“I am good, but not an angel. I do sin, but I am not the devil. I am just a small girl in a big world trying to find someone to love.”
Over mijzelf
Ik ben Jasper, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Japsie.
Ik ben een man en woon in (België) en mijn beroep is Student Pedagogische Wetenschappen.
Ik ben geboren op 15/07/1993 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dans, koken (bakken).
Rondvraag / Poll
Hoe voel jij je nu?
De Roze muis in de Massa
31-10-2011
The EX-files
Ik denk dat ik er ver genoeg van heb, als ik nog een keer moet horen dat de ex alles komt verstoren, geloof ik echt niet meer in liefde. Net zoals Judas komt ook bij M. de ex boven water. Hoewel het deze keer wel wat anders is, maakt het mij zo kwaad dat alweer de ex ervoor moet zorgen dat wat ik voel en wil bereiken met hem, heel traag gaat. En alweer val ik in mijn oude patroon waarbij ik zoveel verwacht van iets nieuws, hoewel ik het mij niet echt kwalijk kan nemen, nu is het eindelijk wel wederzijds...
Halloween vandaag, misschien daarom dat de horror centraal kwam te staan. Ik wou er namelijk voor zorgen dat hij vandaag bij mij kwam, om samen naar paranormal activity te kijken, wat mij na lang aandringen lukte. Hij ging namelijk zijn trein nemen, om tot bij mij te komen. Helaas moest er weer iets gebeuren, waardoor ik nu alleen zit op mijn kamer. Net zoals de vorige komt ook hier de ex in het verhaal moeilijk doen. Bleek namelijk dat hij voor zijn deur stond en er voor zorgde dat M. zijn huis niet kon verlaten. Ik snap wel dat hij niet met hem in contact wil komen, hoewel ik het heel jammer vind dat zijn liefde voor mij blijkbaar niet sterk genoeg is om de confrontatie aan te gaan. Om heel eerlijk te zijn ben ik weer volledig aan het panikeren in mijn hoofd, eerst moest ik lang aandringen om hem tot hier te krijgen en dan moet zijn ex er voor zorgen dat hij het al niet meer haalt tot hier. Stiekem hoop ik nu echt dat mijn deurbel afgaat en hij toch voor mijn deur staat, of op zijn minst een smsje waarin staat dat hij het heel jammer vindt dat hij niet is gekomen. Helaas moet ik mij realiseren dat er zelf van dat smsje geen sprake is en ja ik vind dit enorm grof. Het duurt namelijk niet zo lang om die gsm te nemen en eens te laten weten dat je het wel jammer vindt dat je nu niet bij mij bent.
En hier gaan we weer, het grote drama kan beginnen. Een soort van vervolg op onze Amerikaanse film van de vorige blogs. Ik kom gewoon zot van mijn eigen gedachten, is het nu echt zo veel gevraagd om mij eens iemand te geven die doet wat ik echt wil? Ja ik ben verliefd aan het worden en ja ik wil vaker bij hem zijn. Wil je mij dit dan alstublieft gunnen? Of is het na de miserie die ik al heb meegemaakt zoveel gevraagd om mij eens even gelukkig te maken? Blijkbaar wel... Want mijn gsm zal niet meer afgaan, tot morgenochtend waarschijnlijk. En sorry dat ik het moet toegeven maar als het dan pas is, twijfel ik nog meer...
