Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
Down Under
27-04-2011
WWOOF WWOOF
Ik heb weer een onvergetelijke WWOOF-periode achter de rug en daar vertel ik graag wat meer over. 3 weken heb ik gewoond en gewerkt bij Jenny en haar paarden in Lilydale, de Yarra Valley dat ten noorden van Melbourne ligt. De Yarra Valley is een zeer groen gebied en staat bekend voor zijn uitstekende wijnen. Tussen de wijngaarden heeft Jenny haar domein met 7 paarden en 2 veulentjes. Ideaal voor een paardenliefhebber zoals mij.
Gepakt en gezakt geraken we mooi op tijdaan het verhuurbedrijf van onze super deluxe campervan, waarmee ik samen met Nancy en Jelle (vrienden uit België) en Melanie (medereiziger uit Zwitserland) de komende 3 weken zal rondreizen door Nieuw-Zeeland. Wat nu volgt, is een korte beschrijving van een onvergetelijke reis in een onvergetelijk land. Ik uit alvast een dikke merci naar Jelle Aarts toe voor het maken van al deze prachtige fotos!
Na een voormiddag van administratie bij het verhuurbedrijf en big shopping in de plaatselijke supermarkt bereiken we Karekare, een idylische plek op aarde. Dit zwarte strand is bekend van de bekroonde film The Piano. Misschien herkennen jullie het decor.s Avonds stranden we op een verlaten containerpark enkele meters van een strand. En als je denkt dat ik na de overstromingen in Queensland en na de aardbeving in Chrichchurch alle natuurrampen wel had gehad, werd een tsunami-alarm uitgesproken over de kusten van Nieuw-Zeeland. We kozen dus niet echt voor de beste slaapplaats en waren s morgens blij te horen dat we in relatief veilig gebied verkeerden.
Dag 2:
De hoofd bestemming voor vandaag is Waipoua Forest om daar enkele 3000 jaar oude bomen te kunnen bewonderen. En nee, het zijn niet zomaar wat bomen. Meters hoge en meters brede gusten! Je ziet het misschien niet zo duidelijk op de foto, maar wij werden er alvast even stil van.
Overnachten doen we vandaag inOpononi, een wonder mooi badplaatsje waar we weer een plekje op enkele meters van het strand vinden. Om het meeste uit deze plek te halen, genoten we met een glaasje wijn of een pintje bier van onze eerste Nieuw-Zeelandse sunset aan de Tasman Zee.
Dag 3:
Op onze weg vandaag ligt Whangarei dorp en Whangarei natuurreservaat en zoals echte natuurliefhebbers kiezen we eerst en vooral voor de watervallen in het natuurreservaat. Na een prachtig uurtje natuur is het tijd voor een terrasje aan de waterkant van Whangarei.
Vanavond slapen we in de wijngaarden van Orewa boven op de top van hobbit-land, zoals ik een grasachtig heuvellandschap benoem. We vonden daar namelijk een bed & breakfast waar we gratis voor de deur konden overnachten.
De komende 3 dagen leren we meer over vulkanische gebieden en de gevolgen hier van aan het aardoppervlakte.
Dag 4:
We verlaten vandaag North land om Central North Island te ontdekken. In Cambridge, onze eerste bestemming voor vandaag, zouden we de wereldbekende manege met racepaarden gaan bezoeken, maar moesten we spijtiggenoeg vaststellen dat deze gesloten was voor publiek vandaag.
We hadden er dan al een stevige 220 kilometers opzitten en willen na deze tegenslag nog een ommetje maken, maar we kunnen stellen dat na 160 kilometer terug te rijden een ommetje zwak is uitgedrukt. Bij het zien van Hahei strand was het feit dat we vandaag slechts 40 kilometers hebben afgelegd snel vergeten. We werden aangetrokken tot Hahei door de natuurlijke warmwater putten op het strand. Met een eigen of een gehuurde schup of met je handen kan je hier zelf een put graven en genieten van deze gratis Spa. Aangezien het s avonds eb is, beleven we voor het slapengaan een van onze hoogtepunt van deze reis. De koude nacht met een heldere sterrenhemel boven ons, het geluid van wilde golven achter ons en de openheid van dit strand maken deze ervaring zo uniek en adembenemend dat we er spontaan nog een gradatie gelukkiger van worden.
