We ruilen de woestijn in voor stranden, de kamelen voor vissen, de bussen voor boten, de  zonsopgang voor nachtelijke feestjes, de stapschoenen voor slippers, de shorts voor bikini’s en de Australiërs voor Duitsers, want na de Out back is het tijd voor iets totaal anders, nl de East Coast van Australië.

De komende 2 weken zullen we langs de oostkust van Australië onze weg van Brisbane naar Cairns maken met hopelijk veel zon, zee en witte stranden. We zitten hier in de herfst, dus we verwachten af en toe een druppel regen en een aangename 25° a 27°. Buiten prachtige, kleurrijke, exotische vissen komen we hier eventjes geen Aussie beestjes meer tegen. We reizen nog steeds met bussen, maar een boottochtje kan aan deze kustlijn natuurlijk niet ontbreken. De East Coast is beroemd en berucht voor toerisme en een stevig uitgaansleven dat blijkbaar vooral Duitsers aantrekt. Langs de andere kant is het een prachtige plek in Australië die we voor de flora en fauna niet willen missen. Hier en daar een leuk feestje erbij maakt het alleen maar gezelliger.

Hierna volgen enkele fototjes van onderweg, maar de hoogte punten van deze trip volgen snel!

30-05-2011 om 04:52 geschreven door Joke  

Ik heb er lang op moeten wachten, maar  de komende week zal ik dan eindelijk doorbrengen in de “Rode” woestijn. Rood tussen haakjes, want wat mij meteen opviel waren de uitgestrekte groene vlaktes. Adembenemend mooi, maar dus niet rood!? Aangezien er in 2010 meer regen is gevallen dan in de laatste jaren kleurde heel Australië groener dan ooit en dit zelfs in de meest dorren gebieden zoals het centrum. Ik hoorde het al vaker en ook nu weer, maar Australië ziet groen, zeer groen.

Deze laatste dagen begonnen voor 6u ‘s morgens. Waarom? Dat vroegen wij ons ook regelmatig af tot we de honderden toeristen zagen. Aangezien er in het centrum van Australië slechts één weg loopt en slechts enkel toeristische trekpleister zijn (andere plaatsen zijn gewoon weg niet te bereiken), is er veel tot zelfs té veel volk. Lies en ik beleefden deze dagen met een aangenaam groepje van 11 personen. Met de dagelijkse bewondering van prachtige zonsopgangen en totaal geen last van andere toeristen door onze vroege dagen, waren wij onze gids hier zeer dankbaar voor. Ik ben blij dat ik dit prachtig en uniek stukje Australië niet heb moeten delen met honderden andere fototoestellen!

Slapen gebeurde in de buitenlucht onder een donkere sterrenhemel in een echte Australische Swag. Dit kan je vergelijken met een eenpersoonstent  gecombineerd met een slaapzak. Met je eigen slaapzak lig je in een tweede slaapzak/tent. De eerste avond kon ik maar niet wennen aan de geluiden, maar vanaf dan ben je het gewoon en slaapt het geweldig knus.





The Northern Territory is niet zomaar en niet zonder risico’s te doorkruisen. Extreme temperaturen gaan van 50° in de zomer tot -10° in de winter. Daarbij komt het gevaar van bosbranden en overstromingen. Wij bezoeken het centrum tijdens het perfecte seizoen, nl de herfst. Zonnige dagen met een aangename 25° en koele nachten. Er is reeds veel kans op regen, maar die zal er vorige herfst zijn uitgevallen, want daar hebben wij weinig van gezien.



Wie denkt er aan kamelen als je aan Australië denkt? En jawel hoor, sinds deze eind 1800 zijn overgekomen met de werkkrachten uit Afghanistan leven zij hier nog steeds in het wild.





De Olga’s: een van de vele rotsformatie die door aardverschuivingen in het midden van Australië zijn ontstaan.



En dan natuurlijk de uber bekende en niet te missen Ayers Rock of Uluru voor de aboriganals. Voor de aboriganals in deze omgeving een heilige plek en voor andere een toeristische trekpleister die wij gelukkig slecht met 10 andere mensen hebben moeten delen.



De uitgestrektheid van de “Red” Center.



We hebben weer veel geluk bij het spotten van Australisch wild, want deze Dingo! is maar liefst één van de jagende groep die wij vanuit de bus (misschien maar goed) konden bewonderen. Aangezien deze Dingo’s zich niet “verlagen” tot menselijk voedsel uit de vuilbakken blijven ze jagen in de wildernis en worden ze maar zelden gezien.



Na Uluru is deze canyon, Kings Canyon één van de hoogte punten uit de reis. Ook weer een prachtige rotsformatie door jaren aardverschuivingen. De uitgestrektheid van deze canyon is moeilijk vast te leggen op foto, maar absoluut adembenemend om te zien.

21-05-2011 om 03:58 geschreven door Joke  

Na de prachtige kustlijn van “The Great Ocean Road” en een rustdag in Adelaide gaat onze reis naar “The Red Centre” verder. Witte stranden en helder blauw water maken plaats voor de wilde natuur van South Australia met tijdens deel 1 als hoogte punten “The Flinders Range”, de zout meren en de ondergrondse stad Cooper  Pedy.

12-05-2011 om 13:55 geschreven door Joke  

Op 23 april stond ik vol spanning om 6u stipt aan de internationale luchthaven van Melbourne. Niet voor een vlucht, maar voor de ontvangst van Lies, een vriendin uit België. De komende 5 weken zal mijn solo reis veranderen in een duo reis!

Na enkele dagen Melbourne beginnen we aan het eerste deel van onze trip naar “The Red Centre” langs de Great Ocean Road, de weg van Melbourne naar Adelaide. Deze weg volgt de prachtige zuidelijke kustlijn van Australië.

We hebben meteen geluk bij het spotten van enkele “wilde” Australische dieren.
Een weetje over Koala’s: aangezien deze uber schattige (één van onze favoriete) diertjes enkel eucalyptus eten worden ze gedrogeerd door het giftig sap in deze bladeren waardoor ze 20 uur per dag slapen! Duidelijk dat hier geen dierlijke vijanden voor hen zijn.







Twelve Apostles (met zonsondergang): dé toeristische  trekpleister aan de Great Ocean Road.

Meer “wilde” dieren, nl. emoes. NIET mijn favoriet btw.









En natuurlijk kangoeroes.



Wandelen in het prachtig natuur gebied, Flinders Range.

09-05-2011 om 11:46 geschreven door Joke