan begrijpen zodat je ook snel kan anticiperen. uiteindelijk dus klimmen naar O Cebreiro, een lange maar ook pittige klim! En omwille van de warmte, die normaal wel zou meevallen, voelde deze klim zwaarder aan dan de Roelandspas bij St-Jean-Pied-de-Port. Het was dan ook 10 graden warmer en zonder veel wind was het zweten geblazen. onderweg even stoppen voor een cola en ook om mijn lichaam te laten afkoelen. Vooral dat laatste had ik wel nodig. Uiteindelijk bereikte ik na vele kilometers klimmen Cebreiro. Hier wou ik eerst overnachten maar omdat ik dan morgen nog wat verder moest klimmen naar alto do poio besloot ik dit vandaag er maar bij te nemen. Daar was volgens het boekje ook een slaapplaats en ik zat toch in de flow om wat af te zien dus dat kon er nog wel bij. Daar aangekomen bleek die slaapplaats er niet te zijn, enkel een bar. Dan besloot ik maar om de afdaling vandaag te doen. 12km dalen, naast de prachtige uitzichten was dit de extra beloning voor de inspanningen van vandaag :-) wat kan dat toch fijn zijn. In TriaCastela dan een albergue gezocht, ik werd namelijk al door de eigenares aangesproken... Dan was het tijd voor het vaste avondritueel, douchen en kleren wassen. Toen ik uit de douche kwam regende het al. Omdat de kleren buiten opgehangen moesten worden besloot ik niet te wassen. Normaal kom ik zaterdag in Santiago aan, 1 dag vroeger dan verwacht. dus als ik ook morgen geen kleren zou kunnen wassen lukt dit nog wel met de zuivere set die ik nog heb. Een pelgrim mag een beetje stinken he :-)
hier nog wat fotos:
statistieken: 97,7 km en 1665hm, best goed! Al zeg ik het zelf.
Reacties op bericht (2)
29-06-2018
Laatste etappe
Hallo Joris,
Nog even en je hebt de grootste persoonlijke overwinning op zak, je hebt dan een geweldige prestatie geleverd.
Na al het zuur komt morgen het zoet, en dat smaakt en doet enorm goed.
Ik wens je nog heel veel succes in de laatste etappe.
Vele groeten, Lisette en Peter Lehnen
29-06-2018 om 18:50
geschreven door Peter Lehnen
28-06-2018
Wij wachten op je
Hey Joris
Weer goed je best gedaan vandaag. zowel je fietsprestatie als de mooie foto's voor ons allen te laten meegenieten van jou tocht. Wij zijn inmiddels goed aangekomen in Santiago de Compostela en verwachten je zaterdag. Morgen zullen we eens gaan kijken waar je je gaan opwachten. Veel succes. en dikke knuffel
28-06-2018 om 22:09
geschreven door Mama
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