Dag 5:
De wekker staat vandaag om 6u aangezien deze prachtige plek een ideale gelegenheid is voor een spectaculaire zonsopgang.
Aangezien onze weg weer langs Cambridge leidt, worden de 2 paardenliefhebbers gedropt bij het domein van Horse Magic voor een korte privérondleiding. In Rotorua, onze volgende bestemming, maken we kennis met een aantal mooie, maar naar rotte eieren stinkende geothermische verschijnselen en dat gewoon in het park van de stad. Kokende modder, pruttelende poeltjes, stoom tussen het gras en een voetbadje met natuurlijk warm water waar een busje chinezen hun vieruurtje verorberen. Allemaal heel normaal voor de bevolking hier, maar voor ons totaal nieuw.
Dag 6:
Vandaag rijden we naar Whakarewarewa, een Maori dorp dat we uiteindelijk toch links laten liggen wegens te duur en te toeristisch. Het leek ons alvast niet een authentiek dorpje. We rijden daarom meteen verder naar Waiotapu, Thermal Wonderland voor nog meer thermische activiteit op deze aarde. In dit wonderland vind je koude en warme poelen, borrelende modderpoelen, kraters, een geiser en de Champagne poel met een okerkleurige versteende rand. Dit is zo nieuw en zo uniek voor ons dat we verstelt staan bij deze ervaring en bij deze prachtige belevenis.
Deze avond kiezen we voor Lake Taupo als overnachtingsplaats waar we een magnifieke plek met zich op het meer vinden en dat allemaal gratis.
We rijden vandaag de wijngaarden van Martinborough in waarmee we Central North Island verlaten. Om onze bestemming voor vandaag te bereiken moeten een één rijstrook en zeer bochtige bergpas volgen. Ik kan jullie verzekeren dat bij het volgen van een één rijstrookbaan met een camper er lichte stress opkomt iedere keer we een bocht naderen.
Na het proeven van enkele uitstekende Australische wijnen, besluiten we niet al te ver meer te rijden. Toch slagen we er in een prachtige open plek te vinden te midden van groene, machtige bergen, die ideaal is om gratisen ongestoord te kamperen.
Dag 8:
Boven op onze berg heeft het deze nacht maar griezelig gedaan. Een storm gaf ons allen een onrustige en korte nachtrust, maar we waren vroeg uit de veren om een ferry naar het zuideiland te halen. Wellington moeten we vandaag even laten passeren wegens tijdsgebrek, maar op terugweg stoppen we hier zeker. Het doel voor vandaag is het bereiken van Picton waar de ferry ons op het zuidereiland afzet. Tijdens een vlotte tocht horen we na ongeveer 3 uur varen een orka aankondiging en kunnen we van op een paar honderd meter genieten van die prachtig dier.
In Picton besluiten we van de resterende uren voor donker gebruik te maken om de oostkust te volgen tot Kaipoura. Dit is de ideale stad voor een toeristische trekpleister op zee waardoor we dan ook meteen kiezen voor dolfijnen. Vanuit Kaipoura kan je via tours zo een beetje alle zeedieren van Nieuw-Zeeland bewonderen, maar omwille van de portemonnee kiezen wij voor één tour, namelijk een dolfijnen-tour.
We staan vandaag vroeg op voor een spannende dag, want we worden verwacht voor een levendige kennismaking met dolfijnen. Bij het buiten kijken, merken we grijs, regenachtig weer op, maar met 100% enthousiasme vertrekken we voor de start van een onvergetelijke ervaring.
