Hoe een legioentje een legioen wordt
..aflevering 2: Via
Lodz op weg naar het WK 2014 in Italië
We naderen de jaarwisseling 2013-2014. De dagen worden
korter, de temperaturen worden kouder en de aftelling naar de WK-kwalificaties
van begin januari is volop bezig. Na een schitterend EK 2013, komt de groep
Yellow Tigers samen om zich voor te bereiden op het allesbepalende tornooi voor
plaatsing voor het WK 2014 in Italië.
We keren eerst nog even terug naar de lente van 2013.
België mag het openingstornooi in de eerste ronde mee organiseren. De Yellow
Tigers worden ingedeeld in een poule met Portugal, Zwitserland en
Noord-Ierland. Gezien de progressie van de laatste maanden mogen deze landen in
principe geen horde zijn op weg naar de tweede ronde. Er wordt dan ook 3x vlot
tot relatief vlot gewonnen in Sporthal De Lange Munte te Kortrijk.
De opener tegen Portugal wordt gespeeld voor een 400-tal
aanwezigen. Hoofdaanvalster Lise Van Hecke is dan nog gekwetst, maar haar rol
wordt mooi overgenomen door Helene Rousseaux op de opposite-positie.
Noord-Ierland, tegenstander op dag 2, haalt in drie sets zelfs geen 10 punten
tegen onze Tigers. Els Vandesteene is topscorer in een match die niet eens het
uur haalt, maar wel wordt gevolgd door 800 supporters. Op de slotdag geven de
Tigers Zwitserland partij voor de ogen van bijna 2000 toeschouwers. Ook hier is
de tegenstand een duidelijk maatje te klein. Kwalificatie voor de tweede ronde
is een feit.
In oktober worden er nog herkansingen gespeeld, maar
begin januari zijn de 6 allesbepalende tornooien gepland die de WK-gangers
zullen aanduiden. Er is plaats voor 8 landen, wat betekent dat de 6
groepswinnaars en de twee beste tweede gerangschikte ploegen een ticket mogen
boeken voor Italië. De Yellow Tigers worden ingedeeld in poule K met (opnieuw)
Zwitserland, Spanje en gastland Polen.
De Poolse nationale ploeg zit in een dipje op dat moment,
maar om zich alsnog te kwalificeren voor het WK halen ze alle troefkaarten
boven. Topspeelster Glinka maakt voor de gelegenheid kaar wederoptreden en zal
tesamen met Skowronska en Werblinska voor de Poolse aanval kiezen.
De Belgische selectie voor Polen bestaat uit Frauke
Dirickx, Ilka Van De Vyver, Laura Heyrman, Freya Aelbrecht, Maud Catry, Els
Vandesteene, Charlotte Leys, Helene Rousseaux, Lise Van Hecke, Nina Coolman,
Lore Gilis en libero Valérie Courtois.
Intussen is ook een legioentje van een dertigtal
Belgische supporters aangekomen in Lodz. Deze stad is duidelijk verdeeld in een
ouder gedeelte en een hypermodern centrum waar vooral de jeugd rondhangt in de
talrijke winkelcentra. Ikzelf ben onder de indruk van deze verschillen op
enkele kilometers afstand, maar ben tegelijkertijd ook enorm gecharmeerd door
de warme mensen die er wonen en je openlijk van harte begroeten. Het trammetje
waarmee we door de stad rijden, lijkt zo weggereden uit een Belgische postkaart
van de beginjaren van de 20e eeuw, maar het heeft zijn charmes.
De indrukwekkende Atlas Arena, waar de matchen
plaatsvinden, herbergt ruimte voor meer dan 10000 supporters. De vooruitblik
naar de klapper tegen Polen krijgt op dat moment dan ook een enorm wauw-gevoel,
terwijl er eigenlijk nog niemand aanwezig is. Want het moment waarover ik
spreek, is de start van de openingsmatch tegen Spanje. Tijdens het verloop van
deze wedstrijd druppelen de volleybal-gekke Poolse supporters steevast binnen.
Het zicht wordt met de minuut indrukwekkender. Spanje start het sterkste tegen
ons(8-6 in set 1), maar de Yellow Tigers stellen snel orde op zaken en winnen
de opener met 20-25. Daarna kijken ze niet meer om en pakken ze de volle buit
met 3-0(18-25 en 12-25). Na deze wedstrijd pakken de Polen uit met een ware
vedettenparade, voorafgaande hun openingsmatch tegen Zwitserland. Je kan hun
intrede haast vergelijken met de opkomst van een pop-artiest bij een gemiddeld
optreden in het Sportpaleis. De Atlas Arena zit intussen goed gevuld met
ongeveer 5000 plaatsen. In een aangenaam sfeertje pakken ook de Polen de volle
buit met 3-0.
