Kanker, iedereen kent wel iemand of heeft wel eens gehoord van iemand die vecht of gevochten heeft tegen deze ziekte. Ook voor mij is dit het geval. Uit de situaties die ik meegemaakt heb en door de impact die dit op mij gehad heeft kwam het idee om naar Santiago de Compostela te fietsen. Deels voor mezelf, om alles even op een rijtje zetten. Maar ook voor het goede doel om zo kankerpatiënten een hart onder de riem te steken. Om kankeronderzoek, opsporing en preventie en de begeleiding van patiënten en hun familie te steunen en kankerpatiënten zoals bijvoorbeeld mijn moeder en veel van haar lotgenoten nog betere toekomstperspectieven te kunnen bieden. Deze beschrijving is slechts een korte schets van waarom ik dit doe. Ben je nieuwsgierig naar het volledige verhaal? Lees dan het gedeelte “Mijn verhaal”.
Gedurende mijn tocht zal je op deze pagina mijn avontuur kunnen volgen. In de hoop dat ik overal internet heb, komt er iedere dag een kort verslagje over mijn ervaringen en enkele foto’s.
Hoe dit goede doel steunen?
Als eerste wil ik graag verduidelijken dat de reis zelf volledig door mezelf bekostigd wordt. Het geld wat door jou hopelijk gestort wordt gaat integraal naar het goede doel. Om misverstanden te vermijden wordt het geld daarom ook rechtstreeks op de website van levensloop Lommel gestort onder een team dat ik daar heb opgestart. Op deze manier komt het geld direct op de juiste plaats terecht en wordt er daar ook een teller bijgehouden van het reeds ingezamelde bedrag. Hopelijk kunnen alle kankerpatiënten op jou steun rekenen!
Wil je dit goede doel steunen? Klik op de link "Steun het goede doel" in de linker kolom op deze pagina onder "nuttige links". Vanaf het bedrag van €40,00 heb je recht op een fiscaal attest. Meer info in verband met dit attest zie de link "fiscaal attest"
12-06-2018
Dag 18: Cahors -> Moissac
Afgelopen nacht heb ik niet al te best geslapen. Ik lag op een kamer met een Nieuw-Zeelander. Op zich geen probleem. Maar ik denk dat hij slaap apneu had. Ik lag juist in bed, na een periode van zwaar ademen was het ineens muisstil. Het leek alsof hij niet meer ademde, ik ongerust blijven luisteren en na een tiental seconden begon hij gelukkig weer. Ik wou hier op de vierde verdieping niet iemand gaan reanimeren :-) Ik kon er niets aan doen maar ongewild bleef ik naar zijn ademhaling luisteren... maar goed uiteindelijk toch wat geslapen en om 7u15 opgestaan. Oorspronkelijk was de planning om rond 8u30 te vertrekken. Tijdens het ontbijt kwam ik echter in gesprek met een pelgrim die een rustdag ingepland had. Beiden hadden we op onze tocht een paar straffe momenten meegemaakt die wel heel toevallig waren. Zoals ik het moment dat ik Bompa vroeg voor wat gezelschap op mijn eerste dag alleen. We deelden deze ervaringen en zo kwamen we van het ene onderwerp in het andere. De emotionele rollercoaster die een tocht als deze met zich meebrengt, maar die daarom niet slecht is. Het is niet dat je hier depressief van terug komt, het is eerder dat er geen grens of beperking is op je emoties, thuis probeer je je soms sterk te houden of probeer je bepaalde emoties te verbannen. Hier overkomt het je en tegenhouden heeft geen zin. Dat is ook de reden dat ik deze tocht alleen wou ondernemen, mezelf de vrijheid geven om alles te verwerken... Verder hadden we het over het feit dat ik deze blog schrijf, ik vertelde dat ik oorspronkelijk het plan had om het echt persoonlijke gedeelte voor mezelf in een dagboek te schrijven en de blog algemener te houden. Maar dat ik dit idee al vrij snel heb laten varen, ik wou de mensen thuis, jullie dus, zoveel mogelijk laten mee ervaren hoe zo een tocht is, de ups en downs. Hopelijk lukt me dit ook?!
uiteindelijk dan pas om 9u a half 10 vertrokken. Na een uurtje droog weer was het weer tijd voor de regenkledij. Bijna heel de dag regen, heel af en toe een korte periode droog maar dat was meestal niet lang. Thuis zou ik dit verschrikkelijk fietsweer gevonden hebben, nu was het gewoon deel van de ervaring, en ik heb vandaag geen moment gehad dat dit me zwaar viel, another day on the road... aan de omgeving was te merken dat het veel geregend had. Velden die onder water stonden tot zelfs modder van de velden die op de weg beland was. Voorzichtig zijn was dus zeker de boodschap vandaag! Gelukkig was het een korte tocht en kon ik om 14u al aankomen in Moissac, helemaal doorweekt maar voldaan. Even een slaapplaats regelen, een bezoek aan de abdij hier en een wandeling door de stad. en dan natuurlijk op een bankje (bij een WIFi hotspot) de blog schrijven :-)
hier nog wat fotos van vandaag:
statistieken voor vandaag: 64,8 km en 535 hm
Reacties op bericht (1)
12-06-2018
er is geen toeval, ons leven is blijkbaar vooraf uitgestippeld ...
Helaba. Je doet dat goed, je schrijft goed, je leert jezelf goed kennen, je laat je meenemen in deze tocht door alles wat er rondom je gebeurt ! Leuk, maar soms ook hard en pijnlijk, maar zoveelste meer doet zo'n avontuur deugd !
Geniet en blijf genieten, want je leert elke dag weer iets bij !
Succes nog !
12-06-2018 om 20:25
geschreven door Fony
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
