Ons verhaal Na het lange wachten, hopelijk toch een broertje en/of zusje voor grote broer Jonas
16-04-2010
Het verlossende telefoontje
En, niet verwacht, maar wel gekregen, een fantastisch telefoontje. Ja, mevrouw, we moesten uw cryo ontdooiën (klonk ze vrij ernstig, ik hoorde precies het slechte nieuws in haar stem), wel, het is heel goed gegaan, je mag morgen om 11u45 komen. Jipie, wat 'n nieuws! En nu maar hopen of ons gelukje of onze frostie heel lang blijft zitten . Dames, trouwens, bedankt voor het .
Vandaag op controle geweest. Onze grote follikel is nu 17mm, dus de eisprong mag eraan komen. Vanavond Pregnyl zetten, woensdag ons huiswerk nog eens maken. Vrijdag gaan ze onze cryo ontdooien en hopelijk gaat hij het overleven! Zaterdag is dan de terugplaatsing als alles volgens plan verloopt
Vandaag nog eens op controle geweest bij de assistente. Ik had er niet echt een goed gevoel bij, want ze vroeg aan mij wat de planning was en/of ik bloed moest laten trekken. Na FM en bloedresultaten ging ze overleggen met mijn gyné. Om 13u belde ze dat mijn gyné content was met de resultaten en ik maandag terug op controle moet, nog maar eens. Ze kon me geen afspraak maar geven, m.a.w. ik moet maar op goed geluk naar Bonheiden trekken. Pff, het loopt daar zo mank tegenwoordig, niet te doen. 1 gyné been gebroken (die van mij dus) en het loopt er mank, niet normaal!
Vandaag op controle geweest. Dr Pelckmans was er niet, gezien de omstandigheden, maar we werden fantastisch opgevangen door dr Dufroimont. Ze vroeg echt hoe het met ons ging, of ik er eens met iemand wou over praten, hoe we dit al koppel deden, enz ... Ik had er echt een goed gevoel bij.
Ik blijk al enkele kleine follikels te hebben, maar ze moeten nog goed doorgroeien. Morgen krijg ik weer een dosis ampulles om alle dagen te spuiten en dan volgende week woensdag weer op controle. Hopelijk volgende week dan nog terugplaatsing, de ALLERLAATSTE kans. Of toch niet? Mijn hart zegt nog proberen, maar verstand zegt stoppen. Wie zal winnen?
Gisterenmorgen naar gyné gebeld. Ze was zelf al gaan kijken naar het resultaat, NEGATIEF dus. Ze dacht dat we nog 2 cryo's hadden, maar ik dacht maar 1. In ieder geval, morgenvroeg op controle en dan kan kijken hoe ver ik zit in de cyclus, dan het nodige doen en hopelijk gaat ons cryo het overleven zodat we dan toch nog één kans hebben.
Mijn verstand zegt na dit stoppen, maar ik kan me het niet voorstellen dat Jonas geen broer of zus zou hebben. Pff, ingewikkeld ingewikkeld ingewikkeld!
Mijn verstand heeft zich er min of meer bij neergelegd dat Jonas alleen zal blijven, maar mijn hart niet. Wat nu?
Ik durf mijn tranen niet meer te laten zien, maar ze zitten er, ze zitten er klaar
De hyperventilatie is nog nooit zo erg geweest, dus in mijn binnenste heb ik er stress van.
Ook ben ik enorm teleurgesteld in sommige vriendinnen, allée, ik dacht dat ze vriendinnen waren, maar die me nu minder steunen dan sommige lezertjes hier die ik nog nooit ontmoet heb. Dank je wel aan deze lezertjes.
Maandag eens naar de gyné bellen, weet eigenlijk niet goed waarom, maar ga toch eens horen hoe het met mijn bloed gesteld was vorige week.
Ons weekje zon zit erop. Het begin was heel goed, maar gisteren weer een enorme tegenvaller. Bloedverlies en een negatieve zwangerschapstest.
Ik snap echt niet hoe het komt dat zelfs niet 1 toppertje van de 2 blijft zitten
De laatste verse poging hebben we gehad, nu hebben we enkel nog 1 cryo, maar daar reken ik niet meer op. Morgen gewoon ter bevestiging nog eens bloed laten trekken en wat dan, dat weet ik niet, want mijn gyné blijkt net volgende week met vakantie.
Ik probeer deze keer positief te blijven, nu maar hopen dat dit helpt. Ik heb weer de typische kwaaltjes na PU en TP, gespannen borsten, moe, constipatie, enz .. Ik hoop alleen dat ze langer dan 14 dagen blijven duren deze keer
Jonas vroeg deze morgen "er is toch een boeleke aan het groeien hé?". Zo'n kind moet toch echt wel aanvoelen wat er gaande is, zo slim, niet te doen! Ik heb 'm gezegd dat het echt ni wil lukken een kleine broer of zus, maar dat heeft 'm niet begrepen denk ik
Nogmaals bedankt iedereen om zo met mij mee te leven en om te blijven duimen
Zouden we een tweeling zien zitten? Zou die kans er zijn? Wel ja, ze is er, maar ze is natuurlijk klein!
Hier heb ik onverwacht een superdag gehad. Er zijn maar liefst 2 toppertjes 8-cellig teruggezet EN voor de eerste keer hebben we ééntje in de diepvries. Deze laatst poging heeft ons alvast een mooi resultaat opgebracht. Nu nog hopen dat het een superresultaat wordt.
Binnen 2 weken meer nieuws!! En goed nieuws, daar hopen we hier thuis op!!
Deze voormiddag al goed nieuws gehad. Ik had blijkbaar 7 rijpe eicellen waarvan er 4 bevrucht zijn. Voor ons is dit resultaat schitterend, aangezien we normaal ICSI zouden moeten doen.