Op de boot merken we al snel wat matige weersomstandigheden kunnen doen met het menselijk gestel. Ik was alvast zeer blij met het homeopathisch ginger tabletje dat ik voor vertrek kreeg, want dit pilletje tegen wagenziekte blijkt te werken. Meer dan de helft op de boot hangt met het hoofd in een emmer en voor vele betekende dit een miserabel tripje.Maar na een uurtje varen, spotten we honderden! dolfijnen en kunnen we haast niet wachten om het water in te springen. Zij houden namelijk wel van een woelige zee. Adrenaline zorgt ervoor dat er al snel niet meer aan misselijkheid of koud water wordt gedacht, maar alleen nog aan die prachtige, nieuwsgierige dolfijnen in het water. Naast de dolfijnen lieten de albatrossen, een machtig grote vogel, het meeste indruk achter.
Het is haast niet te geloven, maar de unieke en adembenemende indrukken zijn nog niet gedaan wanneer we stoppen om kennis te maken met enkele lieftallige en komieke zeehonden aan de waterkant van Kaipoura.
Na deze wonderbaarlijke dag rijden we in één trek door naar Hawarden dat misschien nog een belletje doet rinkelen bij jullie. Ja, we bezoeken mijn WWOOF-gezin en worden hartelijk ontvangen door Anna en Gus, de kids en de dieren. Na een gezonde maaltijd alla Anna en een heerlijke berry-cake als dessert zijn we klaar voor een kampvuurtje en een heerlijke nachtrust.
Dag 10:
Na een gezellige voormiddag bij Anna en Gus reizen we 4 uur langs akkerland om dan uiteindelijke onze bestemming voor vandaag te bereiken, de Moeraki Boulders, een unieke rotsformatie, die voor deze perfect ronde rotsen op het strand zorgen. Een uniek natuurfenomeen dat een prachtig beeld op onze netvliezen nalaat.
Na weer een prachtige zonsopgang maken we onze weg richting The Catlins, het zuidelijkste gedeelte van Nieuw-Zeeland. Aangezien we een lange weg voor de boeg hebben, houden we een korte break in Dunedin, een klein en gezellig stadje. Onze eerste bestemming in de de Catlins zijn de Purakaunui Falls, spectaculair mooie watervallen.
Aan Nugget Point, waar we overnachten, vinden we een geschikte plek voor enkele artistieke fotos. Een pek donkere nacht, een prachtige heldere maan en een adembenemend uitzicht zorgen voor het decor van enkele met licht versierde fotos.
Dag 12:
We volgen vandaag verder de weg langs de Catlins en maken zo onze tocht naar de westkust van het zuideiland. Dit zuidelijkste gedeelte geeft ons nog een prachtig zicht op de Cathedral Cave, een uitholling in de rotsen door jarenlange erosie van de oceaan en Curio Bay, gefossiliseerde resten van een eeuwen oud bos. Het is moeilijk weer te geven op foto, maar als jullie goed kijken, zien jullie boomafdrukken in het gesteente.
In Queenstown zal dan morgen eindelijk mijn Skydive plaatsvinden. Ik reserveervoor een hoogte van 12000 feed en een combo-pakket met fotos en DVD. Aangezien wild kamperen niet helemaal legaal wordt toegelaten, rijden we iets verder uit de stad en parkeren we de Backpackers-Van aan Lake Wakatipu. We waren weer instaat een wonder mooi plekje te vinden om de avond door te brengen.
Warm, koud en een ongecontroleerde rilling nu en dan voel ik deze morgen. Vol spanning en zenuwen kijk ik uit naar de Skydive. Eerst papierwerk, informatiemomenten een korte cursus Skydiving met houding- en veiligheidsregels. En dan! The point of no return, zonder te veel poespas worden we in ons pak gehesen en bij de arm genomen door onze Jumpmaster.
