Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
Down Under
27-11-2010
The City and The Beach
I did it! Niet voor lang en zeker niet iedere keer, maar ik stond recht op een surfboard! Naast het stadsleven bestaat er ook een surf- en strand- leven in Sydney. Samen met een Aussie-surf-girl en een Aussie-surf-boy ging ik enkele keren naar de goede surf-plekjes. Ik zag de toeristische stranden zoals Bondi Beach, maar ook de rustigere stranden zoals Palm Beach. Iemand die dit strand herkend uit een bekende Australische soap? Palm Beach is het meest noordelijke punt in Sydney. Door de afstand van het centrum komen hier weinig toeristen en is het rustig en aangenaam om te surfen. Maar de oceaan valt blijkbaar moeilijk te voorspellen, want tijdens ons surf-uitje waren het zware condities in Palm Beach. Hoge golven en veel wind. Ik kan jullie verzekeren: ik was onder de indruk van de inspanning en de kracht.
Sydney is een erg levendige stad, die nooit slaapt! Ik hou van de stad, de cultuur, de differciteit, het dag- avond- en nachtleven, de wereldkeuken, de mode, de haven, de stranden, ... en de mensen in Sydney. En ik krijg het gevoel dat iedereen die hier woont of reist hier hetzelfde over denkt. Zelfs over het verkeer om toch iets negatiever op te noemen - wordt niet geklaagd. Het is een stad met een enorme aantrekkingskracht.
Niet veel tijd voor Sydney vorige week, want er stond NATUUR op het programma! Ik kon al enkele staaltjes van deze machtige stad bewonderen en maak zeker tijd om Sydney deze week verder te ontdekken. De hevige regenval tijdens oktober viel blijkbaar niet alleen in Brisbane, maar ook in Sydney en omstreken. De locals vertellen mij dat het 10 jaar geleden is dat het nog zo heeft geregend, maar we mogen daar zeker niet over klagen, want het maakt de natuur prachtig: groen met allerlei soorten bloemen daar tussen: rood, roos, paars, wit, geel, WOW. En daarbij alle dieren en hun geluiden maakt het erg uniek en adembenemend. Ik kan het aantal kangeroes dat ik zag niet meer bijhouden. Ik laat jullie meegenieten van de fotos en vertel er graag bij dat het dit weekend 30 graden en meer was! Of maak ik jullie nu een beetje té jaloers?
De meeste fotos die je ziet zijn genomen in de Blue Mountains, zuid-west van Sydney, waar ik een trip van 2 dagen maakte. Bij de foto met de 3 rotsen hoort een Aboriganal verhaal:
Een zeer machtige tovenaar woonde met zijn drie dochter in de bergen van de Blue Mountains, maar moeten de bergen delen met een gevaarlijk wezen dat het liefst mensenvlees eet. Wanneer vader op jacht ging in de bergen moesten de dochters zich erg kalm houden en boven op hem wachten. Op een dag maakte ze te veel lawaai en kreeg het wezen hen in het vizier. De vader zag slechts één oplossing en toverde zijn dochters met zijn magische stok om in rotsen. Dit maakte het wezen erg boos waardoor het van koers veranderde en achter de vader aanging. De vader veranderde zichzelf in een vogel en kon ontsnappen. Aangezien hij tijdens zijn vlucht zijn stok verloor, zien we in de Blue Mountains nog steeds de 3 rotsen, de 3 sisters genaamd en een vogel die op de grond opzoek is naar zijn magische stok. Er loopt weldegelijk een vogel rond die met zijn voorpoten steeds in de grond graaft en precies opzoek ik naar iets.
De vogel die je op de fotos ziet is een Kookaburra of een lach-vogel. Deze vogel leeft in Australië, Tasmanië en Nieuw-Zeeland en hun geluid lijkt op een menselijke lach.
Bij deze week vol natuur hoorde niets beter dan western horse riding!
1e: een tocht van 4 uur door de bossen van de Blue Mountains. Door de stijlen stukken omhoog en omlaag was concentratie meer dan nodig. Op de rechte stukken konden we genieten van de uitzichten en galoperen. Zalig vrij gevoel!
2e: farm stay. Ik zorgde 3 dagen voor een oud paardje, Flair. Oud, mager en niet in conditie, maar tochtjes door de Open Forrest vond ze geweldig.
Springbrook National Park: met Mount Warning, de berg die de ontdekkingsreisigers als eerste zagen en hen waarschuwde dat er land aankwam. En met véél exotische vogels. Prachtig die kleuren en dat geluid!
Na een prachtig staaltje natuur in Springbrook National Park reisde ik door naar een volgende buitenwijk van Brisbane. Aangezien ik zaterdag pas naar Sydney kan vertrekken, had ik nog wat tijd over voor iets totaal anders. Via Via kon ik logeren bij een van de locals op Karragarra, een klein (1km lang en 500m breed), onbekend en niet toeristisch eilandje dat nog steeds bij Brisbane hoort. Buiten de ervaring van rust en natuur kon ik proeven van het schoolleven in Australië. N., de vrouw bij wie ik logeerde is namelijk juf op Russell, een van de vele eilandjes in de buurt van Karragarra. Russell is een van de grotere eilanden en heeft dan ook een school, een supermarkt, een café, een politie en een ziekenhuis. Op Karragarra is er niets van dit alles. De eilandjes zijn enkel met de ferry te bereiken en liggen op een half uurtje varen van het vaste land. Karragarra is een van de meer welvarende eilanden waar vooral oudere mensen wonen die de drukte van de grote stad zijn ontvlucht. Russell daar en tegen telt heel wat gezinnen met problemen zoals armoede en druggebruik. Niet alleen kon ik proeven van dit schoolleven, ik kon er ook zelf aan deelnemen als zorg-juf. 2 dagen hielp ik N. en de andere juffen met extra wiskunde lesjes, lees lesjes en schrijf lesjes. Dus voila, na één maand zonder verplichtingen, stond mijn wekker weer en wel om 6u!
Commentaar bij de foto: een hoed is een verplicht onderdeel van het uniform in heel Australië. Zonder hoed mogen de kinderen niet spelen! Ze moeten dan in het overdekte deel van de speelplaats blijven. Je kunt u dus voorstellen hoe sterk de zon hier is.