Wat een geluk heb ik man  Ik mocht in een deel van de eerste en tweede verdieping van de 'nieuwe' vleugel van het Hollands Museum bewonen.
Intussen ben ik al 40 jaar en ik ben al aangesteld als directeur van het belangrijkste museum voor moderne kunst in Nederland!!! hoe zalig is dat wel niet!!
Een nadeel dat ik daar woon is dat ik uitzicht heb over het Museumplein, waar mensen hun hond uitlaten. In het weekend komen dan voetballers hun slidings oefenen,...
Boek fragment(tweede proloog p 10-11 , p 15) :
[...]
"Goed, ik heb uitzicht over het Museumplein, maar overdag lopen op dat grasveld allerlei vreugdeloze figuren hun hond uit te laten - want dat uit de kluiten gewassen plantsoen is natuurlijk één grote poepstrook, in het weekend bevolkt door de amateurvoetballers die hun slidings maken op een bedje van uitgesmeerde hondenstront en die bij een schot op goal - met twee hoopjes kleren als provisorische doelpalen - een stukje hard geworden bolus mee omhoogtrappen."
[...]
"Intussen kan mijn geluk niet op, ik bewoon een deel van de eerste en tweede verdieping van de nieuwe vleugel (die allang niet meer nieuw is en mettertijd zal worden afgebroken) van het Hollands Museum, en met dat wapenfeit in de binnenzak is het morsige grasveld van het Museumplein een bagatel."
[...]
"Zelfs op zijn veertigste werd Jelmer Verhooff nog, door collega's en in de media, 'jong' genoemd. Hoe presteert iemand het om op die leeftijd al aangesteld te worden als directeur van het belangrijkste museum voor moderne kunst in Nederland?"
|
Omdat ik nog niet zo heel goed ben in het duiken, ben ik gewoon pijlrecht op mijn buik gevallen 
en wat deed dat pijn... Natuurlijk stond de hele klas aan de rand van het zwembad. Ik schaamde me dood...