Vanaf dan beleefdeiedereen een eigengevoel van spanning. De ene starend voor zich uit met geest en lichaam op focus en de andere (ja, dat ben ik) al nagelbijtend met razend snelle gedachten. Na een vlucht van 15 minuten gaat het allemaal zeer snel. Geen vragen meer, gewoon doen, is volgens mij het motto van die mannen. Al hangend uit het vliegtuig herhaalde mijn Jumpmaster kort de houding en daar ga ik dan. Een onbeschrijflijk machtig gevoel gaat door mijn lichaam. Kreten van adrenaline, spanning en geluk kraam ik uit in de lucht. Als ik weer met beide voeten op de grond sta, bombardeer ik Mira, mijn Jumpmaarster tot mijn held. Hij weet niet wat er gebeurd als ik lichtjes over enthousiast hem rond de nek vlieg. Ik weet geen blijf met mijn enthousiasme en iedereen moet er aan geloven, want ik wil het met iedereen delen.
Om mezelf en Jelle na deze helse ervaring weer helemaal op het positieve te brengen, maken we een ontspannen wandeling met zicht op Lake Wakatipu en de bossen van Queenstown. Daarna rijden we nog enkele uurtjes en maken we op onze kampplaats voor het eerst kennis met de Sandflys aan de westkust. Goed dat bij avond val deze irritante, bijtende beestje verdwijnen.
Stipt om 9! uur zijn we klaar om aan onze dag te beginnen, maar een road trip zou geen road trip zijn zonder autopech en vandaag breekt die dag blijkbaar aan. Op zoek naar startkabels worden we opgegeten door Sandflys. Toch vinden we een uurtje later wat we zoeken en kunnen we vertrekken.
Bestemming 1 voor vandaag: Fox Glacier, een gezellig, maar zeer klein dorpje. Buiten een goede lunch in de zon zijn wij hier voor de natuur en niet zozeer voor het dorp. We bezoeken Lake Matheson of ook wel Mirror Lake genoemd omdat je hier s morgens de afbeelding van Mount Cook kunt zien. Na wat pech komen wij hier na lunchtijd aan en zijn dus te laat voor deze spiegeling, maar in Nieuw-Zeeland is iedere wandeling ook zonder specials de moeite. We zetten onze weg verder naar Franz Jozef Glacier, een volgende gletsjer in dit gebied.
Dag 15:
We hebben een zeer lange weg voor de boeg vandaag, maar stoppen onderweg naar Nelson bij enkele plaatselijke boeren voor streekgerechten zoals frambozen en honing. Dit maakt de vele uren in de auto wat aangenamer.
Genietend worden de straatjes van Nelson verkend vooraleer we opzoek gaan naar een slaapplaats. Oude huisjes in Engelse stijl, leuke winkeltjes, gezellige terrasjes en natuurlijk de kerk.
Dag 16:
Vroeg opstaan is geen probleem vandaag, want er staan weer leuke, sportieve activiteiten op het programma. Nancy en ik gaan paardrijden op het strand met IJslander. Ook al zit het weer op deze regenachtige dag ons niet mee, het wordt een zalig ritje langs de kustlijn van Golden Bay in Abel Tasman National Park. Zelfs zonder zon is dit een prachtige locatie.
Om zeker geen fjorden te missen in Nieuw-Zeeland volgen we de Queen Charlotte Drive, een spectaculair mooie, maar ook zeer bochtige weg die ons naar de Marlborough Sounds, de noordelijkste fjorden van Nieuw-Zeeland brengt. Omringd door de wonderbaarlijke Nieuw-Zeelandse fjorden vinden we een pracht plaats om te overnachten.
De laatste 3 dagen van onze reis zijn aangebroken, dus wordt het tijd onze terugweg naar Auckland te maken. We moeten langs de Queens Charlotte Drive, een bochtige, maar spectaculair mooie bergweg, rijden voor de ferry in Picton. We vinden een mooie plekje met zicht op het water, maar krijgen deze keer geen orka te zien. Spijtig, maar de rit van noord naar zuid of van zuid naar noord is sowieso adembenemend.
We nemen de uitstekende beslissing om Wellington deze keer niet links te laten liggen, maar een namiddag van deze aangename en mooie stad te genieten. Ook in deze stad wordt oude en nieuwe architectuur gecombineerd en vind je veel kunst op straat.
