|
Dag 73: San Vicente-Pendueles:24km
Wederom goed geslapen. De energie van voorheen terug gevonden en kon als een nieuw mens opstaan. Heerlijk ontbijten, afscheid nemen van de geweldige hospitaleros en vertrekken in de enorme hitte. Het was zelfs de eerste keer dat ik in een t-shirt kon vertrekken. Een pittige klim om te beginnen maar werden beloond met een magnifiek uitzicht over de Picos Europe. Veel macadam tot in Muñorrodero waar Dirk erbij een eerste pauze namen. Isabelle was al verder gestapt en hadden afgesproken in Colombres. Wederom veel macadam en een warme zon zorgden voor een pittig stuk tot in Colombres. Daar wachtten Dirk en ik in de bar op Isabelle om iets te drinken en te lunchen. De Duitse Anja vergezelde ons nog even en ten slotte konden we het laatste stuk inzetten richting Pendueles. Een lang stuk langs de grote baan waar de vrachtwagens vrolijk voor ons klaxoneerden en een stuk langs de kliffen en kust. Een prachtig einde en waren op tijd binnen in de gite. Installeren, het mini stadje verkennen, een glaasje wijn en GT drinken en terug naar de herberg. Daar werd er door Flor (van casa Flor) voor ons gekookt en konden we ons buikje goed vol eten. Vervolgens nog even naar het centrum en tegen 20.30 waren we dan terug in de kamer om ins wat bezig te houden en te dutten. Ik benutte De kans voor de laatste afleveringen te zien van temptation en viel uiteindelijk om 23.45 in slaap.
Dag 74: Pendueles-Poo: 23km
Vandaag wederom een korte blog want veel is er niet gebeurd. Wederom een goede nacht, een wat sober ontbijt en dan langs de kust voor prachtige wandeling. Het water was te kalm en te laag om onderweg de geisers te kunnen aanschouwen, maar het enorme lawaai zorgde wel voor huiveringwekkende gevoelens. Vervolgens stapten we verder tot in Andrin waar we een koffie hadden. Hop verder stijgen tot over de heuvelrug met een mooi uitzicht over de zee en de stad Llanes. Hier aten we dan onze lunch op en namen we een kleine siësta. Nog 3km langs magnifieke kliffen en een helderblauwe zee. Zo kwamen we dan aan in Poo de Llanes. Een geweldige rustieke albergue waar we volledig konden relaxen. Een bezoekje aan de supermarkt en het strand en dan konden tegen 20u gaan eten. Linzen, bonen, worst, kalfslappen, frieten, salade en brood zorgden voor een volle maag. Tegen 23u ging ik dan mijn bedje in. Een mooie en korte dag.
Dag 75: Poo de Llanes-Ribadesella: 30km
Een verschrikkelijke nacht, amper geslapen en om 6u al terug wakker. Misselijk zijn en niet veel kunnen eten. Mezelf toch verplichten en hop de baan op. Volledige focus, mind of zero en kop naar beneden. Zo zou de ganse dag verlopen. Genieten van het landschap was heel moeilijk. De Picos Europe loerden in de verte maar was te futloos om er ten volle van te genieten. In de camping vlak voor Barru ontbeten we een tweede keer en probeerde ik toch iets binnen te spelen. Stap stap stap tot in Nueva waar we terug een pauze namen. Colaatje voor wat energie en me terug op de benen hijsen. Een goed uur later in Pria lunchten we op een grasveldje tegenover de kerk. We passeerden een kleurrijke 100m waar er allerlei boodschappen en tekeningen op de stenen waren gemaakt. Door en voor pelgrims. Het was even terug in gang komen, maar dat was verschrikkelijk moeilijk met de hatelijke weg. Een zandweg, een felle zon en achter elke bocht of helling hoopte ik het stadje te zien. Na een uur stappen waren we dan eindelijk aangekomen. Ik was het echt kotsbeu vandaag dus was blij te zijn aangekomen in de herberg bij het strand. Even een korte powernap om wat energie bij te tanken, vervolgens een douche en naar het cafeetje op de hoek voor een pincho en cola. Vanaf de wind te extreem begon te worden, gingen we terug naar de albergue om te kijken hoe het met de was gesteld was. Nog niet klaar dus even kijken naar het strand en binnen in de living wat ontspannen in afwachting van. Uiteindelijk was de was dan klaar en konden we naar het restaurant gaan. Spaghetti, snitzel en ijs vulde de maag, maar door de warme zon, het slechte slapen en het wandelen was mijn kaars helemaal uit. Tegen 21u kroop ik dan mijn bed in hopend dat deze K*Tdag snel voorbij zou zijn.
Dag 76: Ribadesella-Villaviciosa: 37km
Amai, blij dat ik deze nacht toch wat kon slapen. Om 7u kroop ik eruit, laadde de zak in en ontbeten we samen de leftovers van gisterenmiddag omdat de bar nog gesloten was. We stapten dus 5km richting Vega waar we onze inkopen deden en een 2e iets deftige ontbijt hadden. Het was een stuk van veel macadam en het zicht op de picos verdween ook omdat er teveel bomen waren. Eenmaal terug wat energie bijgetankt stapten we verder langs de grote saaie weg, dus was het mind of en stappen. In Colunga eenmaal aangekomen kochten we een brood en aten we iets verder onze lunch op. Tot in Sebrayu was het nog 11km maar vonden dat iets te weinig en wilden nog wat verder stappen. In Sebrayu was er ook absoluut niets te doen en omdat het de laatste dag was dat we samen waren wilden we graag nog iets eten en drinken. We stapten dus nog wat verder tot in Villaviciosa. In de albergue aangekomen konden we ons installeren en kon ik al eens kijken hoe het zat voor de komende periode. Morgen was het de eerste dag dat ik terug alleen zou zijn. Ik keek er naar uit om mezelf nog een fysiek te pushen en af te zien want heb het nodig. Eenmaal de was was bijgewerkt gingen we in een sideria een typische drank drinken van de regio. Een sider, die eigenlijk helemaal niet lekker was, die ze van hoog in het glas horen en alles er bijna naast kapten. Blijkbaar voor de smaak, al liet die van zich afweten. Vervolgens gingen we naar het restaurant voor een goed pelgrimsmenu van vis en salade en dronken we nog iets vooraleer we gingen slapen. Het zal wennen zijn na 5weken samen te stappen met Dirk, maar het zal mezelf deugd doen me te verliezen in de bergen. Camino primitivo, here I come!
|
