Kanker, iedereen kent wel iemand of heeft wel eens gehoord van iemand die vecht of gevochten heeft tegen deze ziekte. Ook voor mij is dit het geval. Uit de situaties die ik meegemaakt heb en door de impact die dit op mij gehad heeft kwam het idee om naar Santiago de Compostela te fietsen. Deels voor mezelf, om alles even op een rijtje zetten. Maar ook voor het goede doel om zo kankerpatiënten een hart onder de riem te steken. Om kankeronderzoek, opsporing en preventie en de begeleiding van patiënten en hun familie te steunen en kankerpatiënten zoals bijvoorbeeld mijn moeder en veel van haar lotgenoten nog betere toekomstperspectieven te kunnen bieden. Deze beschrijving is slechts een korte schets van waarom ik dit doe. Ben je nieuwsgierig naar het volledige verhaal? Lees dan het gedeelte “Mijn verhaal”.
Gedurende mijn tocht zal je op deze pagina mijn avontuur kunnen volgen. In de hoop dat ik overal internet heb, komt er iedere dag een kort verslagje over mijn ervaringen en enkele foto’s.
Hoe dit goede doel steunen?
Als eerste wil ik graag verduidelijken dat de reis zelf volledig door mezelf bekostigd wordt. Het geld wat door jou hopelijk gestort wordt gaat integraal naar het goede doel. Om misverstanden te vermijden wordt het geld daarom ook rechtstreeks op de website van levensloop Lommel gestort onder een team dat ik daar heb opgestart. Op deze manier komt het geld direct op de juiste plaats terecht en wordt er daar ook een teller bijgehouden van het reeds ingezamelde bedrag. Hopelijk kunnen alle kankerpatiënten op jou steun rekenen!
Wil je dit goede doel steunen? Klik op de link "Steun het goede doel" in de linker kolom op deze pagina onder "nuttige links". Vanaf het bedrag van €40,00 heb je recht op een fiscaal attest. Meer info in verband met dit attest zie de link "fiscaal attest"
Afgelopen nacht weer niet al te goed geslapen. Deze keer kon ik echter niet de schuld op mijn kamergenoot steken. Een Australiër deze keer. Hij was heel stil en voorbeeldig. We hadden afgesproken om deze ochtend om 6u30 op te staan om dan samen te gaan ontbijten. Hij wou eerst 5u30 maar het is vakantie he :-) het gevolg was wel dat ik om 8u al op de fiets zat. Het weer zag er goed uit en ik had er wel zin in. De tocht begon de eerste kilometers langs het kanaal. Heerlijk om de spieren op te warmen. Na eerst diverse wandelaars tegen te komen stond er plots een fietser langs de kant. Ik zag dat hij aan het sleutelen was aan zijn fiets dus stopte ik even om te zien of ik kon helpen. Het was een Nederlander uit den Haag. Dat praat gemakkelijk :-) daarom besloten we ook om even samen te rijden, alleen is ook maar alleen. na enkele kilometers vroeg hij me wel het tempo wat terug te schroeven, hij zou zich anders forceren. Ik probeerde er vanaf dan ook op te letten dat ik steeds iets trager was dan hem, zodat ik hem zeker niet zou opjagen. Enkel bergop, dan was het even ieder zijn eigen tempo. Uiteindelijk reden we samen tot s middags. En na enkele klimmen met de zwaarste tot 14%, besloten we ieder onze weg uit te gaan. Wel dezelfde richting maar ieder zijn tempo. Ik was namelijk gewoon om minder te stoppen (worden mijn benen stijf van).
Ik besloot nog even mijn beenstukken uit te doen, met temperaturen boven de 25 graden had ik die niet nodig dacht ik. Maar helaas, al rap werd duidelijk dat zonder beenstukken mijn knie weer dat raar gevoel gaf, precies alsof er de hele tijd iets lichtjes versprong. Gelukkig doet het geen pijn maar toch blijft het vreemd. Conclusie was wel zolang er iets rond mijn knie zat had ik er geen last van. Dan maar bij de volgende apotheker even binnen. Om met het warme weer niet continu mijn beenstukken te moeten dragen besloot ik om een knieverband aan te schaffen. En ja hoor, opnieuw leek het probleem verholpen.
Ondanks dat het probleem van de knie opgelost was bleef het vandaag toch zo 1 van die dagen op de camino dat het gewoon niet wil lukken. Mijn lichaam had er geen zin in, iedere omwenteling van de pedalen lijkt het dubbele van de energie te kosten en je geraakt maar niet vooruit. Nee het was geen hongerklop, eerder gewoon vermoeidheid van het lichaam denk ik. Het feit dat de wind ook niet mee zat was natuurlijk ook een belangrijke factor. Maar opnieuw dacht ik aan de personen voor wie we deze tocht doen, de vechters, zij moeten ook iedere dag doorzetten, ookal wil hun lichaam niet mee. Dus dat was hetgeen ik gedaan heb, doorzetten. Als het lichaam niet wil, dan maar op karakter.
Om 14u30 kwam ik dan, na ongeveer 5,5 uur fietsen aan op de eindbestemming: Castéra-Verduzan. Wegens gebrek aan een herberg dan maar gekozen voor een simpel hotelletje. Donsdeken en een badstoffen handdoek beschouw ik ondertussen als grote luxe! En een goede nachtrust gaat me deugd doen. na het inchecken en douchen nog even boodschappen doen. Daarna ging ik even op het bed mijn Facebook updates en jullie reacties lezen. Maar al snel viel ik even in slaap. Niet omdat jullie saai zijn, ik was gewoon op...
Juist nog even goed gegeten en nu maar mijn bedje in. Uitrusten en recupereren want morgen is er weer een dag.
Hier nog wat fotos:
statistieken van vandaag: 83,7 km en 993hm
PS de berichten doen bij jullie ook de ronde dat Lourdes onder water staat. Dit is correct. Ik zal er vrijdag aankomen, dus even afwachten hoe de status dan zal zijn. Deze regio heeft wel veel water moeten verwerken afgelopen dagen. Diverse rivieren zijn buiten hun oevers getreden en velden en weien staan blank op sommige plaatsen. Ook zijn overheidsdiensten vollebak bezig met overal modder van de wegen te halen. Laten we dus hopen, voor de landbouwers hier en mezelf, dat het droog blijft.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