Dag 18:
We merken s morgens dat we onze Camper-Van in zeer druk gebied hebben geparkeerd, maar blijkbaar werd daar niemand mee lastig gevallen. Nog maar eens een bewijs dat Nieuw-Zeelanders erg fijne mensen zijn en blijkbaar ook zeer tolerant naar backpackers.
In de volgende 2 dagen moeten we enkele honderden kilometers rijden om Auckland te bereiken. Toch slagen we er in Tongariro National Park op tijd te bereiken voor een prachtige wandeling. We besluiten de MountRuapehu, een vulkanisch gebergte in het park te beklimmen. Een stevige wandeling door vulkaangebied brengt ons naar de top van MountRuapehu waar we getuigen zijn van een adembenemend en wonder mooi uitzicht over Tongariro National Park, een spectaculair vulkanisch gebied.
Dag 19:
Een vreemd gevoel hangt er vandaag in ons huisje. Het is namelijk onze laatste volledige dag van deze geweldig fijne reis. Bestemming voor vandaag: Kawhia, een klein havendorpje met enkele kilometers verder op een strand. Als we daar aankomen, blijkt dit weer een prachtig strand met van dat speciaal zwart zand te zijn.
Dag 20:
Onze laatste dag, onze laatste avond en onze laatste nacht zit er op. Voor mij is het tijd om weer naar Australië te vliegen. Het enige dat rest is een afscheid en een hopelijk vlotte vlucht.
Met spijt sluiten we hier af, want iedereen zal het er over eens zijn dat we een prachtige, onvergetelijke reis hebben kunnen delen en laat ons besluiten met: we love New-Zealand!
Voor ik aan de grote rondreis door Nieuw-Zeeland zou beginnen, verbleef ik een week in Auckland. Het centrum heeft mooie verborgen plaatsen, maar is klein en niet zo levendig en gezellig als Christchurch bijvoorbeeld. Iedereen doet meer zn eigen ding terwijl je in Christchurch meer sociale gelegenheden zoals marktjes had. De stad heeft erg rustige en mooie buitenwijken waar ik dan ook graag wat tijd spendeerde.
Deze laatste foto is het hoofdgebouw van de universiteit in Auckland. In het midden van het drukke stadscentrum vind je kleinere autovrije straatjes die naar de verschillende campussen gaan. Je vindt er parkjes en zeer mooie architectuur. Dit is een voorbeeld van een verborgen plek in de stad?
Je ziet dat ik op een serieuze afstand van België zit, maar 1 ding is altijd aanwezig
Ik vertelde jullie al wat over mijn farm-tijd in Hawarden bij Anna en Gus, maar ik denk dat jullie aan de hand van mijn foto's nog beter zullen begrijpen waarom ik daar zo'n zalig rustgevende en fijne tijd had.
Eerst en vooral is Nieuw-Zeeland een prachtig land waardoor ik kon werken in een adembenemend landschap...
met gezonde dieren.
Dit maakt het werk zeer aangenaam en dragelijk. Je ziet dan ook een hele dag door (zelfs tijdens het weeden van onkruid) een glimlach op mijn gezicht.
En als dan zelfs de allerkleinste een handje komen toesteken, wordt het helemaal plezant.
Maar naast werk was er ook tijd voor plezier.
Joke probeert na 4 jaar nog eens met een auto - met extra uitdagingen - te rijden. Geen succes in deze jaren oude roestbak.
Ook hier valt er nog veel bij te leren, maar het was een levend schaap en ik heb het toch zo'n 2 minuten vol gehouden.
Tussendoor en na het werk is er altijd tijd voor wat lekkers. Anna is een geweldige kok, die steeds heerlijke gerechten met verse groenten en fruit uit de tuin klaarmaakt.
En dan zijn er nog de dieren die voor dat zalig gevoel zorgen:
Deze schoonheid heet Elizabeth, maar we maakten daar ook wel eens Queen Elizabeth van.
