Bandung is een tussenstad om twee nachten te verblijven maar meer niet. Het enige mooie zijn de vulkanen. De hoofdvulkaan slapende ( zogezegd want de zwavel komt er ook nog uit ) Terwijl de babyvulkanen nog actief zijn en dagelijks gemeten worden door het instituut. Op die laatste vulkaan zijn we op geweest waar de grond onder je voeten warm aanvoelt en het borrelende water van 8o a 100 graden goed voelbaar was. De zwaveldampen waren vrij zwaar en deden Daniel kokhalzen. Voorts hebben we door het tropisch regenwoud gewandeld met leuke paadjes ( als je die zo kunt noemen) En dan terug met 3 lokale busjes (echt een avontuur omdat ze geen Engels spreken en de prijs steeds verdubbeld als ze een toerist zien) Dit is dikwijls heel vermoeiend.en zo de verkeerde weg gewandeld hebben in Bandung. We waren blij met al die ervaringen . Met een toeristenbusje richting Jakarta ( hoofdstad van Java ) wat we niet verkend hebben wegens tijdsgebrek voor onze volgende vlucht naar Singapore. Waar we nu aangekomen zijn en klaar richting Brisbaine in Australie. Voorts stellen Jasmijn en Daniel het heeeel goed.. groetjes en tot later
ondertussen bezochten we twee tempels met de lokale busssen. Echt een avontuur op zich. De moeite waard om eens ter ervaren.Borobudur is een Boeddistiche tempel. Echt indrukwekkend en een mooie krachtige energie.met een mooi verzorgd park errond. Hoe meer we naar de top gingen hoe meer zwart met witte stippen vlinders ons vergezelden. We genoten van dit spel waar mens en dier kunnen genieten van elkaars aanwezigheid. Het zijn dikwijls die kleine dingen in het leven die het mooi en kostbaar maken. Prabambanan is een hindoeistische tempel , nog volop restauratie na een aardbeving in 2006 en voelde erg zwaar aan. OOk de tuin errond was helemaal niet verzorgd. Het verschil in energie tussen het Boeddisme en Hindoeisme was duidelijk voelbaar. De bevolking in Yogyakarta heeft het zwaar te verduren (staat van overleven ) . Het heeft ons geraakt hoe deze mensen nog op straat leven. Er was een foodfestival en muziek op treden in het park. We waren zowat de enige westerlingen (het seizoen is hier voorbij en het regenseizoen begint) dus volop bekijk en de regionale tv maakte van ons gebuik om ons te filmen en ons te intervieuwen over onze ervaring in Indonsesie. Het was een concert met tradionele instrumenten (zoals gongs ,klankschalen, enz) wat best heel aangenaam was. Hier hebben we ook contact gemaakt met de lokale bevolking en een koppel kwam bij ons zitten.We geraakten aan de praat en van dit praatje kwam de uitnodiging van dit koppel om op bezoek bij hen te komen. Dit deden we enkele dagen later na ons bezoek bij de sultanpaleis. De sultan heeft 2000mensen die voor hem werken . Sinds gisteren met de treinrit van 8 u aangekomen in Bandung . Dit is een universitaire stad. waar de Engelse taal ver te zoeken is waardoor het moeilijk is om onze weg te vinden in zo n grote stad.Gelukkig helpt onze begeleiding ons ( engelen en gidsen) op het juiste pad.Voor ons is de natuur belangrijk met vulkanen waarvan 1 die nog actief is. Die we morgen gaan verkennen en begroeten. Sorry, het lukt ons niet om de foto,s erop te krijgen. We proberen het later nog eens maar kunnen niets beloven,
na 6 dagen Lovina is het tijd geworden om door te reizen naar buureiland Java. Met de bus ( 3 u ) naar de ferry en zo de overtocht ( 1u 1/2 )van Bali naar Java . Rustig overvarend kijkend naar de sterren en het melkwegstelsel meren we aan in Java. Wat ons onderweg is bijgebeleven is dat deze mensen zo,n mooie natuur gewoon weg niet respecteren door zomaar hun blikjes vanuit de bus opstraat te gooien, sigaretten en plastiekzakken inde zee te droppen en langsde weg overal vuilnisbelten van afval. Gewoon weg jammer dat we geen woordje Indonesisch praten of we zouden hen de vraag