Day 46
donderdag 19 augustus 2010Lake Naivasha &Masai Mara National Reserve
Er wordt om 7u
ontbeten, want we hebben gisteren afgesproken met Anthony dat hij ons naar het
meer zou rijden. Daar zouden we om 7u30 met een bootje een rondvaart maken en
dan nog een stukje gaan wandelen. Zoals altijd wordt er hier weer over de prijs
onderhandeld, want dit is het enige dat niet inbegrepen was. De startsom was
125 US dollar maar uiteindelijk komen we uit op 60 US dollar en dat lijkt ons redelijk.
We worden met ons tweetjes in een klein motorbootje rond het meer gevaren.
Lake Naivasha is het grootste zoetwatermeer in Kenia en ligt
in de Grote Slenk ten noorden van Magadi. Het is omringd door dikke stroken
papyrus, grasvelden en een groot deel van het meer is omringd door bossen van
de Acacia Xanthophlea (met gele stam), beter bekend als de gelekoortsboom. Het
water van Naivasha is zoet en uitstekend voor de bevloeiing van de omliggende
vruchtbare, vulkanische grond. Het meer wordt omgeven door landbouwgrond,
waarop groenten en bloemen worden gekweekt voor de markten van Nairobi en het
buitenland. Op de weg hier naartoe zagen we overal enorme grote plastic serres.
De grootte van het meer varieert enorm door de regenval, met een gemiddelde grootte
tussen 114 en 991 km². Aan het begin van de 20e eeuw was Naivasha volledig
opgedroogd en daardoor verdwenen. Het ontstane open land werd verbouwd, totdat
een paar jaar later zware regens het meer weer vulden en de nieuw gevestigde
boerderijen opslokten.Namiddagwinden en
-stormen kunnen plotseling ruig water en hoge golven in het meer veroorzaken.
Om die reden doopten de lokale Masai het meer Nai'posha, wat ruig water
betekent en later door de Britten is verbasterd tot Naivasha.
Het water
van het meer trekt veel wild aan. Giraffen dwalen door de acacia, buffels en
waterbokken stappen door de moerassen en colobus apen roepen vanuit de
boomtoppen terwijl de nijlpaarden de dag doorbrengen met slapen in het ondiepe
water. We zien enorm veel watervogels zoals pelikanen,
reigers en aalscholvers
en we vinden de pelikaan de mooiste. Honderden zien we er.
De bestuurder van ons
bootje heeft stukjes vis en werpt die in de lucht zodat de
Afrikaanse visarend, die broedt in de bomen langs de rand van het meer, zijn
jagersroep krijst en uit zijn boom
komt om ze in volle vlucht uit het water te pikken. Het lukt elke keer behalve
bij het jong. Die luistert wel naar de lokroep van onze kapitein, maar de vis
wordt opgegeten door een van de andere vogels. Oefening baart kunst!
Na de rondvaart lopen we over een
smalle strook land die het vasteland met het Crescent eiland verbindt. Dit is
een privé reservaat waar we kunnen wandelen tussen de gazellen, waterbokken,
zebra's, giraffen, Dik Diks en kongoni-hartebeesten. Een speciale ervaring om
op een paar meter afstand een troep giraffen in 't oog te houden en de zebra's
langs je te zien passeren.
We rijden weg van het meer en
stoppen onderweg naar de Maisaï Mara om te tanken, zo kunnen we eindelijk een
fatsoenlijke foto nemen van een veel voorkomend transport middel, ezels! Als we
de grote baan verlaten, stoppen we op een open ruimte om onze lunchdoos op te
eten. De gekookte eieren en stukjes cake geven we aan de Masaïkinderen die
langs de kant staan bij hun schapen. De baan die we nu berijden, doet ons
denken aan de baan naar South Luanga NP in Zambia, maar na drie uur komen we
aan op de vlaktes van de Masaï Mara.
Onvoorstelbaar groots. De slecht baan en de blauwe plekken zijn onmiddellijk
vergeten.Een immens gevoel van nietigheid
tegenover de grootsheid van onmetelijke vlaktes waar geen einde aan komt en
waar duizenden wildebeesten staan, liggen en lopen....Een mens zou er stil van worden en dat is in
mijn geval een hele prestatie.
Voor het eerst zien we een eland;
een enorm groot beest dat toch nog sierlijk kan lopen en heel mensenschuw is.
We zien ook een secretarisvogel op zijn nest en bearded spechten, common
bustards en andere vogels waar we de naam niet van kennen. Aan wild ontbreekt
het hier niet want we spotten noghartebeeesten, topi's, een jackhals, buffels en zebra's. Met al dit eten
hier op de vlakte ontbreekt het hier ook niet aan leeuwen die we op
verschillend plaatsen zien, zonder en met jongen, maar altijd even lui en
slaperig. Als we op weg zijn naar ons kamp komen we een cheeta met jong tegen,
die op jacht zijn, maar de pogingen die wij gezien hebben (achter antilopen) zijn
altijd mislukt. Onze gids wil niet meer afwachten, want we moet op tijd zijn in
ons kamp voor het avondeten. Misschien hebben we morgen meer geluk.
Waar we nu logeren is de luxe "in
the middle of nowear". Misschien decadent om na alle ellende en armoede
die we gezien hebben in Oost Afrika ons zo te laten verwennen, maar we planden
deze reis dan ook als viering van ons 25-jarig huwelijk van vorig jaar. Een
beetje verwennen kan dan waarschijnlijk wel geen kwaad, want we hebben er
tenslotte zelf voor gewerkt en we vinden dit heeeerliiiijjjjkkkkkk
Ga eens kijken op de site van Karen Blixen, dan kan je zo al dromend
in je bed kruipen....
Meals: Breakfast, Lunch, Dinner
Accommodation:
Two per Room: Karen Blixen Tented Camp www.karenblixencamp.com