Kanker, iedereen kent wel iemand of heeft wel eens gehoord van iemand die vecht of gevochten heeft tegen deze ziekte. Ook voor mij is dit het geval. Uit de situaties die ik meegemaakt heb en door de impact die dit op mij gehad heeft kwam het idee om naar Santiago de Compostela te fietsen. Deels voor mezelf, om alles even op een rijtje zetten. Maar ook voor het goede doel om zo kankerpatiënten een hart onder de riem te steken. Om kankeronderzoek, opsporing en preventie en de begeleiding van patiënten en hun familie te steunen en kankerpatiënten zoals bijvoorbeeld mijn moeder en veel van haar lotgenoten nog betere toekomstperspectieven te kunnen bieden. Deze beschrijving is slechts een korte schets van waarom ik dit doe. Ben je nieuwsgierig naar het volledige verhaal? Lees dan het gedeelte “Mijn verhaal”.
Gedurende mijn tocht zal je op deze pagina mijn avontuur kunnen volgen. In de hoop dat ik overal internet heb, komt er iedere dag een kort verslagje over mijn ervaringen en enkele foto’s.
Hoe dit goede doel steunen?
Als eerste wil ik graag verduidelijken dat de reis zelf volledig door mezelf bekostigd wordt. Het geld wat door jou hopelijk gestort wordt gaat integraal naar het goede doel. Om misverstanden te vermijden wordt het geld daarom ook rechtstreeks op de website van levensloop Lommel gestort onder een team dat ik daar heb opgestart. Op deze manier komt het geld direct op de juiste plaats terecht en wordt er daar ook een teller bijgehouden van het reeds ingezamelde bedrag. Hopelijk kunnen alle kankerpatiënten op jou steun rekenen!
Wil je dit goede doel steunen? Klik op de link "Steun het goede doel" in de linker kolom op deze pagina onder "nuttige links". Vanaf het bedrag van €40,00 heb je recht op een fiscaal attest. Meer info in verband met dit attest zie de link "fiscaal attest"
10-06-2018
Dag 16: St Pardoux -> Rocamadour
Na gisteren avond nog super lekker gegeten te hebben en een weldoende nachtrust in het kingsize bed was ik er vanmorgen helemaal klaar voor. Het beloofde vandaag een pittige dag te worden. Omdat ik wat van mijn route was afgeweken en niet meer vertrouw op mijn kennis Google, toch maar even de hoofdweg gevolgd. Deze zou na 5 a 10 kilometer mijn route kruisen in donsenac. In het begin een beetje glooiend maar dan leek het een afdaling tot in de hel. Dat is allemaal fijn natuurlijk maar wetende hoe het hoogteprofiel voor vandaag eruit zag wist ik dat ik binnenkort stevig mocht gaan klimmen. En ja hoor de eerste echte klim was er 1 van 6-10% en 6km lang. Ik heb jullie gezegd dat ik ging genieten maar dat was gewoon afzien. Rondkijken was pas voor als ik boven kwam, tijdens het klimmen kon ik enkel naar de weg en naar mijn bovenbuis kijken.
op mijn bovenbuis staat namelijk een gepersonaliseerde tekst: dream, believe, act, achieve die verwijst naar iets wat Bompa altijd tegen me zei: alles kan, zolang je er maar in geloofd! Als je die tekst dan ziet kan je niet anders dan doorzetten. Wanneer je dan boven aankomt is het uitzicht om stil van te worden. Wat heb ik vandaag kunnen genieten van deze uitzichten! Ookal deden heel mijn benen pijn van verzuring tijdens het klimmen. Boven aankomen was steeds een beloning;
De tocht vandaag verliep met veel klimmen en dalen, maar ook emotioneel was het wel een bewogen dag. Schommelingen tussen euforie en ontroering. Tijdens 1 van de lange afdalingen moest ik ineens denken aan wat voor een inspiratie bepaalde mensen voor me geweest zijn, helaas ieder van hen gestorven aan de gevolgen van kanker. Gaande van familie, mensen die ik bijna beschouwde als familie, mentors en zelfs een bijna leeftijdsgenoot. Stuk voor stuk inspiraties die me kracht geven om deze tocht tot een goed einde te brengen. Helaas kan ik hen niet meer helpen, maar ik kan hen hiermee wel herdenken. Op zo een momenten vloeit er wel eens een traan. Maar dat is niet perse een slecht teken, het was geen verdriet maar een moment van ontroering. Eigen aan mijn camino, verwerken van het verleden en zo groeien voor de toekomst.
uiteindelijk na diverse klimmen van 6-10 procent kwam ik op mijn eindbestemming aan, Rocamadour. Man wat had ik afgezien! Maar wat een prachtige stad! Gebouwd tegen een rotswand. Zeker de moeite om eens op te zoeken of te bezoeken! gelukkig mocht ik eindigen met een afdaling, of dat dacht ik dan toch want na het regelen van een slaapplaats bij het toeristenkantoor kon ik dezelfde weg terug omhoog... nu slapen we dus in le chateau! Helemaal bovenaan de heuvel.
statistieken: 84 km en 1213 hm
Reacties op bericht (3)
11-06-2018
Chapeau
Hey Joris, ik volg je al van voor je vertrek. Echt "chapeau" voor wat je doet. Je blog is ontroerend mooi geschreven en zo te zien rij je door prachtige landschappen.
Zoals ik in je boekje schreef, brandt hier altijd een kaarsje voor jou (wel elektrisch want anders zou er brandgevaar zijn!)
Nog veel succes en sterkte op je tocht.
11-06-2018 om 13:50
geschreven door Mia
10-06-2018
Mooi
Joris - het is allemaal zó mooi: wat je beleeft: van binnen en aan je buitenkant, wat je schrijft, wat je foto's met ons delen allemaal zo mooi !
10-06-2018 om 23:19
geschreven door Dees
Prachtig
Hey Broerke, Top bezig en weeral een prachtige tekst hier op je blog!! Ik weet zeker dat de personen die je vernoemt enorm trots op je zouden zijn!! En hierboven zullen ze zeker en vast over je waken en je steunen! Één voor één prachtige, stralende sterretjes. Dikke knuf x your Sis
10-06-2018 om 23:01
geschreven door Stéfanie
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