stellen of ze het ook graag zouden hebben dat wij hun troep in hun tuin zouden gooien . En ja het is onbewustzijn maar het verwonderd onsdus niet dat moeder aarde zich hier boos gemaakt heeft door tsunami,s en aardbevingen doen plaats te hebben en gelijk heeft ze. Ze is zo mooi ze straalt en wilt ze ook respect van de zielen die hier aanwezig zijn. Eens in Java aangekomen begon de bustocht van ongeveer 11 u richting Yogakarta. Onderweg hebben we wat kunnen slapen een Ja we hebben beter geslapen dan in ons resoorbed in Ubud, behalve dat de airco zo koud stond dat we nog een trui erbij aantrokken. Eens in Yogakarta aangekomen voelden we direct de drukte van de stad. En dat het hier overwegend Moslim is dan tov Bali waar er vooral Hindoeisme heerst. Aangekomen in eindterminus kregen we hulp van een vriendelijke Indonesier die goed Engels kon. Joepie we worden verstaan. Hij bracht ons naar een taxi met meter en deze bracht ons veilig naar onze guesthouse Prambanan. Waar we nu 2nachten verblijven en waar we voor het eerst een douche met warm water hebben zaaaaaaaaaaaaaaalig, de ijsberen worden verwend. Nu het regenseizoen begint ,buitje, hebben wede tijd genomen om onze blog aan te vullen en zijn we klaar om een bezoekje te brengen aan het paleis van de sultan. Voor morgen staan er twee energetische tempels op het programma . Borobudur is de grootste Boedistische tempel ter wereld > Prabamanan met zijn vele stupa ( klokken van vorm) We kijken er naar uit en verslag volgt,
we zijn aangekomen in Bali en we hebben besloten om dit land te verkennen ipv door te vliegen naar Australie. We hebben een visum voor 30 dagen en van de luchthaven van Denpasar zijn we via toerismebureau naar het diepste en zuidelijkste punt van Bali geland . Ulluwatu aan de Indische oceaan We hebben zalig gezwommen ,het water was heel warm . Ook surfers gezien met hun waterkunstjes. Schitterend hoe ze op die plank kunnen staan Een leuke wandeling gemaakt en geluierd en genoten van de natuur. Uiteindelijk zijn we er drie nachten gebleven en voelden dat het tijd was om andere oorden van Bali te ontdekken. Dus vertrokken we richting Ubud via busstation Batabulan waar de bussen aankomen en vertrekken Daar zochten we een bus of bemo om naar Ubud te gaan dit geleek gemakkelijker op papier dan in realiteit. Na vele vragen werd het ons nog niet duidelijk van wat en hoe. Toen Patrick naar ons toe kwam. Hij kwam heel rustig over en liet zijn boek van vorige toeristen die hij ontvangde in zijn guesthouse Praety zien. Het voelde goed aan en we besloten om met hem mee te gaan. Zo werd het voor ons duidelijk dat we steeds bij de juiste mensen aankomen als we maar vertrouwen, We reserveerden 2 nachten in Ubud. Het was een miniparadijsje De kamers waren heel eenvoudig maar mooi ingericht. Zijde beschilderde lakens en gordijnen . Twee kamers waren minipagodes, tempeljes qua bouwstijl rond een binnenkoer met een afzonderlijke terrasje. s Morgens kregen we heerlijk en overvloedig ontbijt in piramidevorm en een dikke lekkere pannekoek met veel kokos. We dienden wel te wennen aan het tropisch klimaat. Nadien hebben we een brommer gehuurd voor 2 dagen waarmee het zalig rijden was in dit tropisch weer Langs miniweggetjes en schitterende rijstvelden. Heeeeeeeeel steil, veel haarspelbochten .Gewoon leuk,tof ,plezant en genieten Onderweg veel lachende en zwaaiende kinderen in hun schooluniformpjes maar ook veel armoede. We voelen ons rijk en dankbaar dit te mogen ervaren. Via Ubud naar het Noorden van Bali namelijk Lovinda Beach waar we nu al twee nachten verblijven . Goed bed in vergelijking met de losse resorenbed in Ubud waar Daniel een veergevecht leverde. Hier lavastrand en hotel met zwembad ( waaaaaaaaaaaaaaaaarm water in zwembad ,koude douches in de kamers. Dus echt genieten van alles.
 "Smile"){kind=icon}
