Men gesprek met Siemen was echt niet hoe ik het gepland had , integendeel. Ik kon niet praten, hij deed zo opdringerig. Ik wilde hem zeggen dat ik Joran nog graag zag en dat ik me er niet goed bij voelde. Maar hij liet me niet praten en ik kon het niet , ik wilde hem niet kwetsen. maar nu kwetst het mij, hij verstikt me zo erg. Ik wil dat hij me met rust laat, ik kan er echt niet meer tegen? ik hou het zo niet meer vol! En dan zegt hij nog de hele tijd; ik hou van je , je betekend super veel voor me. En dat zegt hij me ook nog dat ik mooi ben en zo maar ik wil het niet ! Ik wil hem niet ! Ik ben gelukkig vandaag met Jolien en Luca naar de zee geweest en ik heb mijn gedachten eens kunnen verzetten. Ze zijn echt super, door hen dacht ik ook eens aan iets leuks! Ik zoek de hele tijd uitvluchten om maar niet te moeten skypen met Siemen, ik kan het niet over men hart krijgen om te zeggen ik heb geen zin. Ik vertel je morgen wel weer als er iets nieuws is gebeurd X
Ik moet het gewoon aan iemand kwijt . Een paar maand geleden heb ik een super jongen leren kennen, Joran. Zijn pa werkt bij mijn ma en we hebben elkaar leren kennen op een personeelsfeestje. Toen ik thuis kwam heb ik hem toegevoegd op facebook en hebben we onze nummers uitgewisseld. We sms'ten redelijk veel en na een tijdje moesten we weer naar een personeelsfeestje. We hebben toen veel gebabbeld en drie dagen erna hebben we afgesproken en hebben we gekust. Ik was zo blij en onze ouders vonden het ook leuk. Ik zag hem echt graag en hij mij ook , want hij zou het wel 10 keer op een dag zeggen. We waren een maand samen toen hij plots niet meer zei ik hou van je , hij zond ook minder x-jes. Ik voelde dat het bijna zover was . En dan komt het hé , je weet dat het gaat komen maar toch is het onverwacht. Toen hij me zei we moeten praten wist ik het al, en ja hij wou niet meer samen zijn met me , hij voelde zich er niet goed bij. Ik was er echt kapot van. Ik zag hem nog altijd graag, nu nog zelfs. Mijn vriendinnen waren er gelukkig voor me. Een maand later ofzo , een paar dagen voor ik met Emily , Justine en Lore op kamp vertrok , ging ik naar Justine en Emily was er ook . En Siemen ook. Ik kende hem wel van zien van op school maar ik had er nog nooit tegen gebabbeld. Ik leerde hem toen kennen en we wisselden weer nummers uit. We sms'ten veel eigenlijk, het maakte me wel blij omdat ik even niet aan Joran dacht en hij eigenlijk nogal populair is op school. Ik was eigenlijk maar een eerste jaar en hij ging al naar het vierde jaar. Hij was lief en gaf ook veel complimentjes, terwijl hij eigenlijk een lief heeft. En zo ging het maar door, we sms'ten elke avond, ook toen ik op kamp was. En op een avond waren we bezig over gevoelens. Hij zei me dat hij Anna (zijn vriendin) wel graag zag maar dat hij aan hun relatie twijfelde. En ineens zei hij me dat hij ook gevoelens voor mij had. Ik kon dat precies niet geloven. En ik was zo stom om er nog meer mee te flirten. Ik stelde zelf de vraag of hij Anna voor mij zou dumpen en hij zei ja . Ik voelde me zo gevleid maar het was niet men bedoeling dat hij dat echt zou doen hé! Toen hij terug kwam van kamp zei hij dat hij het ging uitmaken met haar en zei dan kunnen we samen zijn. Ik wist echt niet wat te doen, we spraken af en hij kuste me en legde zijn arm rond me, ik zeg absoluut niet dat hij me gedwongen heeft ofzo maar ik wilde het echt niet en we hebben nog gekust en ik heb hem nu een bericht gezonden; ik wil het niet , het voelt niet goed. Sorry voor alles! Morgen spreken we weer af waar ik echt tegen op zie maar ik ga hem alleszins vertellen dat ik Joran nog graag zie , Siemen betekend veel voor me, maar ik voel het niet. Ik voel niet wat ik bij Joran voel. En ik moet dit morgen allemaal in zen gezicht zeggen. Men vriendinnen zeggen wel Femke je krijgt alle aandacht van de jongens maar zei hebben deze problemen toch niet ! Ik ben het even kwijt en voel me nu zeker opgelucht. Je mag zeker reageren ik zou het zelfs graag willen X Bedankt alvast !