Op dag 2 is Zwitserland (alweer) de tegenstander. In de
vorige ronde boden ze nog een set sterk weerstand, maar hier in Lodz maken ze
geen schijn van kans tegen onze Yellow Tigers. Een geconcentreerd België speelt
de Zwitserse Dames met 3-0 op een hoopje(25-11, 25-16 en 25-12).
Een indrukwekkende Freya Aelbrecht haalt 12 op 16 in
aanval en scoort uiteindelijk 17 punten in totaal. De wedstrijd wordt gespeeld
voor 30 aanwezige Belgen en 2470 nieuwsgierige Poolse supporters, al uitkijkend
naar de klapper van de dag nadien. Na de wedstrijd blijven we met de meesten
hangen om Polen te bekijken tegen de Spaanse Dames, hopende om toch al enkele
mindere punten te ontdekken en zo wat vertrouwen te tanken. We zouden immers
vocaal moeten opboksen tegen een kleine 10000 supporters. Ik herinner me na
afloop, bij het terugwandelen naar ons hotel, dat supprorter Freddy Batens me
toefluisterde
..Ach, Jimmy, ik heb genoeg gezien, onze Tigers winnen morgen
.
Bij aankomst in het hotel ging Freddy ook meteen de weddenschap met de
hoteluitbater voor een fles van zijn beste sterke drank. Zo zeker waren beide
heren van hun stuk, want deze fles kostte toch al enkele honderden euros.
Geloof me, op dat moment dacht geen enkele Poolse supporter aan verliezen. Wij,
echter, kunnen niet wachten tot de klapper begint.
Op dag 3 interesseert ons de stad Lodz niet meer. Het
enige wat telt is de wedstrijd om 20u30 lokale tijd in de Atlas Arena. Sinds de
middag nemen we plaats achter de beschikbare laptop om de andere poules te
volgen. Het rekenen is intussen ook begonnen. Want bij eventueel verlies kunnen
we ons nog plaatsen, maar dan wel met een ideaal setgemiddelde of liefst met
een 3-2 nederlaag waarmee een puntje zouden sprokkelen. In de poule met Servië
en Azerbeidjan zou het eerstgenoemde land best de drie punten pakken tijdens
het allesbepalende onderlinge duel, maar in het eigen Baku valt een verrassing.
Azerbeidjan wint met 3-2 waardoor Servië als tweede eindigt met 7 punten. Dit
zorgt al meteen voor wat extra druk. Het rekenen is nu echt begonnen. Gelukkig
wint Turkije vlot met 3-0 tegen Roemenië en is van die kant uit al geen zorg.
Ook Bulgarije zorgt voor vlotte winst in hun groep, dus het enige probleem zou
nog kunnen komen uit de poule met Kroatië en Nederland. Als die match zou
eindigen op een tie-break, dan was verlies met 3-2 zelfs onzeker en zou het
set-gemiddelde alles bepalen. De beste optie blijft dus winst in en tegen een
knotsgek Polen.
De match van Nederland wordt tegelijkertijd gespeeld met
de onze, dus wordt het straks met een halve blik ook de livescore volgen via de
sociale media en bijhorende websites.
We nemen onze plaats in de Atlas Arena tijdens de match
Spanje tegen Zwitserland. Deze match betekent niets meer, tenzij voor de
onderlinge prestige en de statistieken. De opkomst bij de Poolse supporters
stijgt met de minuut. De speaker van dienst probeert iedereen al te entertainen
door de aanwezigen aan te zetten tot imitatie van de bewegingen van de
scheidsrechters. Dit lukt trouwens opmerkelijk goed en onderstreept het leuke
sfeertje dat in de Atlas Arena hangt. Spanje wint met 1-3, maar niets van deze
match blijft me bij. We zitten volop in Tiger-modus, en zeker wanneer onze
heldinnen de Arena betreden. Ze doen dit op minzame wijze, maar het vuur zit
duidelijk in de ogen. Ze zijn geconcentreerd en de focus is er volledig. De
Poolse dames betreden als vedetten de arena onder het oorverdovende applaus van
de enorme schare rood-witte aanhangers. Nooit geziene taferelen voor ons Belgen
en de natte droom voor elk supporterslegioen en waarschijnlijk ook de
speelsters en staff zelf. We maken er meteen ook een mondeling werkpunt van dat
we dit ooit met ons eigen legioen willen bewerkstellingen.
De Yellow Tigers starten de wedstrijd met Frauke Dirickx,
Lise Van Hecke, Els Vandesteene, Charlotte Leys, Laura Heyrman, Freya Aelbrecht
en libero Valérie Courtois. De Poolse Dames starten met setter Belcik, Werblinska,
Glinka, Skowronska en de minder bekende Tokarska en Dziekiewicz.
