Jolie du Balmelok en haar speelkameraad Hyatan van 't Genebos
Jolie haar maatje Hyatan, onze Dobermannreu van 4.5 jaar is ziek. Al een tijdje is onze Dober flink wat vermagerd. Gezien we verhuisd zijn van een wijkwoning met een kleine tuin, naar een woning met een grote tuin, dachten mijn ventje en ik dat hij gewoon afgevallen was van het vele hollen en ravotten buiten. Onze Hyatan was dat immers niet zo gewoon en kon eigenlijk wel wat minder kilo's gebruiken. 47 kg was het verdict van de dierenarts in oktober 2011, eigenlijk een stuk teveel dus en hij mocht van haar zeker niet meer bijkomen. In oktober 2012, een dikke drie maand gelegen woog onze jongen nog 40 kg en kreeg hij voor zijn gewicht een 10 op 10 van de dierenarts. Geen zorgen, een combinatie van een afgewogen voeding en heel wat meer lichaamsbeweging leken een plausibele verklaring. Intussen zijn er opnieuw wat kilo's afgegaan en maken wij ons zorgen. Dit kan niet meer het effect zijn van wat meer beweging.... Twee weken geleden urine laten onderzoeken (handig hoor dit goedje opvangen tijdens zijn ochtendplasje) omdat iedereen in de richting van suikerziekte aan het denken was. Resultaat was bemoedigend. In elk geval geen diabetes voor onze vriend, misschien toch maar wat afwachten. Eetlust goed, speels,...niets verdachts.... Tot gisteren. Gisteren ging ie plots manken, vandaag kan ie op zijn voorpoot al helemaal niet meer steunen. Het betasten van zijn pijnlijke poot vindt meneer duidelijk niet leuk. Onze anders zo stoere vent lijkt echt wel pijn te hebben. Niet meer twijfelen dus en vlug de dierenarts bellen. Gelukkig kan ze deze middag zelf langskomen om onze vriend te onderzoeken. Zit er wat mee... Hoop dat het niets ernstigs wordt... Waar normaal Jolie en Hyatan samen onze tuin (on)veilig maken, is onze meid nu alleen van het zonnetje aan het genieten. Onze bruine zielepoot ligt geveld in zijn bench. Pff... dat ie maar snel beter wordt zodat onze partners-in-crime terug samen kunnen stoeien!
