|
Day 6 - zaterdag 10 juli 2010 Namibia - Fish River Canyon -Kokerboom Forest xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Om 5u45 loopt de wekker af, 6u30 bagage in Janis en daarna ontbijt op zn Engels in het restaurant. We rijden een klein stukje op verharde wegen en komen dan terug op grindwegen terecht. Rond 10u komen we aan de Fish River Canyon, in het Koubis massief. Het is de tweede grootste canyon na de Grand Canyon. Dat zou je om heel eerlijk te zijn niet zeggen als je er bent. Het is groot, heel groot en je voelt je klein, heel klein en het is heel indrukwekkend, maar ik dacht wel: Goh, echt diep is het niet. Dat komt omdat het de op 1 na grootste canyon ter wereld is QUA VOLUME.(jeweetwel: lengte x diepte x breedte). We voelen ons ontzettend verwend dat we dit schouwspel kunnen zien.
De Fish River Canyon (lokaal ook: Visrivier Canyon of Visrivier Afgronde), is een bijzonder indrukwekkend landschap. Wat hier vooral opvalt is de stilte, de afwezigheid van bebouwing, verharde wegen, neonverlichting en massa's toeristen. De Visrivier is met 650 km de langste rivier in het land. Het water is oranjegekleurd. De canyon is gelegen aan de benedenloop van de rivier. De kloof is circa 160 km lang, tot 27 km breed en is op sommige plaatsen tot 550 meter diep. De canyon begint bij het plaatsje Seeheim en eindigt bij Ai-Ais. Daarna mondt de rivier uit in de Oranjerivier. Deze Canyon is waarschijnlijk circa 500 miljoen jaar geleden ontstaan. Door erosie is de kloof dieper en dieper geworden.
Hier leven klipdassies, klipspringers, eekhoorns, zebra's en kudu's. Ook de luipaard durft hier wel eens opduiken. Het enig dat wij te zien krijgen, is een grijze eekhoorn die wel zo lief is dat hij even wil poseren voor de foto.
Na van het panorama genoten te hebben, maken we een wandeling langs de rand van de canyon.
We rijden weer 2u op erbarmelijke wegen en komen geen tegenliggers tegen. Ons moeder zou zeggen:Jeeseke is hier nog niet gepasseerd. We stoppen in Keetmanshoop voor de aankoop van proviand. José, één van de Portugezen wordt aangeklampt door 2 jonge gastjes die ons eerst aanspraken. Ik heb vlug Jean zijn arm gegrepen en mijn zak hing goed vast onder mijn arm. José heeft minder geluk, want ze gaan met zijn fototoestel lopen. Johannes loopt achter hen aan maar ze zijn hem te vlug af. De politie wordt erbij gehaald en een papier voor de verzekering wordt opgemaakt.
We zijn in het Kalahari gebied beland en rijden door naar het Kokerboomwoud en Tuin der Goden (= Giants Playground)
Deze mooie en geheimzinnige naam is gegeven aan een gebied dat vol ligt met bizarre rotsblokken (Giants Playground). Deze rotsblokken zijn natuurlijk niet handmatig gestapeld maar de sedimenten waarin deze rotsblokken ooit lagen, zijn miljoenen jaren geleden weggespoeld. We bezoeken het nabijgelegen bos met kokerbomen (quivertrees). De eigenzinnige kokerboom is een belangrijke boom geweest voor de Bushman (bosjesmannen). Zij gebruikten de holle stam als koker voor hun pijlen. De kokerboom groeit eigenlijk altijd tegen of op een stuk rots. Deze rots neemt overdag de warmte van de zon op en geeft deze warmte s nachts af aan de boom die daardoor onder constante temperaturen kan doorgroeien. De nachten kunnen namelijk verraderlijk koud zijn, met temperaturen tot of onder het vriespunt. De boom kan zeer goed tegen de droge omstandigheden en slaat het water op in haar takken en stam. Het bos is sinds 1955 een nationaal monument. De Kokerboom (Quivertree) is geen boom, maar een aloësoort, die bijna 8 m hoog kan worden. Veel van de aloë's zijn meer dan 200 jaar oud. Pas na 20 tot 30 jaar komen ze voor de eerste keer tot bloei. In juni en juli krijgen ze geelkleurige bloemen. We hebben geluk: er zijn er een paar die in volle bloei staan. Deze plant (boom) komt alleen voor in Namibië en Zuid Afrika.
Beide plaatsen liggen kort bij Gariganus een dorpje op enkele kilometer van Keetmanshoop.
Deze twee natuurspelingen zijn gelegen op privé-land dat behoort tot de farm Gariganus van Coenie en Ingrid Nolte. We eten onze lunch weer uit op een bizarre manier: in Janis. De wind waait hier zodat er niets op ons bord blijft liggen: tonijn met koude rijstsla en tomaatjes.. Bij het buiten rijden van dit reservaat zien we onze eerste drie cheetas. Ik kan de eerste keer mijn telelens bovenhalen.
We rijden nog een uur of twee door na zonsondergang en komen pas rond 19u aan in Stampriet Historical Guesthouse. Een vriendelijke dame staat ons al op te wachten met
. onze bagage. We hebben eindelijk onze spulletjes terug. Rond 20u krijgen we spaghetti voorgeschoteld en daarna herladen we heel onze bagage. Ik kan nog even op t internet en zet voor de eerste keer stukken op onze blog. Het lukt nog niet zo goed met de fotos maar we zullen het wel leren.
Om 23u zit onze dag erop en we denken nog eens terug aan 26 jaar geleden want, ...... toen is onze Koen geboren.
Onvoorstelbaar.
Accommodation: Two per room: Stampriet Historical Guesthouse
www.wheretostayonline.com/accommodation-StamprietHistoricalGuesthouse
Facilities: En-suite per room, hot showers.
Route: Ais Ais to Kalahari. ±560 km
Travel time: ±7-8 hrs
|
