Waarom deze blog? Voor mezelf, verwerking en frustraties van me afschrijven. Voor iedereen die op de hoogte wil blijven. Voor anderen, misschien een hulp, een herkenningspunt. Voor iedereen die ons steeds steunt. Voor alle helpende handen. Voor mijn 4 andere schatten. Voor Jitske!
Pff, de 1ste dag en volop frustraties! Hier aangekomen rond 16u30. Kamer toegewezen gekregen, alles overlopen, bloeddruk, gewicht... Anesthisist, Dr. Raes komen langs. Alles gaat vlotjes! Dan ontstaat er plots verwarring, moest ze eigenlijk wel nuchter zijn sinds deze morgend, moet ze kleanprep krijgen, infuus of slotje,...? Het begon zo goed, maar nu zakt de moed me in de schoenen... Omdat Jits sinds vanmorgend nuchter is, lijkt het dr. Raes toch beter om een infuus te starten en geen slotje. De verpleegkundige zoekt al naar aders, zonder groot succes... Maar de kinderarts (in opleiding) gaat het infuus prikken. Ze twijfelen nog om het onder kalinox te doen. Euh, pardon? Wat door 1 verpleegkundige kan, zou nu onder lachgas moeten... Gelukkig zegt de verpl dat het volgens haar niet nodig is... Ik zeg heel vaak en duidelijk dat het infuus in Jits haar linkerarm moet. Met links kan ze bijna niets, dus maakt niet uit. En rechts doet ze "doeke duim". Drie keer raden waar het infuus zit? Juist ja, rechts.... Het prikken lukt niet vlot en de kinderarts begint te peuteren. Ik zie aan Jits dat ze pijn heeft en mijn geduld raakt op. Ik floep eruit " zal ik anders iemand bellen die haar al 5 jaar prikt?" De kinderarts zegt, wij doen hier niet anders, het zal wel lukken". Tja, dat heb ik op de poli en het dagziekenhuis al ervaren... De kinderarts zegt:"gelukt" . Mama zegt :" maar hoe"... Dan mag Jits een prik kado kiezen of beter een prik prul... Gelukkig is Jits altijd blij met een stuiterballetje. Misschien een tip voor iemand met veel geld: vul de prik kadotjes eens aan met leuke dingen... Dan volgt de grootste uitdaging: op 3 uur tijd 1 liter kleanprep drinken. In het begin lukt het drinken erg goed, maar rond 21u30 heeft Jits het echt wel gehad. Er komt amper stoelgang en haar buikje staat mega opgeblazen. De (bijna) kinderarts komt nog eens kijken, maar ziet geen probleem en Jits moet verder drinken. Ik probeer Jits te stimuleren om te drinken, maar kan er zelf niet meer achter staan. Ze heeft genoeg, zit echt vol en is doodmoe! Rond 22u15 komt de nacht even langs, ook hier geen gehoor naar mijn verhaal... Jits moet de laatste 200ml nog opdrinken. Ik zet mijn gsm om de 5 minuten en spreek met Jitske af dat ze dan telkens 5 slokjes drinkt. Ze probeert het echt wel, maar het kost haar verdomd veel moeite. Na slok 15 gebeurt wat ik 29 slokken geleden al verwachtte: ze geeft over! Ik roep de verpl en zij besluit de dokter te bellen. Om 23u komt dan de beslissing dat Jitske mag stoppen en mag gaan slapen. Ze hoefde blijkbaar niet helemaal "proper" te zijn en de liter niet volledig op te drinken. Jammer dat Jitske eerst moet overgeven en oververmoeid moet zijn voor ze dit beslissen....
Samenvatting: Communicatie blijft altijd een zwak punt! Vraag de dokter om alle instructies geschreven mee te geven, zo kan er geen verwarring ontstaan. Doe het (slimme) voorstel om kinderen thuis klaenprep te laten drinken of start direct als ze opgenomen worden (en niet na 3 u) Vraag u prive verpleegster mee of laat een slotje prikken in Sint Niklaas.... Als je na 18u30, wanneer uw kind geinstalleerd is, wil eten, hen je pech! Of je kan zoals ik een peer eten...
Hopelijk gaat het vanaf nu beter.
Reacties op bericht (0)
Jitske heeft een chromosomale aandoening. Een duplicatie op de lange arm van chromosoom 10. Deze aandoening is wereldwijd nog niet bij iemand anders vastgesteld. Een uniek geval dus! Als gevolg hiervan heeft Jitske een taal-, ontwikkelings- en motorische achterstand. Blaas- en nierproblemen. Een (ook ongekende) bloedstollingsstoornis. En enkele bijkomende kleine problemen...
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
