“I am good, but not an angel. I do sin, but I am not the devil. I am just a small girl in a big world trying to find someone to love.”
Over mijzelf
Ik ben Jasper, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Japsie.
Ik ben een man en woon in (België) en mijn beroep is Student Pedagogische Wetenschappen.
Ik ben geboren op 15/07/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dans, koken (bakken).
Rondvraag / Poll
Hoe voel jij je nu?
De Roze muis in de Massa
05-12-2011
Liefste Sint...
Al vanaf onze jeugd krijgen wij te geloven dat er een goed heilig man bestaat die ervoor zorgt dat wij op elke 6december met vreugde, nieuwsgierigheid en hoop naar de schoen vluchten. Om dan nog blijer te zijn als we het resultaat zien, chocolade (tegen de depressie), mandarijntjes (om op ons lijn te letten) en een kadootje (om het leed wat te verzachten). Ik moet wel toegeven dat ik dit jaar mijn schoen niet gezet heb, niet alleen omdat ik te oud zou zijn, maar ook omdat het waarschijnlijk voor mij geen zin heeft.
Pas op ik ben niet depressief in deze periode (het mag eens tijd worden zeker?). Integendeel na alle miserie en klootzakerij, heb ik er eindelijk afscheid van genomen. Toch handig zo een 'delete-functie' op de iPhone, met een touch op mijn schermpje alles weg. Ik zet mijn schoen niet omdat wat ik graag zou willen, niet tastbaar is. Alweer ben ik mij schuldig aan het feit dat het 'liefde' is wat ik wil, ik spreek dan niet over de gayfriends die mij allemaal graag zien (waarvoor super veel dank). Nee, nee ik heb het over die andere definitie die we aan dat woord geven, de zogenaamde: ik-kan-niet-zonder-u-leven liefde. Ik vreesde er al voor dat onze lieve Sint dit niet vast kon nemen en in mijn schoen steken, dus heb ik mezelf (en hem) de moeite gespaard.
Om het dan over een andere boeg te gooien, ga ik nog eens een jongen in mijn blog betrekken. En nu allemaal in koor: 'voor de verandering?'. Inderdaad voor de verandering, want bij deze is er nog niks gebeurd. Als dat niet nieuw is, dan weet ik het ook niet meer. Het was zaterdagavond na het toneel van Riri. Samen met mijn Diva ben ik gaan kijken, een super goed stuk trouwens (en dan heb ik het zowel over het toneel als over de mannelijke spelers). Groot voordeel namelijk als ze allemaal in boxer het podium op moeten, weet je direct wat voor vlees je in de kuip hebt. En dan blijkt 80% nog homo te zijn ook, wat een meevaller! Net als op komende kerst, is het aanschuiven en proberen zoveel mogelijk te bemachtigen (althans in mijn hoofd). Want uit alle ervaringen weet ik dat ik niet te haastig mag gaan. Jonah was zijn naam, nooit gedacht dat het een homo was, op podium toch, naast de scène samen bij de groep werd het al wat duidelijker. En wat een leuke bende om mee op café te zitten, altijd een goede sfeer en geen seconde stilte. Zeker niet wanneer we nog met 4 over waren, ik & hem samen met Diva en Bart (beste vriend van Jonah). Op zich had ik wel door dat het wel 'klikte' tussen ons, ik heb mij dan ook niet laten doen, wat dacht je nu zelf? Na alle miserie kon ik wel een verzetje gebruiken, dus speelde ik het 'flirt-spel' mee. Achteraf bleek het nog te werken ook, hier en daar wat aan dat lichaam zitten en 2 keer in zijn armen te kruipen.
Toen Diva en ik dan naar huis gingen, zei ze het nog tegen mij. "Japsie toen je naar het toilet was, zei hij dat hij je wel cute vond", ideaal dacht ik bij mezelf, want dat dacht ik nu van hem ook zie. Met een lichte hoop in mijn hoofd verwacht ik een gesprek op facebook, want tot gsmnummers uitwisselen zijn we niet gekomen, hoewel zowel hij als ik de kans er wel toe hadden. Misschien maar goed zo, want anders gaan we toch weer veel te snel en loopt alles weer slecht af...
Dus lieve Sint & Piet sla mijn schoorsteen deze nacht maar over, je moet mij echt niks geven. Materiële zaken heb ik al genoeg en de emotionele zaken daar zorg ik wel zelf voor. Rijdt dus maar mooi met Slecht Weer Vandaag over mijn dak en denk bij uzelf: "Slaapwel Japsie en vergeet niet wie zoet is krijgt lekkers".
