|
Het is zover , mijn
eerste chemo.
Ik heb deze nacht
verrassend goed geslapen, maar ben opgestaan met buikpijn en absoluut geen
eetlust. Ik krijg 1 dadel
binnen en meer niet, ik heb hoofdpijn, maar durf geen Dafalgan nemen uit schrik
dat het effect zal hebben op de chemo.
We vertrekken om Farès
af te zetten op de creche, en dan richting ziekenhuis. we moeten er 7u30 zijn,
we komen op tijd aan, ik doe mijn inschrijving en vraag een eenpersoonskamer.
Het is de eerste keer en ik heb geen zin in 'smalltalk' met andere
chemo-collega's. misschien later..
Een verpleger komt me
halen voor de bloedprik. Eerst wordt ik gewogen, en dat gaat nu elke 3 weken
gebeuren (leuk!), en gemeten. aan de hand hiervan zal de dosis chemo
klaargemaakt worden. De poortcatherder wordt voor de eesrte keer aangeprikt.
effe doorbijten, maar na een minuutje voel ik niets meer. de naald wordt
afgeplakt en er komt enkel nog een buisje door. hier koppelen ze straks het
infuus aan. maar nu kan er langs die weg bloed getrokken worden.
Er is een terrasje aan
de onco-afdeling. Eddi en ik gaan aan de grote tafel zitten, onder de parasol.
Apart van het buisje en de afgeplakte port-a-cath lijkt het op een gezellige
drink tussen ons 2. De dokter komt ons halen na een klein half uurtje.
De bloedwaarden zijn
goed, ik mag de chemo krijgen. de buikpijn is er waarschijnlijk door de stress,
de oncoloog vraagt of ik een kalmeerpilletje wil. ik zal het maar niet doen,
gewoon doorbijten Javi...
Terug op de kamer. Ik
krijg een eerste pil tegen de misselijkheid. Nu is het een uur wachten. Eddi
moet gaan werken dus hij vertrekt en Yolanda komt overnemen. Ze is mijn BOB
voor vandaag en aangezien we altijd goed kunnen lachen, hoop ik op een beetje
'Smalltalk'; Ze heeft wafeltjes bij, gelukkig want ondertussen heb ik wl honger
gekregen.
Ze zijn er met het
infuus. 3 zakjes hangen er. 2 'normale' en 1 met rode vloeistof. dat is de
chemo. en dan is er nog de zak met de spoeling, gewoon fysiologisch serum.
Eerst komt de rode zak, de verpleegster moet erbij blijven. ze moet zien of
alles goed door de port-a-cath loopt. we
babbelen een beetje over de kapper en de honger
en voor ik het weet, is het afgelopen. hierna komt de spoeling. en de
verpleegster is weer weg.
het machinetje waar de
buisjes van het infuus doorlopen piept. Spoeiling afgelopen. Een andere
verpleegster komt het 2de zakje aansluiten en we zijn weer weg. weer een piep,
opnieuw spoelen, en dan het laatste zakje.
Ik voel me een beetje
draaierig maar het valt goed mee. Tegen het einde van dit zakje voel ik ook een
branderig gevoel in de neus, het infuus zou te snel lopen, maar tegen dat het
gedaan is, is ook het zakje leeg..
Het is 12u30 we hebben
hier 4 uur gezeten..?? Ik voel me goed, niet
misselijk , ik kan nog een hapje gaan eten.. we gaan in de cafetaria een goed
hapje eten. zelfs frietjes.. dan op naar huis.
Eens thuisgekomen heb
ik niet veel zin om nog wat te doen. gewoon veel drinken. ik krijg een vieze
chemische smaak in mijn mond en mijn reukzin is opeens heel sterk. ik kan alles
ruiken, en ik wordt er goed misselijk van... De frietjes komen naar
boven.. daar is de misselijkheid...En de misselijkheid
blijft. ik wil slapen gewoon om niet misselijk te moeten zijn. ik val in't
slaap en zie Yolanda nog net buiten glippen ,terwijl mijn mama de garde
overneemt...
De eerste 3 dagen ben
ik goed misselijk geweest, maar met de pillen die ik meekreeg van het
ziekenhuis valt het af en toe mee en kan ik toch iets binnenkrijgen.
Nu afwachten wat deze komende weken zullen brengen....
23-08-2013 om 00:00
geschreven door Javi 
|