De start is zenuwachtig langs beide kanten maar wel
gelijkopgaand. 7-8 wordt door onze Tigers uitgebreid naar 12-16 voorsprong. Bij
20-25 gaan de eerste Belgische vreugdekreten door de Atlas Arena. Een
indrukwekkende Lise Van Hecke haalt de dubbele cijfers met 10 punten.
Een zelfde scenario tijdens de eerste balwisselingen van
set 2. 8-7 voor Polen, maar de Tigers counteren en lopen bij 14-16 twee punten
uit. Helene Rousseaux vervangt Els Vandesteene en scoort meteen enkele
aanvallende punten en een levensbelangrijke ace waarmee we op het einde van de
set uitlopen naar 17-21. Polen kan niet antwoorden en bij 20-25 staat het plots
0-2 voor de Yellow Tigers. Het punt is al binnen, maar daarmee koop je niets
want Murphy doet ook mee vanavond. Kroatië wint intussen met de gevreesde 3-2
van Nederland, zodat het verliezende land van onze partij sowieso al moest
bidden en hopen dat de statistieken aan de goede kant zouden vallen.
De supporters bijten intussen hun tanden, lippen en
andere monddelen verder stuk en hopen vooral niet op een zelfde scenario als de
halve finale van het EK tegen Duitsland. Daar werd ook een knappe 0-2 tegen het
gastland ongedaan gemaakt en nog omgezet naar een 3-2 verlies.
Het verloop van set 3 is haast symmetrisch aan dit van
set 2. 8-7 voor Polen wordt 14-16, mede dankzij enkele rake opslagen van Ilka
Van De Vyver, op het juiste moment ingevallen voor de service.
Maar geniet even mee van de laatste spelfasen van deze
set
..
Polen antwoordt en komt bij 21-20 op voorsprong na een
block op Freya Aelbrecht. De daaropvolgende service wordt door Werblinska
buiten geserveerd. Bordjes in evenwicht bij 21-21. Polen scoort tegen, maar ook de Tigers antwoorden met een
pipe-aanval van Lise Van Hecke(22-22). Opnieuw een aanvallend punt voor Polen,
maar ook de Poolse opposite Skowronska slaat haar service buiten en brengt zo
de stand op 23-23. Bij een (alweer) gemiste opslag, deze keer van onze Freya
Aelbrecht, krijgen de Polen weliswaar een eerste setbal. In de tegenaanval
scoort onze Captain Charlotte Leys echter door de bal via het Poolse block
buiten te slaan. Skowronska scoort doorheen het Tigers-block dan wel vervolgens
de 25-24, wat leidt tot een tweede setbal voor Polen. Laura Heyrman mokert vervolgens de bal door het midden om
ons opnieuw op gelijke hoogte te brengen. De middenspeelster van Polen blockt
vervolgens een setting van onze Frauke Dirickx af om ons zo de eerste setbal
/matchbal/WK-bal te bezorgen. De service van Charlotte wordt slecht verwerkt en
de bal moeten worden overgezet. Lise Van Hecke kan aanleggen voor de
kwalificatie maar verkiest een tipbal die nipt wordt opgeraapt. De bal gaat
richting positie 1, waar vedette Skowronska de bal buiten slaat. De Belgische
speelsters, staff en supporters, waaronder mezelve, belanden in een delirium
van volleybal-vreugde. De Poolse supporters blijven sportief onder het verlies.
De Yellow Tigers plaatsen zich oververdiend voor WK 2014 te Italië. Op het
thuisfront in België winnen we alweer enkele honderden, misschien wel duizenden
supporters bij.
De supporters vieren met de speelsters tot in de vroege
uurtjes. Bij terugkomst op mijn kamer besluit ik, in licht benevelde toestand,
nog wat TV te kijken. Het toeval wil dat er net de afsluitende punten worden
afgespeeld van de wedstrijd. De vreugdetranen zijn nabij en het filmpje van de
voorbije uren speelt nog even na alvorens de slaap te vatten.
Het legioentje aan supporters keert de dag nadien terug
naar België. Ook Freddy, weliswaar zonder zijn fles godendrank. De eigenaar van
het hotel komt niet opdagen die ochtend en toont zich van zijn kleinste kant.
We vinden het niet erg en kaarten nog lang na op trein en vliegtuig. De reis
richting Italië, waar dan ook, wordt voorzichtig gepland.
De beelden van de laatste punten, weliswaar met gebrekkige
kwaliteit, vindt u op bijhorende link: https://www.youtube.com/watch?v=kuy8mQh8_FE
|