Day 41 – zaterdag 14 augustus                                                                                                                      Tanzania - Serengeti

‘s Morgens worden we om 8u opgehaald door vier 4x4 Toyota jeeps, de kleinste voor ons drie en de drie andere voor de kampeerders. Alle voertuigen vertrekken bijna gelijktijdig voor een rit van 3uur naar de Ngorongoro krater over goede geasfalteerde banen aan een snelheid van 70 km/uur. Er wordt gestopt voor een craft market, maar ik maak van deze stop gebruik om naar de wc te gaan en Jean trekt ondertussen foto’s van de ooievaars die in massa in de bomen zitten. De rommel in dit winkeltje is onvoorstelbaar. Als je iets wil bekijken, moet je er eerst een kilo stof afblazen, maar er wordt geboden dat het een plezier is om te beluisteren. Aan de ingang van de krater moeten de nodige papieren ingevuld worden en kan ik op jacht gaan om foto’s van de baboons (bavianen) te maken. We zien dat een klein jongetje te dicht bij komt en een van de bavianen haalt uit. Gelukkig niets erg, maar ik denk nog altijd dat deze beesten gevaarlijker zijn dan leeuwen. Eens de ingangspoort door verandert de asfaltbaan in een aardeweg vol putten en stenen die amper breed genoeg is om twee auto’s te laten kruisen. Om de Serengeti te bereiken, moeten we eerst klimmen naar de bovenrand van de krater, doorheen een regenwoud en met een diepe afgrond naast de weg. We rijden een heel stuk over de bovenrand (de rim) om dan af te dalen naar een immense vlakte waar we nog een heel stuk door moeten rijden om aan de Serengeti te komen en de weg verbetert er niet op! Onze gids, chauffeur, Michael, denkt nog altijd dat hij hier 70 km/uur moet rijden. We hotsen van de ene kant van de weg naar de andere om zoveel mogelijk putten en rotspunten te vermijden. Echt gekkenwerk, maar hij kan het!!!   

De Serengeti, de naam afgeleid van de Maasai-taal (Siringet), en betekent letterlijk "Eindeloze Vlaktes", is een streek van savannes en boslandschappen, verdeeld over het noorden van Tanzania en het zuiden van Kenia, over een oppervlakte van ongeveer 30.000 km². Tachtig procent ligt in Tanzania.  Het ecosysteem van de Serengeti  omvat een aantal natuurparken, waarvan het Serengeti Nationaal Park het grootste is (14.763 vierkante kilometer = de helft van België). In deze inmense vlakte leven zo'n 4 miljoen dieren, waarvan zo'n 1 miljoen vogels. Deze dieren bewegen zich door het gehele park, op zoek naar water. Jaarlijks leidt deze zoektocht, die begint in de vroege zomer (oktober), hen ook naar het Masai Mara  in Kenia. De streek is beroemd door de migratie die elk jaar plaats vindt rond oktober, waarbij ongeveer anderhalf miljoen planteneters zich omwille van de droogte verplaatsen vanuit de noordelijke heuvels naar de zuidelijke vlaktes. Daarbij moeten ze de Mara-riviercirkelvormige migratie oversteken. Na de regens, rond de maand april, gaan ze dan terug via een westelijke omweg. Dit verschijnsel wordt een genoemd.

Niet alle dieren (met name wildebeesten, maar ook zebra's en gazelles) overleven de zware tocht - vooral de rivieren vormen zware passages. De groep wordt dan ook gevolgd door de 'predators', de roofdieren, waaronder leeuwen, cheeta's (jachtluipaarden) en hyena's.

De dieren die we hier het meeste zien zijn de blauwe gnoe of wildebeest, Thomsongazelle, steppezebra en kafferbuffel.

Onderweg stoppen we aan een Masai dorp waar we op zang en dans ontvangen worden. Ik wordt door een van de masai-vrouwen bij de hand gegrepen, krijg een kralen ring rond mijn nek en wordt verondersteld van mee te zingen. Mensen wat ‘ruiken’ ze!!! De mannen doen ondertussen hun gekende dans en er zijn er bij die wel 80 cm hoog springen. Indrukwekkend. Daarna worden we in het dorp rondgeleid, wordt ons verteld wat ze eten (vlees, melk en bloed) en mogen we binnen in een van hun hutten. Masai zijn meestal zeer groot maar Jean moet zich bukken om binnen te gaan en ik kan er echt niet binnen blijven. Het dak bestaat uit gevlochten takken die bestreken zijn met koeienmest en binnen brand een open vuur om op te koken zonder gat in het dak. Letterlijk adembenemend. Ik moet terug naar buiten!  Nadat we langs hun handgemaakt halskettingen, armbanden en andere prullaria gegaan zijn, vertrekken we weer. Ik koop een zwart-bruin halssnoer.  Rond 15u komen we bij de ingang van het N.P. en onze gids moet weer papieren gaan invullen. Vanaf hier gaat het dak van de jeep omhoog en beginnen we aan onze game drive. Binnen in de jeep ziet alles stilaan rood van het stof: dit is ook de kleur van de grond hier. We willen vlug nog van alles zien want in de Serengetti mag er na zonsondergang niet meer gereden worden. Onze gids is veel via de radio aan het praten met Goedy Goedy, de chauffeur van de andere groep. Onze gids doet dit werk al 11 jaar maar die andere is maar voor de tweede keer op safari in dit park. Hij roept Mickel regelmatig op om te vragen hoe hij moet rijden of onze gids vraagt hem of het lukt. Als we foto’s willen nemen, moeten we maar stop roepen of als Michael iets ziet, stopt hij ook. Ik blijk nog altijd een goede wildspotter te zijn. We hebben  al veel geluk en zien we: een jackhals, arenden, Thomsongazellen, grandgazellen, leeuwen, toppi’s, nijlpaarden, cerval  en zelfs een cheeta. De leeuwen die we zien, worden nauwkeurig geteld want telkens we de anderen tegen komen, is de vraag ” Hoeveel leeuwen hebben jullie al gezien?”  Zij zien er geen en wij wel drie groepen (ongeveer 13) Juist voor zonsondergang komen we in het camp. In het midden staat een grote tent waar we zullen eten en de slaaptenten liggen er in een halve maan rond. Voor het eten willen we wel douchen want ons haar staat stijf van het rode stof, maar we moeten wachten tot het water warm is en we krijgen maar 20 liter per man. Als het water warm is, wordt dit in een zak gegoten en omhoog getrokken. Je stortbad laten werken, heel simpel: trek aan een ketting en het water loopt, trek aan een andere en het stopt. Het is zoals je ooit wel in een film gezien hebt. Jean en ik lukken er in om beide met 20 liter warm water te douchen, van water sparen gesproken! Een misverstand, natuurlijk. Het is een heel comfortabele tent met een dubbel bed, een wc, een lamp ( jawel, op elektriciteit).Voor we gaan eten worden de foto’s nog vlug op de computer gezet. Een Frans koppeltje dat op huwelijksreis is, vraagt ons om de foto’s van hun toestel op hun externe schijf te zetten want zij hebben geen laptop mee. Na het eten bij het licht van petroleum lampen, worden we naar onze tent begeleid en wordt ons gezegd onze tent niet meer te verlaten. Het kamp heeft geen omheining en de wilde dieren kunnen er vrij tussen de tenten rond lopen. ’s Nachts slaap ik als een roosje en Jean hoort allerlei geluiden; hij denkt van jackhalzen of hyena’s of ???

Meals: Breakfast, Lunch, Dinner

Accommodation: Two per tent

Facilities: En-suites, hot water, bar.