Nu kan je er thuis niet meer naast kijken! Jolie verwacht duidelijk puppies. Een zeer lichte zwelling begint zich te tonen aan haar buikje. Niet echt zichtbaar, maar ik voel het verschil wanneer ik haar betast. Het verschil in haar gedrag is veel manifester aanwezig. Eten is nog steeds een ramp. Op aanraden van onze dierenarts zijn wij puppievoer gaan kopen. Mijn o zo bezorgde ventje bracht ook een verpakking 'Duck' mee, in de hoop haar hiermee te strikken voor een maaltijd. De pogingen kenden succes. Het natte voer van Duck leek wel een feestmaal. Alleen was Jolie dan weer zo gulzig aan het slokken geweest dat 2 minuten later de volledige maaltijd over mijn keukenvloer lag . Een half succes dus maar... De volgende maaltijd dan maar wat puppiebrokken gepresenteerd. Poging geslaagd. Puppiebrokken lijkt ze smakelijk te vinden en de maaltijd blijft ook binnen. Best, want ik denk dat ze toch het voer broodnodig heeft om genoeg reserves voor die kleine beestjes op te doen. Broodnodig... Over brood gesproken... Jolie heeft blijkbaar de vreemde gewoonte opgenomen om telkens wanneer er brood op tafel komt te gaan bedelen. Ze heeft dit nog niet eerder gedaan en was het eigenlijk ook niet gewoon om wat van tafel te krijgen. Nu lijkt ze 'gek' te worden als ze nog maar brood ruikt. Ze vangt dan aan met wat janken en piepen en springt op en neer. Wanneer ik haar een boterham toestop, smikkelt ze die binnen alsof het een stukje cote-à-l'os is! Och ja, gezien ze anders maar zo weinig wil eten, zie ik maar door de vingers dat dit misschien geen zo een goede gewoonte is. Ik troost mezelf met het feit dat ik een boekje las dat bedelgedrag tijdens de dracht normaal spontaan verdwijnt na de bevalling...
Verder uit de grootste verandering zich in het feit dat Jolie niet echt meer in is voor spelletjes. Normaal speelt ze veel met onze Dobermann Hyatan, maar nu moet ze daar plots niets meer van weten. Wanneer hij haar aanspoort tot wat dollen, is ze niet geïnteresseerd en wanneer mijnheer aandringt, maakt ze hem met een diepe grom duidelijk dat aandringen weinig zin heeft. Gelukkig heeft hij de boodschap al snel begrepen en laat hij haar maar met rust. Het lijkt erop dat ze het meeste zin heeft in ergens op haar gemak liggen luieren. Haar comfortabele zetel of de koude vloer, maakt niks uit, zolang ze maar kan liggen dommelen. Je zou er nog jaloers van worden....
Joehoe! Vandaag met Jolie naar de dierenarts geweest voor een echo. Mijn vermoeden is bevestigd! Wij krijgen puppies!
De afspraak om vandaag langs te gaan was al eventjes vastgelegd. Eerlijk, ik had er geen idee van hoe dit bij een hond juist in zijn werk gaat, maar alles is vlot verlopen. Voorzichtig werd er bij Jolie wat haar weggeschoren op haar buikje en dan gebeurd de echo comform we die uit de gewone geneeskunde allemaal kennen. Quasi onmiddellijk kregen we bevestiging dat onze meid wel degelijk drachtig is. Op het eerste beeld waren met zekerheid al vier piepkleine jonkies te zien. Gezien de echo slechts op een klein stukje van de buik werd gedaan, zegt de dierenarts met zekerheid dat er 'veel' zijn. Hoeveel? Geen idee. Daarvoor zou immers de volledige buik moeten worden geschoren en een veel meer uitgebreide echo moeten worden gedaan. Een verrassing dus voor ons. Vanaf nu wordt het aftellen naar 25 maart!
En eigenlijk is de echo vooral een bevestiging van hetgeen ik al vermoedde uit het gedrag van mijn teefje. Een opsomming : loom gedrag, eetlust naar haar gewone brokken herleid tot twee keer niks, bedelgedrag aan tafel (normaal doet ze dit niet), af en toe braken, lichtroze tepeltjes,,, Toch blij dat mijn vermoeden vandaag werd bevestigd. Nu kan ik volop beginnen plannen maken, organiseren en mij nog over allerlei, vooral praktische zaken wat extra informeren. Niet te geloven hoe blij ik ben!
. Een half succes dus maar... De volgende maaltijd dan maar wat puppiebrokken gepresenteerd. Poging geslaagd. Puppiebrokken lijkt ze smakelijk te vinden en de maaltijd blijft ook binnen. Best, want ik denk dat ze toch het voer broodnodig heeft om genoeg reserves voor die kleine beestjes op te doen. Broodnodig... Over brood gesproken... Jolie heeft blijkbaar de vreemde gewoonte opgenomen om telkens wanneer er brood op tafel komt te gaan bedelen. Ze heeft dit nog niet eerder gedaan en was het eigenlijk ook niet gewoon om wat van tafel te krijgen. Nu lijkt ze 'gek' te worden als ze nog maar brood ruikt. Ze vangt dan aan met wat janken en piepen en springt op en neer. Wanneer ik haar een boterham toestop, smikkelt ze die binnen alsof het een stukje cote-à-l'os is! Och ja, gezien ze anders maar zo weinig wil eten, zie ik maar door de vingers dat dit misschien geen zo een goede gewoonte is. Ik troost mezelf met het feit dat ik een boekje las dat bedelgedrag tijdens de dracht normaal spontaan verdwijnt na de bevalling...