Maandagmiddag is de TP, hopelijk schieten er dan zeker 2 goeikes over.
Vandaag was de pick-up. Wat een drukte in de kliniek. Ik werd zelfs doorverwezen naar de dagkliniek.
Rond 10u was de pick-up. Deze keer was ik echt volledig weg, ik weet er helemaal niks van. Wat schrok ik toen ik op de recovery lag. Dr Pelckmans kwam daar even langs, ik had 8 eicellen zei ze. Toen ze belde naar het labo voor het resultaat, stak ze haar duim op, m.a.w. mijn ventje zijn staal was heel goed.
Gezien ik op de dagkliniek lag, mocht ik pas naar huis nadat de annestisist geweest was. En wat bleek, tussen kwam pas rond 17u30, dus we hebben een volledige dag in de kliniek doorgebracht. Nu maar hopen dat dit iets goeds opbrengt hé.
Ikzelf ben terug thuis van de echo. Omdat ik zoveel last heb van de hyperventilatie ben ik terug naar huis mogen komen, en natuurlijk ook omdat ik sommige follikels al voel zitten. Ik moet zeggen, ze hebben goed hun best gedaan hierbinnen, ze hebben een groeispurt gemaakt
Nu vrijdag is de pick-up, straks rond 16u weet ik de planning voor de komende dagen. Nu ik ben blij dat het vooruit gaat, maar ik vind het allemaal niet zo spannend meer als de eerste keer.
Dr Pelckmans heeft me tem volgende week woensdag thuis geschreven. De eerste ronde had rust me ook geluk gebracht (alleen jammer dat het toen niet heeft mogen blijven duren).
Gisteren op controle geweest. Er waren ongeveer 11 follikels te zien van gemiddeld 9mm. Maandag terug op controle en dan hopelijk groen licht voor de PU.
Ik ben nog steeds draaierig. Vandaag eens naar de dokter gaan want ben ongerust. Hopelijk is er niks ergs aan de hand.
Ik heb echt veel zin om ermee te stoppen. Ik voel me al een week slecht. Nu heb ik sinds vrijdag hoofdpijn, van 's morgens tot 's avonds, niks helpt! Ik word er ontzettend triest van. Met momenten ben ik draaierig, hoelang kan mijn lichaam dit nog verdragen, niet lang meer denk ik ....
Waarom wil het hart het EEN en zegt het verstand het tegenovergestelde?
Niemand kan me raad geven, ik weet het, maar het is ontzettend moeilijk. HELP HELP HELP
Zoals jullie weten heb ik last van hyperventilatie, sinds ik terug spuit heb ik er nog meer last van. Deze morgen voelde ik me goed. Ik had een vergadering en da's meestal zo'n plaats om het te krijgen. Het eerste uur ging het goed, maar toen begon ik weg te draaien. De mannen rondom mij zagen het precies. Toen maar even verteld dat ik wegdraaide, gelukkig hadden ze allemaal begrip voor de situatie. Cola'ke gedronken en toen werd het al wat beter, gelukkig maar!
Die stomme medicijnen, heb er hoe langer hoe meer mijn buik van vol. Maar ja, dan denk ik, Cathy, nog even volhouden en je bent er vanaf, hopelijk krijg ik dan wel een mooi resultaat in de plaats.
Vandaag op controle geweest, alles was ok, ik mag starten morgen. Maar, ik heb iets aan de hand. In al mijn enthousiasme ben ik vandaag al beginnen spuiten ipv morgen. Nu vraag ik me af of dit kwaad kan. En, omdat mijn gyné morgen niet in bonheiden zit, kan ik haar niet bellen.
Soms ben ik echt verstrooid hé. Ik had nu net een goeie dag en nu dit, verdorie toch.
Morgen om 7u30 word ik in Bonheiden verwacht. Ik zie er tegenop omdat ze morgen gladde wegen voorspellen. Hopelijk morgen goed nieuws, zodat we kunnen starten!
Dadelijk komt (toekomstige) grote broer naar huis. Wat heb ik 'm gemist. Morgenvroeg gaat hij dan naar de andere oma & opa tot donderdagmiddag, m.a.w. waren we maar al 1,5 dag ouder.
Mama zijn is toch niet altijd makkelijk hoor, zeker niet als je moet gaan werken en de kids vakantie hebben. Ik probeer 'm zo weinig mogelijk naar de buitenschoolse opvang te doen, vooral omdat het voor hem vakantie is, en ze daar toch weer de regeltjes moeten volgen. Maar ja, dit houdt meestal in blijven slapen bij de oma's & opa's om onnodig over en weer gerij te beperken.
Gisteren had ik weer veel last van hyperventilatie. Ik vind dit gek want de vorige cyclus had ik geen bijwerkingen en nu na dagen al. Maar allée, we tellen af, , weken spuiten en de PU komt in zicht (we moeten positief blijven hé).
Is het omdat het weer eens sneeuwt en we vandaag naar Antwerpen moeten rijden?
Is het omdat ik weer eens gelezen heb dat iemand zwanger is (en ja, ik gun het haar natuurlijk van harte) en ik me dan bedenk, zal ik dit nog eens meemaken?
Is het omdat ik Jonas tot dinsdagavond zal moeten missen?
Ik moet terug proberen het positieve in het leven terug te vinden, maar vandaag lukt het mij niet. Voel me niet happy, ik wil zon, ik wil weten wat de toekomst brengt, ik wil op vakantie en vraag me af wat de toekomst me nog zal brengen op professioneel gebied.
Het zou een HAPPY VALENTINE moeten zijn vandaag, maar deze is uitgesteld naar morgenavond, in de hoop dat ik er dan zin in heb.
. Dames, trouwens, bedankt voor het 
.
